Depo 10 Bonus 15

เด็กสาวที่อยู่ในวัยสดใส มีความมุ่งมั่นในสิ่งที่ตัวเองทำ มีความเชื่อในโชคชะตา เป็นความน่ารักสดใสของทุกคนในบ้านแต่แล้วความสดใสก็ถูกพังทลายลงเพียงเพราะความแค้นของเขา "ถ้าพี่ไม่ได้รักหนูก็ปล่อยหนูไปสักทีได้ไหมคะ" "พี่โซ่กับพี่ไนท์มีความแค้นอะไรกับพี่ชายเดลกันแน่!" เขาผู้มีนิสัยเคร่งขรึม ไม่ยอมคน และเป็นพี่ชายที่น่ารักให้กับน้องสาวคนเดียวของเขา "นิรา" เขารักและคอยเป็นทั้งพ่อทั้งแม่ในเวลาเดียวกัน เพราะพ่อแม่ได้เสียไปในช่วงที่เขาอายุได้เพียง15 ปีเขาจึงต้องดิ้นรนและสร้างมันเพื่อน้องสาวของเขา แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำกลับพังลงหลังได้รู้ข่าวร้ายว่าน้องสาวถูกรถชนเสียชีวิตแต่กลับจับผู้ก่อเหตุไม่ได้ "เพราะพี่มึงมันหน้าตัวเมียไงไม่กล้าแม้แต่ออกมายอมรับผิด ครอบครัวมึงก็ห่วงแต่หน้าตาวงตระกูล แล้วน้องกูล่ะ!" "กูจะทำให้มันเจ็บปวดพอๆกับกู และมึงคือผู้โชคดี" "มึงสมควรโดนแล้ว อย่ามาตีหน้าซื่อ ต่อให้มึงกระอักเลือดตายตรงหน้ากู กูก็ไม่คิดจะมองมึงด้วยซ้ำ" "กูไม่ควรรู้สึกแบบนี้ดิว่ะ ทำไมกูถึงเจ็บแบบนี้ว่ะไอไนท์!"

เจินจิ่วหรง ใช้เวลาห้าปีในฐานะภรรยาของเขา สามปีทบทวนความผิดของตนเอง แต่การเฝ้ามองเขากับผู้หญิงคนนั้นมันทรมานเกินไป นางเลือกจบชีวิตลง และตื่นขึ้นมาตอนอายุ 15 ก่อนพบว่าตนเองกำลังท้อง นางจะหนีไปให้ไกล !

'เนย' เด็กกำพร้าที่ 'แม่ใหญ่นี' เศรษฐีเจ้าของไร่รับมาเลี้ยงดู เมื่อเนยอายุ 15 ปี แม่ใหญ่บังคับให้ลูกชายคนเดียวคือ 'เจย์เดน' กลับมาจากอเมริกาเพื่อจดทะเบียนสมรสกับเนย โดยหวังให้เนยมีคนดูแลหากท่านเป็นอะไรไป แต่เจย์เดนไม่ชอบใจและหนีกลับอเมริกาหลังงานแต่งทันที ทิ้งให้เนยอยู่ที่ไทย การกลับมาเจอกันอีกครั้ง เวลาผ่านไป 7-8 ปี เนยโตเป็นสาวสวยเรียนวิศวะคอมพิวเตอร์ และได้เข้าไปฝึกงานที่บริษัทของเจย์เดนที่กลับมาเมืองไทยพอดี ทั้งคู่เจอกันโดยบังเอิญที่ผับ เนยเมาและจำสามีตัวเองไม่ได้ จนเกิดความสัมพันธ์ลึกซึ้งขึ้น เจย์เดนจำเนยได้และเริ่มแสดงความเป็นเจ้าของ ทั้งคู่ต้องย้ายมาอยู่คอนโดเดียวกันตามคำสั่งแม่ใหญ่ ความสัมพันธ์ลับๆ ในบริษัท เนยพยายามปิดบังความสัมพันธ์ในที่ทำงานเพราะไม่อยากถูกมองว่าใช้เส้นสาย แต่เจย์เดน (ท่านประธาน) มักจะหาเรื่อง "ลงโทษ" หรือ "รังแก" เนยอยู่บ่อยครั้งทั้งที่คอนโดและที่ทำงานด้วยความหึงหวงและหลงใหล แม้ปากจะบอกว่าไม่รัก แต่การกระทำของเจย์เดนแสดงออกชัดเจนว่าหวงเนยมาก

To save money for a house, I had been living a frugal life with my boyfriend, Desmond Wood. When Desmond received a twenty-thousand-dollar bonus, he bought me a branded bag. I was delighted, but I felt that he did not need to spend so much on me. Hence, I brought the receipt and the bag to the shop for a refund. The shopkeeper told me that my bag was fake. However, the receipt was real.

