โรแมนติก

ในโลกที่เปี่ยมไปด้วยแสงสีของวงการบันเทิง หยางซูมี่คือชื่อที่ไม่มีใครไม่รู้จัก เธอเป็นนางแบบลูกครึ่งไทย-จีนวัย 25 ปี ที่ครองตำแหน่งท็อปโมเดลของประเทศ ด้วยความงามที่ตราตรึงใจและความมั่นใจที่สะกดทุกสายตา แต่ภายใต้ภาพลักษณ์ที่สมบูรณ์แบบนั้น ไม่มีใครรู้ว่าเบื้องลึกในหัวใจของเธอเต็มไปด้วยคำถามที่ไร้คำตอบ และความรู้สึกที่โหยหาบางสิ่งที่ไม่อาจอธิบายได้ เมื่อการทำงานที่เหน็ดเหนื่อยสิ้นสุดลง ซูมี่ตัดสินใจเดินทางกลับไปเยี่ยมอากงอาม่าในชนบทของจีน หมู่บ้านเล็กๆ ที่เธอเคยใช้เวลาในวัยเด็ก ความเงียบสงบของสถานที่และความอบอุ่นจากครอบครัวช่วยปลอบประโลมจิตใจที่อ่อนล้า แต่การเดินทางครั้งนี้กลับพาเธอไปสู่จุดเปลี่ยนสำคัญในชีวิต จุดเริ่มต้นของโชคชะตาที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง ในวันที่เธอไปเยือนวัดโบราณอันเก่าแก่ที่ตั้งอยู่บนยอดเขาสูง เธอได้พบกับพระชรารูปหนึ่งโดยบังเอิญ ขณะที่เธอยืนอธิษฐานหน้าศาลเจ้า พระรูปนั้นยื่นกำไลหยกขาวเรืองรองให้เธอ พร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงลึกลับว่า “ถึงเวลาหวนคืนแล้ว เจ้าจงเตรียมตัวให้พร้อม” คำพูดนั้นดังก้องในจิตใจของซูมี่ แม้เธอไม่เข้าใจความหมายของมัน แต่ความรู้สึกบางอย่างบอกเธอว่าสิ่งนี้จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอตลอดกาล…

ผมจ่ายให้คุณ2ล้าน แต่คุณต้องเป็นของผมหนึ่งปี ไม่อย่างนั้นต้องถูกไล่ออกเพราะคุณทำผิดกฏบริษัท เลือกเอาว่าจะอยู่เป็นเด็กของผมหรือลาออกไปทำอาชีพลับๆของคุณต่อ!

เดือนพิลาส หรือ แอนนี่ ลูกแม่ดาวเรือง กับ พ่อลุคส์ หรือ เจ้ากุ๊ก หลาน ยายดวง เดินทางกลับบ้านช่วงซัมเมอร์ หลังจากเกิดวิกฤต 911 เมื่อปี 2544 เธอตกบันไดพลอยโจนเป็น นักร้องหมอลำ เมื่ออินทิรา นักร้องวงพิณเพลินประสบอุบัติเหตุ เธอต้องขึ้นเวที ชีวิตจะสนุกสนานเฮฮาแค่ไหนกันหนอ ในนามเดือนเด่น แดนดาว MOONLIGHT STARLAND กับตำนานตำมั่วของยายดวง กับตำนานเพลงหมอลำที่สาวฝรั่งลำได้เสนาะหูด้วยลูกคอสามชั้น ช่วงเวลาซัมเมอร์ที่หัวใจเธอเผลอรัก จะทำให้เป็นรักนิรันดร์ไหม ถามหาหัวใจ ได้เลย

