ย้อนไปตอนที่ได้หยิบมังงะเล่มแรกของ 'Konjiki no Gash!!' ขึ้นมาอ่าน ความรู้สึกตื่นเต้นกับเนื้อเรื่องที่ผสมทั้งอารมณ์ตลกและดราม่ายังติดตาอยู่เสมอ ชื่อผู้แต่งคือ Makoto Raiku — คนที่สร้างโลกของเด็กแปลก ๆ กับ
ปีศาจเด็กที่มีพลังและมิตรภาพอันหนักแน่น เรื่องนี้พาให้ผมติดตามทั้งเวอร์ชันมังงะและอนิเมะ (ที่หลายคนรู้จักในชื่อภาษาอังกฤษว่า 'Zatch Bell!') และทำให้ชื่นชมฝีมือการเล่าเรื่องของเขาเมื่อเทียบกับงานนิยมในยุคนั้น
มององค์รวมของงาน Raiku ผมเห็นการเปลี่ยนผ่านชัดเจนจากงานที่เน้นบรรยากาศผจญภัยผสมตลกไปสู่โทนที่จริงจังและมืดขึ้น ผลงานอื่นที่คนอ่านมักพูดถึงคือเรื่อง 'Animal Land' ซึ่งมีโทนต่างออกไปอย่างชัดเจน — เป็นผลงานที่ใช้ตัวละครสัตว์เป็นพื้นที่สะท้อนสังคมและความสัมพันธ์ระหว่างเผ่าพันธุ์ แต่ไม่สูญเสียความอบอุ่นหรือมิติทางอารมณ์ จุดที่ผมชอบคือการวางคาแรกเตอร์ที่ไม่จำกัดแค่มิตรภาพลอย ๆ แต่แฝงด้วยความซับซ้อนทั้งด้านศีลธรรมและการสูญเสีย ทำให้เมื่ออ่านแล้วรู้สึกว่า Raiku ไม่ได้อยู่แค่ในกรอบมังงะแบบเด็กแนวเดียวเท่านั้น
ในฐานะคนที่ติดตามมาเป็นปี ผมชอบที่งานของเขามีทั้งฉากต่อสู้ที่ออกแบบมาอย่างมีจังหวะและฉากนิ่งที่ทำให้คนอ่านสะท้อนความหมาย ช่วงหลังจากผลงานหลักมีการทดลองรูปแบบและเล่าเรื่องในชิ้นสั้น ๆ บ้าง ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาไม่หยุดนิ่งและยังคงพัฒนาเทคนิคการวาดเส้นและการจัดองค์ประกอบภาพเสมอ สุดท้ายแล้วชื่อ Makoto Raiku สำหรับผมคือชื่อที่แทบจะ
กลายเป็นเครื่องหมายการค้าของความผสมผสานระหว่างความขบขัน ความเศร้า และพลังของมิตรภาพ — อ่านแล้วมีทั้งรอยยิ้มและบางครั้งก็อยากจะเช็ดน้ำตาไปด้วยกัน