Logic Question Tagalog May Sagot

"pwede ba kuya! hindi naman namin pinapalayas yang asawa mong magaling. Kusa siyang umalis dito sa bahay, sinampal niya pa si Celestine, isa pa nabalitaan ko sa mga friends ko na yung haliparot na yun ee dun na nakatira sa condo ni Oliver" sagot pa nito sakin habang si Celestine ay tahimik lang na nakatayo sa likod ni Cecille. "CECILLE! tigilan niyo na kakagawa ng kwento tungkol kay Natalie." napatiim bagang kong sagot dito "sige tawagan mo Sebastian ng magkaalaman kung sino nagsasabi ng totoo dito. i-loud speaker mo para marinig ng lahat ang katotohanan." sabi pa ni mommy sakin. "Hello Sebastian napatawag ka?" tanong nito sakin "Oliver may gusto akong malaman at gusto ko sabihin mo sakin ang katotohanan, lalaki sa lalaki sabihin mo sakin sayo na ba nakatira ang asawa ko?!" tanong ko dito "Sebastian, oo totoong sa condo ko nakatira si Natalie, pero hindi ganun ang ibig sabihin nun. Tinulungan ko lang siya ng minsan ay madisgrasya ang sasakyan na sinasakyan niya, nabangga ang kotse niya sa poste nung oras na umalis siya sa mansion niyo, nakiusap siya sakin na wala na sanang ibang makakaalam ng nangyari kaya pina block namin sa news ang nangyaring aksidenteng ! Kilala mo ako Sebastian, oo tarantado ako at mahilig sa babae, pero hindi ang klase ni Natalie ang babaeng papatol na lang sa ibang lalaki kung wala ang asawa niya. Sya ang klase ng babaeng irerespeto. Siguro kung wala ka sa buhay niya hindi ko palalampasin ang pagkakataon na ligawan ko siya. Kaya ingatan mo ang asawa mo Sebastian, one in a million lang ang ganyang babae, kasi kung aayaw na talaga siya sayo. Hinding hindi ko siya pakakawalan."sagot nito sakin

Damian Cross had everything — a thriving company, a respected name, and a carefully built image of control. But one reckless night shattered it all. He only wanted to escape the loneliness that came with success... until he met her. She was supposed to be a stranger he’d forget by morning. Instead, she became the hatchet he couldn’t bury. Years later, fate brings her back. Damian tries to walk away, but every step pulls him closer to that night. Against logic, against reason, against the odds — he does the one thing he swore he wouldn’t. Just when everything feels perfect, a single truth cuts deeper than a blade. She disappears without a word, leaving him broken all over again. Damian swears he’s done, but destiny isn’t done with them. When he finds her again, haunted by the past, he faces one question: What if the only way to save her… is to lose himself?

Paano kung may makilala kang tao na lahat ng ayaw mong ugali ay nasa kaniya? Isang taong papahirapan at guguluhin ang mundo mo. Meet Zoe Yaffeh Madrigal--- ang babaeng may pagka-boyish at head over heels sa bestfriend niyang lalaki. Isang babae na lahat ng gugustuhin ay makukuha niya, pero maliban sa isa. Meet Dylan Rodriguez--- ang tahimik, matalino, mayaman, guwapo at masasabi mong Perfect Guy. Ang bestfriend ni Zoe. Dalawang magkaibigan na magka-iba ang ugali. Nagkalayo dahil sa isang maling pangyayari, pero magsasama muli dahil sa isang kasunduan. "Bibigyan kita ng sariling anak, pero lahat ng atensyon mo na para sa mahal mo ay dapat nasa akin," nakangising sabi ni Zoe. Nag-aalinlangan man si Dylan ay tumango pa rin siya. "Deal!" sagot ng binata. One Deal! One Secret! Isang sekretong magpapabago ng mga mundo nila. Isang sekretong may kapalit. Pero paano kung maging malapit sila sa isa't isa at tuluyan nang mauwi sa love? Are they going to prove that total opposite attracts? O maghihiwalay din sila in the end? "He is my secret. My beautiful little secret," nakangiting sabi ni Zoe sa kaniyang sarili habang nakatingin sa papalayong si Dylan.