เพราะเย่อหยิ่ง ถือตัว และเหยียดทุกคนที่ต่ำต้อยกว่า จึงทำให้ใครๆ ก็มองว่าเธอ "ร้ายกาจ" แต่ทว่า...นั่นเพราะเธอร้ายกาจจริงๆ หรือเพราะเธอสร้างสิ่งเหล่านั้นขึ้นมา เพียงเพราะเธอกำลังเผชิญกับปัญหาบ้านแตก! และความรัก ความเป็นหนึ่งในครอบครัวถูกแย่งชิงจาก "เขา" ผู้เป็น "คนนอก" ครอบครัว เพราะเขาได้รับความไว้วางใจและเชื่อมั่นจากครอบครัวของเธอมากกว่าเธอเสียอีก เธอจึงเกลียดเขาอย่างมากมาย และต้องกดเขาไว้ให้เป็นเพียง "เด็กในบ้าน" อย่าให้เขาเข้ามาชุบมือเปิบ ฮุบทุกอย่างในบ้านของเธอ และเมื่อเธอค้นพบว่า เขาหลงรักเธอ และหมายปองดอกฟ้าอย่างเธอ เธอจึงวางแผนขุดหลุมล่อ วาง บ่วงเสน่หา เพียงเพื่อให้เขาพบกับความผิดหวังและทุกข์ทรมาน โดยที่ไม่รู้เลยว่า เธอเองต่างหาก...ที่จะตกอยู่ในบ่วงเสน่หาที่วางไว้เอง!

ความสัมพันธ์ที่เคยเป็นอดีตคู่หมั้นที่ถูกจับตามอง ตอนนี้กลายเป็นเพียงเจ้านายและทาสเท่านั้น แต่ใครจะรู้ว่าความจริงแล้วผู้ชายที่เย็นชาคนนี้สนใจ ในตัวเธอมาโดยตลอด แต่แค่แสดงออกมาไม่เป็นก็แค่นั้น “ชุดนอนมันไม่บางไปหน่อยเหรอ” “ก็ปกตินะคะมีแต่คนที่คิดไม่ดีเท่านั้นแหละที่จะมองเป็นอย่างอื่น” “อ่า..ถ้างั้นผมคงคิดไม่ดีสินะ”

ใครจะไปคิดล่ะว่าเจ้าบ่าวที่เพิ่งจะแต่งงานด้วยจะกลายเป็นประธานบริษัท แถมยังเอาแต่ใจมากเสียด้วย

ซ้อนรักเมียเก็บ เขียนโดย ตงหยาง(ตะวันอ้อมข้าว) การที่เธอเป็นเลขาให้กับเขามันไม่ได้หมายความว่าเธอนั้นอยากที่จะเดินเข้ามาเป็นผู้หญิงที่เรียกว่ามือที่สามของคนอื่น แต่ใครจะไปรู้ว่าการที่เธอ เดินออกมายืนที่ที่เธอคิดว่าเป็นของเธอกลับเป็นที่ที่มีอีกคนยืนอยู่ก่อนแล้ว “ถ้าการที่คุณเอกจะให้ วดีเดินออกไปจากตรงนี้มันคงเป็นสิ่งที่นะคะ” “คนอย่างเธอรู้จักฉันดี เธอคงรู้ว่าฉันทำอะไรได้บาง” “ไปเอามันออก…” “แต่เขาเป็นลูกคุณนะ” “ใช่ลูกฉัน แต่คนที่สามารถจะมีลูกให้ฉันได้มีแต่เอมเท่านั้น เธอไม่มีสิทธิ์” “เมื่อไหร่…เมื่อไหร่จะปล่อยวดีไป” “……” “ผู้หญิงแพศยาแบบเธอนี้เอง…รู้อะไรไหม ถ้าการเดินเข้ามาเป็นเลขาให้เอกแล้วหวังจะขึ้นมาเป็นเมียเขา ฉันว่าเธอคิดผิดนะ ราชาวดี…ผู้หญิงอย่างเธอ เป็นได้แค่อีตัวให้เอกเขาปลดปล่อยเท่านั้นแหละ” “แล้วต้องเป็นผู้หญิงแบบไหนกันคะที่คุณเอกยอมแต่งงานด้วย แต่ไม่ยอมนอนด้วย” “ราชาวดี…นักแพศยา แกมีสิทธิ์อะไรมาพูดจากับฉันแบบนี้” “แล้วคุณมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันก่อนละคะ”

เมื่อพี่น้องสองสาวต่างมารดา มีปัญหาที่ต้องปะทะปะทังกันตลอด ความที่ต่างคนต่างไม่ยอมกัน การเอาชนะคะคานระหว่างเธอทั้งสอง จึงเริ่มขึ้น โดยมี “เขา” เป็นหมากบนกระดาน ให้เธอทั้งสองใช้ต่อสู้ชิงไหวชิงพริบ ทว่าปัญหามิได้อยู่ที่เธอทั้งสอง ว่าใครจะฉลาดกว่า ใครจะเหนือกว่า ใครจะแพ้ และใครจะชนะ แต่ปัญหามันอยู่ที่ “หมาก” บนกระดานนั่นต่างหาก! ยิ่งเมื่อเธอทั้งสองนั้นอ่อนต่อโลก อ่อนต่อประสบการณ์ชีวิต และที่สำคัญ อ่อนต่อความรัก เธอจึงไม่รู้ว่า พลานุภาพแห่งความรักนั้น มันรุนแรงและอำมหิตกว่าพลานุภาพแห่งความแค้นยิ่งนัก!

เข้ม หนุ่มกรุงเทพ ฯ หลงรักสาวต่างจังหวัด จึงคิดจะย้ายถิ่นฐานมาปักหลักที่บ้านนอก

"อาธันหนีลูกหนูได้ก็หนีไปเถอะค่ะ เพราะไม่ว่าอาธันอยู่ใหนลูกหนูก็จะตามไปไขหัวใจของอาธันให้เปิดรับลูกหนูให้ได้"

ในโลกนี้ไม่มีใครสามารถย้อนกลับไปแก้ไขความผิดพลาดในอดีตได้ มนุษย์จึงจำเป็นต้องเรียนรู้การให้อภัย การให้อภัยทำให้ตระหนักถึงความมนุษย์ในฐานะสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีวันสมบูรณ์แบบ ทุกคนมีโอกาสทำเรื่องผิดพลาดได้ทุกขณะ แต่ความผิดพลาดเหล่านั้นสามารถเรียนรู้ ทำความเข้าใจและหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดกระทำผิดซ้ำในอนาคต เมื่อปล่อยวางอดีตไว้ได้จะทำให้มีเวลาโฟกัสกับสิ่งสำคัญในชีวิตมากขึ้น เป็นการให้โอกาสตัวเองใช้ความผิดพลาดเป็นประสบการณ์ เรียนรู้ที่จะเติบโตและก้าวไปข้างหน้าโดยไม่เสียใจและเจ็บปวดอีกต่อไป นิยายเรื่องนี้จะพาคุณนักอ่านพบกับเรื่องราวความรัก ความแค้น และความผูกพันของตัวละครที่เป็นโศกนาฎกรรมความรัก และเป็นเรื่องแรกของผู้เขียน นาม “ลันลาบายหมายเลขแปด” เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ฝากติดตาม และคอมเม้นท์ติชมกันได้เน่ออออ

นนนทีแต่งงานกับน้ำผึ้งแค่เพียงในนาม เพื่อตอบแทนบุญคุณของบิดาของน้ำผึ้งที่เสียสละชีวิตช่วยเหลือเขาให้รอดพ้นจากความตาย แต่น้ำผึ้งที่ในตอนนั้นวัยเพียงแค่สิบห้าปีกลับคิดฝันว่าที่เจ้านายของบิดาแต่งงานด้วยก็เพราะว่ารักและเอ็นดูในตัวของตนเอง การปกป้องดูแลของนนนทีที่มอบให้มานั้นทำให้เด็กสาวยิ่งถลำใจรักเขายิ่งขึ้น เฝ้ารอวันที่เขาจะมอบความสัมพันธ์ฉันท์สามีภรรยาแท้จริง แต่แล้วเมื่อวันที่เขาเดินทางกลับมาจากอิตาลี หลังทอดทิ้งเจ้าสาวสิบห้าเช่นหล่อนไปนานถึง 5 ปีเต็ม น้ำผึ้งดีใจที่ได้พบกับนนนทีอีกครั้ง แต่ความดีใจก็ค่อยๆ สูญสลายไป เมื่อได้ยินความต้องการของนนนที

