Si Doreena ay nakatakdang ikasal sa lalaking may malaking agwat ng edad sa kanya, at makakasama niya ng ilang taon para sa kontrata. At magmula ng makita at makilala niya ito ay isa lang ang tumatak sa isip niya. Na kailangan nito ng tulong. Tulong na makilala ang tunay nitong sarili na may hindi makontrol na emosyon.
View MoreEwan ko ba bakit hindi ako madalaw ng antok, madaling araw na, wala rin akong natanggap na mensahe sa kanya o tawag, iniisip ko kung nakauwi na ba siya.Bumangon ako at uminom ng tubig, naguguilt ako na hindi ko pinakinggan ang paliwanag niya.Sinilip ko ang orasan sa wristwatch ko, pasado alas-dose na may biyahe pa ng bus.Bigla ko na lang naisip, na lumabas at umalis, sumakay ako ng bus at nagpapababa kung saan ang subdivision na kinatitirikan ng bahay niya, walang akong kasiguraduhan kung narito na siya. Pwedeng abala pa siya sa trabaho o mag-ina niya, napailing ako, bakit ko na naman naisip iyon.Bumukas ng kusa ang gate palibhasa ay kilala na ako ng operator ng CCTV, bumati lang ang mga gwardiyang nabungaran ko.Bukas pa ang ilaw sa sala, pero tahimik ang paligid, saglit pa ay nakapasok na ako.Sigurado akong narito na siya dahil nakita kong nakaparada na ang sasakyan niya.Umakyat ako sa second floor, binuksan ko a
Hindi ko alam paano ko ba tatakpan ang mga pulang markang iniwan ni Earniel sa leeg ko, tinititigan ko ang kahubaran ko sa salamin ng banyo halos mapuno ito sa gigil ni Earniel kagabi, sana lang ay nalagyan ko ‘man lang siya bago siya umalis kanina.Pagkatapos ko magshower ay nagbihis na ako, isinuot ko ang damit na napili niya ngayong araw, ayaw pa niya ako umuwi sa apartment, gusto pa niya ako makasama kahit pa siya naman ang busy at laging wala.Bumaba na ako para sa almusal ng tawagin ako, titig na titig sa akin si Servana siguro ay nakita na niya ang nasa leeg ko kahit pa nilagyan ko na ito ng balabal.Nguniti na lang ako at kumain.Pagkatapos ng agahan ay dumaretso ako at naupo sa bench ng garden.“Ikaw ba talaga ang nagpabago kay Master Lao?” Napatayo ako ng may marinig na tinig sa gilid ko, isang babae na halos parang kaidadan ko lang.— “Nung dumating ka hindi na siya nagagalit sa akin kahit pa magkamali ako!” dapat ba na lumaki ang ulo sa sinabi niya.“Tama siya Ma’m! Binago
Hindi ko namalayan ang pag-alis ni Earniel ng umaga, tanghali na ako ng magising, ng may babaing pumasok sa loob, si Servana na may dalang pagkain. Mabigat pa rin ang pakiramdam ko, at nanakit pa rin ang bahagi ng balakang ko at mga hita na pakiramdam na ngawit na ngawit, bumangon ako at sumandal sa headboard.“Pagkatapos ninyong kumain ay uminom na kayo ng gamot Ma’am paalala ni Master Lao!”“Sige ho, Salamat” matipid kong tugon, at nagsimula ng kumain, lugar at mga prutas ang laman ng tray, kaya mabilis ko rin naubos at nainom ang gamot.“Tinatanong rin po ni Master Lao kung kumusta na pakiramdam ninyo!” nilapag ko ang tray sa lamesa pagkatapos kong kumain.“Ayos naman ho!” Hinahanap ko agad ang phone ko, iniisip ko kung marami na ba siyang tawag sa akin o messages, dahil puro siya pahabilin kay Servana, wala akong nakitang mensahe pulos tawag na umabot sa bente, kaya muli ay binaba ko sa lamesa ang phone ko.“Sige Ma’m lalabas na ako!” Dampot muli ni Servana at tuluyan na ako iniwa
Naging tahimik ng ilang araw ko, since nasa ibang bansa si Earniel, wala ako message na natatanggap sa kanya simula ng umalis siya, siguro sobrang busy niya.Nalipat kami ni Claudia sa isang hotel bilang laundry staff at kung minsan ay housekeeper kapag kulang sila ng tao, wala naman kaso sa’min basta sumasahod at nakakatulong.Nakaassign kami ni Claudia mangolekta ng mga kumot at sapin, at responsible rin minsan sa pagpapalit. Nang bigla niya akong kalabitin at magtago kami sa gilid na hindi ko kaagad naunawaan.“Hindi ba si Earniel Lao iyon? Yung lalaking nakabingwit sayo!” si Earniel nga ang lalaki, at may isa siyang kasama na magandang babae, naglalakad sila sa pasilyo at pumasok sa isang kwartong kahilera roon.— “Tara lumapit tayo roon!” Hila sa akin ni Claudia at tumigil kami sa harap ng pinto.“A-anong ginagawa mo umalis na tayo rito!” Hila ko sa kanya, kinakabahan akong masilip kami o makita sa monitor.“Hindi ko akalain na napakababaero niya sino sino nalaang binibingwit niya
