Jo Ann Pflug 2023

Grey Collins has the condition of hyperthymesia which allows him to remember practically every detail of his life with near-perfect accuracy. It is a condition in which an individual possesses a superior autobiographical memory. At a very young age, he witnessed the death of his father. His father was killed in their own home. Surrounded by a bunch of men. His father who's lying down on the floor covered with blood. He was killed cruelly and helplessly. To avenge his father's death, his dream to become a lawyer intensified. Hunting down all the people behind his father's death. A monster in court. A cold-blooded man. With the power of his memory, will he succeed? Will he be able to avenge his father's death? Will justice prevail? Having hyperthymesia, is it a blessing or a curse?

Kas Latmus n'est même pas une oméga dans la meute de la Lune d'Argent. Elle est une esclave. Son Alpha l'a maltraitée pendant des années. Le jour de son dix-septième anniversaire, son loup se réveille et insiste pour dire que la Déesse de la Lune est sa mère. Kas sait que cela ne peut pas être vrai, mais elle est trop faible pour argumenter, jusqu'à ce qu'elle commence à subir une transformation inhabituelle et à manifester des capacités qui ne sont pas normales pour un loup-garou. Alors que Kas est prête à abandonner la vie, l'impitoyable Bronx Mason, un Alpha loup-garou réputé pour tuer les loups faibles, apparaît et la revendique comme sa compagne. Kas pourra-t-elle surmonter des années de maltraitance et apprendre à aimer l'Alpha menaçant qui est son compagnon, ou est-elle trop brisée pour l'accepter et devenir la Luna que son loup croit qu'elle devrait être ?

Zianne tahu, sedari awal dalam hidup Tama yang monokrom, hanya Patricia lah yang mampu menjelma sebagai pelangi. Zianne tahu, sedari awal seharusnya dia tidak harus memaksa. Karena, seperti karet yang ditarik, sejauh apa pun Tama pergi hanya Patricia lah tempatnya kembali. Semestinya, Zianne tahu bahwa dia hanya akan diam di luar sana, tidak beranjak ke mana-mana meski Tama begitu dekat dalam jangkuan tangannya. Meski Tama begitu nyata dalam pengelihatannya. Dan, Zianne memang sudah tahu jika tempat baginya hanya lah di sana. Di luar hati Tama. Meski begitu, dari tiga ratus enam puluh lima hari dalam setahun, benarkah tidak sehari pun Tama pernah jatuh hati kepadanya? Sekali saja?

Je suis piégée, piégée dans un lien de compagnon que je déteste. Est-ce que je vais un jour m’échapper de son emprise ? « Moi, Théodore Bodin, Alpha de la Meute du Désert d’Ambre, je te rejette, Kaia Leconte, comme ma Luna. » Je me souviens de ses paroles cruelles et tranchantes comme si c’était hier. Notre lien de compagnon est inexistant. C’est un mensonge, il existe mais Théodore ne se permet pas de s’approcher de moi... ou d’être seul dans une pièce avec moi. C’est comme si je le dégoûtais. Il m’a réduit à néant. Seulement une ombre et je le déteste pour ça. Je ne peux pas continuer à vivre comme ça, à attendre... Je suis Kaia Leconte, la Luna légitime de la Meute du Désert d’Ambre. Pourtant, mon compagnon, l’Alpha Théodore, refuse de me laisser régner à ses côtés. Je me sens trompée par le lien de compagnon, que mon propre compagnon ne veut pas. Des années que j’essaie de le faire m’aimer... de me voir... mais comment le pourrais-je ? Quand il en a une autre... Je ne peux pas rester, ce n’est plus sûr pour moi ni pour mon enfant à naître. Un enfant créé par la force. Je dois partir... m’enfuir et retrouver mon père. Il est la seule bouée de sauvetage dont je dispose. Cependant, il a été vu récemment dans la meute ennemie, la Meute du Fantôme Noir. Une meute notoire avec un Alpha froid et intrigant, qui n’apprécie pas les étrangers. On dit que ceux qui entrent dans la meute ne sont jamais revus. Mais je n’ai pas le choix... je dois entrer dans la meute ennemie pour me débarrasser de mon lien de compagnon. Seulement, je me retrouve avec un autre. Un autre qui me condamne à la même tromperie du lien de compagnon.

Matapos makipaghiwalay ng kanyang nobyo, nabigla si Adela nang ipagkasundo ito sa lalaking kailanman ay hindi niya minahal. Sa isang malagim na pangyayari, Adela had an accident. That was the time she met Father Migz, an undercover priest. Buong akala niya’y mapagkakatiwalaan niya ang pari na bagong kilala, ngunit hindi nito alam, siya pala ang magiging daan upang makilala niya si Samuel Federov, isang mafia boss!

Aku melahirkan lima anak untuk Cedric Clark, tetapi empat di antaranya meninggal dini. Awalnya, aku mengira bahwa itu hanya kecelakaan. Sampai saat aku membawakan makanan untuk Cedric, aku mendengar percakapannya dengan asistennya. "Untung saja sumsum tulang anak ini akhirnya cocok dengan Cindy," kata Cedric. "Kalau nggak, dia juga akan kubunuh!" Aku baru menyadari semuanya. Namun, aku tetap tenang, seperti biasanya. Hanya saja, pada hari perusahaannya Cedric diumumkan, aku mengungkapkan kenyataan bahwa Cedric membunuh empat anakku di hadapan semua orang. Pada hari itu, Cedric Clark yang sombong berlutut di lantai sambil menangis dan meminta maaf padaku.

