เสียง เพรียก จาก พงไพร ถูกดัดแปลงเป็นซีรีส์เมื่อไหร่

เสียงบันทึกจากการสัมภาษณ์ทำให้ภาพไกเซอร์ที่อยู่ในหัวฉันเปลี่ยนไปมากกว่าที่คาดไว้ นักพากย์เล่าว่าเขาไม่ได้ใช้ท่าพากย์เดียวตลอดทั้งเรื่อง แต่พยายามสร้างชั้นของอารมณ์ด้วยการปรับโทนเสียงเล็กน้อยตามฉาก บทสัมภาษณ์นั้นมีช่วงหนึ่งที่เขาพูดถึงการฝึกหายใจเพื่อให้เสียงหนักขึ้นแบบไม่สูญเสียความชัดเจน และยังบอกด้วยว่าเสียงที่ฟังดูเย็นชากับช่วงที่เปี่ยมด้วยบาดแผลภายในมันคือสองสิ่งที่ต้องบาลานซ์กัน ฉันรู้สึกว่าเขาให้ความสำคัญกับรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ราวกับนักวาดที่เติมเส้นขีดเล็กๆ ลงบนใบหน้า ในตอนที่เขายกตัวอย่างฉากจบของ 'Kaiser: Fall of Empires' เขาอธิบายการเลือกสโลว์โทนในประโยคสำคัญเพื่อให้ผู้ฟังได้สัมผัสถึงน้ำหนักของการตัดสินใจ ไม่ได้พากย์เพื่อให้ดูดุดันเพียงอย่างเดียว แต่พากย์เพื่อให้คนฟังเห็นความเปราะบางใต้เกราะเหล็ก ฉันจำภาพตอนฟังสัมภาษณ์แล้วนั่งย้อนกลับไปดูซีนเดิมอีกครั้ง และพอเห็นรายละเอียดที่เขาพูดก็ยิ่งชอบมากขึ้น เมื่อจบการสัมภาษณ์ความประทับใจที่ติดอยู่กับฉันคือความตั้งใจจริงของเขา ไม่ใช่แค่การพากย์ให้เสียงแตกต่าง แต่เป็นการทำให้ตัวละครมีชีวิตขึ้นมาในห้องน้ำเสียงของเขา — นั่นแหละคือสิ่งที่ทำให้ฉันยิ่งอินกับไกเซอร์ขึ้นอีกหลายเท่า

ต้องบอกเลยว่าเสียงพากย์ของ 'หนังออนไลน์ 2022' เวอร์ชันไทยที่คนดูพูดถึงมันมีทั้งคนชมและคนติในแบบที่เห็นได้ชัด ในมุมมองของผม จุดที่หลายคนชอบมักเป็นเรื่องความคุ้นหูและการตีความตัวละครแบบไทย ๆ ที่ทำให้บางบทดูเข้าถึงง่ายขึ้น เสียงบางคนให้ความหนักแน่น เสียงบางคนเลือกโทนที่อบอุ่นจนซีนดราม่าดูมีมิติมากขึ้น แต่ก็มีเสียงที่ดูไม่เข้ากันกับบุคลิกตัวละคร หรือจังหวะการหายใจและการวางน้ำหนักคำที่ต่างจากต้นฉบับจนเสียอารมณ์ฉากสำคัญไปบ้าง การตัดต่อเสียงกับบรรยากาศของฉากทำได้สลับทิศทาง ผมสังเกตว่าฉากแอ็กชันแบบที่เคยชอบในงานอย่าง 'Demon Slayer' เวอร์ชันพากย์ไทย จะได้รับคะแนนในเรื่องความเร้าใจ แต่กับงานที่เน้นรายละเอียดเล็ก ๆ ในบทสนทนา บางครั้งการมิกซ์เสียงหรือการใส่เสียงเอฟเฟกต์ทับมากไปทำให้บทพากย์ถูกกลืน ถ้าถามผม ผมอยากเห็นโปรดักชันพากย์ที่บาลานซ์ระหว่างการรักษาจังหวะตามต้นฉบับและการใส่สัมผัสท้องถิ่นให้รู้สึกใกล้ชิด นั่นแหละจะทำให้คนดูส่วนใหญ่ยอมรับได้ในระยะยาว

