All Chapters of รักจับใจยัยแม่บ้านสาว Maid with Benefits: Chapter 1 - Chapter 7

PrologueCard of the Day: Seven of Swords – การแอบซ่อน ไม่เปิดเผย ถูกหลอกลวง ถูกทรยศ ของหายไม่รู้ตัว...คิ้วคมขมวดมุ่นจ้องหน้าจอโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่ง หญิงสาวเจ้าของใบหน้าเกลี้ยงเกลา รูปร่างสมส่วน นึกฉงนกับความหมายของไพ่ประจำวันใบนี้ ลูกจ้างธรรมดาประจำห้องอาหารของโรงแรมอย่างเธอจะตกเป็นเป้าให้ใครมาหลอกลวงทรยศกัน จากนั้นก็เอียงคอนึกถึงสิ่งของที่มีโอกาสหายมากที่สุด... คงเป็นมือถือมั้ง แต่สำหรับมนุษย์ที่ติดมือถือจ๋าอย่างเธอคงจะยาก...แต่ยังไงไพ่ใบนี้ก็ไม่ดีเลยแฮะ...ไหนขอลองอีกทีแล้วกัน คิดแล้วพุฒิตาก็กดปุ่มสุ่มใหม่อีกครั้ง‘คิดว่ากดใหม่แล้วจะออกใบอื่นเหรอจ๊ะ’ ระบบแจ้งเตือนขึ้นที่หน้าข้อความสนทนางกชะมัด อีกใบก็ไม่ได้...มีคนบอกว่า ถ้าไพ่ดีคือแม่น ถ้าไม่ดีคือไม่แม่น ทั้งที่ในโซเชียลเคลมกันหนาหูว่าไพ่ประจำวันจากไลน์ของแม่หมอจกนั้นแม่นนักแม่นหนา แต่คนที่มาลองสุ่มครั้งแรกอย่างเธอดันได้ไพ่ออกมาไม่ดีซะงั้น เสียเวลาชีวิตจริง ๆพุฒิตาหย่อนโทรศัพท์มือถือลงในช่องด้านในกระเป๋าสะพาย ก่อนยัดด้วยชุดประจำตำแหน่ง ‘ซูเชฟ’ ตามลงไปแล้วรูดซิปปิด เตรียมพร้อมออกเดินทางไปทำงาน ใช่แล้ว ออกไปลุยกับงานหนักที่ถาโถมเ

“ไม่เป็นไรพี่เตรียมไว้หมดแล้ว เราแค่ตรวจนับดูก็พอ ไม่ต้องห่วง” กิ่งกาญจน์ยิ้ม“แล้วหนูต้องทำอะไรบ้างคะ”“เดี๋ยวพี่ไปหยิบรายละเอียดก่อน” ว่าแล้วกิ่งกาญจน์ก็เดินผละไปหยิบแฟ้มเอกสารมาให้เธอดูหญิงสาวพยักหน้ารับ ก่อนกลับไปทุ่มความสนใจกับการทำรีซอตโต้ล็อบสเตอร์ที่ต้องใช้เวลาร่วมครึ่งชั่วโมง ผ่านไปพักใหญ่กิ่งกาญจน์จึงกลับมาพร้อมแฟ้มเอกสารสีดำหนาเตอะ ภายในสอดแทรกด้วยกระดาษบิลหลากหลายสี“เสร็จแล้วยังเตย”“ตอนนี้เสิร์ฟหมดครบคอร์สแล้วค่ะ” พุฒิตาเก็บขวดเครื่องปรุงต่าง ๆ กลับเข้าที่ แล้วขยับจะเตรียมวัตถุดิบสำหรับทำเมนูให้โต๊ะอื่นต่อ“ถ้าอย่างนั้นมานี่ก่อน ตรงนี้ให้คนอื่นทำแทนแล้วกัน” กิ่งกาญจน์สั่งงานให้อีกคนเข้ามารับช่วงต่อ จากนั้นเดินนำพุฒิตาไปที่โต๊ะประชุม กางแฟ้มหนาออก แล้วเริ่มอธิบายรายละเอียดการควบคุมดูแลการจัดส่งและตรวจสอบวัตถุดิบให้หญิงสาวฟัง โดยไม่ลืมเน้นย้ำตลอดว่าเพราะตนจะเกษียณแล้ว จึงอยากส่งต่องานบางส่วนให้รุ่นน้องหน้าใหม่ได้มีโอกาสเรียนรู้ไว้“หืม...แล้วไม่ต้องตรวจสอบวัตถุดิบเลยเหรอคะ” พุฒิตาถามขึ้นเมื่อเชฟบอกว่า เธอมีหน้าที่เพียงนับ ชั่ง ตวง วัด ไม่ต้องคัดเลือกอะไรใด ๆ เพราะเตรียมทุ

