การแต่งงานตามสัญญา

มัทนา หญิงสาววัย 19 ที่ตัดสินใจมาทำงานเป็นแม่บ้านให้กับตระกูลพรรณภูมิผู้มั่งคั่งที่ต่างจังหวัดตามคำแนะนำของเพื่อนแม่เพื่อเก็บเงินเรียนต่อมหาวิทยาลัย เธอหอบเสื้อผ้าข้ามจังหวัดเข้ามาในป่าเขาไกลปืนเที่ยงเพื่อแลกกับงานและเงินค่าจ้างจำนวนไม่น้อย เธอคิดว่าที่นี่มันคงไม่มีอะไร แค่ก้มหน้าก้มตาทำงานของตัวเองไป แต่ไม่เป็นดั่งเธอคิดเลยเมื่อ กันต์ ลูกชายของบ้านหลังนี้ดันถูกใจเธอ ไม่รู้อะไรดลจิตดลใจหรือเข้าสิง เธอดันเคลิบเคลิ้มไปกับเขา จนตัดสินใจระเริงสวาทสาดกามกับกายอย่างเร่าร้อน ให้เขาได้ลิ้มลองรสชาติของเธอทุกที่ทุกเวลาที่ต้องการ จนวันหนึ่งเธอก็ไปพบความจริงอันน่าสะพรึงของครอบครัวนี้ อยากจะหนีไปให้ไกล แต่จะถอนตัวตอนนี้ก็ไม่ทันเสียแล้วเมื่ออสูรอย่างกันต์ไม่ยอม เขากักขังเธอเอาไว้ในอ้อมแขนให้กลายเป็น ทาสรักบำเรอสวาท ตลอดกาล

คู่ปรับในวัยเด็กต้องโคจรมาใช้ชีวิตในบ้านหลังเดียวกันตามสัญญาหมั้นหมายของพ่อแม่ ต่างฝ่ายต่างมีอคติต่อกันจนไม่อยากมองหน้ากัน พยายามทำทุกอย่างเพื่อถอนหมั้น แต่ดูเหมือนยิ่งพยายามหนียิ่งมีแรงดึงดูดให้ทั้งคู่ใกล้ชิดกันมากขึ้น

ใครจะคาดคิดว่าแค่เขียนการ์ดขอพรจากซานต้าในวันคริสต์มาส พรที่ขอจะสมหวังแถมยิ่งใหญ่อลังการดาวล้านดวง

เขาไม่ชอบเธอเพราะไม่ใช่สเปก เธอไม่ชอบเขาเพราะความเจ้าชู้ จากคู่หมั้นที่พ่อแม่จัดหาให้ กลายเป็นคนที่ทำให้หัวใจว้าวุ่น จนตามติดเธอไปทุกที่ ดูแลทุกเวลา "นั่นแฟนนายเหรอ" "ไม่ใช่แฟน เธอเป็นคู่หมั้นของฉัน" เรื่อง หลงกลรัก คู่หมั้นวิศวะ (อันตรา & ภาวิชญ์) เซต หลงกลรัก (เรื่องที่ 2) "อันตรา" เด็กเนิร์ดคณะมนุษยศาสตร์ ปี 2 เรียบร้อย พูดน้อย เรียนดี ไม่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น "ภาวิชญ์" หนุ่มหล่อคณะวิศวะปี 4 เขาเป็น 1 ใน จตุรเทพคณะวิศวะ ขึ้นชื่อเรื่องเจ้าชู้ ชอบผู้หญิงอายุมากกว่า ไม่ชอบผูกมัด ฉลาด แต่แพ้น้ำตาผู้หญิงอย่างอันตราที่สุด หลังจากตกกะไดพลอยโจน เธอกับเขาจึงต้องเป็น "ว่าที่คู่หมั้น" กันนับจากวันนั้น เมื่อคอยดูแลเธอ เขาก็เริ่มรู้ว่า อันตราไม่ใช่ผู้หญิงอย่างที่คิด ยิ่งนานวัน ยิ่งอยากอยุ่ใกล้ อยากดูแล จนกระทั่งถอนตัวไม่ขึ้น.... ฝากติดตามความรักของอันตรา กับ ภาวิชญ์ ด้วยนะคะ คู่นี้เป็น 1 ในนิยายเซต "หลงกลรัก" ของไรต์เอง ตามไปดูความละมุน ความคลั่งรักของพวกเขาได้เลยค่ะ

