บททั้งหมดของ เมื่อหลี่ซูเหยียนหมดรัก: บทที่ 11 - บทที่ 20

หลังคัดความถนัดของแต่ละคนได้ตามความต้องการแล้ว ที่ดินหลังจวนของบิดานั้นกว้างยาวไปจรดแม่น้ำสายใหญ่นางจึงให้คนไร้บ้านหรือทาสของนางเกือบยี่สิบคนหญิงสิบชายสิบ นางจึงปรึกษาคนคุ้มกันของพี่ใหญ่ให้พาพวกผู้ชายไปถางหญ้าทำบ้านพักต่อจากเรือนพักฝั่งบ่าวผู้ชาย ส่วนสาวๆนั้นมีเรือนสาวใช้อีกฝั่งพอจะมีห้องพักได้ห้องละสามคน ส่วนพวกผู้ชายบางคนมีหน้าที่จะได้เฝ้าจวนด้านหลังด้วย เพราะมีผลไม้หลายอย่างตอนมารดามีชีวิตอยู่ปลูกไว้หลายพันธุ์จนต้องมีคนสวนดูแลมีผลไม้ให้มีกินตลอด แต่มีไม่กี่อย่างเดี๋ยวนางจะเอาออกจากมิติให้พวกเขาช่วยกันดูแล จะได้มีกินทุกอย่างเลย ที่ดินท้ายจวนออกจะเยอะแยะตอนนี้ฝึกคนร้องคนรำก่อนแบบยุคเก่าแล้วผสมยุคใหม่สอดแซกเข้าไปให้ลงตัว ถึงนางจะมายุคใหม่ก็ไม่ได้นำดนตรีใหม่ออกมาใช้หมดเสียหน่อย นางยังรักษาดนตรียุคโบราณแต่เน้นเพลงทั้งยุคเก่ายุคใหม่ให้เข้ากันดีจนนางเองยังทึ่งเลย งานในสวนบอกพ่อบ้านทำให้ได้ไม่ใช่ปัญหาวันนี้ได้คนของพี่ชายเจิ้งห่าวฉีที่ร่ำเรียนเครื่องดนตรีมาแต่ละชนิดทำให้นางพอใจมาก พวกเขาเล่นได้หลากหลายเพลงถ้ามีเพลงในยุคของนางมาให้เล่นเข้าไปอีกรับรองได้เลยว่าดังกระหึ่มโรงน้ำชาอย่างแน่นอ

หลังจากจบอาหารมื้อค่ำสองพี่น้องนั่งคุยกันเรื่องจะหาคนมาช่วยลุงจี้จงฉาง นางอยากได้คนมาช่วยงานสวนแล้วมาแบบครอบครัวทหารที่ได้รับบาดเจ็บจากกองทัพตอนเกิดสงคราม พี่ชายนางรับปากจะหาให้คนของบิดาถ้าบาดเจ็บจนออกจากทหารท่านแม่ทัพจะไม่ทอดทิ้งหางานให้ทำในโรงน้ำชาจะมีอยู่หลังร้าน ช่วยงานในครัวล้างถ้วยจานหั่นผัก ซักผ้าเฉพาะของโรงน้ำชาเท่านั้น "ข้าอยากได้บ่อน้ำด้วยนะเจ้าคะที่ดินของท่านพ่อเยอะมากทำเลี้ยงคนทั้งจวนได้สบายเลยเจ้าค่ะแถมเหลือกินได้ขายอีกด้วย นำไปทำอาหารขายในโรงน้ำชายของเราได้อีกด้วยข้าจะปลูกทุกอย่างนำมาทำกินมาทำอาหารได้เลยละพี่ใหญขุดลอกร่องรอบพื้นที่แล้วแยกออกเป็นแบบนี้เจ้าค่ะพี่ใหญ่" นางนำกระดาษเขียนให้พี่ชายดูคร่าวๆ"น้องไม่เคยสนใจสวนผลไม่แทบจะไม่เข้าไปเหยียบเลยนับแต่ท่านแม่จากไปแล้วจะทำได้จริงหรือ น้องเล็กนี้มันแปลกมากเลยนะกับน้องวาดแบบให้พี่ดูเหมือนจะออกมาให้มองเห็นภาพเลยละ เอาละพี่จะหาคนให้ถ้ามันทำให้น้องสาวของพี่ชอบอยากได้อะไรก็บอกพี่จะได้หามาให้ครบน้องไปอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวจะไม่สบายอีก พี่ทำธุระเสร็จจะไปหานะ"หลี่ซูหยางบอกน้องสาวก่อนจะแยกย้ายกันไปคนละเรือน ใช่แล้วพอนางปักปิ่นท