Pada hari aku ketahuan bukanlah putri asli dari sebuah keluarga yang kaya raya, si anak asli menyerbu ke dalam rumah dan menusuk perutku beberapa kali hingga pada akhirnya aku tidak bisa memiliki anak sendiri. Tunanganku sangat marah, begitu pula dengan orang tuaku. Mereka dengan tegas menyatakan tidak akan mengakui anak itu sebagai putri kandung mereka. Untuk menghiburku, tunanganku melamarku secepatnya. Orang tuaku juga menulis surat pernyataan pemutusan hubungan keluarga supaya aku bisa segera sembuh dari cederaku. Kemudian, mereka mengatakan bahwa putri yang tidak mereka akui itu melarikan diri ke luar negeri dan menerima karma dengan dijual ke Myano Utara. Aku percaya pada informasi itu. Enam tahun setelah aku menikah, aku justru melihat putri yang tidak diakui dan seharusnya sedang hidup menderita di Myano Utara itu. Dia sedang bersandar di pelukan suamiku dengan perutnya yang membuncit sambil mendesah. "Kalau saja enam tahun lalu aku nggak marah dan melakukan kesalahan seperti itu, kamu juga nggak perlu menikahi Sisilia." "Untung saja kamu dan orang tuaku memihak padaku. Kalau nggak, aku pasti sudah dipenjara gara-gara si pembohong itu. Dia pasti nggak menyangka aku selama ini hidup di bawah radarnya dan sedang mengandung anakmu." "Begitu anak ini lahir, kamu tinggal cari alasan untuk mengadopsinya dan jadikan putri palsu itu menjadi pengasuh buatku selamanya." "Terima kasih atas kerja kerasmu selama ini, Anton." Sorot tatapan penuh kasih sayang dari putri yang seharusnya tidak diakui itu membuat tunanganku, Anton Raksa, tersipu. "Jangan bilang begitu. Hanya dengan aku menikahinya, kamu baru bisa menjalani hidup tanpa rasa bersalah." "Asalkan kamu senang, semua yang kulakukan itu sepadan." Ternyata suami yang kukira benar-benar mencintaiku itu membohongiku selama ini. Orang tuaku juga membohongiku demi melindungi putri kandung mereka. Baiklah, aku tidak menginginkan mereka lagi!

Une destinée marquée par la complexité attendait inévitablement une personne née avec un handicap, en particulier dans sa quête de l’amour. Chloé Moreau, née avec l’ouïe faible, a été rejetée par sa propre mère et, une fois mariée, a dû faire face au ridicule et aux insultes de son époux, issu d’une famille influente, ainsi que de son cercle social. Lorsque le premier amour de son mari a surgi, cette femme a annoncé au monde sa volonté de reconquérir tout ce qui lui appartenait autrefois. Elle s’est même dressée devant Chloé et lui a lancé : « Tu ne sauras jamais ce qu’est réellement l’amour dans ta vie… T’as-t-il déjà dit "je t’aime" ? Il me le répétait sans cesse… » Ce n’était qu’à ce moment-là que Chloé a pris conscience de sa propre erreur. Son amour profond a été offert à quelqu’un qui ne le valorisait pas ! Elle aurait dû éviter d’épouser quelqu’un qui ne partageait pas ses sentiments ! Résolue à lâcher prise, elle a décidé de rendre la liberté à Dominique Bégonia. « Divorçons, je suis désolée pour toutes ces années », a-t-elle déclaré. Cependant, l’homme n’était pas d’accord : « Le divorce n’est pas envisageable, à moins que je ne meure ! »

Tiga hari setelah satu bulanan anakku, suamiku, Raka, mengatakan bahwa dia harus melakukan perjalanan dinas. Dia meninggalkanku, membuatku menjaga anak kami sendirian. Tiga hari kemudian, aku baru sampai rumah sakit dan melihat teman masa kecil suamiku yang bernama Indah mengunggah foto keluarga. Dia juga menambahkan tulisan di bawah foto yang dia unggah. "Foto liburan bahagia kami bertiga sekeluarga." Aku terkejut saat melihat Raka tersenyum lebar dalam foto itu, jadi aku menuliskan komentar tanda tanya. Dalam hitungan detik, Raka menelepon dengan nada menuduh. "Dia ibu tunggal, aku merasa kasihan karena nggak ada laki-laki yang menjaganya. Aku cuma nemenin dia foto saja, kenapa reaksimu berlebihan sekali?" Malamnya, Indah kembali memamerkan foto kalung emas. "Setelah mengambil foto keluarga, dia maksa ngasih aku kalung emas." Aku tahu bahwa Raka membeli ini agar Indah tidak marah. Namun, kali ini aku berniat meninggalkannya.

"Ros, kamu tidak boleh melupakanku. Dan juga, jangan lupakan janjiku ini. Saat kita dewasa nanti aku akan menikahimu dan menjadikanmu bunga mawarku," teriak Davin kecil mengantar kepergian Rose. Elza Rose Maharani, wanita cantik berambut panjang yang berpegang teguh dengan janji masa kecilnya, menunggu Davin menjemputnya layaknya kisah cinta Cinderella dan sang pangeran berkuda putih. Sayangnya, Rose lupa bahwa empat belas tahun bukan waktu yang singkat. Banyak hal berubah, termasuk Davin. Kenaifan seorang Rose dapat membuatnya terperangkap dalam kisah cinta yang tak terbalaskan.