All Chapters of MY MARRIAGE : สามีคนนี้คือแฟนเก่า: Chapter 1 - Chapter 10

Prologue2/3“ณินไม่เข้าใจเลย ทำไมถึงต้องมามันเป็นเรื่องงี่เง่า” ฉันพูดทั้งน้ำตากับพี่สาวของฉัน โดยที่เธอก็นั่งปลอบใจฉันอยู่ข้าง ๆ “เพราะณินรักเต ณินถึงเป็นแบบนี้”ฉันซบหน้าลงกับฝ่ามือก่อนจะร้องไห้อย่างหนักหน่วง ผ่านมาแล้วสองสัปดาห์หลังจากที่ฉันกับเตได้ห่างกันไป ความทุกข์ทรมานที่มีมันก็มากล้นจนฉันแทบบ้า เตไม่คุยกับฉันเลยเพราะเขาไปออกภาคสนามทางเรือซึ่งต้องออกไปเป็นประจำทุกปีการศึกษาการออกไปมันอาจจะไม่มีสัญญาณแต่เวลาขึ้นเกาะหรือถึงประเทศอื่นที่มีสัญญาณเขากลับไม่ทัก ไม่โทรมาหาฉัน ทำราวกับว่าตายจากกันไป“ณินคิดถึงเต” ฉันพูดแล้วก็สูดหายใจที่แน่นขนัดเข้าปอดเพราะมันเต็มไปด้วยการสะอึกสะอื้นจากน้ำตาที่ฉันร้องไห้อย่างหนัก“มานี่มา” พี่พาลินดึงฉันไปกอดก่อนจะลูบหลังเบา ๆ ฉันเอาแต่ร้องไห้สะอึกสะอื้นราวกับโลกกำลังจะแหลกสลายยามนึกถึงสีหน้าและแววตาของเตเมื่อวันนั้น“เตไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยนะพี่พา” ที่ผ่านมาเตจะพยายามง้อณินหรืออธิบายด้วยเหตุผลตลอดเลย แต่วันนั้นเตเหมือนเป็นอีกคน ฉันพรูคำพูดและน้ำตาออกมาด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวด และหัวใจที่ปวดร้าวราวกับถูกบีบถูกทุบ“พี่เห็นณินกับเตทะเลาะกันเรื่องทำน

New meeting and new relationship. – I1/4“พี่วินรู้หรือเปล่าว่าทำไมพ่อถึงให้ณินกลับมาไทย” ฉันถามกับพี่ชายที่มารับฉันที่สนามบิน “แล้วพ่อจะให้ณินอยู่นานแค่ไหนคะ ณินน่ะถูกเสนอให้ร่วมงานกับแบรนด์ที่ฝรั่งเศสแล้วนะ”“พี่ก็ไม่รู้ ณินรอถามพ่อเองตอนที่พ่อกลับมาดีกว่า” ฉันยู่ปากอย่างเซ็ง ๆ เมื่อพี่ชายไม่บอกข้อมูลอะไรเลย “น้องพี่สวยขึ้นเยอะนะเนี้ย”“แหม...พึ่งเจอกันเมื่อสี่เดือนก่อนเอง” ฉันพูดใส่พี่ชายเพราะเขาทำเหมือนว่าเราไม่ได้เจอกันนานเป็นชาติ “ว่าแต่พี่ชายณินน่ะ ไม่อยากมีแฟนจริง ๆ เหรอ ณินอยากมีหลานเพิ่มแล้วน๊า”ฉันพูดอย่างอารมณ์ดีเมื่อคิดว่าวันนี้จะได้เจอหลานชายสุดที่รักอย่างน้องเอิร์ธวัยใกล้สี่ขวบ ถึงเราจะมีพี่น้องกันสามคนแต่คนที่แต่งงานไปแล้วมีเพียงคนเดียวคือพี่พาลิน แล้วเขาก็มีหลานชายที่เป็นแก้วตาดวงใจหนึ่งหน่อให้เรา ฉันคลั่งรักหลานสุด ๆ“ถ้ามีหลานสาวก็จะดีนะ” ฉันมองพี่ชายทำให้เขาที่ขับรถอยู่หันมาบีบจมูกฉันแรง ๆ“พี่ไม่อยากมีลูก ขอเป็นคุณลุงของหลาน ๆ อย่างเดียวก็พอแล้ว” เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจอะไร พี่ชายอายุจะสามสิบเจ็ดแล้ว เขาไม่ข้องแวะกับผู้หญิงคนไหนเลย แล้วก็ไม่ใช่LGBTQ+ ด้วย ตาลุงนี่ใส่

