All Chapters of นายหญิงแห่งยุค 80: Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่ 1 แค่เด็กน้อยคนหนึ่งโลกปัจจุบันเฉินซือเล่อ เด็กน้อยวัย 5 ขวบ ที่มีผิวขาวราวน้ำนม ดวงตากลมโตสีน้ำตาลอมทองจ้องมองเด็กน้อยอีกคนที่กำลังเล่านิทานให้เธอฟัง ซือเล่อขมวดคิ้วอย่างสงสัยทุกครั้งที่ได้ฟังนิทานเรื่องนี้ช่างแปลกประหลาด มีเธออยู่ในนิทานเรื่องนี้ด้วย เนื้อเรื่องบอกว่า... เธอจะสามารถข้ามไปอีกมิติหนึ่งได้ และยังบอกอีกว่า... เธอจะข้ามไปทั้งตัวและจิตวิญญาณ ถึงจะไม่เข้าใจแต่ก็พยักหน้ารับฟังจะเชื่อถือได้ไหมก็ไม่อาจรู้ได้ เพราะคนที่บอกเล่าเรื่องนี้ก็เป็นเด็กเหมือนกันกับเธอ และเด็กคนนี้ไม่ยอมเรียกชื่อของเธอเหมือนคนอื่น แต่จะเรียกเธอว่านายหญิง!!"นายหญิง... จำได้ไหมเจ้าคะ" ถิงถิงถามก่อนจะยื่นขนมในมือให้"จำได้" ซือเล่อพยักหน้าอย่างดุเดือด พลางแบมือขอขนมจากอีกคน"นายหญิงตอบก่อน... นี่ชื่ออะไร" ถิงถิงชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง"ถิงถิง... พี่ถิงถิง" ซือเล่อยังคงทำตัวดี... ตอบทุกคำถาม เพราะต้องการขนมที่อยู่ในมืออีกคน"กินเลยเจ้าค่ะ" ถิงถิงหยิบขนมใส่มือน้อย ๆ ของนายหญิงเธอมาอยู่โลกนี้ตั้งแต่นายหญิงถือกำเนิด และจะแอบมาหาได้เป็นบางครั้งเท่านั้น นายหญิงไม่มีความทรงจำหลงเหลืออยู่เลย เหมือนกับทุก

ตอนที่ 3 คำสอนของพ่อเล่อเล่อลืมตาขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะกวาดสายตามองสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่รอบตัว ด้วยความกลัวว่าจะมีเสียงเล็ดลอดออกไป เธอจึงยกมือขึ้นปิดปากไว้ตลอด ถึงแม้น้ำตาจะยังไม่หยุดไหลก็ตามเธอกลับมาอยู่ที่เดิม... กลับมาที่ห้องทำงานของพ่อ"พ่อขา... " เล่อเล่อเช็ดน้ำตาก่อนที่จะเรียกหาพ่อด้วยน้ำเสียงที่เบาที่สุด... เท่าที่จะทำได้เล่อเล่อไม่สามารถหยุดน้ำตาที่ไหลนองหน้าได้ แต่เธอก็ยังมองหาพ่อ และมองสำรวจในทุกอย่างภายในห้อง ก่อนที่จะได้ยินเหมือนเสียงคนคุยกัน"เล่อเล่อ... หากเกิดเรื่องอย่าให้ใครหาตัวลูกเจอ ต้องซ่อนแล้วไปหาลุงของลูก" เล่อเล่อจำคำที่พ่อบอกไว้ได้ ถึงแม้ตอนนั้นจะไม่เข้าใจคำว่า "เกิดเรื่อง" ว่าเป็นแบบไหนก็ตาม ตอนนี้เธอกลับรับรู้ได้ว่าเรื่องมันได้เกิดขึ้นแล้วอย่างที่พ่อเคยบอก เธอรู้ว่าไม่สามารถหาพ่อได้ด้วยตัวเอง เธอต้องหาคนช่วย คุณลุง เท่านั้นที่จะช่วยเธอได้เล่อเล่อคลานเข้าไปซ่อนตัวในซอกเล็ก ๆ แอบอยู่ในนั้นและเฝ้ามองคนที่เข้ามาในห้อง จากที่ได้ยินพวกเขาบอกว่าเธอกับพ่อหายตัวไป เล่อเล่อไม่เข้าใจมากนักว่าคืออะไร ทั้งที่มีคนบุกมาทำร้ายพ่อถึงที่บ้าน แต่ทำไมคนพวกนี้ถึงบอกว่าพ่อกับเธอหา

