บททั้งหมดของ อาณัติใต้เรน Under the Rain: บทที่ 51 - บทที่ 60

*****ฟ้าใสเงยหน้ามองท้องฟ้า วันนี้มีลมแรง ท่าทางว่าฝนจะตก เรนหายไปสองวันแล้ว การหายไปของเรนมันเป็นเหมือนการถูกทดสอบสำหรับเธอ ว่าถ้าหากเธอเป็นผู้หญิงของสายลับชีวิตก็จะเป็นประมาณนี้เลย คือวันดีคืนดีเขาก็หายไป และไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร รวมถึงไม่รู้ว่าจะกลับมาอย่างมีลมหายใจหรือไม่ หรือว่าการบอกลากันครั้งนี้มันจะเป็นครั้งสุดท้ายไหม... ไม่รู้ว่าคุณป้าไอร่าทำใจได้อย่างไร เพราะท่านเป็นภรรยาของอดีตสายลับแถมมีลูกชายสองคนเป็นสปายกันทั้งคู่ฟ้าใสถอนหายใจอีกครา รีบเก็บผ้าแล้วเดินเข้าไปในบ้าน ตรงหน้าทีวีมีหญิงสาวร่างผอมบางนั่งอยู่ เธอกำลังจ้องมองข่าวเบรกกิ้งนิวส์ และตั้งใจฟังด้วยสีหน้าสนใจ"สายลม...ดูอะไรเหรอ" ฟ้าใสเดาว่าเธออาจจะอายุใกล้เคียงกับเธอ จึงตีขลุมว่าเป็นเพื่อนคนหนึ่งกันแล้วกัน"ทีวี"คำตอบแบบทื่อๆ นั่นทำให้ฟ้าใสต้องยิ้มกว้าง ตอนนี้ทุกคนเรียกหญิงสาวคนนี้ว่าสายลมตามที่น้องเอิร์ธตั้งให้ อยู่ที่นี่หลายวันแล้ว สีหน้าเธอดูดีขึ้นเพราะได้กินอิ่ม"ตอนนี้จำอะไรได้บ้างหรือยัง" ฟ้าใสถามเป็นการชวนคุย เธอสังเกตว่าถ้าหากชวนคุย สายลมจะคุยรู้เรื่อง แต่บางครั้งก็นิ่งเงียบอยู่ในท่าครุ่นคิดเป็นชั่วโ

เมื่อจอดรถเสร็จ น้องเอิร์ธก็รีบจูงมือพี่สายลมของแกข้างหนึ่ง อีกข้างก็จูงป๊าเมฆเข้าไปในร้าน ทั้งสามนั่งที่โต๊ะด้านหน้า เมื่อได้ไอศกรีมมาแล้ว หญิงสาวก็เอาแต่จ้องมองไม่ยอมกินเสียที"โอเคหรือเปล่า"เมฆาเอ่ยถามเธอเบาๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆ เธอถึงดูเศร้าลงไปในนาทีนี้"ค่ะ" หญิงสาวตอบเบาๆ น้องเอิร์ธก็ตักไอศกรีมของแกมาจ่อที่ปาก"ของเอิร์ธอร่อยมากเลย ลองชิมดูสิฮะ"หญิงสาวเงอะงะไปในทันที เพราะไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน เธอไม่แน่ใจ แต่พอเห็นเมฆากำลังมองเธอ และน้องเอิร์ธก็รอให้เธออ้าปากอยู่ หญิงสาวจึงยอมรับมันเข้าไปในปาก"อร่อยมั้ยฮะ""อร่อยมาก" เธอตอบพลางยิ้มบางให้เด็กน้อย"ของป๊าเมฆก็อร่อย ป๊าลองให้พี่สายลมชิมหน่อยสิฮะ"เด็กชายคะยั้นคะยอคนเป็นลุง หญิงสาวรีบสั่นหน้าปฏิเสธ"ไม่ ไม่เป็นไรค่ะ...""ลองชิมดู" เขาเลื่อนถ้วยไอศกรีมของตนเองมาตรงหน้าเธอ"ไม่เป็นไรจริงๆ ค่ะ"เธอโบกไม้โบกมือปฏิเสธ น้องเอิร์ธมองแล้วก็หัวเราะชอบใจ"ป๊ายกให้พี่สายลมฮะ จริงๆ แล้วป๊าไม่ค่อยชอบกินไอติมหรอกฮะ ถ้าพี่กินไม่หมด เดี๋ยวเอิร์ธช่วยเองฮะ"เมฆายิ้มขำเจ้าเด็กจอมตะกละของเขา มองดูหญิงสาวค่อยๆ ละเลียดกินไอศกรีมอย่างเงียบๆ