อบเชย สาวแรกรุ่น ทำงานตัวเป็นเกลียวเพื่อส่งตัวเองเรียน งานที่ได้ เงิน อบเชยไม่เคยเกี่ยง เธอทำงานได้ตั้งแต่เด็กเสิร์ฟ จนถึงงานล่าสุด โคโยตี้ งานพาร์ทไทม์ที่พลิกชีวิตของเธอแบบพลิกคว่ำ คะมำหงาย เมื่อได้พบกับ ดีแลน หวังผู้ชายคนเดียวที่ครอบครองหัวใจของเธอไว้ทั้งสี่ห้อง เธอแอบหลงรักบุตรชายนายจ้างของแม่...เด็กหญิง กับหนุ่มรุ่น อายุห่างกันเกือบ10ปี เขาเป็นหนุ่มฮอตมีเสน่ห์ เป็นทายาทหวังคนเดียว ทั้งหล่อและรวย สาวๆ วิ่งตามเป็นพรวน เธอกลายเป็นสต็อกเกอร์ แอบมองเขาด้วยความหลงใหล แต่...สิ่งนั้นทำให้เขารำคาญ เขาเกรี้ยวกราดใส่ อบเชยน้ำตาตก เธอแอบซ่อนความรู้สึกพิเศษไว้ในใจ เก็บเอาไว้อย่างดี เพราะไม่อยากทำให้มารดาเป็นทุกข์ แต่ดูเหมือนชะตาชีวิตเธอถูกกำหนดไว้แล้ว...10ปีให้หลัง...ระยะห่างของเธอกับหนุ่มในฝันขยับเข้ามาใกล้กัน เพราะถูกใครคนหนึ่งจัดฉากให้ ความสัมพันธ์ลึกซึ้งเกิดขึ้นในคืนที่ดีแลนเมา หลังเขาไล่ตะเพิดเธอเหมือนเดิม... ความจริงที่อบเชยไม่เคยรู้ ดีแลนเองก็แอบรักเธอมาตั้งแต่เธอเป็นแค่เด็กหญิงนั่นแหละ เขา กันอบเชยออกไปห่างๆ ไม่อย่างนั้นเทพบุตรในวันนี้อาจจะเป็นได้แค่ผู้ชายบ้ากามในวันนั้น

เมื่อสาวห้าวใส่เสื้อช็อปคลุกฝุ่นคลุกดิน ที่ใครๆก็คิดว่าเธอเป็นทอม ต้องโคจรมาเจอกับหนุ่มหล่อเดือนมหาลัย ผู้สำอางสุดๆ ความเนี้ยบไม่ต้องพูดถึง 10 เต็ม 10 เค้ากับเธอจะลงเอยกันได้ไหมต้องติดตาม ลมหนาว... สาวห้าวปี 2 จากคณะวิศวะคอม... ที่ใครก็มองว่าเธอทอมบอย มีเพื่อนสนิทสาวสวยชื่อปลายฝน คนภายนอกคงคิดว่าลมหนาวและปลายฝนเป็นทอมและดี้ ไม่เว้นแต่พี่ชายตัวดีของปลายฝน