นี่แหละสิ่งที่มักจะพูดกับเพื่อนเมื่อเขาถามถึง 'หนังสือรุ่นพลอย'—เล่มนี้มีโอกาสสูงที่จะมีเวอร์ชันอิเล็กทรอนิกส์ แต่ฉบับหนังสือเสียงขึ้นกับทางสำนักพิมพ์เป็นหลักและยังไม่แน่นอนเสมอไป เราเห็นแนวทางการวางจำหน่ายของหนังสือไทยหลายเล่มคือจะปล่อยอีบุ๊กก่อนหรือพร้อมกับเล่มกระดาษบนร้านออนไลน์ เช่น 'MEB' หรือ 'Ookbee' ส่วนร้านหนังสือใหญ่ ๆ อย่าง 'นายอินทร์' กับ 'SE-ED' ก็อาจมีไฟล์ดิจิทัลหรือเชื่อมโยงไปยังบริการอื่น ๆ ที่จำหน่ายอีบุ๊กได้ เมื่อต้องการความแน่นอน ให้ลองดูรายละเอียดจากหน้าปกหรือคำนำของหนังสือที่มักระบุรหัส ISBN และข้อมูลลิขสิทธิ์ เพราะสำนักพิมพ์มักโพสต์ข้อมูลรูปแบบวางจำหน่ายไว้ ถ้ามีข่าวดีเป็นหนังสือเสียง มักจะประกาศบนหน้าเพจของสำนักพิมพ์ รวมถึงแพลตฟอร์มเอ็กซ์คลูซีฟอย่าง 'Storytel' หรือบริการห้องสมุดดิจิทัลบางแห่งด้วย ฉันเองชอบอ่านอีบุ๊กเพราะพกง่าย แต่ก็ประทับใจกับหนังสือเสียงที่อ่านโดยนักพากย์ดี ๆ เหมือนที่เคยฟังใน 'แสงสุดท้าย' ซึ่งเปลี่ยนอารมณ์เรื่องได้ชัดเจน

การฟังนิทานยาวอย่าง 'สามก๊ก' ผ่านหูกับการพลิกหน้าหนังสือด้วยมือ มันให้ประสบการณ์คนละแบบที่ผสมกันอย่างน่าสนใจ ผมมักจะเลือก 'หนังสือเสียง' เวลาที่ต้องเดินทางไกลหรือทำงานบ้าน เพราะเสียงบรรยายที่ดีสามารถเติมชีวิตให้กับตัวละคร ทำให้ฉากศึกหรือการเจรจาใน 'สามก๊ก' ดูมีแรงดันและอารมณ์มากขึ้น การได้ยินน้ำเสียงคนเล่า ช่วงหยุดหายใจ และการเน้นคำบางคำช่วยให้ผมเข้าใจโทนของบทพูดได้ชัดกว่าอ่านผ่านตา นอกจากนี้ความยืดหยุ่นเรื่องความเร็วและการข้ามบทก็สะดวกมาก เวลาต้องการรีแคปฉากสำคัญก็สามารถข้ามหรือกลับไปฟังซ้ำได้ทันที แต่ไม่ใช่ว่าหนังสือเสียงจะชนะทุกครั้ง หนังสือเล่มทำให้ผมควบคุมจังหวะการอ่านได้เอง จะจดโน้ต ขีดเส้นใต้ หรือเปิดแผนที่ประกอบบทสู้ก็ง่ายกว่า และการเว้นวรรคด้วยการวางหนังสือลงแล้วกลับมาพลิกอ่านใหม่คือส่วนหนึ่งของความสุข นักอ่านที่ชอบศึกษาบทวิเคราะห์หรือเปรียบเทียบฉบับแปลต่างๆ น่าจะคุ้นกับการถือเล่มเพราะสามารถกลับไปดูเชิงอรรถได้ทันที ถ้าต้องเลือกจริงๆ ผมแนะนำให้ผสมกัน: ซื้อเล่มไว้เป็นฐานข้อมูลและหา 'หนังสือเสียง' เวอร์ชันมีบรรยายดีๆ สำหรับช่วงเดินทางหรือเวลาที่อยากให้เรื่องเล่าเคลื่อนไหว ถ้ามีแอปที่ซิงก์ตำแหน่งระหว่างเสียงกับหนังสือยิ่งเลิศ เพราะจะได้ทั้งความสะดวกและการอ้างอิงเวลาอยากตรวจทาน ฉะนั้นอย่าให้รูปแบบข้อจำกัดมาเป็นตัวตัดสินคุณค่าของ 'สามก๊ก' ลองให้ทั้งสองแบบเติมกันดู แล้วค่อยตัดสินใจตามไลฟ์สไตล์ของตัวเอง (ผมชอบแบบผสมๆ สุดท้าย)

