Lahat ng Kabanata ng Loved by the Mafia Boss: Kabanata 1 - Kabanata 10

“Siguro mas mabuti kung mananatili ka na muna sa safe house, Ara. Base sa statement mo, nasa alanganin ang buhay mo sa mga panahong ito.” Hinarap ako ni Lieutenant Go at tumango naman si Sergeant Lee bilang pagsang-ayon sa winika nito.I was busy checking my phone nang lumapit silang dalawa sa’kin. Nakita ko naman na napatingin ang tatlong kaibigan ko at tila inaabangan nila ang magiging reaksiyon at sagot ko. “Paano na po ang pag-aaral ko? Malapit na po ang internship namin, this semester na iyon,” nanghihina kong sagot.“Sa ngayon mas importante ang kaligtasan mo. Ipagpaliban mo na muna iyan, may next year pa naman.”Napahawak na lang ako sa ulo. Oo madali lang iyon sa kanilang sabihin dahil hindi sila ang nasa sitwasyon ko. Ngayon ko naintindihan ang mga sinasabi ni mommy dati na dapat maging grateful ako sa araw-araw na binubungangaan niya ako, kasi darating ang araw na mahihirapan akong mamuhay kung ako na lang. At nangyari na nga ang araw na iyon. Mag-isa na lang ako, sabay s

Tinulungan ko siyang tumayo at inaalalayan hanggang sa makaabot kami sa bahay ni Lola. Kaagad naman na binuksan ni Lola ang pinto nang makita kami nito."Ano'ng nangyari diyan, Ara? Saan mo iyan nakita?""Lola, patulong po muna ako, mabigat siya eh." Hingal kung reklamo kay Lola na sinalubong ba naman ako ng tanong.Ihiniga namin siya sa papag na nasa loob ng kwarto ko. Pinalitan ko na rin ang pang itaas niyang damit, gamit ang damit na sabi ni Lola ay pagmamay-ari ng kapatid niyang lalaki."Sino ba iyan Ara? Kilala mo ba ang lalaking iyan?""Lola, nakita ko lang po siya sa may gubat. May baril nga yan kanina eh, tinago ko lang doon sa mga batong malalaki.""May baril? Kung ganoon baka galing siya sa gyera. Hindi kaya rebelde ito? Malabo naman na sundalo kasi hindi naka uniporme.""Hindi ko rin po alam Lola. Basta tinulungan ko nalang, nakonsensiya ako eh. Baka mamatay siya pag iniwan ko lang doon."Hindi nagtagal ay narinig ko na naman na nagsasalita ang lalaki."Nasaan ang baril ko?

Ilang oras palang simula ng makatulog ako ay may biglang kumatok sa pinto. "Mahal na prinsesa, ipinapatawag ka ni kamahalan!"Napabalikwas naman ako sa kama at pinakinggan kung tama ba ang pagkadinig ko. "Siraulo, pag narinig ka ni Davielle malalagot ka na naman.""Miss ganda, gusto kang kausapin ni Davielle!"Tama nga ang hinala ko. Nasa labas ng kwarto ang mga kaibigan ni Davielle. Nagmadali naman akong tumayo at binuksan ang pinto."Mabaho pa ang hininga, sabihin niyo maliligo muna ako," sagot ko sa kanila at pare-pareho naman silang umiling."Hindi iyon pweding paghintayin, baka maging dragon."Hinahatak na nila ako palabas ng kwarto pero kumapit ako sa pinto at nagsisigaw. "Harassment ito!""Ano na naman ang ginagawa niyo?"Kaagad nila akong binitawan nang dumating si Davielle. Nagkatinginan ang tatlo at itinuro ako. "Ayaw sumama eh.""And why?" baling sa'kin nito."Maliligo pa ako, kagigising ko nga lang eh. Gusto mo bang langhapin ang baho ng hininga ko?""Tsk. Go on, maligo

Gabi na pero dinala pa rin ako ng mga paa ko sa labas ng bahay. Napatingala ako sa kalangitan na sobrang daming bituin na kumikinang. "Kailangan ko ba talagang mamili sa dalawang option na 'yon? Seryoso ba talaga siya?"Kung pinili kung magpa ampon sa kaniya, ang baduy naman nun. Ilang taon lang naman ang gap namin tapos tatawagin ko siyang daddy o papa. At kapag naman nagpakasal ako sa kaniya, aba walang hiya, magkaka asawa ako ng wala sa oras. Ayaw ko pang magka anak, at kung magkaka anak man ako, hindi sa lalaking katulad niya."Nag-iisip ka na ba sa sagot mo?" Mula sa main door lumabas si Davielle. Nakangisi ito at nakapamulsa habang naglalakad. "Hinanap kita sa buong bahay, nandito ka lang pala. Ano'ng hinihintay mo dito? Tikbalang para itakas ka.""Sira, ano'ng tikbalang ka diyan! Huwag ka ngang manggulo dito, naiirita ako kapag nakikita ko ang mukha mo," sagot ko at napatakip ng mata."Allergy ka sa gwapo kong mukha? Isipin mo ilang araw na lang magiging daddy o di kaya hubby

Nagising ako na madilim ang paligid. Hindi naman sa takot ako sa dilim pero, biglang bumigat ang dibdib ko. "May tao ba diyan? Davielle? Cheska!"Nag echo lang ang boses ko sa loob ng kinaroroonan ko. Tumayo ako at kahit wala akong maaninag sinubukan kong humakbang. Paano ba ako napunta sa loob ng madilim na kwartong ito? Ang huli kong naaalala ay magkatabi kami ni Cheska na natulog. "May tao ba riyan? Kung naririnig mo ako sumagot ka!"May narinig akong mga yabag ng paa na papalapit sa kinatatayuan ko. Unti-unting bumukas ang pinto at pumasok ang isang pamilyar na lalaki. Matangkad at kahit nakatalikod ito, nakilala ko siya. It's Davielle."Ano'ng trip mo na naman Davielle? Bakit mo ako kinulong dito sa madilim na kwartong ito?"Naglakad siya papalapit sa'kin. Tahimik, matalim ang tingin sa'kin at may kakaibang gisi sa labi. "A-anong gagawin mo sa'kin?"Biglaan niya akong idiniin sa pader at walang pasabi, naglapat ang mga labi namin. Hindi ako nakagalaw at nagmistulang mga tuod