Pake Ko

"Kung inaakala mong masisindak mo ko sa mga ginagawa mo, pwes! Mag-isip ka ng milyong beses Sebastian.. Hintayin mo...kung pa'no 'ako' masindak. At nang sa gayo'n ay maipakita ko sa'yo ang tunay na hitsura ng salitang 'impyerno!'" Banggain mo na lahat, huwag lang ang isang Maruh Velarde. Pero sa isang banda, wala sa bokabularyo ni Drix Tharn Sebastian ang salitang 'talo'.

“Uncle David, sandali lang…” napapadaing na pagpigil ko kay Uncle David ng maramdaman ko ang kanyang kamay sa loob ng panty ko. Ngunit patuloy lang siya sa paglalaro. Hindi sa hindi ko nagugustuhan, pero may hindi tama. At talagang hindi tama. Kapatid siya ng ina na aking nakagisnan. Kaya pamangkin niya ako kung maituturing. Pero heto ako, at nalulong sa mga haplos niya sa akin. Nadadala ako sa paghalik niya. At hinahayaan siyang gawin ang gusto niya sa katawan ko. Pero hanggang kailan ako magtatago sa ilalim ng kumot na kasama si Uncle David, kung kailang matitiklo na kami ng kanyang kapatid at ng aking ama na may milagro ng nangyayari sa aming dalawa? O magpapatuloy lamang kami kahit alam naming dalawa na hindi talaga tama ang aming ginagawa?

Nagsimula ang lahat sa isang taya, isang pustahan na ginawa ni Stanford Guzman sa kanyang dating kasintahan, isang pustahan na nagpapahintulot kay Veronica Montenegro na pakasalan ang kanyang lihim na pag-ibig. Naisip ni Stanford na palagi siyang mananalo ngunit hindi inaasahan, na ang pagkawala ni Veronica ang magiging pinakamalaking pagsisisi niya. Nakahiga pa rin ako sa kama, hubo't hubad, na may mga marka sa buong katawan ko, nang binitawan niya ang malamig na mga salitang iyon, "Melissa Johnson is back. I want a divorce." Nagulat ako kung gaano siya ka-callus. Hindi ko pa nasasabi sa kanya ang tungkol sa pagbubuntis ko. Ano ang dapat kong gawin ngayon? Makakalimutan ba niya si Melissa at ipagpapatuloy ang kasal na ito kung sasabihin ko sa kanya? "Malinaw na nakasaad sa kontrata na maaari nating tapusin ang kasal na ito kung hindi tayo magmamahalan sa isa't isa sa loob ng isang taon. Hindi kita mahal, Veronica. You failed to win my heart." Walang emosyon niyang sinabi ang mga salitang iyon, nakatingin sa mga mata ko. Naiintindihan ko na hinding-hindi ko mapapalitan si Melissa sa puso niya, kaya nagpasiya akong ilihim sa kanya ang pagbubuntis ko. "Maghiwalay na tayo," sabi ko Naisip ni Veronica na mabubuhay siya nang masaya kasama ang kanyang sanggol na malayo kay Stanford at sa kanyang malamig at walang pusong mundo. Ngunit gumawa na ng ibang plano ang tadhana para sa kanya. Sa huli ay tumawid siya sa kanyang landas. "Naglakas-loob kang itago sa akin ang anak ko. Ngayon humanda ka sa mga kahihinatnan." Nang muling lumitaw si Stanford sa buhay ni Veronica, naging buhawi ng kaguluhan ang lahat. Paano niya ilalayo ang kanyang sarili at ang kanyang anak sa kanya? Maililigtas kaya niya ang sarili na hindi na muling masaktan?

Aku Intan Mulia Mardani. Mahasiswi tengah semester, tiba-tiba punya tetangga seorang duda yang gantengnya gak kaleng-kaleng. Mahardika Akbar Fahreza. Sayangnya, tuh duda punya anak nakalnya naudzubillah, yang tiap hari bikin aku naik darah. Ratu Isabella namanya. Membuat aku mikir 1000x untuk sekedar menggoda Ayah gantengnya. Karena aku gak mau mati muda menghadapi Si Bella ini. Meski ternyata Bella sudah menargetkan aku menjadi ibu sambungnya. Aku tetap bersikeras menolak, demi masa depanku yang masih panjang. "Tante, mau kan jadi Mamaku?" "Ogah!" "Papa?! Kita cari dukun yuk, buat pelet Tabte Intan!" Eh, apa-apaan itu, di kira aku ikan Lele apa pake di kasih pelet segala? Ikuti terus kisahku melawan Bella di sini, yang pasti penuh perjuangan. Happy reading .... Note: Cerita ini sudah tersedia dalam bentuk cetak dan ebook.

"Kapag lumalapit ang isang tao sa'yo tapos..tapos..biglang bumibilis ang tibok ng puso mo---" hindi ko na naituloy ang sunod ko pang sasabihin dahil pinutol na niya at diretso siyang sumagot. "Inlove! You're inlove with him!!" "Inlove? S-sure ka?W-walang halong biro?" nakakunot na noo na tanong ko. "Oo. Inlove ka. Bakit? Kanino mo nararamdaman 'yan?" "Ah. Eh. Nevermind." sagot ko na parang walang pakialam sa sinabi niya. Inlove. It can't be. "Kay stranger ka inlove?" "Hindi! Hindi!" agad kong sagot. Sa dinami-dami ba naman ng pangalan na sabihin niya kay stranger pa talaga. ----------------------------------- Basahin ang storya ni Mesaiyah na ikinasal sa estrangherong tagapagmana ng Yakuza. Tunghayan kung paano siya unti-unting mahuhulog dito.

Noong andito siya wala naman kaming naging espesyal na koneksyon, isang buwan ko siyang nakasama, inaruga at inintindi. Sa sobrang gwapo niya at di maikakailang dayuhan siya mula ulo hanggang paa, hanggang ngayon di ko alam kung ano ang dahilan ng kanyang pagkaligaw sa lugar namin at bakit ganoon ang kanyang naging sitwasyon ng mga oras na iyon at kung bakit sa dinami-daming tao sa mundo, ako ang pinagkatiwalaan niya.

Hoy baboy! Tabatchoy! Piggy ,oinky. Itawag na sa akin lahat. WALA AKONG PAKI! Spell that out! 'E so what kung mataba ako. I'm beautiful and sexy. Sexy on my own way! Ako si Diozza. Diyosa ng ganda, diyosa ng kaseksihan. Diyosa ng kakapalan ng mukha! I'm confidently beautiful. So walang kokontra! Samahan niyo ako sa aking mundo. At ang paghahanap ko sa magiging prince charming ko

Ako ang anak na pinapangarap nila, at siya ang lalaking pinalaki para sa akin. Hindi kami magka-apelyido o magkadugo ngunit magkapatid ang turingan namin sa loob ng bahay at sa harap ng mga magulang ko. — Heaven Abellana Bata pa lang ay alam ko kung bakit ako pinalaki. Matagal akong naghintay at walang makakapigil sa kagustuhan kong makuha siya. Dapat lang na kunin ko ang bagay na pinangako nila. — Rigel Skye

Pag-akyat ko sa ikalawang palapag ng aming bahay ay nakarinig ako ng tila may nalaglag sa loob ng silid ng aking ina. Sa pagkakaalam ko ay walang tao doon dahil nagbabantay ng hardware namin si Mommy kaya naman nagpunta ako don para i-check. Ngunit nanlaki ang aking mga mata ng makita ang aking ina na nasa hindi kaaya-ayang posisyon kasama ang aking nobyo at parehong walang damit!

"Baby... please don't do this to me! We can fix it! Just please! please don't do this" I beg to him while his packing his things. "I'm sorry Sandra... but I can't.  I can't spend my life to you anymore. Don't make this hard to us, just let me go." He said without any expression to his face. " A-are you leaving me because she's back? Are you  going to throw everything we've been through,  for the fast four years of our marriage? Just b-because.... just because your first love came back? You're throwing me out because of her? " Pagtatanong ko sa mahinahong boses at habang pinapatatag ang sarili ko na 'wag mag- breakdown sa sagot na maririrnig ko mula sakaniya. Tumigil siya sa pag-iimpake at tumingin sa akin ng deretso na halos ikatumba ko. "Yes. Everyone said she's already dead, everyone lied to me. Everyone fool me! I wouldn't marry you if i just known she's still alive. I'm sorry... Sandra I hope you understand." Saad niya. Hindi ko man lang siya nakitaan ng pagsisisi o kahit awa man lang para sa akin para sa nagawa niya. Tang*na! ginawa niya akong rebound. Natawa ako sa mga sinabi niya, puno ng galit at sakit akong tumitig sa kniya at mapait na ngumiti. "So all this time I am just your rebound? all this time pinaniwala mo akong mahal mo ako ! Pinaniwalaan ko lahat ng mga sinabi mo, pinakita at pinaramdam mo, pati mga pangako mong hindi naman pala para talaga sakin! "Wala kang puso Jiro, hindi ka makatao... Pinag-sisisihan kong nakilala kita at nagtiwala ako sa'yo... at lalong pinag-sisisihan kong ikaw pa ang minahal ko."     Saad ko na punong-puno ng galit ngunit sa mahinahong boses at walang emosyong mga matang nakatitig sa kaniya.