Semua Bab พรานร้ายพ่ายรัก NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 1: Bab 211 - Bab 220

ทางด้านวีรตานั้น หลังจากเรียกแท็กซี่ได้จึงบอกให้ไปยังซูเปอร์มาเก็ตที่เปิดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงและอนุญาตให้เอาสัตว์เลี้ยงตัวเล็กเข้าไปได้ ต้องซื้อน้ำดื่มเพราะที่อพาร์ตเม้นต์ไม่ได้ตุนไว้ในครั้งหลังสุดและของอีกสองสามอย่างเมื่อออกมาข้างนอกเช่นนี้ก็รู้สึกเหงาขึ้นมาเหมือนกันเพราะความเคยชินที่มีสเตฟานอยู่ด้วยตลอดในช่วงหลังๆ นี้ นี่หล่อนเป็นบ้าอะไร ทำไมอารมณ์มันตีกันไปหมดแบบนี้ มีทั้งอารมณ์โกรธและน้อยใจ ทั้งรักคิดถึงและเกลียดขี้หน้าสับสนปนเปกันไปหมด“อุ๊ย...ขอโทษค่ะ”วีรตารีบกล่าวขอโทษเป็นภาษาอังกฤษเมื่อเผลอเข็นรถไปชนกับด้านหลังของหญิงสาวชาวอเมริกันคนหนึ่ง“ไม่เป็นไรค่ะ”หล่อนหันมาบอกเป็นภาษาเดียวกัน หากดูเหมือนหญิงสาวผู้นั้นจะหยุดจ้องหน้าวีรตาและทำท่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง“เอ่อ...เป็นคนไทยหรือเปล่าคะ”เสียงถามเป็นภาษาไทยชัดแจ๋วจากหญิงสาวหน้าฝรั่งทำให้วีรตาเลิกคิ้วรู้สึกแปลกใจเป็นอันมาก“ใช่ค่ะ...คุณพูดภาษาไทยได้ด้วยเหรอคะ”“ทำไมจะไม่ได้ละคะ...ฉันชื่ออมิยา...แอม ค่ะ แอมเป็นลูกครึ่งไทย-อเมริกัน เห็นหน้าคุณแล้วก็รู้ว่าเป็นคนไทย”“ฉันชื่อวีรตาค่ะ เรียกว่าไวน์ก็ได้ หน้าคุณเป็นฝรั่งมากๆ เลยนะคะ”“

“แอมเดาเอาว่า ไวน์คงอยู่กับสเตฟานนั่นแหละจ้ะ...แต่ไม่รู้มากไปกว่านั้น สำหรับแอมคือ จะไม่ยอมทำตามที่คุณพ่อบังคับเด็ดขาด ถึงแม้ว่าจะเป็นพ่อก็เถอะ แต่ก่อปัญหาแบบนี้ก็ตัวใครตัวมันแล้วกัน ใครก่อคนนั้นก็ต้องแก้เอาเอง”อมิยากล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง วีรตาแอบทึ่งในความเชื่อมั่นนั้น ดูเหมือนจะเป็นตะวันตกมากสำหรับทัศนคตินี้“แอมบอกไวน์ไว้เลยนะ เอาตรงๆ แบบที่คนจริงใจคุยกันว่า แอมไม่ต้องการเป็นผู้หญิงของสเตฟานหรือมาเฟียหน้าไหนทั้งนั้น”ถ้าหากสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะได้ยินคำสวดอ้อนวอนของหล่อน แอบแว้บนึกไปถึงไอ้คนที่ขโมยจูบหล่อนไม่ได้ ไอ้สารเลวหื่นไม่เลือกคนเลือกเวลาคนนั้น“ไวน์กับฟาน...กำลังจะแต่งงานกัน...ไวน์รักเขา ไวน์ท้องได้สองเดือนแล้ว”วีรตาตัดสินใจเล่าออกไป บางทีการได้ระบายกับคนที่เข้าใจก็อาจจะช่วยบรรเทาความรู้สึกที่หดหู่ภายในใจได้บ้าง อมิยาทำตาโตแปลกใจกับสิ่งที่ได้ยิน หากต่อมาก็รีบบีบมือของวีรตา“ว้าว...เหรอจ๊ะ...แอมดีใจด้วยนะ...ว้าว... ไวน์กำลังจะมีตัวเล็กเหรอดีๆ ท่าทางของสเตฟานก็ดูเหมือนจะรักไวน์มากนะ”อมิยาคาดเดาเอาจากการแอบเห็นเขาประคองวีรตาคอยดูตอนขึ้นบันไดให้อย่างระวัง วีรตานั่งเงียบ... เขาว

