Something Fishy Artinya

The summer of 1954 brings forth changes and realizations to two girls who find themselves separated by race, family, friends, and society. Rosalie Johnson must confront the demons of her past to move forward. Ida must find who she is in a changing world. Will love be enough to challenge a society unwilling to accept them? Can they accept each other? "You aren't scared?" She asks me and I know what she means. Of course I am scared. I am terrified of my mother finding me here, wrapped up in the arms of a woman. I am terrified of someone finding Ida in my arms and burning her home to the ground. Every component outside of this hill was terrifying. "Of loving you? Never."

"Marry me." He said with a straight face, casually, as if he was talking about the weather. "You're joking right?" "Why would you ask me that kind of question?" He frowns "It's because you sound ridiculous," she bit out harshly. "You know what's more ridiculous?" he smirked darkly, showing his straight white teeth. "A lifetime of debt." Emily breathed harshly, knowing Sebastian as she has for four years, he could be brutal when he doesn't get what he wants, she had never been on the receiving end of his competitive side when it comes to closing deals, yet here she was facing him, chills running down her back, heart beating fast as if she ran a marathon. She was terrified of what the future holds.

When D.C. lawyer Hannah McCrae heads home for her brother’s wedding, she’s dragging a lot of baggage along with her—and she doesn’t mean suitcases. Betrayed personally, and humiliated professionally, the last thing she wants is a new man. That’s fine with square-jawed, rugged contractor Calder Blue. He and Hannah may be wildly attracted to one another, but all he wants is to build the town’s hotly contested new yacht club and mend a centuries-old family feud. Yet thanks to resentments old and new, day after day the pair wind up tangled in each other’s business—and maybe soon in each other’s arms. Every bride needs something “blue”… Includes a delicious wedding cake recipe!

Tenison Kwame Boateng . the CEO of Tullow Ghana limited decided to stay off love after his girlfriend of 5 years betrayed his love by cheating on him. What he didn't know was that she was a bisexual. Along the line he meets , Imelda Akosua Ampomaah. a pre-school teacher at the same school his daughter attends, it turns out that she's his daughter's teacher. Akosua is a fun, kind ,caring and lovable person. But would Kwame go back on his words just cause he meets Akosua ? To know her true intentions, he decided to put her to test. Will Akosua win or fail the test? I'm as curious as you are so let's find out.

"ถ้าพี่ต้องการแค่เพื่อนเที่ยวคงไม่นอนกับธาม ไม่พาไปเจอครอบครัว ไม่ต้องสนใจว่าพ่อแม่พี่จะคิดกับธามยังไง ไม่พามาที่ฮ่องกงด้วยกัน ไม่จำเป็นต้องให้ใครรู้ว่าธามมีตัวตนอยู่ในชีวิตพี่" ธามไทไม่จำเป็นต้องมีตัวตนเลยก็ได้ เพราะสถานะของเขามันก็แค่เด็กในปกครองของเธอ แต่เฮสเทียก็ให้สิทธิ์เขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเธอ รู้จักกับคนสำคัญในชีวิตซึ่งไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นเลยก็ตาม "ธามอาจจะคิดว่าพี่เห็นแก่ตัว แล้วใครบ้างที่มันไม่เห็นแก่ตัว ใครจะอยากเจ็บ ใครมันจะอยากทำร้ายหัวใจตัวเอง ถึงคนอื่นให้คำนิยามว่าพี่เป็นเจ้าแม่ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าพี่จะควบคุมทุกอย่างได้นะ" เฮสเทียเปิดเผยความรู้สึกทั้งหมดให้เขารับรู้ เพราะเธอไม่อยากให้เขาเข้าใจอะไรผิด ๆ ว่าสิ่งที่เธอทำมันเป็นการให้ความหวังลม ๆ แล้ง ๆ แก่เขา "ธามคิดว่าธามพยายามอยู่ฝ่ายเดียวเหรอ พี่เองก็กำลังพยายามอยู่เหมือนกันนะ"

