Todos os capítulos de [Unlimited Money] ระบบเงินทุนไร้ขีดจำกัด: Capítulo 1 - Capítulo 7

เสียงกดคีย์บอร์ดดังไม่หยุด ชายหนุ่มหนวดเครายาวเฟื้อยดวงตาแดงก่ำ จ้องมองหน้าจอคอมจนตาคาง คืนนี้เป็นคืนที่สองแล้วที่เขาเล่นเกม เพื่อหาเงินในเกมมาขายให้คนที่ไม่มีเวลาเล่น“เฮอ...บ้าจริงทั้งวันทั้งคืนยังได้ไม่ถึงครึ่งขอค่าแรงขั้นต่ำด้วยซ้ำ สงสัยคงต้องนอนพักก่อน” ร่างผอมแห้งของชายร่างสูงโปร่ง เดินลากสังขารไปที่เตียง เขากำลังจะเอนกายลงนอน ทว่าเสียงท้องเจ้ากรรมดันร้องเสียงดัง เห็นทีคงต้องหาอะไรกินสักหน่อยพอเดินออกจากห้องพักราคาย่อมเยา ที่เขาพอจะมีปัญญาจ่ายไหว ก็ได้ยินเสียงป้าข้างห้องสองสามคนกำลังพูดถึงเขาในระยะเผาขน แต่เขาไม่ได้สนใจอะไร คนพวกนี้นั่งคุยกันตั้งแต่เช้ายันค่ำ พูดเรื่องของทุกคนในตึก ไม่ต่างอะไรกับหน่วยข่าวกรองดีของที่นี่คำดูถูกสาดเข้าใส่เมื่อเขาเดินผ่านไป ยิ่งท่าทางตอนนี้ ทำให้ป้าสามคนคิดไปทางลบอย่างเดียว“ดูสิโตจนป่านนี้แล้วยังขี้เกียจสันหลังยาว งานการไม่มีทำ เล่นเกมทั้งวันทั้งคืน และขอเงินพ่อแม่ใช้ ไม่เหมือนลูกชายฉัน ตอนนี้มีงานดีรายได้มั่นคง เทียบกันไม่ได้เลย" ป้าสายพูดเสียงดัง พร้อมกับเบะปากมองด้วยหางตา ส่วนตรงหน้าคือป้าแจ่ม นั่งฟังด้วยความคันปากอยากจะอวดลูกชายตัวเองบ้าง

หลังจากยืนรอขึ้นลิฟต์รอบถัดไป เขาก็ขึ้นมาถึงที่จัดงาน ทว่าสิ่งที่เขาเห็นก็คือห้องจัดงานขนาดใหญ่ มีโต๊ะหลายตัว ตกแต่งด้วยดอกไม้หลากสี มีอาหารและเครื่องดื่มสุดหรู สมกับที่เป็นงานระดับประเทศนี้เป็นงานแรกที่เขามา เห็นแต่ในทีวีไม่คิดว่าจะได้มาเจอกับตัว แต่คนที่เก็บตัวไม่ยุ่งกับใครเลย ก็ได้แต่หาที่เงียบ ๆ นั่ง ทว่าก่อนจะเดินเข้าไป เอสหายใจเข้าแรง ๆ ไม่คิดว่าจะเจอแต่เรื่องยุ่งยากเอาพยายามทำตัวให้กลมกลืน เพราะไม่อยากมีเรื่อง"หยุดก่อน...ใครอนุญาตให้เขาไป"พวกนั้นอีกแล้ว พวกเขาเป็นพนักงานที่รับผิดชอบงาน ดูจากการแต่งตัวก็พอเดาออก“คนอย่างนายกล้าเดินเข้ามางานนี้ด้วยเหรอ ไม่ดูสารรูปตัวเองเลย" เอ็มยืนเท้าเอวพูด พร้อมกับมองดูด้วยสายตาไม่สบอารมณ์ “ใครเหรอ?” ชายอายุราวห้าสิบถามขึ้น ดูจากการวางตัวน่าจะเป็นเจ้านายของเอ็มเขาไม่รอช้าเปลี่ยนจากท่าที่อวดเบ้งเป็นประจบสอพลอทันที “อย่าสนใจเลยครับหัวหน้า หมอนี้ก็แค่พวกขี้แพ้ที่โชคดีได้บัตรมา เขาไม่มีงานทำด้วยซ้ำ จะมีเงินมาลงทุนได้ไง คิดว่าใส่สูทจากตลาดนัด แล้วจะเปลี่ยนตัวเองได้เหรอ”ว่าแล้วต้องเป็นแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะไม่เห็นจะสนใจอะไร แม้จะเป็นเสื้อผ้ารา

