Sayo Bandori

“Ikaw hindi ako! Ikaw ang sumira sa buhay ko! Naging miserable ang buhay ko ng dahil sayo! Wag na wag mong sasabihin sa akin ‘yan dahil sa ating dalawa ako ang dehado! Ako ang nasaktan! Ako ang nahirapan! Ako ang nagdusa! Ako ang umasa! Ako ang sumalo ng lahat nang paghihirap sa isang gabi mong pagpapasarap!” —Cheska Yvonne Torres Niko Vanrielle Hamilton is well-known womanizer extraordinarily. A savagely handsome grandson of a multi-billionaire with a low-key profile. He had a extremely desirously hot night with his gorgeous maid—Cheska Yvonne Torres. He got her pregnant. Would he take his responsibility or he’ll disown the baby and run away to his responsibility? Will her son become the legitimate playboy heir?

Hanggang san ka dadalhin ng Tapang mo kung makatapat mo ang Taong magpapabago sayo???? ROMARY CATHALEA NEPUNAN - Lumaki sa mayaman na pamilya,kaya lahat ng luho ay nakukuha,wala itong gusto na hindi nakuha,.. maganda at sexy siya kaya lahat ng lalaki ay nahuhumaling sa ganda niya,mahilig ziyang makipag fling fling sa mga lalaking lumalapit sa kanya para makipaglandian,pero hndi siya yung tipong halos ibigay ang katawan sa mga poging lalaki,wala ni isa mang muli naglakas na loob na hawakan siya,dahil noong isang beses na may magtangka sa kanya na hawakan siya ay mabilis niya itong pinatumba sa mga tauhan niya.. Jiro Zen - masipag at matulungin sa kapwa ,hinangad ang simpleng pamumuhay, kesa sa buhay na pinapangarap ng lahat. . makikilala nila ang isat isa na magpapabago sa pinili nilang landas. pipiliin pa kaya nila ang gustong pamumuhay o handang bitawan para lang ipaglaban ang pag iibigan.

Dumadating sa punto masakit ang pakawalan ang taong mahal na mahal mo. Subalit mas pipiliin mo ang magpaubaya kung alam mong napapagod ka na at wala na kapag-asa na magbabago ang lahat sa inyong dalawa. Mahal mo na siya ngunit malinaw sayo na may mahal siyang iba. Ganun si Vernice sa pag-ibig na nararamdaman niya sa kanyang asawa. Ngunit mas gugustuhin niya ang palayain ang sarili kesa ang tuluyang saktan ang sarili na makita na may ibang kasama ang kanyang asawang si Raffy. May pag-asa ba pang magkaroon ng isang panibagong yugto ang pagsasama nila na pinangarap lang nuon ni Vernice?

Akala ko dati ay masaya maging Private Investigator, na magiging bongga ang buhay mo at makakapag suot ka ng magagarang damit. Pero nagkamali ako dahil gaya ngayon, daig ko pa ang babaeng nagbebenta ng laman sa suot ko para lang makahuli ng mga lalaking may asawa na pero nambababae pa din. Pero dahil isa akong single mom, wala akong magagawa kundi -pagtiyagaan ang trabahong ito para mabuhay kaming mag ina. Nang umupo ako sa mataas na upuan sa bar, I saw him. This hot stranger. Kakaiba ito sa lahat, charming, at parang akala mo lumabas ito sa isang movie at lalapit sayo para mag-pakilala. I can’t resist his charms, wala sa ugali ko ang hindi makapag pigil pero hindi ko kayang labanan ang atraksyon ko sa kanya and it led to a passionate night. Wala akong balak na makita pa siyang muli, pero, mukhang ang tadhana ay may ibang plano para sa amin. He turned out to be my child’s pedia. At nalaman ko ring anak ito ng isa sa mga makapangyarihang tao na isa sa mga iniimbestigahan ko. Everything seemed so fast that it became hot and complicated all at the same time.

Mahirap ang mawalan ng mga dahilan mo para mabuhay yung mga nagpapasaya sayo pero ngayon hindi mona alam kase hindi muna ii.sila pwedeng pang makasama Muli. Lalo na pag naalala mo ang lmga bagay na ginagawa nyo nuon ang tangi mong magagawa ay umiyak lamang ganyan ang buhay ngayon ni hilary simula nang mawala ang mga mmagulang nya ang tangi nalang meron sya ang mga kaybigan nya ni Minsan hindi sya iniwan iihanggang sa dumating si Blue sa buhay nya ... Ano kaya ang magiging papel nya sa buhay ng dalaga

Sweetheart please gumising kana kailangan ka ng dalawa nating anak, at higit din kitang kailangan patawarin mo ako sa lahat-lahat ng nagawa ko sayo, sorry kung hindi ko maamin sayo na mahal na mahal Kita dahil sa ayokong saktan si Allen, Pero hindi ko naisip sa kabila ng lahat ikaw na pala ang aking nasasaktan bigyan mo ako ng pag kakataong bumawi at ipakita sayo at sa mga anak natin na kayo ang buhay ko