New meeting and new relationship. – I3/4“สรุปว่าหมอบอกว่าเป็นอะไรครับ” ผมถามย้ำและพ่อก็เดินมานั่งเก้าอี้อีกตัวราวกับว่ารู้อยู่แล้วว่าแม่ป่วยเป็นอะไร แม่มองไปยังน้าไลก่อนจะเอ่ยปากขอร้องให้น้าไลกลับบ้านไปก่อน ในนาทีนั้นความรู้สึกกังวลค่อย ๆ เริ่มเกาะกินผม“แม่เป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว” ผมนิ่งไปอึดใจหนึ่งหลังจากที่แม่พูดมา ผมไม่ได้เตรียมใจมาก่อนว่าแม่จะเป็นโรคนี้ ผมคิดมาตลอดว่าแม่อาจจะแค่อ่อนแอตามวัยอายุที่เพิ่มขึ้นและจะรักษาหายได้ “แม่ตรวจเจอช่วงเดือนก่อนที่เตไปออกเรือ ระยะที่แม่เป็นอยู่คือระยะเฉียบพลัน หรือว่าระยะสุดท้ายของมะเร็ง”“แม่ แล้วแม่ทำไมแม่ไม่เคยบอกผมเลยล่ะครับ” เมื่อตั้งสติได้ผมก็เริ่มถามทันที “แล้วหมอบอกว่ายังไง จะรักษาได้ไหมครับ”“หมอบอกว่าระยะนี้การรักษาส่วนใหญ่ได้ผลไม่ดีนัก อาจจะอยู่ได้6-8 เดือน แต่ถ้าตอบสนองต่อการรักษาดีก็อาจจะนานกว่านั้น” พ่อเป็นคนอธิบายและผมก็รับรู้ถึงความรู้สึกว่าตกใจจนตัวชามันเป็นยังไงแม่ผมพึ่งจะอายุห้าสิบแปดปี ตามหลักแล้วหากดูแลสุขภาพดี ๆ ไม่มีโรคภัยแม่อาจจะอยู่ได้ไปอีกสิบถึงยี่สิบปี แต่ตอนนี้ผมกับรับรู้ว่าแม่จะอยู่กับผมได้สูงสุดแค่แปดเดือนเองเหรอ

New meeting and new relationship. – II1/4Yaninn Yaninnthida Talk“คุณพ่อ” ฉันตกใจเล็กน้อยเมื่อเดินเข้ามาในบ้านแล้วเห็นคุณพ่อนั่งอยู่ที่โซฟารับแขก ซึ่งนี่อาจจะเป็นภาพที่แสนจะไม่ชินตาเอาเสียเลย เพราะครั้งล่าสุดที่พ่อมาบ้านหลังนี้ก็คงก่อนฉันย้ายไปเรียนที่อเมริกา มันหลายปีมากเลยล่ะ “สวัสดีค่ะ”“อืม” พ่อพยักหน้าและฉันก็คิดว่าฉันควรไปจากตรงนี้ เพราะพ่อมักจะไม่ชอบให้ฉันอยู่ใกล้ ไม่ชอบเห็นหน้าฉันนาน ๆ น่ะนะ แต่ก็.... “มานั่งก่อนสิ พ่อมีเรื่องจะคุยด้วย”“คะ ค่ะ” แม้จะตกใจแต่ฉันก็เดินมานั่งที่โซฟาเดี่ยวอีกตัวด้วยท่าทางสงบเสงี่ยม เพราะไม่บ่อยนักหรอกที่พ่อจะเรียกฉันมาคุยแบบนี้ หรือบอกว่ามีเรื่องจะคุย เพราะมันก็ไม่ใช่เรื่องน่าอภิรมย์เท่าไหร่ “คุณพ่อมีอะไรจะคุยกับณินเหรอคะ”“ช่วงนี้แกคบกับผู้ชายคนไหนอยู่หรือเปล่า” มันดูออกจะเป็นเรื่องเหลือจะเชื่อที่ถูกพ่อถามแบบนี้เพราะตลอดเวลาที่เกิดมาพ่อแทบจะไม่สนใจด้วยซ้ำว่าฉันจะเป็นยังไง ยิ่งเรื่องความสัมพันธ์น่ะ ไม่ต้องพูดถึงหรอกว่าพ่อจะอยากรู้ “พ่อถามพาลินมาบ้างแล้วว่าตอนนี้แกไม่ได้คบกับใคร”“ไม่ค่ะ ไม่มี” ฉันตอบไปเพราะตลอดเวลาห้าปีที่ผ่านมาฉันก็รู้สึกว่าตัว

คำเตือน กรุณาเม้นด้วยถ้อยคำสุภาพด้วยจ้าNew meeting and new relationship. – II3/4“คือหนู....” ฉันอยากบอกว่าฉันไม่อยากแต่งงาน ถ้าพูดออกไปตอนนี้เลยก็น่าจะดีแต่ว่าในตอนนั้นเองก็มีคนใหม่เดินเข้าประตูมาฉันก็ตกใจมากที่เห็นว่าคนนั้น ๆ คือเต เขายืนอยู่หน้าประตูและฉันเห็นว่าทุกคนหันไปมองเขาคนเดียว เขาเองก็มองมายังฉันด้วยสีหน้าที่แปลกใจแต่ฉันตั้งสติและรู้ตัวได้ว่าฉันไม่อยากจะให้ใครตรงนี้รู้เรื่องอดีตของฉันกับเตจึงได้พยายามส่งสายตาให้เขารู้เป็นนัย ๆ ว่าฉันนั้นไม่อยากให้ใครรู้“มาแล้วเหรอเจ้าเต “คุณอาไตรทักลูกชายที่อยู่ในชุดวอร์มซึ่งน่าจะเป็นของหน่วยงาน “ลุงกับพี่ ๆ เขามารออยู่นานแล้วนะ ทำไมถึงพึ่งมา”“พึ่งจัดการงานเสร็จนะครับ” เขาพูดและรอบมองมายังฉันอยู่อีกหน แต่วันนี้ฉันรู้สึกใจเต้นแรงอีกครั้งเพราะความรู้สึกตื่นตะลึง และเกลียดขี้หน้า “ขอโทษทีที่ให้รอนะครับ”“ไม่เป็นไร มันเป็นเรื่องงาน มา ๆ นั่งก่อน” พ่อฉันพูดแล้วก็บอกให้เขามานั่ง ซึ่งที่ว่างที่เหลือตอนนี้ก็คือโซฟาตัวเดียวกันกับฉัน และที่ว่างคือข้างแม่เขากลายเป็นว่าแม่ของเขาคั่นกลางระหว่างฉันกับเขาอยู่ ฉันควบคุมสีหน้าและอารมณ์เอาไว้แม้ว่าจะ