เมื่อหลี่ซูเหยียนหมดรัก의 모든 챕터: 챕터 31 - 챕터 40

แม่ทัพหลี่ซูหยางแยกแม่ทัพลู่เทียนหรงออกจากน้องสาว "ไปตีผึ้งดีกว่าให้น้องสาวข้าเก็บเห็ดดีแล้วน้ำผึ้งมีประโยนช์มากมายเลยนะเหยียนเอ๋อร์ชอบมาก" เขาจะมาตีเดือนละครั้งไปใช้ทำเครื่องดื่มในโรงน้ำชาด้วย ทำได้หลากหลายอย่าง "ทำไมต้องตีผึ้งวันนี้ด้วยละท่านแม่ทัพหลี่ข้าอยากจะช่วยเหยียนเอ๋อร์เก็บเห็ดไปทำอาหารตอนค่ำแล้วข้ากำลังทำคะแนนกับนางอยู่ ท่านเองก็รู้นี้นาหรือท่านตั้งใจขัดขวางข้ากับนางกันแน่ตอนนี้" เขาถามพี่ชายภรรยาด้วยความไม่พอใจ"ไปหาตีผึ้งนี้ก็ได้คะแนนแล้วท่านไม่รู้หรือว่าน้องสาวข้านางชอบดื่มมะนาวน้ำผึ้งมาก ข้าจึงพาท่านมาทำคะแนนเยี่ยงไรเล่า""จริงหรือนางชอบดื่มน้ำผึ้งถ้าเช่นนั้นพวกเราก็รีบไปเถอะจะได้กลับมาช่วยนางเก็บเห็ดด้วย" แม่ทัพลู่บอกพี่ชายของนาง พวกหนุ่มฉกรรจ์จึงแยกไปอีกทางแต่ไม่ลืมจะไปบอกภรรยาน้อยก่อนว่าเขาจะไปหาน้ำผึ้งมาให้นาง"เหยียนเอ๋อร์พี่ไปช่วยแม่ทัพหลี่ตีผึ้งนะเห็นเขาบอกว่าน้องชอบดื่มน้ำผึ้งมะนาวมากหรือ" แม่ทัพลู่ถามนางด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนนางพยักหน้าให้เพราะไม่อยากตอบชายหนุ่มก่อนจะแยกกันไปคนทางลู่เทียนหรงยิ้มอย่างน้อยนางก็พยักหน้าให้เขาถึงตอนนี้นางจะไม่อยากพูดกับเขา

สองแม่ทัพหนุ่มแย่งกันกินหมูกะทะด้วยความอร่อยเหมือนเด็กเพราะถ้าทานกับน้องสาวสองคนมันไม่สนุกเท่าทานด้วยกันกับแม่ทัพลู่ เพราะว่ากินจุพอๆกันส่วนหลี่ซูเหยียนนั้นนางจะเน้นเนื้อปลาเห็ดผักมากกว่าแล้วกุ้งย่างไม่กี่ตัวนางก็อิ่มมากแล้ว พวกเนื้อหมูสารพัดลูกชิ้นนางนำออกมาจากในมิติให้พวกผู้ชายกับคนงานของนางทานจนอิ่มจนท้องแทบแตกกันเลยล่ะ"พี่ใหญ่ข้าขอตัวนะเจ้าคะจะไปนั่งเล่นระเบียงนอนดูดาวก่อนนอนดีกว่าสุราของพี่ข้าให้พี่สาวยกมาให้หรือให้คนของพี่ไปยกมาเองเพราะมีหลายขวด" นางบอกพี่ชายก่อนจะเดินกลับเรือนซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตรงนั่งลานกินหมูกะทะ "อืมพี่จะให้คนของพี่ไปยกมาเองเจ้าวางไว้ด้านหน้าระเบียงนั้นล่ะเหยียนเอ๋อร์"แม่ทัพลู่รีบลุกเดินตามนางไปส่งถึงเรือน "ท่านจะไหนแม่ทัพลู่เรือนนอนน้องสาวข้าอยู่ตรงหน้านี้มองยังเห็นเลยวิ่งตามเป็นเด็กไปได้""ข้าอยากจะไปส่งนางให้ถึงเรือนนอนท่านจะห้ามข้าทำไม ยังไงคืนนี้ข้าก็ดื่มกับท่านทั้งคืนอยู่แล้วไม่เมาไม่เลิก " แม่ทัพลู่คิดว่าจะม่อมเหล้าพี่ชายของภรรยาตัวน้อยวางแผนในใจอย่างมาดหมายหึคิดจะม่อมเหล้าข้าฝันไปสิบชาติเถอะแม่ทัพลู่ข้ามีของดีจากเหยียนเอ๋อร์ ข้าไม่เมาง่ายๆหรอกค

