Checkmate Bl

เขา...นักศึกษาปีสอง ผู้มีงานอดิเรกคือการท่องเที่ยว จนกระทั่งค้นพบลู่ทางการหาเงินคือการเป็น vlogger ส่วนเขา...เจ้าของอสังหาริมทรัพย์และโรงแรมหรูมากมาย ผู้ที่ค่อยๆ ขุดหลุมดักเด็กน้อยอย่างแนบเนียน ------------------------------------------------------ อบอุ่น อายุ 19 ปี เจ้าของ Youtube channel ที่มีผู้ติดตามปานกลาง เป็นที่รู้จักในนาม 'น้องอบ' ของเหล่าสาวๆ เจ้าของใบหน้าธรรมดา แต่ดึงดูดให้คนมองได้ไม่เบื่อ คุณธันวา อายุ 35 ปี ผู้คอยชักใยอยู่เบื้องหลังวงการอสังหาริมทรัพย์ทั่วประเทศ แทบไม่เคยสัมภาษณ์ออกสื่อที่ไหน ไปมาเงียบเชียบ ใช้ชีวิตหมุนเวียนไปตามบ้านพักอากาศต่างๆ เมื่อ Vlogger หนุ่มมหาวิทยาลัย สายถ่ายคลิปทำบล็อกท่องเที่ยว ถูกเหวี่ยงเข้ามาอยู่ในสายตาของนักธุรกิจหนุ่มเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ค่อนประเทศ... ก็ยากที่จะหลุดออกไปได้ ในเมื่อเจอคนที่เขาถูกใจแล้ว ธันวาก็ได้แต่ใช้เสน่ห์และความเป็นต่อของเขา เพื่อที่จะยึดครองอบอุ่นทั้งกายและใจ พันธนาการเกี่ยวรัดไว้ไม่ให้อีกฝ่ายไปไหนได้อีก

เขาเป็นผู้ชายเต็มร้อย แต่ทำไมเมื่อเจอกับไอ้เจ้าของบาร์โฮสต์จอมกะล่อนที่เข้ามาพัวพันกับน้องสาว แล้วใจที่เคยแข็งแกร่งกลับหวั่นไหวมากขึ้นทุกที ณภัทรชายหนุ่มที่เบื่อหน่ายกับสิ่งรอบตัว ชีวิตเขาเพอร์เฟกต์ไปเสียทุกอย่างจนมันจืดชืดน่าเบื่อ แต่แล้วการได้พบกับปรัชญ์ภูมิ พี่ชายของสางน้อยที่มาติดพันเขา กลับดึงดูดความสนใจจากเขาได้เขาค้นพบว่าการยั่วให้ชายคนนี้โมโหและหลุดมาด ช่างเป็นความอภิรมย์เดียวของเขาในตอนนี้

中学1年生の蒼人（あおと）は、笑顔が眩しいクラスメイトの空（そら）と出会い、瞬く間に親友になる。同じ時間を重ねるうち、蒼人の心に芽生えたのは、友情を超える淡い恋心だった。照れくささと勇気の間で揺れる蒼人は、空の何気ない仕草や言葉に心を奪われながら、初めての恋に戸惑う。一方、空もまた、蒼人との特別な絆に気づき始め、互いの距離は少しずつ近づいていく。学園祭や部活、すれ違いと仲直りを通じて、二人は青春の喜びと切なさを味わう。入学から卒業までの3年間、純粋で不器用な初恋は、どんな思い出を刻むのか。あの頃の自分を思い出す、甘くほろ苦い男子中学生のラブストーリー。

จ้าวชิงเฟิงคือองค์ชายปลายแถวของแคว้นเป่ย ที่ถูกส่งมาเป็นเครื่องบรรณาการชิ้นหนึ่งแก่แคว้นหนาน ถูกเหยียดหยามให้เป็นแค่อนุชายาของชินอ๋องผู้ทรงอำนาจ แม้จะเป็นชายก็ยังไม่วายถูกริษยา กลั้นแกล้งต่างๆนานา เคราะห์ซ้ำกรรมซัดยังถูกใส่ร้ายว่าคบชู้ ต้องโทษโบยยี่สิบไม้ และไม้ที่ยี่สิบนั้นผู้โบยจงใจฟาดใส่ศีรษะของเขา กะให้ถึง ต า ย!

目覚めたら謎の美形と一緒にいた。僕は誰だろう、なぜ一面の花畑の上で寝ていたのだろう……なにも思い出せない。 　カエンと名乗った美形は、僕の名前を知っていた。僕とどういう関係なんだろうか。 なぜか慕わしさを感じるけれど、やはり何も思い出せない。 「記憶を思い出したいか？」 　カエンに問われて、もちろんだと頷くと、いきなりキスをされて……!? 　美形とえっちなことをすると記憶を思い出し、謎が解き明かされていく新感覚BL！

