Natutunan Ko Na

Pouco antes do casamento, descobri que estava grávida de dois meses. Meu noivo, Diogo Bragança, com o hálito de quem havia bebido, pousou a mão na minha barriga, murmurou em tom de brincadeira: — Francisca, acho que ainda não estou pronto pra ser pai. Vamos... deixar esse bebê pra depois? Respondi com o coração vazio: — Tudo bem. Na vida passada, insisti em ter esse filho. Na mesma época, Antonella Coutinho sofreu um aborto e perdeu a chance de engravidar. Diogo me culpou por isso e, depois do casamento, foi frio comigo até o fim. O filho que carreguei com dor e quase à custa da minha vida, Lenor Bragança, mais tarde passou a chamar Antonella de “mamãe” aos gritos. No dia em que sofri um acidente e perdi muito sangue, pai e filho passaram por mim sem sequer olhar para trás. Eles tinham pressa. Antonella estava em trabalho de parto. Lá em cima, eu morria, esvaída em sangue. Lá embaixo, eles comemoravam o nascimento de uma nova vida, balançando bastões de luz. Desta vez, não vou mais me abandonar por ninguém. Disquei para o diretor do instituto: — Quero me juntar à expedição na Antártida.

No dia do julgamento, meu noivo, Tiago Assis, me pediu para não insistir mais na defesa da minha inocência e me pediu para assinar o acordo de confissão. — Eu sei que você é inocente, mas a Barbara está grávida de um filho meu. Eu não posso deixá-la ir para a cadeia. — Ele segurou minha mão, com lágrimas nos olhos. — Mari, eu também estou fazendo isso pelo seu próprio bem. Sem hesitar, assinei o acordo de confissão. Na vida passada, eu não aceitei assumir o crime no lugar da Barbara Lins. Como resultado, não só fui para a cadeia do mesmo jeito, como também fui torturada por ordem de Tiago até ficar estéril para o resto da vida. Agora que voltei no tempo, escolhi satisfazer o desejo dele. No dia seguinte, as notícias sobre meu suposto roubo de informações confidenciais se espalharam por todos os lugares. Barbara chegou a se apresentar como testemunha: — Sim, foi ela! Eu vi ela invadindo o Grupo Lopes com meus próprios olhos! Mas, à tarde, na audiência, o denunciante, Ricardo Lopes, retirou o processo e desistiu da ação. Sob os olhares surpresos de todos, ele tirou um anel de diamante e se ajoelhou diante de mim. — Mari, você aceita se casar comigo?

"Akin ka lang, Ninang Ruth! Walang ibang magmamay-ari sa’yo kundi ako!" Ramdam ko ang panginginig ng kanyang kamay habang hinawakan ko ito. Nanlilisik ang mga mata ko, puno ng pagnanasa at pag-angkin. Pero sa halip na matakot, marahan lang siyang ngumiti—isang ngiting may halong pangamba… at pagnanasa rin. "Wag ako, Ace," mahinahon niyang tugon, pilit tinatago ang emosyon sa kanyang tinig. "I’m older than you. I’m thirty… habang ikaw, twenty-five pa lang." Ngunit sino bang makakapigil sa puso? Ako si Ace Pattern, dalawampu’t limang taong gulang, isang business tycoon na sanay makuha ang gusto. Lahat ng gusto ko… maliban sa kanya. Si Ninang Ruth. Ang babaeng pinagbabawal mahalin. Ang babaeng dapat kong irespeto, pero mas gusto kong angkinin. Masama bang magmahal sa isang Ninang? Sabi nila, mas masarap daw ang bawal. At ngayong naranasan ko na siya… handa akong sirain ang lahat — kahit ang sarili kong pagkatao —mapasaakin lang siya.