"Hello Bestie.. Kumusta?" sagot ni Roldan sa kabilang linya. "Bestie, help!!!! Hindi ko na kaya" habol ang hininga na sagot ni Carissa. "Bestie, what happened.... Saan ka ngayon pupuntahan kita" natataranta na sagot ni Roldan. Humihikbi na sumagot si Carissa " Dito sa park Bestie.. Please puntuhan mo ako.. Hindi ko na kaya... Nakipaghiwalay na siya sa akin...... Ang sakit...... Sakit.." sumisigok na sagot ni Carissa. Halatang pinipilit na lang nitong magsalita. "Saang Park Bestie??? Please hold on.. Wag mong masyadong isipin ang problema.. Pupuntahan kita diyan promise.. Send mo sa akin ang location mo ok????... Tarantang sagot ni Roldan. Hindi sumagot si Carissa.. Patuloy lang ito sa pagluha. " Hello Bestie naririnig mo ba ako?? Send mo sa akin ang location mo Para napuntahan kita." halos nagmamakaawa na wika ni Roldan. Alam niya kasi na wala sa huwesyo ang kanyang kaibigan baka mapahamak ito. "Bestie please magsalita ka naman. Sige na send mo na sa akin kung saan ka. Paalis na ako.... Nandito na ako sa kotse." wika ulit ni Roldan. Nag-umpisa na din ito magdrive. Maya-maya pa ay nareceived na din niya ang location kong saan naroon si Carissa. Agad niya itong pinuntahan at natagpuan sa isang upuan. Nakayuko ito at halatang hirap sa paghinga. Nang mahawakan ni Roldan ay agad niyang itinaas ang mukha ni Carissa. Nagulat siya sa hitsura nito. Maputla ito at nakapikit na. Bakas sa mukha nito ang mga luha at paghihirap. Agad na niyakap ni Roldan ang kanyang kaibigan. Maya-maya pa ay naramdaman niya itong lumungay-ngay sa kanyang balikat. Bumagsak din ang mga kamay nito. Nataranta si Roldan ng marealized niya na nawalan ng malay si Carissa . Agad niya itong binuhat at isinakay sa kotse. Pinaharurot agad niya papuntang hospital.

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.

"Divorce paper?" kunot noo pa na tanong ni Sophia kay Francis pagkabukas nya ng iniabot nitong sobre sa kanya. Matapos kasi ang ilang buwan na pamamalagi ni Francis sa ibang bansa ay ito kaagad ang bungad nya sa kanyang asawa pagbalik nya ng bansa. Ang Divorce paper. "Yes. Divorce paper. Maghiwalay na tayo," maawtoridad na sagot ni Francis kay Sophia. "Sige kung yan ang gusto mo at makapagpapaligaya sa'yo ay maghiwalay na lamang tayo," sagot na lamang ni Sophia kahit na sa kaloob looban nya ay nalulungkot sya.

Bago ang kasal, nahuli ni Mithi ang fiancé niya na nagtataksil sa kaniya. Sa isang hotel room kung saan doon sana gaganapin ang unang gabi nila, ay nakita niya si Luis na may ibang kasiping. “Kasalanan mo rin naman dahil nagpaka-feeling santa ka. Ikakasal ka na sa akin pero ayaw mong haIikan kita o ayaw mong pumayag makipagsex sa akin. Mithi, lalaki ako at may pangangailangan rin ako.” Ang sinabi ni Luis na tila ba ay naging kasalanan pa niya ang lahat. Sa hindi inaasahang pagkakataon, may isang lalaki ang biglang dumating sa kwarto kung saan sila nagtatalo. Lalaking handa siyang sagipin para hindi siya mapahiya sa maraming tao. “If you can’t cancel the wedding then papakasalan kita. I’ll be your groom.” Natigilan silang lahat matapos iyon sabihin ng isang estrangherong lalaki. Dahil wala na sa sarili, isang tango ni Mithi ang isinagot niya. Isang tango na siyang naging ganti na rin sa fiancé niyang nagtaksil sa kaniya. Agad siyang kinaladkad no’ng estrangherong lalaki paalis ng hotel. “S-Saan tayo pupunta?” tanong ni Mithi “To the mayor’s office. Let’s get married!” Sagot nito na taimtim na nakatitig sa kaniya.