นางแบบสาวไทยที่ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขมาโดยตลอด...จนวันหนึ่งได้พบกับเขา เขาที่เป็นพี่ชายสามีของน้องนางแบบที่เคยทำงานด้วยกัน ชีวิตของเธอก็ได้เปลี่ยนไป เพราะนอกจากถูกเขากวนใจแล้ว..เธอยังถูกเขากวนตัวอีกด้วย

พลอยลดาหญิงสาวที่ถูกพัชระกักขังไว้ในกรงกาม ผู้ชายบ้าอำนาจพันธนาการเธอไว้ด้วยเงินห้าล้าน 1ปีแห่งความทรมานทั้งใจและกายตราบใดที่ยังไม่มีเงินใช้หนี้ก็ต้องแลกมันด้วยร่างกายต่อไปเป็นเครื่องมือสนองความใคร่ให้ผู้ชายใจร้ายคนนั้น

ชีวิตฉันไม่เคยต้องการอะไร นั้นก็เพราะฉันมีพวกมันหมดแล้ว ทั้งความรัก เงินทองและชื่อเสียงแต่โชคชะตาดันเล่นตลกทำให้วิญญาณของฉันมาติดอยู่ในคอมพิวเตอร์เครื่องเก่าซะได้ ?!

นางเอกไปหลอกให้สามแฝดหลงรักเพื่อลวงเอาความลับให้ชายผู้หนึ่ง ทว่าตัวเองนั้นกลับรักทั้งสามอย่างหัวปักหัวปำจนต้องกลับมาขอความรักจากทั้งสามอีกครั้ง แต่มีหรือที่สามหนุ่มจะให้อภัยกับเธออย่างง่ายดายในเมื่อเธอสร้างบาดแผลทางใจให้พวกเขาใหญ่ขนาดนี้ มันต้องมีการเอาคืนโดยการทรมารเธอทั้งร่างกายและจิตใจบ้างให้มันสะสมกับที่เธอทำไว้

“ผู้หญิงนี่เอามาทำอะไรได้บ้างเล่า...ถ้าไม่จับลงนอนหงายแล้วเราอยู่ข้างบนน่ะ ฮึ...นายบอกฉันทีเถอะ...หรือนายจะให้ฉันเอาแม่คนนั้นมานั่งไว้บนแท่นปูผ้าขาวลาดกราบวันละสามเวลา จะได้เจริญกับตัวเอง” คำพูดอย่างผยอง ดูหมิ่นนี้ ออกจากปากเขา ภิไธย หนุ่มเข้าขั้นเศรษฐี ปากร้าย เอ่ยถึงผู้หญิง ช่างไม่น่ารัก ส่วนเธอ เกนเกด คือผู้หญิงคนนั้น คนที่มีงาน นางรำ เป็นอาชีพ เธอรับงานรำตามแต่คนจ้าง งานที่เป็นเงิน เธอมีสโสแกนว่า ไม่ใช่แค่เพียงอาชีพ แต่คือลมหายใจ เธอมองงาน เป็นลมหายใจ!!! และเพราะต้องรักษาลมหายใจทั้งของตัวเองและญาติผู้ใหญ่รวมถึงคนรักที่บาดเจ็บสาหัสมาจากสงครามชายแดน ทำให้เธอรับการว่าจ้างจาก ชนา ไปรำอวยพรวันเกิดให้กับภิไธย จุดเริ่มต้นของมนตรา ที่สอนบทเรียนให้ชายหนุ่มผู้หยิ่งผยองยอมรับว่าหัวใจที่มีขนาดก้อนเนื้อเท่ากำปั้นนั้นสำคัญเพียงใด เธอขายศิลปะการร่ายรำ สมคำว่า นางรำ แต่เธอไม่มีวันขายหัวใจ ที่มันหมายรวมถึงคำว่าศักดิ์ศรี พบกับเธอ เกนเกด สาวสวย หัวใจทระนง ใน นางรำ