เช้าวันนี้เป็นเช้าที่รู้สึกดีจริง ๆ เป็นครั้งแรกที่เขาได้นอนเต็มอิ่ม เอสลุกขึ้นทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อยก่อนจะออกจากบ้านไปตอนแปดโมงเช้า พอเปิดประตูเขาก็เห็นป้าสามคนที่นั่งคุยกันอยู่‘เจอป้าสามคนอีกแล้ว เฮ้อ’ เขาเดินผ่านไปเพื่อไม่ให้พวกป้า ๆ เห็นแต่ว่าสายตาของป้าดีกว่าตาเหยี่ยวอีก เมื่อเห็นเอสเดินออกมาป้าก็เรียกพวก ๆ ไปมอง“พ่อหนุ่ม ยังไม่ได้งานทำอีกเหรอ ให้ลูกป้าช่วยหนือเปล่า ที่บริษัทยังขาดพนักงานล้างส้วมอยู่พอดี”“เป็นเด็กรุ่นใหม่อย่าเลือกงานจะดีกว่านะ สมัยนี้งานยิ่งหายากมาก"“ป้าว่า..."“ขอบคุณที่หวังดี แต่ไม่ต้องครับผมกำลังจะย้ายออก จะไปซื้อบ้านย่านคนรวยเขาอยู่กัน" ทั้งสามคนเงียบกริบก่อนที่เอสจะพูดต่อ ”ส่วนงานไม่ต้อง ผมเป็นนักลงทุนรายใหญ่รอเงินปันผลก็เหลือแล้ว”ป้าสามคนได้แต่มองตามหลังอย่างสงสัย ว่าเด็กคนนี้มันบ้าถึงขั้นนี้แล้วเหรอ ถึงกับกล้าโกหกปั่นน้ำเป็นตัวแบบนี้“สงสัยมันจะบ้าไปแล้ว”“ อยู่คนเดียวนาน ๆ ก็บ้าได้แนะ"ก่อนอื่นต้องซื้อรถสักคัน พอดูเงินในบัญชีก็คงหายห่วง ถ้างั้นก็เอารุ่นที่สวย ๆ สปอร์ตไปเลย เอสเรียกแท็กซี่เพื่อไปยังร้านขายรถ “ไปร้านRC SPORTS ครับ”“ครับผม"ระหว่

รอบที่สิบแล้วละ เอสดูเงินในบัญชีเกือบสามพันล้าน เขากลัวว่าพอไปถึงแล้วเงินจหายไป กลัวว่าเขาจะดูผิด เมื่อวันก่อนเขายังเป็น คนเก็บตัวเล่นเกมหาเงินประทังชีวิตไปวัน ๆ แต่ตอนนี้เขาเรียกตัวเองว่าเศรษฐีได้เลยวันนี้ระบบอัพเกรดเป็นเวอร์ชั่นใหม่คงใช้เวลานาน นอกจากดูรถแล้ววันนี้กะว่าจะไปหาซื้อบ้านอยู่สักหลัง ยุคนี้คนนิยมบ้านไฮเทค มีระบบความปลอดภัยสูง ส่วนใหญ่จะเป็นเหมือนคอนโด แต่มีความพิเศษคือสามารถป้องกันนิวเคลียร์ได้ ใช่แล้วเป็นเชฟเฮาส์ดี ๆ นี้เองผ่านไปเกือบสิบนาทีรถแท็กซี่ก็มาจอดที่หน้าร้าน RC SPORT ที่นี้ตกแต่งหรูหรา ร้านขนาดใหญ่ ผนังเป็นกระจกใสสามารถมองเห็นรถสวย ๆ ด้านใน กับสาวสวยที่ให้บริการเป็นพิเศษ บอกตามตรงรถกับสาวมันดึงดูดจริง ๆ เมื่อก่อนก็คงได้แต่ฝันเท่านั้น เห็นคนอื่นมีรถมีสาว มีเงินก็ได้แต่ตัดพ้อ และพยายามหนีจากตรงนั้น และบอกตัวเองว่า เราอยู่คนเดียวใช้ชีวิตแบบนี้ก็ได้ แต่ตอนนี้ไม่คิดแบบนั้นอีกแล้ว“สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับสู่ RC SPORT” พนักงานสาวเดินมาทักทายตามมารยาท ด้วยรอยยิ้มสุดสวย “คุณลูกค้าต้องการให้ช่วยอะไรไหมคะ?”เอสมองพนักงานจะลืมคำพูดตัวเอง เพราะเธอสวยจริง ๆ คนที่จะทำงานที่