Flowers and chocolate ang bumungad sa akin ng makalabas ako ng pinto, ano na naman kayang pakulo ito, bahagya ako sumimangot ng makita siyang may hawak hawak na flowers, parang hindi bagay sa personalidad niya, pansin kong pinagtitinginan na kami ng mga kapitbahay.“P-para saan ba naman ito?” Hindi ako sanay na bigyan ng ganito kahit pa may mga kaklase ako at manliligaw na nagbibigay sa akin noong nasa San Agustin pa ako, naawa ako sa mga bulaklak na malalanta lang dahil mapapabayaang nakatali at malalagyan ng decorasyon, sabay mamatay lang naman kalaunan.“Para sayo yan!” Abot lang niya, at hindi na ako hinintay na hawakan ito ng maigi.—“Tara!” Aya niya sa akin at pagbuksan pa ako ng pinto na akala mo ay gentleman.“Saan ba punta natin?” Nang makapasok at makapagseatbelt ako.Pero wala ako narinig na tugon kundi ang pagpapaharurot lang niya.Sa isang bigatin at mamahalin restaurant niya ako dinala, well-known na kilala siyang mayaman samantalang kung sino lang akong mahirap na kasama
“Nag-drive ka ng nakainom?” Galit kong sabi ng makita siya na pasuray suray at sumalampak ng upo sa baitang ng hagdan.“Gusto ko lang naman malaman kung nakauwi kana!”“Pwede naman magmesaage kana lang sa akin. Nasaan ba phone mo, i-save mo number ko!” Naupo ako sa harap niya at kumapa sa bulsa niya hanggang sa makuha ko ang phone niya. Bumungad sa akin ang wallpaper nito, bakit mukha ko ang naroon. Kuha pa ito noong nasa San Miguel pa kami, hindi ko inaasahan na nanakawan pala niya ako ng litrato.Agad ko siyang inakay papasok, hindi ko rin naman maiuuwi siya dahil hindi naman ako marunong magmaneho, nakita ko rin sa contact niya si Denver pero hindi ko nagawang pindutin.Inakay ko siya hanggang mahiga siya sa higaan sa sahig. Naupo ako sa gilid niya at pinagmamasdan siya.“Isang malambot na Mama kana ngayon huh?” Hagod ko sa buhok niya may kaunting puti.Hinayaan ko lang siya matulog sa tabi ko at dumantay sa dibdib ko hagod ko ang likod niya hanggang sa makatulog na rin ako.Nagisi
Isang linggo matapos ‘kong makapunta sa bahay ni Earniel, magmula noon, hindi na ako bumalik sa bahay, hindi ko makumbinsi ang sarili sa kabutihan niyang pinapakita sa akin.Paanong bigla na lang siyang nagbago? Sa loob ba talaga ng tatlong buwan o isang araw ay kaya agad niyang magbago!Nakakapagtaka.Naging abala rin ako sa bago kong trabaho, katulad ng nabanggit ko sa kanya ay sa isang laundry shop narin ako nag-apply at ngayon ay nagt-trabaho na, sapat naman ang kita para makabukod ako mag-isa, nagbabalak na rin magpakasal sila Charito at Alexis, kaya nagpasya na rin ako makalipat sa madaling panahon.Sa isang maliit na space ako tumutuloy, sapat ang laki para sa akin dahil mag-isa lang naman ako, Maya maya’ay narinig ko ang pagkatok sa pinto, wala naman ako inaasahan na bisita tanging sila Charito at Alexis lang naman ang madalas bumibisita rin sa akin, ngunit wala naman siyang pasabi sa akin.Dumungaw ako sa bintana, isang pamilyar na mukha ang nasilip ko. Agad kong binuksan da
Naupo ako sa shed, hindi pa rin ako makapaniwala, totoo nga bang napili ako?Binuklat ko isa-isa ang papel, mabilis kong binasa pero wala ako maintindihan.Hawak ko rin ang susi, at nagtatanong sa sarili kung saan ko ito hahanapin, hanggang tumunog ang phone ko at makatanggap ng email, tila address ng bahay.#28 Istabenger st. hubitol subd. San Miguel.Agad kong binalik sa bulsa ko ang phone ko saka sumakay sa bus ng may dumating. Tila pamilyar ang lugar, hanggang ibaba ako sa designated area.Mukhang ito na yata ang sinasabi na lugar, at mukhang kabisadong kabisado ko, dahil ito ang bahay namin ni Earniel noong nakatira pa ako sa kanya, pero bakit dito ako dinala?Mabigat ang paa ko habang nilalakad ang loob ng subdivision, parang pinipigilan ng paa ko na tumuloy. Pero may bahagi ng isip ko na gusto kong muling marating ang bahay niya.20minutos ng makarating ako. Nasa gate na muli ako at nakatanaw sa bakuran, tila luma
“Hindi mo ba siya namimiss?” turan sakin ni Cinderella, mahigit tatlong buwan na rin magmula ng umalis siya rito, its my birthday today, I’m still looking forward na magkakasama na kami in my next birthday. But how?“Bili ka kaya ng phone para naman may balita ka sa kanya!” Suwestiyon naman ni Yohanna.“Paano wala naman signal rito!”Tumuro silang dalawa sa mga puno may mga tao at pawang nakataas ang mga kamay, mga taong gagawa ng paraan makausap lang ang minamahal nila.“See, walang alibi!”“Tara na!” Aya nila, at bumaba kami papuntang bayan, nag-ikot ikot kami para makahanap na rin ng bibilhin ng phone, sinulit na rin namin ang mabilis na internet sa bayan hanggang sa hindi ko inaasahan ang balita.“Bakit naghahanap na siya ng bagong asawa?”“Bakit pinalitan ka niya kaagad tatlong buwan pa lang naman ang lumilipas!” Kahit ako ang daming tanong na kung bakit?“Huwag ka ng magpatumpik tumpik pa, mag-apply ka!”Talaga bang dapat pa ba ako mag-apply samantalang may ilang buwan pa siya
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments