ความรัก

นิชาทำงานเป็นเลขาของอัคคีมากว่าห้าปีแล้ว จะว่าไปก็นานเหมือนกัน... ด้วยนิสัยขาดผู้หญิงไม่ได้ของอัคคีทำให้เขาต้องเปลี่ยนเลขามาแล้วหลายคน นั่นเพราะไม่มีใครสามารถรับมือกับบรรดาผู้หญิงของเขาได้ และแม้ว่านิชาจะทำได้แต่ก็ไม่ได้เต็มใจทำ เธอห้ามความเจ้าชู้ของอัคคีไม่ได้...พอๆ กับที่ห้ามใจไม่ให้ 'รัก' เขาไม่ได้เหมือนกัน ใช่แล้วล่ะ... 'เธอรักเขา' มันน่าตลกจริงๆ เพราะนอกจากความหล่อ รวย เก่งแล้วเขาก็แทบจะไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเกิดขึ้นตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็เจ็บแปลบทุกครั้งที่เห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น นิชาพยายามตัดเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออกจากกันแล้ว... แต่เธอคงมีความอดทนไม่มากพอถึงได้ทนไม่ไหวอีกต่อไป! // *Talk* เรื่องนี้เป็นแนวตัวร้ายจับฉลากได้บทพระเอกค่ะ เนื้อเรื่องหน่วงๆ ดราม่าไม่หนักเท่าไรค่ะ(มั้งนะ) แต่ความอยากหยุมหัวใครสักคนมีแน่นอน *คำแนะนำก่อนอ่าน* มีคำหยาบ ฉากผู้ใหญ่และการกระทำที่ไม่เหมาะสมของตัวละคตัวละคร เหตุการณ์ สถานที่ไม่มีอยู่จริง กรุณาอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น

ขุนชลาสินธุ์อนุรักษ์(พ่อเปลว) – กำไล(ลูกสาวพระอรรถชัย) ‘เปลว’ เขาเกลียดนักผู้หญิงออกดอก กล้าผู้ชายเกินงาม ทั้งที่ชายนั้นก็มีเมียอยู่แล้ว ปากบอกเกลียด แต่หัวใจกลับยอมรับ เพราะมันเต้นรัวเร็วทุกครั้งที่เห็นหน้า ซ้ำทุกสิ่งทุกอย่างในร่างกายก็ตื่นตัวยามได้กลิ่นหอมรวยรินจากกายสาว ‘กำไล’ ลูกสาวคนเดียวของพระอรรถชัย ซึ่งกำนันเดชหมายมั่นอยากได้เป็นเมีย แต่กำไลจะไม่ยอมเป็นเมียชายที่ไม่พึงใจ และหล่อนก็ไม่ใช่นางขัดดอกของใครด้วย ดังนั้นไม่มีความจำเป็นต้องสมยอม ทว่าเส้นทางหาผัวด้วยตัวเองต้องล้มพับ เมื่อคำขู่ของกำนันมีผลต่อพ่อ กำไลจะทำอย่างไรจึงจะรอดพ้นเงื้อมมือกำนันเดช หรือต้องแบกหน้าสวยๆ กับเรือนร่างงามระหงไปขอความช่วยเหลือจากใครคนนั้น คนที่มองเหยียดหล่อนตั้งแต่แรกพบ

เธอสวย จนหนุ่ม ๆ คอยแย่งกันขาย ขนมจีบ แต่ พลอยนภัสกลับเลือกที่จะอยู่ ใกล้ ๆ เพื่อ รอให้ เขา หันมา มอง เขา หล่อ เท่ และ ดูดี แถมยังเป็น เสือ ซุ่มเงียบ แอบกิน เธอเงียบ ๆ และยัง เผลอ ตกหลุมรักเธอเงียบ ๆ แต่ทำปากแข็งไม่รู้ใจตัวเอง

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย (สส. เซียง x อบเชย)

"ระหว่างเป็นผู้พิพากษากับเป็นเมียผู้พิพากษาอันไหนเป็นง่ายกว่ากันคะ?" "...เอาเวลาที่จีบฉันไปอ่านหนังสือจะดีกว่าไหม..."