Três meses antes do divórcio, ela protocolou o pedido de transferência no trabalho. Um mês antes do divórcio, enviou os papéis de divórcio para o Ricardo pelo correio. Nos últimos três dias antes do divórcio, arrumou todas as suas coisas e se mudou da casa onde viveram juntos. ... Seis anos de relacionamento chegaram ao fim no momento em que Ricardo apareceu na frente dela com sua paixão antiga e o filho dela, deixando a criança chamá-lo de "papai". Foi aí que ela caiu na real. Já que ele sempre a fez engolir sapo e se humilhar por causa daquela mulher e do filho dela, como se ela fosse a amante que tinha que se esconder nas sombras, então que fosse. Ela ia acabar com esse casamento de uma vez e deixar o caminho livre para ele ficar com o amor da vida dele. Mas quando ela realmente sumiu do mundo dele, o cara pirou de vez. Ela achava que o Ricardo finalmente ia conseguir se casar com a mulher que sempre amou, mas não fazia ideia de que esse homem poderoso ia aparecer na televisão, de olhos vermelhos, implorando como um coitado pelo amor dela: — Eu não traí e muito menos tenho filho por aí. Eu só tenho uma esposa que não me quer mais. O nome dela é Luana, e eu estou morrendo de saudade dela!

Sino siya? Will, siya lang naman ang lalaking nagpabaliw sa akin ng ganito. Kilala nila ako bilang isang inosenteng babae and that's true. Ayaw kong makarinig ng mga malalaswang bagay galing sa kahit sino.. kahit sa best friend ko na kilalang playgirl. Pero noong nakilala ko siya, doon ko natutunan lahat ang natutunan ng best friend ko. Halos lahat ng bagay binigyan ko ng meaning. Naging dirty minded ako dahil sa kanya. Pero iyun ang gusto ko, iyung ang ginusto ko, doon ko siya nakilala so bakit ako mag pabebe? Mahal ko siya at hindi ako mag rereklamo kong ano man ang nagawa niya sa akin. Masaya ako dahil sa kanya ko natutunan lahat. I don't care what they say. I don't care if magagalit ang best friend ko. Pero hindi siya nagalit sa akin kundi sa lalaking mahal ko. Super protective and that's fine with me. Until everyone's know. I'm a model and he's a billionaire. They say, hindi ako nababagay sa kanya. They say, hihilain ko lang siya pababa. Hindi ako kagaya ng best friend ko na palaban. I'm sensitive so after hearing those words from his supporters, it's hurt a lot and I left him. Yes, I left him for my peace of mind. I don't deserve him. Ang bilis ko lang siyang iwan. Deserve niya ang babaeng hindi siya iiwan para sa sarili niya, gaya ng ginawa ko. But can I stay? Why? Cause I love him.

Espesyal daw ang araw ng kasal dahil dito nagsisimula ang isang kwento ng walang hanggang pagmamahalan. Pero sa akin, dito natapos ang lahat. Ang araw na pinangarap kong maging pinakamasaya, naging araw ng pinakamalalim kong sugat. Isang lihim ang sumira sa lahat—ang taong dapat kong makasama habangbuhay, may ibang pinili. Hindi ko na nakita ang altar. Hindi ko na narinig ang 'oo.' Ang tanging narinig ko lang ay ang pagkabasag ng pangarap ko. At sa araw na iyon, natutunan kong ang pagmamahal ay hindi laging sapat para tapusin ang isang kwento.

Warning: Please be advised that this story contains TRIGGER WARNINGS, and POTENTIALLY OFFENSIVE LANGUAGE, VIOLENCE, SEXUAL HARASSMENT, SENSITIVE LANGUAGE ang MATURED THEMES, that not suitable for young audiences. _________ Akala ko ang pagkamatay ni mama at papa ang pinakamasakit na nangyari sa buhay ko hindi pa pala dahil may mas lalong masakit pa na nanaisin ko na lang ding mamatay para makasama si mama at papa. Ang hirap at sakit na dinanas ko sa poder ng tiyahin ko.Ang pagmalupet niga sa akin. Ang pagtalikod sa akin ng mga kaibigan ko noong kailangan ko sila. Ang ipagtabuyan ako ng taong mahal ko at ang pagkamuhi niya sa anak namin dahil isa akong biktima ng panggahasa. Imbis na tulungan,pinili nilang ako ay talikuran at pabayaan. Ngunit sa kabila ng lahat ng pinagdaanan ko may taong taos-pusong tumulong sa akin at inako ang lahat ng responsibilad na hindi niya dapat gawin sa akin. Ngunit ang hindi ko inasahan na ang taong tumulong pala sa akin ay siya pala yong taong sumira ng buhay ko ng buong pagkatao. Ang taong tumulong sa akin siya rin pala ang taong gumahasa sa akin. Gusto ko siyang maparusahan sa ginawa niya sa akin, ngunit sa anong paraan? Ipagkatiwala ko ba iyon sa batas o ako mismo ang gagawa? Ngunit, paano? Gayong sa puntong ito natutunan ko na siyang mahalin. Bakit sa ganitong paraan ako pinaglaruan ng tadhana? Makayanan ko bang ipakulong ang taong mahal ko? Maibigay ko pa ba ang hustisya para sa sarili ko kung ang taong iyon ay parte na ng buhay ko?