เขาคือคนที่เคยบอกว่า ยังไงก็จะไม่มีวันแต่งงานกับฉันเด็ดขาด “ใครจะไปแต่งงานกับเธอยัยลูกเป็ดขี้เหร่...ถ้าโตขึ้นเธอทำให้ฉันแต่งกับเธอได้ฉันจะยอมกราบเธอเลย” ได้...แล้วเขาจะได้รู้ว่าสุดท้ายใครจะชนะ

เธอ…ไม่ได้ร้ายเหมือนฉายาที่ได้รับ เธอ…อ่อนนอกแข็งใน แต่ใครๆ กลับติดภาพว่าเธอร้าย เธอแรง เขา…คือเจ้าของฉายาพระเอกหน้าหล่อ ขวัญใจสาวๆ แต่กลับไม่อาจคว้าหัวใจนางร้ายเบอร์หนึ่งมาครองได้ แต่ในเมื่ออยากได้ เขาจึงต้องใช้ใจเพื่อคว้าใจเธอมา +++++++++ “พะ...พี่คิมคะ” คนในอ้อมกอดพยายามปลุกชายหนุ่มให้รู้สึกตัว ก่อนที่คิมหันต์จะค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาเพื่อสบตากับคนในอ้อมกอด “รู้สึกตัวแล้วหรือครับ เป็นยังไงบ้าง” เอ่ยถามจบก็ยกมืออีกข้างขึ้นมาวางบนหน้าผากของปลายฝน เพื่อดูว่าไข้เธอลดแล้วหรือยัง ซึ่งผลน่าพอใจทีเดียว “หมอกดีขึ้นมากแล้วค่ะ ว่าแต่เมื่อคืนนี้พี่คิมอยู่เฝ้าไข้หมอกทั้งคืนเลยเหรอคะ” “ครับ” “ขอบคุณนะคะ” “ครับ” เสียงทุ้มเอ่ยรับ แต่กลับยังคงจ้องใบหน้าของปลายฝนนิ่ง ทำราวกับหากเขากะพริบตาแล้วจะทำให้เธอหายไป “หน้าหมอกมีอะไรติดอยู่หรือเปล่าคะ” “ไม่มีครับ”

“เลิกเรียกพี่ว่าวายวอดสักที…โรสรินทร์!!” เขาตะคอกใส่หน้าเธอ เพราะเขารู้สึกหงุดหงิดเต็มทนแล้วกับชื่อนี้ “ทำไมจะเรียกไม่ได้ พี่วายวอด พี่วายวอด ๆ ๆ” “ถ้ายังไม่หยุดเรียกพี่ว่าวายวอดแล้วล่ะก็…พี่จะให้เธอเรียกว่า ‘ผัว’ แทนนะ!!” เขาพูดกดเสียงต่ำ สายตาคมจ้องตาเธอไม่กะพริบ

ดินแดน ที่เป็นเหมือนคำจำกัดความ ขอบเขตของความเจ็บปวดสำหรับหญิงสาวที่แสนอ่อนหวานอย่างพาเพลิน เขาคือรักเดียวสำหรับเธอ แต่เพราะความแข็งกร้าวที่เขามี มันสร้างกำแพงสูงขึ้นเพื่อกั้นเธอเอาไว้แบบไร้เหตุผล

วารีเฝ้าหาคำตอบให้ตัวเองมาตลอดว่าทำไมเธอถึงไม่มีใครสักคนจริงจังสักที ทั้งที่เธอมีพร้อมทุกอย่าง แต่หัวใจมันกลับว่างเปล่า ที่ผ่านมา ไม่ใช่ว่าไม่เจอคนที่ถูกใจ แต่หัวใจมันเหมือน.เฝ้ารอใครบางคนอยู่ตลอดเวลา

ชานนท์ไม่อยากแต่งงานกับผู้หญิงที่ปู่หาให้ เขาจึงต้องหาใครสักคนมาเป็นแฟน ส่วนปุณณิศาก็ต้องการใช้เงินด่วนมาก จากเด็กชงเหล้าเธอก็ยอมไปนั่งในตู้กระจกติดเบอร์ตองเพื่อหาเงินไปจ่ายให้โรงพยาบาล เมื่อชานนท์ที่สนใจเธอเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเห็นเข้าจึงตัดสินใจจ้างเธอมาเป็นแฟน จากแค่คิดจะตบตาปู่ แต่ใจเขากลับถลำลึก ไม่อยากให้มันเป็นแค่เรื่องสมมุติอีกต่อไป