ส่วนอีกคนที่ขึ้นเขาไปตอนนี้เก็บเห็บป่ากับผักป่าจนเต็มตระกร้าทุกใบแล้วจึงพากันไปนั่งพักริมน้ำตกล้างหน้าล้างตากันแล้วนั่งให้หายเหนื่อย"ใครอยากจะเล่นน้ำก็ตามสบายนะเจ้าค่ะข้าเองจะขึ้นไปอีกชั้นกับพวกพี่สาวพวกท่านก็เล่นน้ำกันให้สนุกแล้วเราค่อยกลับลงไปพร้อมกันเจ้าค่ะ"หลังจากนั่งทานข้าวมื้อเที่ยงกันอิ่มจากนำห่อข้าวขึ้นมากินเองแล้วพากันหมกเห็ดกินใส่ใบแมงลักแบบย่างแล้วก็แกงใส่กระบอกไม้ไผ่ลำใหญ่ ทุกคนคือตื่นเต้นทุกเมนูอาหารของคุณหลี่ซูเหยียนมันออกมาอร่อยทุกอย่างหลังจากทานข้าวอิ่มแล้วนั้นแหละ ทุกคนจึงแยกย้ายกันไปเล่นน้ำ นางให้พวกผู้ชายลงไปอีกชั้นล่างบ่าวผู้หญิงอยู่ชั้นกลางส่วนนางจะขึ้นไปชั้นสามสูงกว่าทุกคนอิอิ"ไปกันเจ้าค่ะพี่สาวพวกพี่ผู้ชายห้ามแอบมาส่องสาวๆเล่นน้ำล่ะมันไม่ดีถ้ารู้จะไล่ออกแล้วตัดตำลึงมาให้พี่สาวทั้งหลายนะเรียกค่าเสียหายแถมติดคุกด้วยนะ" นางขู่เอาไว้ก่อน นางจึงเดินขึ้นไปอีกชั้น "อืมมันมีแอ่งน้ำน่าเล่นน้ำจริงด้วยพี่สาวข้าจะลงเล่นน้ำในแอ่งตรงกลางนั้นนะเจ้าคะใครจะเล่นกับข้าก็ลงมาได้เลยนะะจ้าคะ ข้ามีกางเกงกับเสื้อในห่อผ้านั้นพวกพี่หยิบไปใส่กันได้เลย" เสื้อยึดกางเกงขาสั้นยาวถึง

"หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้วหลี่ซูเหยียนตอนนี้วันนี้น้องคือภรรยาของพี่แล้วพี่ไม่ได้คิดจะให้เศษจงเศษใจอะไรพี่ไม่รู้จัก เพราะพี่ให้เหยียนเอ๋อร์หมดทั้งตัวกับหัวใจของพี่ทั้งหมดแล้วห้ามบอกพี่ให้เลิกรักน้องนะซึ่งมันจะไม่มีวันเป็นเช่นนั้น น้องทำงานหนักตลอดสามเดือนกว่ามานี้จนวงดนตรีในโรงน้ำชาหรือแม้แต่ตอนนี้บ้านสวนคาเฟ่นี้ก็มีรายได้จากพืชผักผลไม้ จะบอกว่าน้องไม่มีค่าได้เยี่ยงไรถึงแม้น้องจะไม่ทำอะไรเลยก็มีค่าในสายตาของพี่ ใช่อยู่เมื่อก่อนน้องชอบวิ่งตามไล่พี่จนน่ารำคาญแต่ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว พี่รักน้องหมดหัวใจของพี่แล้วนะเหยียนเอ๋อร์ แล้วน้องคือฮูหยินแม่ทัพลู่เทียนหรงคนเดียวเท่านั้นเราจะไม่คุยกันถึงเรื่องนี้อีกพี่ไม่ยอมถ้าพ่อบ้านส่งข่าวเรื่องฤกษ์มาพี่จะแต่งเลย เอาล่ะขึ้นไปด้านบนได้แล้วปานนี้แม่ทัพหลี่คงจะใกล้กลับมาแล้วมีอะไรน้องยังอยากได้อีกไหมพี่จะได้ให้คนของพี่ไปเก็บมาเพิ่มให้น้อง" อีกชายหนุ่มถามนางอย่างใส่ใจหลี่ซูเหยียนหมดคำจะพูด จะพูดอะไรเขาก็ไม่สนใจจะฟังต้องหาทางเลี่ยงเข้าหานางได้ตลอดด่าไปเขาก็ไม่สนใจนางขี้เกียจจะพูดให้เหนื่อยเปล่า รอท่านพ่อกลับมาก่อนดีกว่านางจะบอกท่านไม่รับก

วันนี้หลี่ซูเหยียนไม่ได้รีบร้อนตื่นมาแต่เช้านางนอนตื่นสายเพราะอยากพักผ่อนนอนเป็นปลาเค็มสักวันนางจึงไม่ได้รับรู้ว่าตอนนี้ขบวนขององค์รัชทายาทเดินทางมาถึงบ้านสวนคาเฟ่ของนางแล้วรวมถึงขันทีส่วนตัวของฝ่าบาทกำลังมาถึงไล่เรี่ยกัน แม่ทัพลู่เทียนหรงนั้นไม่คิดว่าองค์รัชทายาทจะนำขบวนเสด็จมาถึงแต่เช้าขนาดมากนี้คือยามเฉิน เพราะเมื่อคืนสองแม่ทัพนอนดึกด้วยกันทั้งคู่ตอนนี้กำลังจะพากันทานอาหารมื้อเช้าในศาลาริมแม่น้ำ หลี่ซูเหยียนมาถึงและนั่งหย่อนก้นลงยังไม่ติดพื้นเก้าอี้ดี เสียงคนของแม่ทัพลู่ขี่ม้ามาถึงแล้วรายงานว่า "ท่านแม่ทัพลู่ขอรับ" "ท่านแม่ทัพหลี่ด้วยขอรับตอนนี้ขบวนเสด็จขององค์รัชทายาทมาถึงบ้านสวนคาเฟ่แล้วขอรับ มีขันทีของฝ่าบาทตามขบวนมาด้วยเชิญคุณหนูหลี่ซูเหยียนกับท่านแม่ทัพหลี่ซูหยางออกไปรับราชโอการด่วนขอรับ"!!!"อะไรนะท่านบอกว่าองค์รัชทายาทเสด็จมาเยี่ยงนั้นหรือ " แม่ทัพหลี่ซูหยางรีบถามก่อนจะรีบลุกขึ้นเดินออกไปจากศาลา "เหยียนเอ๋อร์รีบไปรับขบวนเสด็จก่อนแม่ทัพลู่ด้วยไปกันเถอะอย่าให้พระองค์ทรงรอนานเลย"เขารีบเดินไปหาม้าของตัวเองเพื่อจะขี่พาน้องสาวออกไปทางหน้าจวนของบ้านนาคาเฟ่เพราะมันไกลมากคงจ