Arti Open Po

Jika mencintai mantan adalah dosa, maka Darris dengan senang hati melakukan dosa berkali-kali. Darris masih mencintai mantannya—Netanya. nama yang memiliki arti hadiah dari Tuhan. Darris tak bisa mengalihkan perhatiannya pada Neta. Dan Darris merasa, Neta adalah hadiah dari Tuhan. Wanita yang sering ia panggil Net. membuat Neta ingin melempari Darris dengan heels 12 centi miliknya. Dan yang lebih mengejutkan. Setelah 6 tahun berpisah karena pendidikan, dan sekarang Darris kembali mendapatkan jackpot. Neta kembali dengan menjadi dosen—bahkan jadi dosen pembimbing. bisakah Darris kembali membimbing Neta hingga pelaminan? eh?

Between Love And Ideals, merupakan buku fiksi yang berisi tentang semangat remaja millenial dalam meraih mimpi di era globalisasi. Di mana kebanyakan remaja pada umumnya sibuk akan cinta, berbeda halnya dengan Keina yang kepalanya tak pernah sepi dari kata ‘Cita-Cita’. Buku ini hadir untuk memotivasi pembaca agar peduli dengan masa depan, masa yang akan datang. Juga mengajak pembaca agar keluar dari zona nyaman dan berani mencoba hal baru. Membuka mata bahwa dunia tidak pernah berhenti menyajikan sebuah pelajaran. Khususnya tentang arti kehidupan. Tentang arti sahabat. Sebuah hubungan yang di dalamnya berisi dorongan semangat untuk melakukan hal yang bermanfaat. Saling menggenggam menuju kesuksesan yang gemilang. Tak lupa, dari buku ini penulis juga ingin menyampaikan tentang pelajaran yang dapat dipetik dari sebuah kehilangan. Kehilangan mengajarkan kepada seseorang betapa berharganya sebuah kebersamaan. Kebersamaan yang tidak bisa kembali diulang. Jika pun bisa, tokohnya akan berbeda. Jadi nikmatilah setiap moment yang ada, dengan siapa pun kalian melaluinya. Kita tidak pernah tahu apa yang akan terjadi di kemudian hari. Belajar dari kesendirian, bahwa manusia kuat bukanlah mereka yang menang dalam pertarungan gulat. Manusia kuat adalah manusia yang tetap berdiri kokoh meskipun berulang kali badai menghampiri. Tidak perlu terburu-buru bermain dengan rasa. Akan ada masanya untuk merasakan manisnya cinta yang sesungguhnya. Melangkahlah sejauh yang kalian bisa, bermimpilah setinggi mungkin. Dengan niat yang mantap, semangat pantang menyerah, tekad yang melekat kuat, juga usaha yang sungguh-sungguh, maka kesuksesan bukanlah sebuah kemustahilan.

Anisa Rahma dipaksa oleh ayahnya agar menjadi pengantin pengganti untuk menikahi tuan muda dari Keluarga Hutapea yang berkebutuhan khusus. Meskipun dihadapkan pada tantangan dan godaan, Anisa tetap teguh dalam cintanya pada suaminya yang sakit-sakitan. Anisa menunjukkan kesetiaan dan kepedulian yang luar biasa, mengesampingkan prasangka dan bisikan negatif di sekitarnya. Dalam kesederhanaan dan kejujuran, Anisa dan David menemukan arti sejati dari cinta dan kesetiaan, melewati segala rintangan untuk meraih kebahagiaan sejati. Kisah ini menggugah hati dan memberikan pelajaran tentang cinta, kesetiaan, dan kejujuran dalam menghadapi kehidupan yang penuh kejutan.

Dalam perjalanan hidup yang penuh tekanan, Fazia Azara terpaksa menjual masa depannya demi masa depan yang lain. Sementara itu, Mirza Kalandra Rajasa, pria yang sedang terluka akibat patah hati, menemukan pelipur lara dalam kehadiran Fazia. Di lain waktu, takdir membawa mereka bertemu kembali di tempat yang tak seharusnya. Tatapan yang dulu hangat kini penuh salah paham, dan perasaan yang pernah tumbuh kini tercabik oleh prasangka. Ketika ego, masa lalu, dan kenyataan berbenturan, bisakah dua insan yang saling menyakiti menemukan arti cinta? Atau mereka akan tenggelam dalam luka yang mereka ciptakan sendiri?

Zergan, anak miskin dari desa kumuh, hidup dari darah dan pedang. Ia tak tahu arti kelembutan, apalagi cinta. Baginya, hidup hanya berisi perang, dendam, dan perintah. Tapi setelah kemenangan besarnya di medan perang, kekaisaran memanggilnya. Ia mengira akan diberi tanah atau gelar. Yang ia dapat... adalah putri kekaisaran yang dianggap gila dan dikucilkan. Zoey, putri yang ditakuti dan dibenci karena konon membawa kutukan. Tak pernah berbicara. Tak pernah keluar dari Istana Merah. "Kau telah memenangkan perang. Sebagai hadiah... nikahilah dia. Dan bawa dia pergi dari istana ini selamanya."

