“งานก็คือเงิน ถ้ารู้จักทำงานก็มีเงินกินข้าว” พูดจบเธอก็เดินไปหยุดหน้าลูคัส “ส่วนนาย ตอนนี้นายมีงานใหม่แล้ว”ฮื้อ แม้แต่ลุงลูคัสยังถูกขวางไม่ให้ช่วยเธอ เจด้าได้แต่ร้องในใจ สุดท้ายเธอก็ถูกไล่ออกจากบ้านมาอยู่ห้องเช่าใกล้มหา’ลัยที่มีนักศึกษาพักอยู่ทั้งตึกแถมพอเปิดประตูก็พบกับผู้หญิงอีกคน หญิงสาวในห้องหันมองแล้วรีบแนะนำตัว “ฉันชื่อเจน ฝากตัวด้วยนะ เธอชื่ออะไร”แม่นะแม่ ให้เธอออกมาอยู่ข้างนอกไม่พอ ยังให้มาอยู่ร่วมกับคนอื่นอีก เธอจะทำยังไงดี หันมองข้าวของที่อีกฝ่ายเอามาไม่เยอะอย่างที่คิด เจด้าหน้าบูดบึ้ง เดินไปที่เตียงของตัวเองแล้วก้มหน้ากรี๊ดใส่หมอนเพื่อระบายอารมณ์หลังจากกรีดร้องจนพอใจแล้วจึงเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนร่วมห้องหนึ่งเดียว “ฉันชื่อเจด้า”อารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วทำให้เจนจิราได้รู้ว่าอนาคตที่จะอยู่ร่วมห้องกันต้องสนุกแน่“เธอเรียนคณะไหน?”เจด้าบอกชื่อคณะของตน จึงรู้ว่าอีกฝ่ายก็เรียนคณะเดียวกัน เซคเดียวกันด้วย แต่เจด้าผู้ซึ่งไม่สนใจใครจำใครไม่ได้“ไปกินข้าวกันไหม” พอเจนจิราทัก ท้องเจด้าก็ร้องขึ้นมาทันที จึงพยักหน้ารับแล้วลุกไปหยิบกระเป๋าแบรนด์เนมมาคล้องแขน“กระเป๋าใบนี้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-19