ตัดมาทางหลี่ซูเหยียนนั้นเข้าห้องนอนมาได้นางถอดเสื้อคลุมออกเหลือเพียงเสื้อสายเดี่ยวกับกางเกงขาสั้นเสมอหู นางนำเอาตุ๊กตาหมีพูตัวใหญ่ออกมานอนกอดอีกฝั่งก็หมอนข้าง เข้าชุดกันทั้งที่นอนกับห่มผ้า นางจึงห่มแค่เอวเพราะยังไม่หนาวอากาศพอดีไม่หนาวไม่ร้อนก่อนจะหลับไปทั้งรอยยิ้มกับสิ่งค้างคาใจ นางได้ปลดปล่อยระบายออกมาให้พี่ชายรู้หมดแล้วทำให้หลับไปทั้งรอยยิ้มแม่ทัพลู่เทียนหรงนั้นรอเวลาจนดึกก็พลิ้วกายเข้าเรือนนอนของหลี่ซูเหยียน ในห้องนอนของคุณหนูในห้องหอนั้นมีตะเกียงดวงเล็กหรี่แสงลงลิบหรี่นางนอนหลับไปด้วยความสุข ต่างกันกับอีกคนตอนนี้ตกกตะลึงในท่านอนของนางนอนถ่างขาเตะผ้าห่มออกจนหมดยังไม่พอชุดบ้าอะไรของนางใส่นอน นี้มันไม่ได้ปิดบังอะไรเลยล้นออกมาบังทรงไม่ใส่เขายืนตะลึงมองสิ่งควรมีของหญิงสาว เพราะเขามีวรยุทธทำให้สาวน้อยหลี่ซูเหยียนไม่รับรู้นอนไม่สนโลกเก้าสิบห้าองศากับท่านอน แต่คนมองนี้ตะลึงงันทำอะไรไม่ถูกจะถอยก็ไม่ได้ ก็เพราะมีสิ่งดึงสายตาคือผิวขาวนวลผ่องทำให้เขาเดินไปนั่งบนเตียงนอนหญิงสาวเหมือนละเมอ นี้นางเป็นจิ้งจอกหรือทำให้ขาเหมือนต้องมนต์สะกดเขาก้มมองร่างบางเย้ายวนจนอดใจไม่ไหวก้มลงจะหอมแก้มนวลของนาง

"เหยียนเอ๋อร์ข้าต้องไปทำธุระต่างเมืองไม่รู้จะได้กลับมาเมื่อไรเรื่องของเราข้าคุยกันกับพี่ชายของเจ้าแล้วรอให้บิดาของเจ้ากับท่านพ่อของข้ากลับมาอีกสามเดือนจะถึง ให้พวกท่านมาดูฤกษ์แต่งงานให้เราเลยก็แล้วกันเจ้าเตรียมตัวเข้าพิธีแต่งงานของเราได้เลย ข้าจะรีบไปรีบกลับรักษาดูแลตัวเองให้ดี เรื่องเมื่อคืนข้าตั้งใจทำแล้วไม่ทำเพราะฤทธิ์ยาอะไรทั้งนั้นเกิดจากความตั้งใจของข้าล้วนๆแล้วในท้องของเจ้าอาจจะมีก้อนแป้งกำเนิดมาแล้วก็ได้นะ"หลี่ซูเหยียนถลึงตาใส่เขาตาเขียวปัดเลยทีเดียว "ท่านมันหน้าด้านที่สุดไหนบอกเกลียดข้านักหนาแล้วเมื่อเมื่อคืนใครกลืนน้ำลายตัวเองเข้ามารังแกข้าถึงในเรือนนอน ท่านมันหน้าตัวเมียจะไปไหนก็เรื่องของท่านข้าไม่ต้องการจะรู้เรื่องของท่านเลยสักนิด"นางสะบัดหน้าหนีเขาเล่นประชิดตัวนางจะดิ้นหนีก็เปล่าประโยนช์ในเมื่อเขาไม่ยอมปล่อยดิ้นไปก็เหนื่อยเปล่า"ข้าขอโทษเรื่องของเรามันเลยเถิดเกินเลยไปมากกว่าคู่หมั้นปลอมๆในวัยเด็กเรื่องในจวนของข้าถือว่าข้ายกโทษให้เจ้าก็แล้วกัน กับเรื่องข้าเข้าหาเจ้าเมื่อคืนถือว่าเราเสมอกันข้าขอโทษกับการไม่ฟังเจ้าอธิบายเรื่องของเราจนทำให้เจ้าเจ็บป่วยหนักข้าเองก็เสียใจแต่

รุ่งเช้าหลี่ซูเหยียนเมื่อคืนได้นอนเต็มอิ่มเพราะไม่มีคนกวนแล้วนางยังเข้านอนในมิติอีกต่างหากจึงตื่นมาด้วยความสดชื่น นางชงเอากาแฟมาฝากพี่ชายกับคนสนิทด้วย "ทำไมวันนี้ดูแปลกเจ้าคะมีเรื่องอะไรหรือเปล่า" นางถามพี่ชายกับพี่ๆทุกคนเหมือนมีเรื่องอยากจะคุยกันเพราะมองหน้านางตลอดเลยตอนนางนั่งทานข้าวอยู่"มีข่าวลือในตลาดของแม่ครัวพ่อครัวได้ยินมาคุยให้ฟังอีกทอดหนึ่งนะแต่น้องเล็กรอก่อนนะพี่ให้คนไปสืบข่าวเดี๋ยวคงจะกลับมาแล้วล่ะ"นางมองหน้าสาวใช้ข้างกายของตัวเองเหมือนจะบอกนางเรื่องของข่าวลือ"อ้าวพี่สาวเสี่ยวผิงผิงหายไปไหนตอนข้ามายังเดินตามหลังมานี้นาตอนนี้ไปไหนแล้วละพี่สาวซิงซิง" นางหันไปถามสาวใช้ข้างกายอีกคนซึ่งคอยยืนดูแลนางอยู่"ไปสืบข่าวจากแม่ครัวเจ้าค่ะคุณหนู" สาวพี่สาวซิงซิงตอบ "เอ่อมันสำคัญมากเลยเหรอเจ้าคะถึงไปสืบข่าวกันขนาดนั้น" นางถามด้วยความสงสัย"คุณหนูเจ้าขาพี่สาวไปสืบข่าวมาแล้วเจ้าค่ะโน้นไงนางเดินลิ่วมาเลยดูทำหน้าเข้าสิ" เสี่ยวซิงซิงหัวเราะกับท่าทางคู่แฝดของตัวเองพี่ชายพยักหน้าให้นางรอฟังข่าวจากสาวใช้ข้างกายก่อน "มีข่าวด่วนเจ้าค่ะคุณหนูเมื่อเช้าพ่อครัวแม่ครัวไปตลาดได้ยินคนออกจา