พอพูดถึงหนังปี 2022 ที่พากย์ไทยดีสุดในความคิดของฉันแล้ว 'Top Gun: Maverick' เด้งขึ้นมาเป็นอันดับแรกเลย เสียงพากย์ไทยของภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้ประสบการณ์ดูฉากการบินสมจริงขึ้นมาก การบาลานซ์ระหว่างเสียงเครื่องยนต์ ตะโกนสื่อสารในห้องนักบิน กับบทสนทนาที่ต้องเก็บความจริงจังไว้ เสียงพากย์ไทยทำได้ดีตรงที่โทนเสียงจับคาแร็กเตอร์ของตัวละครหลักได้ ใครชอบซีนที่เครื่องบินทะยานขึ้นฟ้าแล้วจะรู้สึกได้เลยว่าความตึงเครียดถูกส่งต่อมาได้ครบ แปลไทยในส่วนศัพท์เทคนิคการบินถูกปรับให้เข้าใจง่ายโดยไม่ทำให้บทดูตลกหรือผิดความหมาย นอกจากนี้ฉากคุยส่วนตัวระหว่างตัวเอกกับคนรอบข้างก็ยังรักษาน้ำหนักอารมณ์ได้ดี ทำให้ฉันรู้สึกอินกับการตัดสินใจและความสัมพันธ์ของตัวละคร พอย้อนมาดูหลายฉากที่มีบทพูดสั้น ๆ แต่สำคัญ เสียงพากย์ช่วยเน้นอารมณ์ได้มากกว่าที่คิด เหมือนมีนักพากย์ที่รู้ว่าจะต้องกดเสียงตรงไหน เสียงสูงต่ำตรงไหนเพื่อให้คนดูไทยเข้าใจบริบทโดยไม่ต้องอ่านซับเยอะ ๆ สรุปคือ 'Top Gun: Maverick' เป็นตัวอย่างหนังปี 2022 ที่พากย์ไทยดีทั้งทางเทคนิคและการแปล ทำให้ฉากแอ็กชันยิ่งใหญ่ขึ้นและซีนดราม่าก็ยังคงกินใจ

เคยตามหาหนังสือเล่มนี้เหมือนกัน ตอนนั้นหาซื้อตามร้านหนังสือทั่วไปไม่เจอ เลยลองไปที่ร้านหนังสือมือสองแถวบางลำพู พอดีมีเก็บไว้เป็นสภาพดีมาก แนะนำให้ลองโทรถามร้านพวก 'ดวงกมล' หรือ 'หนังสือเก่าทวีวัฒน์' ดูก่อนนะ บางทีเขาอาจมีสต็อก ถ้าไม่อยากเสียเวลาเดินทาง ลองเช็กเว็บไซต์อย่าง Shopee หรือ Lazada บางร้านขายหนังสือมือสองก็มีบริการส่งถึงบ้าน ราคาอยู่ที่ประมาณ 200-300 บาท แล้วแต่สภาพหนังสือ ถ้าโชคดีอาจเจอเล่มที่ลงรูปมาให้ดูสภาพชัดเจนเลย ตอนนี้รู้สึกว่าเรื่องแบบนี้ต้องอาศัยความอดทนหน่อย บางทีการตามหาหนังสือเก่าก็เหมือนการออกล่าสมบัติเลยนะ ได้เจอเมื่อไหร่จะรู้สึกคุ้มค่าจริงๆ