Isang video ng boyfriend ko na nagpo-propose sa kanyang secretary ang nag-trending. Lahat ay kilig na kilig at sinasabing napaka-romantic at nakakaantig ang eksena. Nag-post pa mismo ang secretary niya sa social media: "Matagal kitang hinintay, at buti na lang hindi ako sumuko. Ipagkakatiwala ko ang buhay ko sayo, Mr. Emerson." Isa sa mga komento ang nagsabi: "Diyos ko, sobrang sweet nito! CEO at secretary—bagay na bagay sila!" Hindi ako umiyak o nag-eskandalo. Sa halip, tahimik kong isinara ang webpage at hinarap ang nobyo ko para humingi ng paliwanag. Doon ko siya narinig na nakikipag-usap sa mga kaibigan niya. "Wala akong choice. Mapipilitan siyang pakasalan ang isang taong hindi niya mahal kung hindi ko siya tinulungan." "Eh si Vicky? Siya ang totoong girlfriend mo. Hindi ka ba natatakot na magalit siya?" "Eh ano naman kung magalit siya? Pitong taon na kaming magkasama—hindi niya ako kayang iwan." Sa huli, ikinasal ako sa parehong araw ng kasal nila. Nang magkasalubong ang aming mga sasakyan, nagpalitan kami ng bouquet ng kanyang secretary. Nang makita niya ako, labis siyang nasaktan at humagulgol.

Ang ampon ng aking ama ay ikinulong lamang sa masikip na storage closet nang halos labinlimang minuto, ngunit tinalian niya ako at itinapon sa loob bilang parusa. Tinakpan pa niya ang ventilation gamit ang mga tuwalya. "Bilang nakatatandang kapatid ni Wendy, kung hindi mo siya kayang alagaan, marapat lamang na maranasan mo rin ang takot na naramdaman niya,” seryoso niyang sabi. Alam niyang may claustrophobia ako, ngunit ang aking mga desperadong pakiusap, ang aking matinding takot, ay sinagot lang ng malupit na sermon. "Magsilbi sana itong aral sayo para maging mabuting kapatid." Nang tuluyang lamunin ng kadiliman ang huling hibla ng liwanag, nakakaawa akong nagpumiglas. Isang linggo ang lumipas bago muling naalala ng aking ama na may anak pa siyang nakakulong at nagpasya siyang tapusin na ang aking parusa. "Sana'y naging magandang aral sa iyo ang isang linggong ito, Jennifer. Kung mangyayari pa ito muli, hindi ka na pwedeng manatili sa bahay na ito." Ngunit kailanman ay hindi niya malalaman na matagal ko nang nalanghap ang aking huling hininga sa nakakasulasok na silid na iyon. Sa kadiliman, unti-unti nang nabubulok ang aking katawan.

"Bumalik ka na sa akin, Chantal.. pangako, walang anumang namamagitan sa amin ni Laurice.. kababata ko lang siya, isang kliyente.." nagsusumamo si Calvin kay Chantal. "Ano bang akala mo, Calvin? hiniwalayan kita ng dahil lang diyan? hindi siya ang problema, ikaw! ang pagtakas mo sa ating mga alitan at ang pag ignore mo sa akin sa tuwing nagagalit ka, ang pagiging malamig mo, iyan ang problema ko sayo! Ikaw ang nagmulat sa akin, kung gaano kapangit magpakasal, kaya ngayon, natatakot na akong magmahal!" saka nagmamadaling hinila niya ang kanyang kamay palayo sa lalaki. Nanatiling nakaluhod si Calvin. Ang kanyang malamig na emosyon ay napalitan ng lungkot.. umagos ang luha sa kanyang mga mata. Sa loob ng maraming taon.. ngayon lang niya ulit naranasang lumuha. Alam na niya kung saan siya nagkasala, kaya susubukan niyang bumawi, upang muling bumalik ang pagmamahal sa kanya, ng kanyang dating asawa.. Kailangan niyang lumaban, dahil may ibang lalaki na na nagpapakita ng interes dito, at mukhang tagilid ang kanyang lagay.

THE GREEN TEMPTATION SERIES #1 —Slander Vlustero "You won't escape from me, not again." napaigtad ako nang marinig ko ang pamilyar na boses. Hindi ako kumibo. Sinundan ko lang ng tingin ang kanyang ginagawa. Lumapit ito sa akin at inilapag ang isang paper bag. "What's your answer?" napatitig ako sakanya. Yung titig na kinasusuklaman ko sya. Gusto ko syang pagmumurahin at patayin. "Hindi ko kailangan mamili dahil makakalabas ako dito." matapang na sagot ko. "Really?" hindi makapaniwalang tanong nito sa akin. Taas nuo ko naman syang tiningnan. "Oo, at hinding hindi ako mahuhulog sayo, gago. Itaga mo yan sa bato, kumulubot man yang pagmumukha mo." narinig ko itong tumawa. "Did you see the outside of this room?" umiling ako. Alam ko imposibleng makalabas dito palang sa loob ng kwarto paano pa kaya sa labas. "Wala akong pakialam kung kamatayan ang nasa labas, ang mahalaga makatakas ako. Hindi ko masisikmura ang mga pinaggagawa mo." sa totoo lang kauti lang talaga ang tiyansa na makatakas ako rito. Pero susubukan ko. How can I escape from someone like him? Can I really escape from him even if I escaped from here?