เบนและเจมส์ลอบมองเจ้านายด้วยความรู้สึกสงสารและเห็นใจ ไม่เคยเห็นเจ้านายทุกข์และโศกเศร้าเช่นนี้มาก่อนเลยในชีวิตกริ๊ง-กริ๊งเสียงโทรศัพท์ของเจมส์ดังขึ้น บอดี้การ์ดรีบหยิบขึ้นมากดรับทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นอี๊ฟเวอรีน หมอประจำตัวของซัมเมอร์“สวัสดีครับคุณหมออี๊ฟ” เจมส์ทักทายด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอผู้นี้ติดต่อมาหาเขา“สวัสดีค่ะคุณเจมส์...ฉันโทรมาเรื่องนัดของซัมเมอร์ค่ะ นัดฉีดยาและตัดขนวันนี้ทำไมยังไม่เห็น”อี๊ฟเวอรีนกล่าวรู้สึกแปลกใจที่เข้ามาในคลินิกไม่เห็นเจมส์กับซัมเมอร์นั่งรออยู่ โดยปกติแล้วจะมาก่อนเวลานัดหมายด้วยซ้ำ“เอ่อ...พอดีซัมเมอร์ไม่อยู่น่ะครับ”เจมส์เอาเบอร์ตัวเองให้อี๊ฟเวอรีนเอง ชายหนุ่มบอกว่าติดต่อเขาเรื่องซัมเมอร์จะสะดวกกว่าติดต่อกับวีรตาที่กำลังท้อง อี๊ฟเวอรีนโทรแสดงความยินดีกับเพื่อนไปเมื่อหลายวันก่อนรู้สึกดีใจที่วีรตากำลังจะมีตัวเล็ก“อ้าว...ไปไหนละคะ”“เอ่อ...พอดีมีปัญหานิดหน่อยครับ พวกผมกำลังตามหาเธออยู่ แต่ยังติดต่อไม่ได้”เจมส์กล่าว อี๊ฟเวอรีนจึงเดาเอาว่าคงจะมีปัญหากับสเตฟาน เพราะเรื่องความรักเป็นเรื่องยุ่งยากน่าปวดหัวและปวดใจ อยู่กับผู้ชายสู้อยู่ก

“อย่าร้องอีก...พอแล้ว และก็ไม่ต้องขอโทษ เธอไม่มีความผิดอะไรที่จะต้องขอโทษคนอย่างฉัน”สำหรับสเตฟานแล้ว ระหว่างเขากับหล่อน หากจะมีคนผิดก็ต้องเป็นตัวเขาเท่านั้น“ขอโทษที่ไวน์เหลวไหลและอ่อนแอ ไวน์ไม่หนักแน่นพอ ไวน์น่าจะรู้ดีกว่าใครทั้งหมด แต่ก็ปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลจนได้ ทำให้ฟานต้องลำบาก” เสียงเครือสะอื้นกล่าวออกมาสภาพของเขาเหมือนคนไม่ได้นอนและไม่ใส่ใจแยแสดูแลตัวเองตลอดสามวันที่ผ่านมา ทำให้วีรตาได้สติกลับคืนมาอีกครั้งสเตฟานใช้ปลายนิ้วเช็ดน้ำตาให้หล่อนอย่างอ่อนโยน หล่อนกล่าวออกมาหมดเช่นนี้เขาก็ไม่มีอะไรจะพูดมากอีกต่อไป ผู้หญิงที่มีสติปัญญาอย่างวีรตานั้นไม่งี่เง่านาน เขานึกดีใจที่หล่อนเป็นคนมีเหตุผลและเข้าใจทุกอย่างด้วยตัวเอง“ตอนนี้เจอเธอแล้วฉันก็ดีใจ...ไม่เอาอย่าร้องไห้อีก ฉันไม่อยากเห็นน้ำตาเธอ...หยุดร้องนะคนดี”เสียงห้าวเอ่ยโอบแขนไปรอบตัวดึงวีรตามากอดกับอกอีกครั้ง“เธอรู้ว่าฉันรักเธอมากไม่ใช่เหรอไวน์...แม้ชีวิตฉันก็ให้เธอได้...เรื่องอดีตถ้าหากฉันสามารถกลับไปแก้ไขได้ฉันจะไม่รีรอเลย แต่ฉันก็หมดปัญญาจริงๆ”“ไวน์เข้าใจแล้วล่ะฟาน ไวน์ทำให้ฟานเสียใจเหมือนกันครั้งนี้ ทำอะไรไม่คิดถึงจ

“ใช่ อย่างฟานก็เป็นพี่ ส่วนไวน์ก็มีอายุเป็นน้องคุณ”วีรตาอธิบาย“พี่ฟานกับน้องไวน์เหรอ อืม... ต่อไปให้เรียกพี่นะ”เขาทำเสียงสั่ง วีรตาฟังแล้วต้องทำคอย่นและหัวเราะคิก“ฟังแล้วจั๊กจี้น่ะฟาน ไวน์ไม่ชิน”“อ้าว... พูดหยาบก็ว่า พูดเพราะก็ไม่ชินอีก... แล้วจะเอายังไงฮึยายคนเรื่องมาก”เขาแกล้งทำเสียงฮึ่มพร้อมกับก้มไปงับตรงคอระหง ใช้ลิ้นลากเลียจนวีรตาจั๊กจี้ส่งเสียงหัวเราะสดใสออกมา“ไม่รู้เหมือนกัน...ก็ลองดู”หญิงสาวกล่าวด้วยเสียงไม่แน่ใจ ความจริงนั้นคุ้นชินกับวิธีการเรียกระหว่างเขากับหล่อนเสียแล้ว“ต่อไปเรามีลูก ต้องพูดเพราะ เพื่อเป็นตัวอย่างให้ลูกไง”คนตัวโตกล่าว แสดงว่าได้แอบไปคิดเรื่องนี้มานั่นเอง ว่าตัวเองจะทำอย่างไรได้บ้างให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป วีรตายื่นหน้าไปหอมแก้มสากอย่างแสนรักและขอบคุณลึกซึ้ง เห็นถึงความรักและความจริงใจทุกอย่างที่เขาพยายามแสดงออกมา แม้ภาษาไทยแปร่งเพี้ยนไม่ชิ้นลิ้นก็พยายามจะฝึกพูดเพื่อเอาใจหล่อน“แล้วแต่ฟานก็แล้วกัน ไวน์เรียกแบบเดิมนะ ชินแบบนี้แล้ว”“ก็ไวน์พูดเพราะแล้ว ไม่ต้องเปลี่ยน พี่จะเป็นคนเปลี่ยนเอง”เขากล่าวสรุป จากนั้นทั้งสองหนุ่มสาวก็เริ่มแสดงความรักเสน่หาที่มีต่อก