ตอนที่ 5 สร้างความคุ้นเคยเล่อเล่อถูกจับให้เข้ามาอาบน้ำในห้องน้ำที่แปลกตา โดยมีคุณป้าช่วยเธอทุกอย่าง ทั้งสระผม ล้างตัว ฟอกสบู่ ล้างเลือดที่ติดตามตัวและติดตามเส้นผม จับตัวเธอลงแช่ในถังไม้ที่มีน้ำสีขาว ๆ และมีดอกไม้ลอยอยู่เต็มถัง เธอไม่เคยเห็นสิ่งเหล่านี้มาก่อน ที่บ้านของเธอก็ไม่มี มีแต่ตุ๊กตาเป็ดลอยน้ำได้เพียงเท่านั้นทางด้านตงหยางก็มองข้าวของที่เจ้าตัวเล็กพกติดตัวมาด้วย มีเพียงเสื้อผ้าและกระเป๋าใบเดียว ด้านในกระเป๋าไม่มีอะไรอยู่เลย ซึ่งแปลกมาก เพราะเขาเห็นเจ้าตัวเล็กหยิบของออกจากกระเป๋าและยังใส่รูปภาพเข้าไปในกระเป๋าก่อนที่จะเข้าไปอาบน้ำ แต่ตอนนี้มันกลับว่างเปล่า ไม่มีสิ่งใดในกระเป๋าเลย"ขออนุญาตค่ะ ชุดมีเพียงเท่านี้ค่ะ"เสียงพูดดังขึ้นทำให้ตงหยางเงยหน้าขึ้นมองชุดที่ให้คนไปเตรียมมาให้ เท่าที่ดูจากชุดที่เล่อเล่อใส่มานั้น... บ่งบอกว่าแตกต่างจากที่นี่มากตอนนี้ทั่วทั้งประเทศมีหิมะตกหนัก อากาศเย็นจัด ถึงแม้จะอยู่ในบ้านหรือห้องนอนก็ยังต้องสวมใส่เสื้อผ้าหนา ๆ แต่เจ้าตัวเล็กกลับมีชุดกระโปรงบาง ๆ สวมติดตัวมา ถุงเท้ารองเท้ายังไม่ใส่มาเลย สิ่งนี้บ่งบอกว่าเจ้าตัวเล็กไม่น่าจะมาจากที่ใดที่หนึ่งของป

ตอนที่ 7 ออกตามหาด้วยตัวเองเล่อเล่อลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับความประหลาดใจ... กลับมาแล้ว!! เมื่อรู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ ในที่สุดก็ได้กลับมา เมื่อคืนเธอนอนหลับอยู่ในบ้านของพี่ชายหยาง แต่พอตื่นกลับมาอยู่ที่บ้านของตัวเองเล่อเล่อไม่ตกใจในเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเอง เธอแค่ไม่รู้ว่าตัวเองกลับมาได้ยังไง เล่อเล่อค่อย ๆ ขยับตัวให้เงียบเชียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ เธอรู้ว่าที่นี่ไม่ปลอดภัยเหมือนแต่ก่อน ดีที่ว่าเธอกลับมานอนบริเวณใต้เตียงนอนของตัวเอง ซึ่งเธอชอบมุดเข้ามาเล่นเป็นประจำอยู่แล้ว"อาจเพราะความกลัวถึงทำให้ตัวเล็กมาที่นี่ได้"เมื่อนึกถึงคำพูดของพี่ชายหยางจึงทำให้เธอคิดทบทวน หากเธอจำไม่ผิด เมื่อคืนเธอฝันร้าย!! หรือฝันร้ายสามารถพาเธอกลับมาได้!! หากเป็นแบบนั้นจริง ๆ ความกลัวสามารถพาเธอไปที่ไหนก็ได้แน่ ๆ

ตอนที่ 9 ไม่เหลืออะไรแล้วระหว่างเดินทางมาที่หลบภัย เฟยเทียนพยายามพูดให้เจ้าตัวเล็กเข้าใจถึงอันตรายต่าง ๆ จึงไม่สามารถกลับไปอยู่ที่บ้านได้ ซึ่งกว่าจะยอมก็ต้องหาเหตุผลต่าง ๆ มาหว่านล้อม พูดคุยด้วยเหตุและผล เธอถึงบอกว่าเด็กคนนี้ฉลาดแต่ยังไร้เดียงสา เลยทำให้เธอค่อนข้างเป็นห่วง จนต้องมาดูแลด้วยตัวเองเมื่อมาถึงที่หลบภัย เฟยเทียนพาเจ้าตัวเล็กสำรวจดูที่พัก ก่อนจะสั่งงานลูกทีม มอบหมายงานให้บางคนไปสืบข่าว บางคนให้อยู่รอบ ๆ ที่พัก เพื่อดูต้นทางและตรวจสอบความปลอดภัยพอสั่งงานเรียบร้อยแล้ว เธอก็หยิบประวัติของครอบครัวเฉินมาอ่านคร่าว ๆ ซึ่งมันน่าแปลกที่สองพ่อลูกไม่มีญาติที่ไหน มีกันเพียงสองคนเท่านั้น ซึ่งธุรกิจที่ครอบครัวเฉินทำนั้นขาวสะอาด แต่กลับคบคนที่ไม่ขาวสะอาดอย่างเช่น คุณเกาหาน คนที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าพ่อที่มีอิทธิพลที่สุดในแถบนี้เลยก็ว่าได้