[WARNING: This story contains mature themes with profanities, hardcore graphical explicit sexual situations, and others. Strongly recommended for 18+ only. Otherwise, read at your own risk.] Jack was still a child when his father abandoned him to Marianne, his lovely and caring stepmother. Through the good and bad times, they only have each other. But what if Jack suddenly admits that Marianne is the only person he wants to be with and love forever? A forbidden love that overflows like magma, so intense and hot that it burns with every touch. How will this kind of love survive in a world full of uncertainty, temptation, and mistakes? What if there are people who constantly try to keep them apart? Jack once told Marianne, "I don't give a damn about anyone. I want you to be mine! And it's fine with me if our love for each other burns me. Just want me and love me until the end, I am more than willing to be burned to death." Can their love last all the way to the end? NOTE: This is an English translation of a Tagalog story with the same title and author. The author wishes to apologize for any errors in vocabulary, spelling, phrases, or other translation issues found in this novel. In the future, this book will be further edited and polished to make it more suitable for English readers. For the time being, please enjoy it and don't forget to leave comments or feedback. Have fun reading! (The Tagalog/Filipino version is also available in this app).

Wala ng ibang nais si Hillary kundi ay ang tumanda ng hindi nag-iisa. At ang nakikita niyang sagot doon ay ang pagkakaroon ng anak. Pero may problema, wala siyang asaya o nobyo man lang. Kaya ng minsang mapunta sa isang bar, pinatulan na ni Hillary ang suhestiyon ng kaibigan niya na maghanap ng lalaking magbibigay ng anak sa kanya at pagkatapos ay kalimutan na lang ang gabing iyon. Pero hindi sumang ayon ang tadhana kay Hillary. Hindi siya nabuntis. At lalong hindi niya pwedeng kalimutan na lang ang gabing may nangyari sa kanila ng guwapong estranghero. Buong akala niya ay hindi na muling makikita pa ang estrangherong iyon pero gusto na niyang kumaripas ng takbo pauwi ng magkita sila ulit nito. Sa isang kasal kasi ng isa sa mga kaibigan niya, nagkita sila ni Seven Fuentes---ang lalaki sa bar na ubod ng macho, gwapo at bango. At ang loko, pinilit siyang saluhin at makipag agawan sa wedding bouquet dahil sa pagbabanta nitong sasabihin sa mga kaibigan niya ang nangyari sa pagitan nila. Wlaa siyang pagpipilian dahil hawak ni Seven ang sekretong ipinamba-blackmail nito sa kanya.

"Pwede bang ako naman, Blaze? Pwede bang ako naman ang piliin mo?” nagmamakaawang wika ni Jane sa harapan ni Blaze. “Don't get me wrong, nagpakasal ako sa 'yo hindi dahil kamukha mo na si Gizelle kundi para manahimik na ang mga magulang natin. Kahit pagbali-baliktarin mo man ang utak ko, si Gizelle pa rin ang mamahalin ko. Siya at siya lang. Apelyido ko lang ang gamit mo pero kahit kailan hindi mo ako magiging pagmamay-ari! ” Para kay Jane, ang pagsusuot ng maskara lamang ang tanging sagot upang tanggapin siya ng lalaking mahal niya. Ngunit kailan nga ba siya matatanggap? Hanggang saan ang kaya niyang tiisin? Hanggang saan pa ang kaya niyang gawin sa ngalan ng pag-ibig? Hanggang kailan siya magpapanggap bilang ibang tao? May patutunguhan pa rin kaya ang pagmamahal niya para kay Blaze?