“ฉ่ำมากเลยครับ” ราเชนทร์ตอบกลับ แต่สายตายังคงจดจ้องอยู่บนรูปหน้าเรียวสวย ริมฝีปากอวบอิ่มที่เคลือบด้วยลิปกลอสเบาบางช่างดูฉ่ำวาวราวกับหอยที่เขาเพิ่งจะซดเข้าปากไปฉ่ำเรอะ...ใกล้เน่าสิไม่ว่า พุฒิตาคิดในใจ ก่อนจะเหลือบไปเห็นสายตาของรองประธานหนุ่มอย่างเมฆินทร์ ซึ่งหันมาจ้องเหมือนกำลังจับผิด เล่นเอาเธอถึงกับสะดุ้งแล้วรีบเปลี่ยนเรื่อง เริ่มแสดงการทำเมนูของหวานปิดท้ายแทน“ขออนุญาตแทนตัวเองว่าเตยนะคะ เมนูของหวานปิดท้ายสำหรับมื้อนี้จะเป็นโกลเด้นสวีทมัทฉะ ซิกเนเจอร์ของห้องอาหารเราค่ะ ผงชามัทฉะนี้สั่งนำเข้าจากเมืองอุจิ จังหวัดเกียวโต ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองแห่งชาเขียว ขนมนี้จึงเป็นเมนูที่หาทานได้ยากทีเดียวค่ะ” เธอท่องตามสคริปต์ที่จำมาพรีเซนต์ลูกค้าทุกครั้งที่มีออเดอร์เมนูนี้ระหว่างอธิบาย พุฒิตาจัดแจงวางแม่พิมพ์ลงบนถาด ตักไอศกรีมมัทฉะมาปั้นแต่งขึ้นเป็นรูปหัวใจ จากนั้นจึงนำมันม่วงใส่ลงอุปกรณ์บดมือ ทำการปั่นมันม่วงออกมาเป็นเส้นสายโรยครอบไอศกรีมทรงหัวใจอีกชั้นหนึ่ง แต่งด้วยน้ำตาลไอซิงและแผ่นทองคำเปลวด้านบนเล็กน้อยให้สมกับชื่อโกลเด้นสวีทมัทฉะ เท่านี้ก็เป็นอันเสร็จเรียบร้อย“เชิญรับประทา

“นั่งไม่สบายเหรอคะ ให้อ้อปลดเข็มขัดนิรภัยให้ก่อนไหม” ยังไม่ทันที่เธอจะได้ทำตามที่บอกก็ถูกขัดขวางเสียก่อน“อ้อครับ ผมขับรถอยู่” อันที่จริงเขาอยากให้เธอทำต่อ แต่อยู่ ๆ ก็เกิดรู้สึกปั่นป่วนพะอืดพะอม เกรงว่าเมื่อหญิงสาวเดินหน้าลงมือปรนเปรอเขาจนถึงที่สุด แทนที่จะเสร็จสมอารมณ์หมายอาจกลายเป็นอย่างอื่นเล็ดออกมาแทนใช่ เขาปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำมาก!“ให้อ้อทำให้นะคะ” เธอยังคงตั้งหน้าตั้งตาจะครอบครองความเป็นชายตรงหน้า ทว่าชายหนุ่มกลับดึงตัวเธอขึ้น แน่นอนว่าการกระทำของเขาทำให้เธอรู้สึกเสียหน้าไม่น้อย“ไว้ค่อยต่อนะ” เขาบอกก่อนพยายามทุ่มเทสมาธิทั้งหมดไปกับการขับรถ โดยไม่ใส่ใจหญิงสาวที่ร่วมเดินทางมาด้วยอีกเลยพอถึงที่หมาย อาการที่เขาพยายามสะกดกลั้นเอาไว้ก็เหมือนจะเริ่มหายไป หวังเพียงแต่ว่าจะสามารถทนได้จนกระทั่งถึงบ้านด้วยนิสัยรักสะอาดและกลัวเชื้อโรค ราเชนทร์ไม่ชอบใช้ห้องน้ำสาธารณะ เมื่ออาการหายไปเขาจึงรู้สึกราวกับยกภูเขาออกจากอกชั่วคราวลิฟต์โรงแรมพาทั้งคู่มาส่งยังชั้นห้องอาหารสุดหรู มองเห็นทิวทัศน์เมืองหลวงแทบจะเรียกได้ว่าสามร้อยหกสิบองศาบริกรเดินเข้ามาต้อนรับพร้อมสอบถามชื่อ ก่อนนำทั้งคู่ไปยังโซน