กำราบรัก วันไนท์สแตนด์ (พี่พายุ)

ฉันถูกทิ้ง จากคนที่รักมาก จึงตั้งใจจะ….กับคนแปลกหน้า แต่พอตื่นเช้ามากลับเจอเด็กชายคนหนึ่งถามฉันด้วยประโยคที่ว่า ….พี่มาทำอะไรในห้องพ่อ….

คนที่ไม่สมหวังเรื่องความรัก.. ทำทุกวิถีทางแล้วก็ยังแก้ปัญหาไม่ได้ตามที่หวัง.. เมื่อคิดอะไรไม่ออก.. “หมอเสน่ห์” คือคำตอบสุดท้าย.. ถ้าเจอหมอเสน่ห์ประเภทจอมหื่น นอกจากจะเสียเงินแล้ว ยังต้องเสียตัวอีกด้วย..

เรื่องราวของเพื่อนที่แอบรักเพื่อน เวลาผ่านไปเพื่อนที่แอบรักมาบอกว่ากำลังจีบผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นเหตุให้อีกฝ่ายรู้สึกไม่พอใจ จนเผลอทำอะไรที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนต้องจบลงและเริ่มต้นใหม่ในความสัมพันธ์แบบอื่น

เธอจะทำให้เพื่อนจอมหยิ่งได้รู้สึกรู้สาเสียบ้างว่าการเสียของรักไปนั้นมันเจ็บปวดแค่ไหน “คุณไปนั่งที่เก้าอี้สิ เดี๋ยวฉันทำเอง” เธอจงใจให้เขานั่งลงบนเก้าอี้ผู้บริหาร เก้าอี้ที่บุษบงกชใช้นั่งอย่างสะดวกสบาย เพื่อสั่งงานพนักงานฉอด ๆ โดยที่ตัวเองไม่ทำอะไรเลย “ได้เลย...ถ้าคุณต้องการ” เมื่อเขาทำตามที่เธอบอกแล้ว เธอก็เดินไปนั่งลงบนตักของเขา ด้วยการนั่งหันหน้าไปทางเดียวกับเขา เพื่อที่เธอจะได้เห็นรูปถ่ายของบุษบงกชชัดขึ้น... ‘ไงบุษ...เห็นรึเปล่า...ว่าฉันกับผัวแกกำลังทำกัน อยู่บนเก้าอี้ของแก และบนโต๊ะของแก!!!!’

เด็กสาววัยยี่สิบปีใกล้จะจบมหาลัยครั้งแรกของเธอกับเจ้านายตัวเองด้วยความจำเป็น เขาเป็นผู้ชายที่เธอไม่ชอบขี้หน้าเอาซะเลย แต่ร่างกายกลับตอบสนองสวนทางกับความคิด

เธอตื่นขึ้นมาท่ามกลางความสับสน... เปลือยกายอยู่บนเตียงข้างชายแปลกหน้า ความทรงจำคืนก่อนเลือนราง ราวกับฝันร้ายหรือ...ฝันดีที่ไม่ควรเกิดขึ้น ด้วยหัวใจที่สั่นไหว เธอหนีออกมาโดยไม่เหลียวหลัง ทิ้งทุกอย่างไว้เป็นเพียงความทรงจำ เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น *แต่โชคชะตากลับเล่นตลก เมื่อเขาปรากฏตัวอีกครั้งในฐานะ ‘พี่ชายของเพื่อนรัก’ ที่เธอไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้*

คิดว่าเราเหมาะสมกันไหมล่ะ?! ฉันเป็นสาวบาร์ทำงานกลางคืน ส่วนเขาเป็นหมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่น! ทำงานโรงพยาบาล! หมอสูติ x สาวบาร์ = มันเป็นไปไม่ได้!! แต่ฉันดันไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขาน่ะสิ!! ฉันคิดว่ามันแค่ฉาบฉวย แค่สนุก เพราะเราอยากเมื่อไหร่ก็เจอ เสร็จเมื่อไหร่ก็แยก.. แต่มันไม่ใช่แค่นั้น อยู่ๆฉันก็เสพติด เป็นโรคขาดเซ็กส์เขาไม่ได้!!

คืนเดียวเปลี่ยนชีวิต! ก็เพราะอกหักอยากประชดชีวิตแท้ ๆ จ้างผู้ชายมานอนด้วยทั้งที แต่ก็ดันเข้าใจผิด ไปนอนด้วยผิดคน! แล้วจะทำยังไงได้ ในเมื่อฉันกระโจนใส่เขาอย่างเร่าร้อนไปแล้ว! แถมระบบบ้า ๆ นี่ก็มาจากไหนไม่รู้ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ไม่ทำตามภารกิจมันก็หักเงินฉัน! จะบ้าตายรายวัน! ฉันไม่ไหวแล้วโว้ยยย….!! เกิดแต่กับกู!!!

“อุ๊ย!” ฉันอุทานตกใจเพราะอยู่ๆ ก็รู้สึกว่ามีแมลงสาบไต่แก้มก้นเข้ามาในกระโปรงของฉัน “กรี๊ดดด อร๊ายย..อร๊ายย อย่านะ เอ๊ย..” “มีอะไรหนูจ๋า” พ่อเมฆตะโกนถามผ่านบานประตูห้องน้ำพร้อมกับเขย่าลูกบิด “กรี๊ดดด ตัวอะไรก็ไม่รู้ค่ะ มันเข้ามาในกระโปรงหนูแล้ว อร๊ายยย” ฉันลุกขึ้นเต้น พยายามปัดตามตัวด้วยความกลัว “อื้ออ ช่วยด้วยค่ะพ่อ ช่วยด้วย อร๊ายย..” ขาดคำ พ่อเมฆเปิดประตูเข้ามาอย่างร้อนใจ แต่พอเห็นท่อนล่างของฉันเปลือยเปล่าก็ชะงัก ทั้งกลีบอูมก้นขาวโชว์หรา เตะตา เตะใจ เตะอารมณ์ให้ซวนเซ

“เดี๋ยวค่ะ” เธอจับแขนล่ำเขาไว้ “ทำไมลุงดูเหมือนรู้จักกับดาด้าดีล่ะคะ หรือว่า...” “อืม ลุงเป็นพ่อของดาด้า” “พ่อหรือคะ?” “ใช่ และคนที่ทำร้ายหนูก็น่าจะเป็นคนงานของลุงนี่แหละ เดี๋ยวลุงจัดการเอง” เธอตกใจไม่น้อย ที่ลางสังหรณ์เป็นจริง เพราะเธอรู้สึกมาตลอดว่าเรื่องที่เกิดขึ้น อาจเป็นฝีมือของสรัญดาและแก๊งแองเจิ้ลแบล็กพิงค์ ที่ตั้งใจหลอกเธอมาที่น้ำตกเพื่อจะวางยาสลบ แล้วลากเธอมาที่นี่ สรัญดาต้องการจะทำลายเธอให้ย่อยยับ เพราะไม่พอใจที่เธอได้รับความสนใจจากผู้ชายทั้งโรงเรียน ความสวยและน่ารักของเธอกลายเป็นเสี้ยนหนามตำใจที่ต้องกำจัดทิ้งสินะ