รามสูร พิสิฐกุลวัตรดิลก ลูกชายคนโตของแก้มใสคุณแม่สายเฟียร์ส ผู้ชายเจ้าเล่ห์และแสนเย็นชาที่วันหนึ่งต้องเปลี่ยนจากถือปืนมาถือขวดนม เพราะความเฟียร์สที่ถูกถ่ายทอดมาจากมารดาทำให้รามสูรเกลียดการท้าทายเป็นที่สุด ดื่มเหล้าอะงานถนัดแต่ดื่มจนเมาและเผลอไปมี One Night กับคู่อรินี่น่ะสิ ที่ทำให้ชีวิตของรามสูรต้องเปลี่ยนไปตลอดกาล จากมาเฟียหน้าโหดเข้าสู่โหมดผัวขี้อ้อน "ใครกล้าแตะเมียกู......มึงตาย" เขา ร้ายกับคนทั้งโลกยกเว้นกับเธอแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น เขา เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเมียเด็กอย่างเธอเท่านั้น ม่อนไหม วิจิตรเดชากุลณรงค์ ปี 2 คณะวิศวกรรมศาสตร์สาขาเครื่องกล สาวสวยแสนแสบแสนซนที่ต้องเปลี่ยนจากไล่ตีคนมาเป็นคุณแม่ยังสาว ดื่มเหล้าอะเรื่องจิ๊บๆแต่ดื่มจนเมาแล้วเผลอไปมี One Night กับคู่อรินี่น่ะสิ ที่ทำให้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยต้องจบลงอย่างงงๆ จากสาวสวยหน้าโหดเข้าสู่โหมดแมวน้อยขี้อ้อน "ใครกล้าแตะผัวกู...มึงเจอตีน" สวยสะกดตัวแม่คือฉายาของเธอในมหาวิทยาลัย สวยห้าวตีนคือฉายาของเธอที่คู่อริตั้งให้

"เด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม เนื้อตัวมีแต่ขี้ไคล กูไม่สนใจเอามาขัดดอก" . เมื่อพ่อบังเกิดเกล้าทิ้งหนี้สินจำนวนมากไว้ให้ก่อนตาย หญิงสาววัย 20 ปีก็ต้องจำใจมาทำงานเป็นลูกหนี้มาเฟียเพื่อแลกกับที่ดินของยายที่ถูกนำไปค้ำประกัน ทว่าความไม่ประสีประสาดันไปต้องตาต้องใจเหมราช ชายวัย 38 ปี มาเฟียที่ไม่ชอบจับปืนแต่ชอบจับไม้สนุ๊ก

เขาหลอกให้เธอรักเขาอีกครั้ง ฝังความชิงชังไว้ลึกสุดลึก จองจำเธอไว้ด้วยโซ่แห่งพิศวาส แท้จริงเขาต่างหากที่ตกเป็นทาสเสน่หานิจนิรันดร์

แม่กวางน้อย ที่ เผอิญ ไป หลงรัก หมาป่า จน ยอมที่ จะเอาตัวเอง เป็นเหยื่อ ล่อ ให้หมาป่า มากิน ตัวเอง แต่หารู้ไม่ ว่า ถึงแม้ กวางน้อย จะไม่มา ล่อ หมาป่า ก็ วางแผน ที่จะกินกวางน้อย อยู่ดี

เด็กหญิงตัวอ้วนกลมในชุดกระโปรงสีชมพูฟูฟ่องคนนั้น หน้าตาเหมือนเขาอย่างกับถอดแบบกันมา ใช่แน่ๆ... ใช่อย่างที่เขาคิดแน่ๆ