"พี่ไคท์ต้องการหาเพื่อนนอนเหรอคะ" "เราคิดว่าไง" "พี่ไคท์หาคนอื่นไม่ดีกว่าเหรอคะ ขิมไม่มีประสบการณ์ คงทำให้พี่ไคท์พอใจไม่ได้" "พี่ไม่ติด พี่สอนเราได้" "..." "ถึงเราไม่คิดจะเปิดใจให้ใคร แต่การมีคนคอยรับฟังปัญหา มีคนกินข้าว ดูหนัง หรือทำอะไรในสิ่งที่เราชอบด้วยกันก็ดีไม่ใช่?" "ค่ะ" เหมือนกับความรู้สึกแรกเริ่มตอนที่นทีเข้ามาทำความรู้จักกับเธอเลย ตอนนั้นเธอแค่ต้องการคนแก้เหงา ด้วยความที่เขาเป็นผู้ใหญ่กว่าจึงมีคุณสมบัตินั้น "แล้วพี่ไคท์จะได้อะไรจากการทำแบบนี้" "ได้เรา" "อ้อ" "หมายถึงได้อยู่กับเรา" "สองประโยคนั้นความหมายมันต่างกันมากนะ" เพลงขิมหัวเราะเมื่อเขาแก้ไขประโยค "ไม่ต้องแก้ตัวก็ได้ค่ะ"

โซ่ แส้ กุญแจมือ มุมหนึ่งก็น่ากลัว แต่อีกมุมหนึ่งก็ให้ความรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก "เห็นแล้วเป็นยังไง" ชายหนุ่มเดินมายืนซ้อนแผ่นหลังคนตัวเล็ก พลางโน้มใบหน้าลงไปกระซิบข้างใบหูของเธอ "น่าสนุกใช่มั้ย" "ร่างบางรู้สึกมวนท้องกับสิ่งที่ได้เห็น และเสียงแหบพร่าที่ได้ยิน ก่อนที่อีกฝ่ายจะยกมือขึ้นมาปิดตาของเธอไว้ "หลับตาแล้วปล่อยใจฟัง"

DEVIL'S CURSE ต้องคำสาป 'เขา' ผู้นั้นเคลื่อนไหวอย่างดุดันอยู่เหนือร่างของเธอ ในความฝัน รสจูบ และการเสียดสี สร้างความสุขสมเสียจนไม่อยากให้มันจบลง เธอจมดิ่งสู่ห้วงจินตนาการมาอย่างยาวนาน กระทั่งเสียงทุ้มกระซิบข้างหู "มีความสุขให้พอ เพราะมันเป็นวันสุดท้ายของเจ้า" ดังนั้นความสุขในค่ำคืนนี้เธอจะขอรับไว้ทั้งหมดเอง

"ฉันจะแต่งค่ะ" "หือ?" ไวซ์ครางอย่างประหลาดใจ ผิดคาดที่คิดว่าพรีมจะปฏิเสธการแต่งงานกับเขา "แต่ฉันอยากตกลงอะไรกับคุณก่อน" พรีมรู้ว่าเงื่อนไขที่เธอคิดไว้มันอาจจะเห็นแก่ตัว เพราะไวซ์เองก็คงไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอ แต่เธอขอเลือกความรู้สึกของตนเองก่อน "ว่ามาสิ" เธอกัดริมฝีปากอย่างชั่งใจ และตัดสินใจว่าจะพูดมันออกไปให้จบๆ "ฉันอยากให้การแต่งงานเป็นแบบสัญญาแต่สัญญาของเรามีระยะเวลาแค่หนึ่งปี" "..." "คุณตกลงมั้ยคะ" พรีมสบตากับไวซ์อย่างคาดหวัง ขณะที่เขาตีสีหน้าเรียบเฉยจนมองไม่ออกว่าจะปฏิเสธหรือตอบรับข้อเสนอของเธอ ผ่านไปหลายวินาทีเขาถึงจะตอบว่า "ต้องนอนด้วยกัน" "คะ?" "ถ้าผมกับคุณแต่งงานกันแล้วแปลว่าคุณจะกลายเป็นเมียผม นอนด้วยกันก็คงไม่เป็นอะไรถูกมั้ย" "มันก็ใช่ค่ะ แต่..." ไวซ์เลือกพูดความต้องการของตนเองแทรกข้อแม้ที่พรีมกำลังจะหยิบยกมาโต้แย้งกับเขา "แต่ถ้าคุณไม่โอเค ผมก็ไม่แต่ง อย่างน้อยหนึ่งปีที่ผมเสียไปต้องได้อะไรกลับคืนมาบ้าง"

After my beloved boyfriend dies in a fire, my sister marries a rich man. So, I marry her husband, Jason Grant's father. We go from being sisters to being mother and daughter-in-law. We're still a family, aren't we? Later, Jason pins me to a corner while breathing heavily. "Money is all you want, right? I can give you everything he can. Wouldn't it be much better for you to be with me than with a paralyzed old man?" Oh, he's got this all wrong. Money isn't what I want. His life is what I want.