Not A Bad Thing

After an attack on her pack, Isabella has to choose between her newly discovered Alpha mate and her beloved, younger sister.

ทิซเหนือ - วาริน “อยากมีเงินใช้มั้ย ?” ถ้าผมถูกใจใคร ผมก็จะไม่ลังเลที่จะชักจูงผู้หญิงพวกนั้นด้วยเงิน อย่างที่ผมกำลังยื่นข้อเสนอให้กับผู้หญิงตรงหน้า “…คะ ?” ท่าทางซื้อบื้อของเธอดูจะไม่เข้าใจที่ผมพูดสักเท่าไหร่ ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินเข้าไปใกล้ๆ กับผู้หญิงตรงหน้า ก่อนจะใช้มือโอบเอวเธอเอาไว้แบบหลวมๆ “คะ คุณทิสเหนือคะ” เธอดูจะตกใจมากพอสมควร รีบผลักผมให้ออกห่าง แต่ผมยังคงโอบเอวเธอไว้อยู่ “เรียกฉันว่า คุณเหนือ” “ฉันสามารถให้เงินเธอใช้ได้ไม่ขาดมือ สนใจมั้ยหื้ม…” ผมก้มหน้าลงสูดกลิ่นความหอมตรงซอกคอของเธอ โตขนาดนี้แล้วยังใช้แป้งเด็ก น่าตลกสิ้นดี! “ระ ริน แค่มาฝึกงานค่ะ ไม่ได้ต้องการแบบที่คุณเหนือว่า” เธอปฏิเสธอย่างไม่ใยดีข้อเสนอของผม “เธอไม่สนใจ ?” “มะ ไม่ค่ะ รินขอตัวก่อนนะคะ” เธอดันมือผมที่โอบเอวเธออยู่ออก จากนั้นก็รีบเดินออกไปจากห้องทันที ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นผู้หญิงคนแรกที่ปฏิเสธผมซะด้วยสิ มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกอยากได้เธอมาอยู่ในกำมือ อวดเก่งดีนัก!

ดินแดน ที่เป็นเหมือนคำจำกัดความ ขอบเขตของความเจ็บปวดสำหรับหญิงสาวที่แสนอ่อนหวานอย่างพาเพลิน เขาคือรักเดียวสำหรับเธอ แต่เพราะความแข็งกร้าวที่เขามี มันสร้างกำแพงสูงขึ้นเพื่อกั้นเธอเอาไว้แบบไร้เหตุผล

"ทำไม จ้องฉันทำไม คิดว่าฉันจะรับผิดชอบหรอ ฝันไปเถอะ อ้อหวังว่าสีจากตัวเธอคงไม่ตกใส่ที่นอนฉันนะ" ไร้ซึ่งเสียงโต้ตอบจากคนตัวเล็ก มีเพียงเสียงสะอื้นน้อย ๆ ที่ลอยออกมาให้ได้ยิน

"ไหนบอกไม่ชอบผู้หญิงไงคะทำไมรู้ทุกจุดเลยล่ะ" "อย่าพูดมากแล้วอ้าขาให้พี่สิครับเด็กดี"

Sebelum kepergiannya, ayah Hanasta berpesan bahwa apa pun yang terjadi, gadis itu tidak akan pulang ke negaranya sebelum kuliahnya selesai. Hanasta menyanggupi itu, tapi pada suatu hari, melalui telepon, beberapa orang menyergap ayahnya dan memukulinya. Sejak saat itu, ia terputus hubungan dengan ayahnya. Bahkan, ketika pulang, ayahnya dinyatakan hilang. Sampai pada akhirnya, teman ayahnya mengabarkan bahwa ayahnya berada dalam penguasaan seorang bos jahat, Zan. Dengan segala cara Hanasta bertekad membebaskan ayahnya. Tapi, perlawanan Hanasta justru membuat Zan terpikat. Mampukah Hanasta menaklukan Zan?

The shivering cold sensations make her untouchable. The terrifying harsh mannerisms make her unreachable and the agonizing shattered heart make her undesirable. She is the Ruthless, the nerd, and was falling out of love slowly until she met the bad boy in the club. He should have hated her, despised her because of being so difficult to get. But the thing is, he never even tried. And the consequences slowly pulled him deeper to the ruthless although she has always pushed him so hard. However, her resistance that enlisted from her broken heart slowly fades, She started falling in love with him but in the process of unravelling him, she gets shattered again and it was his true identity and goals that made her feel betrayed all over again. Will he be able to make her believe in him one more time? And if so, will this story even have a happily ever after ending?

"Ma aku ingin menikah?" "what?!" "Aku ingin menikah." "wanita sial mana yang ingin menikah denganmu?" *** "Hal terindah yang pernah aku dapatkan adalah bertemu denganmu, Adeeva Adelia."__Xaiver Narendra Maximilian. "Hal terburuk yang pernah aku lalui adalah bertemu denganmu, Xaiver Maximilian"__Adeeva Adelia Albert.

"เฮียคะ....อย่านะอื้อ....เนียอายค่ะ" ดาเนียยกมือปิดหน้าเพราะขาของเธอกำลังถูกแยกกว้าง "เนียเองก็ทั้งสวยและเซ็กซี่" เสียงทุ้มนุ่มกล่าว ตวัดส่งนัยน์ตาพราวระยับมาให้ ร่างแกร่งนอนคว่ำหน้าลงให้แผงอกชิดวางแนบกับพื้นเตียงเพื่อทำให้คนตรงหน้าสุขสมจนถึงสวรรค์ให้มากที่สุด ใบหน้าคมบิดเบี้ยวเล็กน้อยเพราะเจ็บแปลบที่บาดแผล แต่เพราะความต้องการหลอมรวมกับดาเนียนั้นมีมากกว่า ความเจ็บที่ทวีคูณเข้ามาก็เป็นเพียงฝุ่นละอองที่พัดผ่านไป

It was hard for Charlotte to let go of her best friend, Dalton, the boy she fell in love with since she was nine years old, to make way for her sister, Caroline, who happens to be in love with him too. It was hard for her but in order to make someone happy, even if it meant sacrificing her own, she was willing to let go. It all happened around her senior year, where she let go of the only thing that mattered to her and after graduation, she moved away with no intention of going back. Four years later, on her college graduation day, her parents rather demanded her to come home with a reason that shocked her senseless.