ซีอีโอห้างสรรพสินค้าสตาร์ไลท์ในเครือศตาวุทธิพงศ์กรุ๊ปอย่าง ‘พยัคฆ์’ อัลฟ่าเจ้าของกลิ่นดอกโบตั๋น ถูกทิ้งเคว้งคว้างอยู่ในห้องบนเรือสำราญกลางมหาสมุทร หลังจากได้ลิ้มลองโอเมก้าเจ้าของกลิ่นดอกลาเวนเดอร์ที่เพิ่งบรรเทาอาการฮีท นั่นทำให้พยัคฆ์ตามหาโอเมก้าที่หนีเขาไปโดยไม่รู้แม้กระทั่งชื่อ คุณหนูแห่งแม็กมารีนาซอย่าง ‘นลิน’ ทายาทเพียงคนเดียวของธุรกิจการเดินทะเลในเครือแม็กมารีนาซ ที่ครอบคลุมการขนส่งทางทะเล และล่องเรือสำราญทั้งในและนอกประเทศ ลูกชายคนเดียวของผู้มีอิทธิพลใหญ่แห่งซีแอตเทิล ถูกลูบคมถึงถิ่น โดนวางยากระตุ้นฮีทจนต้องดิ้นรนหนีให้อัลฟ่ากลิ่นดอกโบตั๋นเข้าช่วย ทว่าเขาเป็นพวกตาต่อตาฟันต่อฟัน ในเมื่อกล้าวางยากันถึงที่ เขาก็จะกลับไปเอาคืน ถอนรากถอนโคน แม้นั่นจะเป็นการเปิดเผยอดีตที่ปิดบังมาถึง 20 ปีก็ตาม ใครจะคิดว่าโชคชะตาจะเล่นตลก นำพาอัลฟ่าและโอเมก้าที่เคยใช้เวลาด้วยกันบนเรือกลับมาเจอกันอีกครั้ง ทว่า…เพราะนลินยืนยันว่าเป็นเบต้า พยัคฆ์จึงทำทุกอย่างเพื่อพิสูจน์ แม้แต่การยอมเป็นเด็กดีของนลิน ใครจะหาว่าเขาเป็นเด็กผีก็ช่าง ถ้าเพื่อจะได้นลินมาอยู่ใต้ร่างอีกครั้ง… เขายอมเล่นละครเป็นเด็กดีของนลิน เพื่อพิสูจน์ว่านลินคือ…โอเมก้ากลิ่นดอกลาเวนเดอร์บนเรือคนนั้น!

愛憎渦巻く復讐の物語が始まるーー。 父親に捨てられた速水誠はヤクザに拾われる。その男は青山組組長の青山清一だった。しかし、その出会いは速水を地獄に落とした。清一は速水を性奴隷として扱いその体を凌辱してせめ苛む。苦しみの中、速水の心を慰めたのは、青山清一の息子の竜一と竜二の二人だった。幼なじみとの出逢いに僅かな希望を抱き、速水の過酷な日々は続いていく。ーーやがて、速水の二十歳の誕生日に青山清一が死ぬ。ようやく自由を手に入れた速水は自立して生きようとするが、その彼の前に現れたのは清一の弟の青山清二だった。彼は速水を青山組から出すつもりはなくその体を求める。だが、その手は思った以上に優しくて…。

二〇××年、環境の劣悪化により惑星全土を人工管理下に置いた地球の日本・東京。 　そこで唯人（ゆいと）は世界的覆面歌手・ディーヴァとして活躍していた。 天涯孤独の身の上から、自分と愛し合っている恋人の朋拓（ともひろ）との血を分けた家族を持つことに憧れている。そのためであれば、政府が推し進める「コウノトリプロジェクト」と呼ばれる、進化した医学技術の治療により男性でありながらも妊娠・出産することを決意する。 　しかし朋拓はプロジェクトに反対で協力が得られそうになく、それでも我が子を望む唯人は朋拓に事実を隠したまま治療を続け妊娠可能期に入るも、思わぬ形で治療のことが知られ――

【BLではありません】 石畳の洒落た通りは、街灯もアンティーク感を漂わせて全体のイメージを敢えて統一しているのがわかる。 夜は尚更異国の雰囲気を感じさせ、それに倣った店構えが並ぶ中、その店はひっそりとそこにあった。 今はもう照明の落とされたガラス張りの大きな店舗と店舗の間、半畳ほどの狭いステップから地下に繋がる階段を降りていく。 暗がりをランプの灯りが照らす中、重厚そうな扉を押し開くと…… その店には、男も女も骨抜きにする美人の「バーテンダー」がいる。 「僕が泣いても、やめないで」

เมื่อนักเขียนนิยายมือใหม่อย่างเขา ต้องเข้ามาอยู่ในนิยายที่ยังแต่งไม่จบของตัวเอง ไม่ว่าจะด้วยเพราะความสงสารในตัวร้ายที่ตนเองเป็นคนแต่งขึ้นมาหรือจะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง! ทำไม? ต้องให้เขามาอยู่ร่วมกับตัวร้ายแบบนี้ด้วย แล้วทำไม? ไม่ว่าจะพระเอก นางเอก หรือแม้แต่ตัวประกอบก็ยังไม่ยอมเดินเรื่องตามบทที่เขาแต่งเอาไว้อีก!!!