ค.ศ. 2005 - บ้านเก่าคาร์เตอร์ เสียงเครื่องบินเจ็ตพาดผ่านท้องฟ้ากว้าง... เด็กหญิงตัวเล็กในชุดกระโปรงลายลูกไม้สีซีด ยืนเกาะขอบหน้าต่างมองออกไปที่สวนดอกกุหลาบที่เริ่มเหี่ยวเฉา แววตาของ อีวา คาร์เตอร์ วัยห้าขวบเต็มไปด้วยความเศร้าสร้อย ในมือถือตุ๊กตาผ้าที่ขาดวิ่น “ย่า... ย่าจะยังรักบ้านนี้ใช่ไหมคะ ถ้าหนูต้องไปอยู่ที่อื่น” เสียงเล็กๆ ถาม คุณย่าแคโรไลน์ ที่กำลังกอดเธอแน่นอยู่ข้างๆ “บ้านหลังนี้คือชีวิตของย่าอีวา... คือทุกอย่างที่เราเหลืออยู่” แคโรไลน์พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ พลางกวาดสายตาไปยังรั้วไม้ที่กั้นอาณาเขต ซึ่งถัดไปคือบ้านหลังใหม่ที่ใหญ่โตโอ่อ่าของตระกูล แบล็กเวลล์ “หนูเกลียด! เกลียดพวกแบล็กเวลล์!” อีวาพึมพำอย่างไม่เข้าใจ แต่รู้ดีว่าความทุกข์ของย่ามาจากคนพวกนั้น ประตูบ้านเปิดผางออกทันที ดีแลน แบล็กเวลล์ ในวัย 15 ปี ร่างสูงโปร่งเต็มไปด้วยแววตาดูถูกเหยียดหยามเดินเข้ามาพร้อมบิดาของเขา "พวกเธอไม่มีสิทธิ์ที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว คาร์เตอร์!" ดีแลนพูดเสียงดังกร้าว "บ้านหลังนี้... และที่ดินผืนนี้... เป็นของตระกูลแบล็กเวลล์แล้ว"

ความสัมพันธ์ของเจ้าหนี้กับลูกหนี้15ล้านดำเนินไปอย่างมีนัยยะกลับมีเหตุการณ์ที่ทำเอาคนตายด้านในความรักควันออกหูเมื่อคู่อริทางธุรกิจและเป็นคนที่แอบอ้างว่าเป็นลูกชายนอกสมรสของพ่อที่ชื่อ วิน เข้ามายุ่งกับเด็กสตาร์ ยังไม่พอแฟนตัวดีของลูกหนี้ก็โผล่มาทวงสถานะกับคนตัวเล็กพร้อมกันยิ่งทำคนซึนอารมณ์เสียหนัก สตาร์ตัวน้อยเป็นที่รู้จักมากขึ้นจากภาพในงานมอเตอร์โชว์คู่อริก็จ้องจะงาบรักแรกก็จ้องจะเอาคืนแล้วคนที่ใกล้ชิดกับสตาร์อย่างเจ้าหนี้ร็อคจะทำอย่างไรกับข้อเสนอ "รถแลกเมีย/เมียแลกรถ"

ฉันกับลี่สุยอันคบหากันมาเป็นเวลา 15 ปี ทุกอย่างดูเหมือนจะหวานชื่นจนกระทั่งมีผู้หญิงอีกคนเข้ามาในชีวิตเขา เขาเริ่มเปลี่ยนไป กลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับฉัน ใช้ทุกวิถีทางเพื่อบีบให้ฉันหย่าร้าง ฉันยังคงพยายามรั้งเขาไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยเขาไป แม้จะบอบช้ำเพียงใด แต่ก็ยังคิดว่าเขาจะกลับใจได้ แต่ต่อมา ฉันก็เริ่มตระหนักได้แล้วว่าความสัมพันธ์ของเราคงต้องบอกลากันจริงๆ แล้วเสียท

Suamiku tak memiliki gaji. "Duh saya senang banget kalau udah akhir tahun gini," Ucap Bu Narti saat kami sedang berkumpul menunggu jam pelajaran anak selesai. "Emang kenapa Bu?" Bu Yomi menimpali ucapan Bu Narti. "Ya senang lah, akhir tahun kan suamiku dapat bonus, gaji ke 13, lumayan, terus bulan depannya gajinya naik kan." "Oh gitu, kalau di pabrik suami saya gak ada tuh namanya bonus akhir tahun, tapi gak apa-apalah yang penting punya kerjaan." "Makanya suruh kerja di pabrik yang bonafide kayak suami saya, jangan kerja dipabrik kecil gitu, tahun depan juga kayaknya pabriknya bangkrut hahaha." Ucap Bu Narti dengan tawa terbahak-bahak, padahal menurutku tidak ada yang lucu dari ucapannya itu. Aku hanya diam tidak ikut berbicara apapun. "Ehhh tapi ada yang lebih kasian loh dari Bu Yomi," Bu Narti kembali berbicara. "Siapa?" "Tuh Bu Sofi, suaminya kan cuma pengangguran gak punya gaji hahaha," Bu Narti kembali tertawa.