Nakulong sa elevator sa loob ng kalahating oras ang kababata ng asawa ko. Sa galit niya, ipinasok niya ako sa loob ng isang maleta at ikinulong ako sa loob. “Doble ang pagbabayaran mo sa lahat ng pagdurusang pinagdaanan ni Grace.” Napilitang mamaluktot ang katawan ko. Nahirapan akong huminga. Umiyak ako habang humihingi ng tawad, pero ang napala ko lang ay ang malamig na tugon ng asawa ko. “Pagdaraanan mo ang buong parusang ‘to. Kapag natutunan mo na ang leksyon mo, magtatanda ka na.” Pagkatapos ay kinandado niya ang maleta sa aparador. Sumigaw ako sa desperasyon at nagpumiglas para makawala. Tumagos ang dugo ko sa maleta at bumaha ang sahig. Makalipas ang limang araw, naawa siya sa akin at nagpasyang wakasan ang parusa. “Hayaan mong maging babala sa’yo ang parusang ‘to. Sa pagkakataong ito, pakakawalan na kita.” Hindi niya alam na inaagnas na ang katawan ko sa loob ng maleta.

Akala ko simpleng gabi lang ‘yon. Pero isang sulyap sa kanya—at tuluyan nang nagbago ang mundo ko. He’s the kind of man everyone fears—cold, powerful, dangerously irresistible. CEO sa umaga, mafia boss sa gabi. Isang titig pa lang, alam kong delikado siya. Pero paano kung ‘yung panganib na ‘yon ang siya ring nagbigay-buhay sa’kin? Sabi niya, “Stay away.” Pero sa bawat halik, bawat haplos, lalo lang akong nilalapit sa kanya. Sa mundo niya, walang puwang ang kahinaan. Pero sa piling niya, natutunan kong minsan, ang pag-ibig mismo ang pinakamapanganib na armas. Sa mata ng iba, isa siyang halimaw—walang puso, walang awa. Pero ako lang ang nakakakita ng lalaking may sugatang kaluluwa, na marunong magmahal kahit mali, kahit masakit. Ngayon, nahulog na ako nang tuluyan. At alam kong wala nang balikan. Dahil sa puso ng isang mafia boss, pag pag-ibig ang pinag-usapan… wala nang ligtas. “My Lover Is a Mafia Boss” — isang dark romance na puno ng pagnanasa, lihim, at pag-ibig na handang lumaban kahit sa dilim.

Abey’s had bad dreams all her life, her parents were killed when she was a baby and she was adopted out, but was never told this. Her parents were banished from her tribe because she was different. Her Grandfather Light Stick always knew she was chosen for something great. When she grew older and told him her dreams of Dremis the demon was threatening her in her dreams, he warned her that he would trick and he did. Dremis even went as far as killing Light Stick to control Abey, however that only drew Abey closer to finding her Sprit Animal the Wolf. Seven chosen elements must unite for a war to end evil once and for all Abey is the final one. She is the element of Spirit. The others have been searching for her. Dremis is doing everything in his power to prevent the others from finding. If he can stop it, he will win. But when Abey is united with them, they will form an allegiance and defeat the final prophecy silencing evil forever!