Ff Sehun Nc 21 School Life

น้องสาวเพื่อน! บุคคลต้องห้าม! เขาก็ไม่อยากผิดสัญญากับเพื่อนหรอกนะ แต่เด็กมันก็ยั่วเหลือเกิน "ถ้าพี่ไม่พูดหนูไม่พูด แล้วเฮียภีมจะรู้ได้ไง" ความอดทนของเขานั้นยิ่งกว่าเหล็กกล้า แต่เมื่อเจอขาว ๆ อวบ ๆ บวกกับเด็กมันอ้อนขนาดนั้น ถามจริงจะเอาอะไรมากล้าได้อีก ความคิดฝ่ายเทวดากับซาตานตีกันให้ยุ่งในหัว สุดท้ายแล้วเขาจะจัดการอย่างไรกับความสัมพันธ์ต้องห้ามนี้ **************************** #ไม่มีนอกกายนอกใจ

"ฉันถามว่าเธอท้องกับใคร ในเมื่อฉันเป็นหมัน" "ถ้าไม่ใช่คุณ ฉันคงท้องกับหมา" "ม่านฟ้า!!" "ไม่ต้องมาตะคอก ทำด้วยกัน พอท้องแล้วมาถามว่าท้องกับใคร ตอนทำทำไมไม่ใส่ถุง รวยเสียเปล่า แต่งกกับอีแค่ถุงยางอันไม่กี่สิบบาท" "ไปตรวจ DNA ลูกเดี๋ยวนี้ มันใช่ฉันหรือเปล่า" "ไหนบอกว่าเป็นหมันไง ไม่ต้องตงต้องตรวจมันหรอก ลูกฉัน ฉันเลี้ยงเอง!" "..."

อยากก็แค่โทรมา ค่าโรงแรมหารกันคนละครึ่ง ******** "เป็นได้แค่คู่นอนนะ เอากันขำ ๆ รับได้ก็ขึ้นรถ รับไม่ได้ก็แค่นี้ไม่ต้องคุยกันอีก" "อืม" เธอก้าวขึ้นรถผมอย่างไม่ลังเล ผมเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่มันถูกหรือแม่งผิดตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม "ทำไม อยากมากขนาดนั้นเลย แฟนเธอไปไหน" ถึงจะเอากันขำ ๆ ผมก็ไม่อยากเป็นชู้กับใคร "เลิกกันแล้ว" ใช่สินะ ไอ้นั่นมันไปเรียนต่อเมืองนอกตั้งสี่เดือนแล้วนี่นา แม่งแล้วกูดันรู้ทุกเรื่องของเธอ "ของขาด" ผมถามและเคาะพวงมาลัยในตอนที่ติดไฟแดง "อืม" เธอตอบง่าย ๆ เรียบ ๆ ไม่สะทกสะท้าน "ดี เราก็ของขาด ของขาดกันทั้งคู่ คงมันดี หึ" ************** #ไม่มีนอกกาย

"อย่าเข้ามานะคะคุณพี่หมอ!! ใหญ่ขนาดนั้น ถ้าเข้ามาชมพู่ตายแน่ๆ" "จะเรียกคุณหมอหรือพี่หมอ เอาซักอย่าง" "โธ่ มันใช่เวลามาพูดเรื่องนี้หรือคะ" "สรุปคุณหมอ หรือพี่หมอ" "ดะ...เดี๋ยว..." "เร็วสิ" "พี่หมอก็ได้ค่ะ อ๊ะ! พี่หมอใส่อะไรเข้ามาคะ ชมพู่เจ็บนะ!" "ชู่ว~ แค่นี้วเท่านั้น เด็กดี"

“ไอ้หมอโรคจิต ไอ้หมอบ้ากาม ไอ้เกย์ปลอม ไอ้....ๆ” ศศิตาไม่รู้จะหาคำไหนมาด่าไอ้คนเลวแบบเขาได้ “ไม่เอาน่า บี๋ ไหน ๆ ก็ ไหนแล้ว เมื่อคืนคุณก็สนุก ไม่ใช่เหรอ” ลักษณ์เดินเข้ามาใกล้เธอ พร้อมทั้งเรียกคำที่เขาชอบเรียก โดยเฉพาะเมื่อคืน เขาเรียกเธอด้วยคำนี้ทั้งคืน “ไม่ต้องมาเรียกคำนี้เลย...ปล่อย” ศศิตาใช้สายตาดุ ไม่คิดเลยว่าคนที่เธอเห็นเขาเป็นเพื่อนมาตลอดหลายปี จะกลายร่างเป็นคนเลว ใช้จังหวะที่เธอเมา ในการย่ำยีเธอ จะเรียกว่าย่ำยีได้ไหมนะ ในเมื่อเธอก็ไม่ได้ขัดขืน แต่อย่างไรเสีย เธอก็เมา ไม่มีสติ เขาไม่ควรใช้หน้าตา และความสนิทสนมล่อลวงเธอ “เลิกกับมันซะ” เสียงของลักษณ์ดูเหี้ยมเกรียมกว่าทุกครั้งที่เธอเคยได้ยิน “เลิกอะไร เลิกกับใคร” ศศิตาใกล้ใจถาม หวังว่าเขาคงไม่ได้ให้เธอเลิกกับคนนั้นนะ คนที่รักหมดใจ “เลิกกับมันซะ ไอ้เบียร์ ไม่อย่างนั้น คลิปบี๋กับเราว่อนเน็ตแน่” ลักษณ์พร้อมทั้งกระชากคนตัวบาง มานั่งลงบนตัก

ฉันเมธาวี หรือ เมญ่า สาวสวยดาวมหาลัย ความสวย ความรวยไม่ต้องพูดถึงค่ะ แต่..แต่ สวยแล้วไงจนป่านนี้อายุจะเข้า 25ปีอีกไม่กี่สัปดาห์ ยังไม่มีแฟน ชีวิตมันเศร้า ยังเศร้าได้อีกเมื่อ..เมื่อ..ฉันเดินตกท่อ นกขี้ใส่หัว ตกส้นสูง ไปสปานวดตัว หมอนวดยังผสมเบคกิ้งโซดาแทนเกลือหิมาลัยเพราะดูผิด ความซวยต่างๆ วิ่งเข้ามาหาจนฉันตกใจ คุณนายปรานีหรือคุณแม่สุดที่รักของฉัน ผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องดวงเพราะคุณนายเป็นภรรยานายฝรั่ง (พ่อฉันเป็นลูกครึ่งแต่หน้าตาออกไปทางฝรั่งมากกว่า) ทนไม่ได้ต้องพึ่งหมอดูก็คราวนี้ หมอดูที่คุณยายของฉันนับถือ “นังหนูคนนี้ต้องมีผัวก่อนเบญจเพสไม่งั้นจะตายโหง” แม่เจ้า...ไม่ใช่ไม่เชื่อค่ะ แต่จะหาผัวจากไหน ฉันจะไปหาผัวจากไหน เมญ่าไม่เคยมีแฟน เชิดใส่ผู้มาตลอดตั้งแต่จำความได้ แล้วผู้ชายสมัยนี้ไม่ได้หากันง่าย 50% มีเมียแล้ว 30%เป็นเกย์ เหลือ 20 % ก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ทางเลือกเดียวของฉัน “เอาเพื่อนกันทำผัวเนี่ยแหละ” ปุณกรณ์ หรือหมอปั้น เป็นเพื่อนสนิทของเมญ่า ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม เขาคนนี้แหละทางรอดทางเดียวของเมญ่า

ความสัมพันธ์บางอย่าง…มันเริ่มจากเรื่องเล็กน้อย แค่บังเอิญสบตา แค่เสียงหัวเราะ หรือแค่การเผลออยู่ใกล้กันเกินไป แล้วอยู่ดี ๆ ก็กลายเป็นไฟที่ไม่มีใครตั้งใจจุด แต่กลับลุกลามอย่างควบคุมไม่ได้ รวมเรื่องราวสั้น ๆ ที่เต็มไปด้วยความรู้สึก ทั้งหวามไหว อ่อนไหว และร้อนแรง บางฉากอาจทำให้หัวใจเต้นแรง บางตอนอาจทำให้หน้าแดงจนต้องเผลอกัดริมฝีปาก และบางประโยค…อาจทำให้คุณนึกถึงใครบางคนขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว นี่ไม่ใช่แค่เรื่องเสียว แต่คือเสี้ยวหนึ่งของความสัมพันธ์ที่ทั้งน่าจดจำและน่าแอบหวง เพราะบางที…ความสุขก็เกิดขึ้นง่าย ๆ แค่ยอมปล่อยใจให้ไปตามมันเท่านั้นเอง

"เป็นบ้าหรือไง จู่ๆ ก็มาแก้ผ้าให้ผู้ชายดู!" "เอ้า! ลุงไม่ได้จับหนูมาเพราะอยากทำแบบนี้เหรอ? แก้แค้นไง ลุงบอกว่าหนูทำลุงเสียอนาคต ลุงก็ทำให้หนูเสียอนาคตด้วยสิถึงจะสาสม" "เธอมันประสาท!! ใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้!!!"

เธอท้อง...โดยที่เขาไม่รับรู้ เขาคือครอบครัวเดียวในชีวิตฉัน ผิดไหมถ้าฉันจะทำเกินเลยจากข้อตกลง ผิดไหมที่ฉันจะใช้ลูกมาเป็นเครื่องมือในวันที่ข้อตกลงของเราทั้งสองจะจบลง แต่พระเจ้าคงไม่เข้าข้างคนขี้โกงอย่างฉันสินะ ในวันที่ฉันรู้ว่าตัวเองท้อง เขาก็จากไปแล้ว เพราะสถานะเป็นแค่เด็กเลี้ยงในความลับ เมื่อช่องทางการติดต่อประจำติดต่อไม่ได้ เขาทำตามสัญญาทุกอย่าง "ฉันจะดูแลเธอเองจนกว่าเธอจะเรียนจบ" วันที่ฉันเรียนจบเขาก็จากไป โดยไม่เคยได้รับรู้ลูกในท้องที่เขาไม่ตั้งใจ ห้าปีจากที่ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะมีโอกาสได้เจอกันอีก สุดท้ายฉันกับเขาก็ได้เจอกันกับคำถามสุดปวดใจ "พ่อของเหนือไปไหนแล้วล่ะ" "คงตายแล้วมั้งคะ ไม่ได้ติดต่อเลย" "แย่จัง" "ค่ะ แย่จัง" "เธออย่าไปสนใจคนแบบนั้นเลยน้ำ" "ค่ะ ไม่คิดจะสนใจนานแล้วค่ะ" "อืม ดีแล้ว ผู้ชายเลว ๆ พรรค์นั้น" "ค่ะ หมอ" ในเมื่อเขาคิดว่าลูกไม่ใช่ลูกเขา ฉันก็จะไม่บอก อยู่กันสองคนมาได้ตั้งหลายปี ทำไมจะอยู่กันตามลำพังสองคนต่อไปไม่ได้

The air between them became hotter as she bit her lip, trying to stop herself from smiling so much. The closet was dark and stuffy, so small that their bodies were almost touching, her heart thumped like crazy. "D-Derek" She called out as he hummed in response, holding unto his sides for some unknown reason. "Will you be my boyfriend?" She blurted out, closing her eyes so she wouldn't see his reaction, he groaned, it almost broke her heart but when she looked down, she saw his shirt was now soaked. Blood trailing down his abdomen which made her gasp, slamming open the closet door. "Somebody call an ambulance!" She yelled as the guy she had just asked out dropped limp to the ground like a pack of soggy spaghetti. *A Nigerian themed novel* |16+