I wanted him. I needed him. I adored him. I loved him. But. He never wanted me. He never needed me. He never adored me. and the most heartbreaking part is, he never loved me. Sa puso ni Yanah ay walang ibang laman kundi si Ashton lamang. Ginawa na rin niya ang lahat para mapaamo niya ang kanyang asawa. Ngunit kahit gaano pa sya kabuti rito ay hindi pa rin nito kayang ibigay ang puso sa kanya. Ngunit paano kung ang madilim na nakaraan ng dalaga ay pilit na bumabalik sa kanya? At paano kung ang lalaking kanyang tinatangi ay may iba ding iniibig? A/N: This is my first time writing a story, so if there are grammatical errors and chapters that are slightly childish, ay pagpasensyahan niyo na po . This is an original story written by me, enjoy ️

Verena decides to give her marriage another chance only for her husband to bring in another woman, suggesting an open marriage. To make it fair, he tells her that she can date anyone as well and the idea of an open marriage was to make things work between them. Done with Kian’s lack of respect for her, she takes his advice and gets into a one-night stand with someone who shakes up her world, who looks at her with the same affection she searched for in Kian’s eyes but never found. The catch?— He is Daxton, Kian’s uncle. Now, Daxton refuses to let her go. And Kian? He isn’t willing to lose her either.

Si Carlo Tavez nag iisang namumuhay sa mundo. Akalain niyo ba naman mula ng nagkaisip siya ay hindi na niya nasisilayan o makita man lang ang kanyang ama. Ang kanyang ina lamang ang kanyang nakakasama hanggang sa lumaki siya. Subalit sa kasawiang palad ay biglaan ang pagkamatay nito dahil sa isang kagimbal gimbal na aksidente. Lumaking walang mga magulang si Carlo. Dahil masipag ito at hindi umaasa sa mga kamag anak ay matiyagang namuhay mag isa ang binata. Hanggang sa nakapagtrabaho ito ng maganda. At binigyan sila ng break ng kanilang CEO. Sino mag aaakala na halos kalahating taon ang binigay sa kanila na bakasyon. Laking tuwa ng mga ito ngunit ang ipinagtataka nila bakit ang tagal ng kanilang bakasyon anim na buwan. Dito pala makikita ni Carlo ang kanyang ama na matagal nang nawala. Dito niya matutuklasan ang katotohanan ng matagal na niyang hinahanap ang mga kasagutan. Ang mga sigaw na lagi niyang naririnig mula ng bata pa siya magpasa hanggang ngayon ay dito lang pala niya malalaman ang mga katotohanang nagaganap . Ang kanyang laging nakikita sa panaginip . Ang taong sumisigaw at humihingi ng saklolo. Ang taong sinaksak, pinaghiwa hiwa ang mga laman nito na parang karne. Ginawang chop at nilagyan ng paminta , asin, soysauce, bawang , sibuyas, asin , sugar. Saka minarinate ng dalawang oras . Pagkatapos ay nilagay sa oven niluto at pagkatapos ay inihain sa mesa at kinain. Brutal ang pagpatay at talagang hindi makatao ang ginawa . Ano ang intesiyon ng kanilang Ceo bakit sila pinadala sa isang forest para magbakasyon. Ano ang magiging papel ng kanilang Boss sa kwentong ito. Bakit parang weird ang kanyang mga galaw. Abangan niyo mga tagpong kagimbal gimbal dito lang yan sa aking kwentong oven. Sana po ay tatangkilin niyo po ang aking obra maestra at inyong subaybayan ang mga tagpo . Salamat po..

Unang araw sa trabaho ni Jean at hindi niya inaasahan na ang nakaaway pala niya sa shop ng kaniyang kaibigan ay ang magiging boss pala niya. “Good morning Ms. Jean Salazar! Remember me?” Sarkastikong sabi nito. At ako naman ay halos manigas sa kinatatayuan ko! At parang gusto ko na lang bumuka ang lupa at lumubog dito! Di ako makapag salita dahil parang walang lumabas na boses sa lalamunan ko, pinagpapawisan ako kahit ang lamig naman sa loob! Napakurap naman ako at tumikhim bago nagsalita. “Huh? Ah ehem,  g-good m-morning sir! I'm Jean Salazar sir! Nice to meet y-you!” "You can sit down Ms. Salazar baka sabihin mo wala akong manners?” sir Sandrex. “Po? si-sige po sir, t-thank you!” utal-utal kong sagot. “So Ms. Salazar, alam kong nagulat ka sa nalaman mo! Right? Na ang gago palang nakabungguan mo kahapon ay ang magiging boss mo ngayon!” sir Sandrex “S-sir! I...” “Ssshhh, Ms. Salazar don't worry I don't mix personal matters in my business!” sir Sandrex. 'Lord! Please gawin mo na kong invisible ngayon!' Binubulong ko to sa sarili ko habang nakatingin ako sa supladong lalaki na to! Aba, Malay ko bang siya pala ang magiging boss ko! Tadhana nga naman oo! Hinawakan nito ang magkabilang armrest ng upuan at inilapit ang muka sa akin! Na halos na aamoy ko na ang mabango nitong hininga at ang pabango nito na alam kong mamahalin! Ang lapit ng muka niya na halos ilang dangkal na lang ay lalapat na ang matangos niyang ilong sa ilong ko! Lord! Please ibuka mo na talaga ang lupa! Now na! “Afraid of what I'm going to do Ms. Salazar? Look straight into my eyes! And tell me what you said yesterday!” Sir Sandrex with his husky voice.

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.