ฟ้าใสนั่งทำงานไป พลางลอบชำเลืองมองคนตัวโตที่กำลังนอนหลับสนิทที่โซฟาไป ท่าทางเขาเหนื่อยมากจริงๆ ชั่วขณะหนึ่งที่หญิงสาวรู้สึกสงสารเขาจับใจที่ต้องทำงานทั้งเสี่ยงอันตรายและทั้งทำลายสุขภาพแบบนี้ จนถึงเดี๋ยวนี้ฟ้าใสก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมครอบครัวเดลสันต้องเสียสละตัวเองถึงเพียงนี้ เห็นแก่ตัวเหมือนคนส่วนใหญ่ของโลกไม่ได้หรือแต่พอคิดอีกที... ถ้าหากทุกคนพากันรักตัวกลัวตายและเห็นแก่ตัวกันหมด แล้วโลกนี้สังคมนี้จะอยู่กันอย่างไร ทุกหัวมุมถนนคงจะเต็มไปด้วยโจรผู้ร้ายและเดนนรก พวกคนชั่วสามารถทำกิจกรรมผิดกฎหมายได้อย่างอิสรเสรี และผู้คนจะต้องหวาดผวาไม่กล้าออกไปไหนเพราะเกรงกลัวอันตรายที่จะเกิดแก่ชีวิตและทรัพย์สินเพราะฉะนั้นสายลับอย่างเรนคงถูกลิขิตมาแล้วล่วงหน้าว่าเขาลงมาเกิดในโลกนี้เพื่อทำภารกิจของนักรบผู้กล้า หรือที่เรียกว่า นักรบแห่งแสงสว่าง (Light worker) มีหน้าที่กำจัดพลังมืดของพวกมารโดยเฉพาะ ซึ่งปัจจุบันนี้เธอเชื่อว่าพลังมืดที่สิงอยู่ในจิตใจของมนุษย์นั้นมีมากกว่าอดีตมากนัก โลกมันถึงได้แย่ลงไปทุกทีข้อมูลทางวิทยาศาสตร์บอกว่าในจักรวาลอันกว้างใหญ่นี้มีมิติซ้อนกันอยู่หลายมิติ และโลกของเราอยู่ในมิติที่สาม

"พี่เอาเข้าไปเลยนะฟ้า...ไม่ไหวแล้ว" เรนรู้สึกทนไม่ไหวกับความเซ็กซี่ของคนตัวบาง เขาก้มไปบดจูบเรียวปากงามขณะที่กดท่อนเอ็นเข้าไปอย่างหนักหน่วงจนมิดสุดด้าม ความเสียวกระสันทำให้เขาร่างสั่นสะท้าน เธอตอดรัดเจ้าแท่งร้อนจนเขาปวดเสียวไปทั้งดุ้นในเวลานี้"โคตรดีเลยฟ้า..." เรนพึมพำขณะโยกซอยเอวใส่ร่างงาม เขาชอบเหลือเกินกับความรู้สึกเวลาอยู่ในตัวเธออย่างนี้ เธออบอุ่น นุ่มนวล ร่องแคบและคับแน่น รัดรึงจนเขาเสียวสุดเสียว แม้ค่อนข้างแคบแต่เธอก็สามารถรับตัวตนของเขาได้ทั้งหมดราวกับถูกสร้างมาเพื่อเขาโดยเฉพาะชายหนุ่มดูดลิ้นเล็กและเธอก็โต้ตอบแลกลิ้นกับเขาอย่างถึงพริกถึงขิง ถูกใจเรนเสียจนอยากจะกลืนกินเธอไปทั้งตัวในเวลานี้เขาปล่อยปากสวยแล้วจูบไซ้สองเต้าอวบอั๋น เม้มกัดยอดถันแรงนิดหนึ่งจนเธอสะดุ้ง และเขาก็กระทุ้งเข้าสุดลึก รับรู้ได้จากกล้ามเนื้อนุ่มที่ตอดรัวถี่ว่าเธอกำลังจะแตะจุดสุดยอดอีกครั้ง เรนจึงถอยออกมาเกือบสุด แล้วกระแทกเข้าไปสุดลึก"ฮึ่ก!...พี่เรน...พี่เรน" เธอเพ้อเรียกชื่อพร้อมกับปล่อยน้ำหวานใสไหลชโลมท่อนเอ็นใหญ่ของเขาจนเปียกฉ่ำไปหมด เรนขยับกระแทกรัวเร็วในคราวนี้เพื่อส่งตัวเองบ้าง เพราะเขาเองก็ไม่ไหวแล

"พี่จะโทรหาพ่อกับร็อคหน่อย"เขาเอ่ยบอก จากนั้นก็ต่อสัญญาณหารอยด์ ผู้เป็นบิดา ฟ้าใสมานั่งเก้าอี้ที่มุมห้อง ไม่ให้เห็นในกล้อง เพราะถือว่านี่เป็นเรื่องงานของเขา"เป็นไงบ้างเรน ทุกอย่างโอเคหรือเปล่า ฮอล์กมันกำลังถือวิสาสะใช้แอปขององค์กรเพื่อตามหาฟีนิกซ์และซิมอยู่ตอนนี้"บิดาเอ่ยถามเสียงเคร่งทันทีที่เห็นเรน แอปดังกล่าวเป็นแอปที่ไม่อนุญาตให้นำไปใช้งานส่วนตัว แต่ฮอล์กกำลังละเมิดกฎอันเข้มงวดของหน่วยงานอย่างไม่เกรงกลัวการลงโทษ มันคิดว่าตอนนี้อำนาจอยู่ในมือมัน อยากจะทำอะไรก็ได้ มันกุมความลับของสายลับบางคนไว้ ทำให้พวกนั้นต้องทำงานให้มันอย่างไม่มีทางเลือก"เพิ่งเห็นครับ ผมเพิ่งหลุดจากพวกมันมาได้ เป็นฝีมือของมันแน่นอน มันจะต้องรู้ระแคะระคายว่าฟีนิกซ์คือใคร"เมื่ออำนาจตกอยู่ในมือคนชั่ว... ผลมันก็เป็นอย่างที่เห็น มันใช้โปรแกรมเพื่อผลประโยชน์ของมันเอง มันมาถึงเมืองไทยเพื่อจัดการกับเขาโดยเฉพาะ อ้อ แล้วก็ไอ้เจ้าซิมนั่นด้วย...สัญญาณที่กระแทกหูเขาจนสะดุ้งนั้น เกิดจากซอฟต์แวร์ตัวหนึ่งถูกเปิด โดยที่คนที่สามารถแอคทิเวต (Activate) เพื่อเปิดใช้งานมันได้คือซิม...หัวหน้าทีมห้องปฏิบัติการลับผู้หนีรอดจากฮอล์กมาไ