“อยากนักหรือไงถึงได้ตื้อไม่เลิก...” ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะพาร่างกายเปลือยเปล่าที่ใหญ่โตไปซะทุกสัดส่วนก้าวออกมาจากอ่างน้ำ วราลีลำคอแห้งผาก จ้องมองผู้ชายที่เป็นเจ้าของร่างกายสมบูรณ์แบบตรงหน้าด้วยความตื่นตะลึง ใช่ว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกที่หล่อนได้เห็นกล้ามเนื้อมัดสวยและร่างกายแสนงดงามของรติวรรธน์ หล่อนเห็นมาแล้วหลายครั้ง และทุกครั้งมันก็มีผลทำให้เลือดสาวในกายเดือดพล่าน ร้อนฉ่าได้ทุกครั้งเช่นกัน หญิงสาวพยายามกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอเพื่อลดความแห้งเป็นผุยผง ขณะสำรวจร่างกายทรงพลังอย่างหลงใหล ตั้งแต่แผงอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อทรงพลัง ต่ำลงไปยังหน้าท้องที่หล่อนสัมผัสมาแล้วว่ามันแข็งไม่ต่างจากไม้กระดานเลยทีเดียว “พี่วรรธน์ขา... ลี... ลีรักพี่วรรธน์”

เธอชื่อ กานพลู เธอเป็นลูกกำพร้า เหมือนลูกไก่ในอุ้งมืออันแน่นหนาและหยาบกร้านของคนเป็นป้า เติบโตโดยไม่เคยได้รับความรัก ความเมตตารดรินใส่ ไม่พอแค่นั้น ผู้ชายที่เธอคิดว่ารักก็ยังทิ้งเธอ คืนที่สูญเสียเธอประชดชีวิตอย่างหนัก แต่เพราะเธอเป็นแต่ลูกไก่ในกำมือมาร เธอจึงพลัดหลงไปอยู่ในมือ ชายหนุ่มแปลกหน้า เสียตัวหรือไม่เสีย เธอตอบไม่ได้ เธอจึงถูกส่งไปให้ตาแก่ คนพ่อ งานแต่งรวบรัด ก่อนเธอจะพบว่า ชายหนุ่มในคืนหลอกลวงคือลูกชายของตาแก่ เขาชื่อ พินิจนัย เธอร้องไห้ และร้องไห้ อย่างเจ็บปวดแสนสาหัสก่อนจะปาดน้ำตาออก เธอจะไม่ยอมให้ชีวิตถูกกำหนดโดยคนอื่น ได้เวลาทวงชีวิตตัวเองมาลิขิตเอง ในความมุ่งมั่นอันโดดเดี่ยวอ้างว้าง ท่านกามเทพอยากจะมีส่วนร่วมเพื่อช่วยชีวิตที่เศร้าหมอง ผิดหวังซ้ำซากของเธอ กามเทพขอประทานลิขิตแห่งรักมาชุบชูชีวิตของเธอ

เมื่อบอสหนุ่มสุดหล่อแอบรักเลขาฯ หน้าห้องของตัวเอง เขาจึงต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง “ว่าไงครับ ชอบตอนไหนที่สุด” สาวน้อยหลบตาอย่างเอียงอาย ก่อนจะอ้อมแอ้มตอบออกไปเสียงแผ่วเบา “ตอน... บอส... เลียค่ะ” เขาครางกระเส่าอย่างถูกใจคำตอบ แต่ก็ยังคงเดินหน้าแกล้งหล่อนอีก “เลียตรงไหน” “บอส... อย่าแกล้งถามข้าวแบบนี้สิคะ” “ผมไม่ได้แกล้ง... อยากรู้จริงๆ ว่าชอบตอนผมเลียตรงไหน” “บอสน่ะ” “ถ้าไม่ตอบ ผมจะเลียทั้งตัวเลยนะ”