แฟนเพลงแนวสยองขวัญต้องฟังตัวนี้! เสียงเพรียกจากคธูลูในตำนานเทพเจ้าเลวีอาธานนั้นมีเพลงประกอบอยู่จริง แถมยังสร้างบรรยากาศได้น่าสะพรึงกลัวแบบสุดๆ ลองนึกถึงช่วงที่ตัวละครหลักยืนอยู่กลางทะเลทรายตอนกลางคืน แล้วได้ยินเสียงกระซิบเบาๆ ที่ค่อยๆ ดังขึ้นจนแทบจะระเบิดหู มันช่างเข้ากับฉากเหลือเกิน เพลงที่ใช้ชื่อ 'The Call of Kthulu' โดยวงเมทัลชื่อดัง Metallica ก็เป็นหนึ่งในตัวอย่างที่หยิบเอาความลี้ลับของคธูลูมาผสมกับดนตรีจนเกิดเป็นความน่าสะพรึงกลัวแบบไม่เหมือนใคร เสียงกีตาร์ที่เหมือนกำลังครวญครางตามหาเหยื่อ ผสมกับจังหวะกลองที่หนักแน่นราวกับก้าวเท้าของสัตว์ประหลาด ทำให้เพลงนี้กลายเป็นเพลงโปรดของใครหลายคนที่ชื่นชอบเรื่องราวของ Cthulhu Mythos แต่ละเวอร์ชันที่นำเสนอเสียงเพรียกนี้ก็ต่างกันไป บางทีก็เป็นเสียงประสานที่ฟังดูน่าสะพรึง บางทีก็เป็นคำพูดที่ถูกบิดเบือนจนฟังไม่รู้เรื่อง แต่ทั้งหมดล้วนแล้วแต่สร้างอารมณ์ร่วมให้กับผู้ฟังได้อย่างดี ราวกับว่าเราเองก็กำลังได้ยินเสียงเรียกจากสิ่งนั้นอยู่จริงๆ

ลึกลงไปในโลกวรรณกรรมสยองขวัญ แนวเล่าเรื่องแบบ 'เสียงเพรียกจากคธูลู' ย่อมคุ้นเคยกับผลงานของ H.P. Lovecraft นักเขียนผู้บุกเบิกเรื่องราวเหนือธรรมชาติที่ผสานจินตนาการเข้ากับความกลัวสิ่งไม่รู้จักได้อย่างน่าทึ่ง ผลงานชิ้นนี้เป็นส่วนหนึ่งในจักรวาลคธูลูที่เขาสร้างขึ้น เล่าถึงอำนาจชั่วร้ายจากนอกโลกผ่านจดหมายและบันทึกของผู้พบเห็น Lovecraft ไม่เพียงแต่งเรื่องสยองขวัญธรรมดา แต่เขาสร้างตำนานที่เต็มไปด้วยความลึกลับของเทพเจ้าโบราณ สิ่งมีชีวิตจากมิติอื่น และความรู้ที่มนุษย์ไม่อาจเข้าใจได้เต็มภาคภูมิ สไตล์การเขียนของเขาเน้นบรรยากาศน่าหวาดหวั่นมากกว่าเลือดสาด ทำให้ผู้อ่านรู้สึกถึงความเลวร้ายที่ค่อยๆ คืบคลานเข้ามา แทบจะได้ยินเสียงเพรียกจากเงามืดจริงๆ