ความรักครั้งแรก

"คืนนั้นเราได้กันใช่ไหม?" นี่คือประโยคแรกที่เขาถามเธอหลังจากไม่ได้เจอกันถึงห้าปี ภายนอกที่ดูสุขุม ใจเย็น อ่อนโยน ที่คนอื่นเห็น เธอรู้ดีที่สุดว่ามันแค่ภาพลวงตา คืนนั้นต่างหากที่เป็นเรื่องจริง!

"ไม่ต้องกลัว มันเคยเข้าไปในร่างกายของเธอแล้ว " ลิซ อลิซ ลูกสาวคนเดียวของนักธุรกิจชื่อดัง ที่ใช้ชีวิตอยู่แต่ในกรอบ ทำตามที่พ่อแม่ต้องการทุกอย่าง ตื่นเช้าไปเรียน หลังจากเรียนเสร็จก็ไปเรียนพิเศษ และกลับมาทำการบ้าน ชีวิตของเธอวนเวียนอยู่แบบนี้ตั้งแต่จำความได้ เพราะพ่อแม่ของเธอทำงานอยู่ต่างประเทศนานๆ ทีจะกลับมา แต่เธอก็ไม่เคยน้อยใจอะไร เพราะเธอเข้าใจว่าท่านทั้งสองคนทำทุกอย่างเพื่อเธอ และแล้วชีวิตของเธอก็มาถึงจุดเปลี่ยน เมื่อเธอรู้ว่าพ่อแม่ของเธอไม่ได้ไปทำงานอยู่ต่างประเทศด้วยกันอย่างที่เธอเข้าใจ แต่พวกท่านต่างคนต่างไปมีครอบครัวใหม่ และทิ้งเธอให้อยู่คนเดียว อลิซทำใจกับเรื่องของพ่อแม่ไม่ได้ และเธอก็ไม่สามารถอยู่บ้านหลังใหญ่ที่มีแต่ความว่างเปล่าได้เช่นกัน เธอจึงตัดสินใจที่จะทำในสิ่งที่เธอไม่เคยทำมาก่อน เธอตัดสินใจมาเรียนในที่ที่ไม่มีใครรู้จักเธอ เธอตั้งใจจะใช้ชีวิตแบบคนธรรมดา ไม่ต้องอยู่ที่หรูหรา ไม่ต้องมีคนคอยไปรับไปส่ง ไม่ต้องคอยดูแลเธอเหมือนเธอเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลา วันแรกที่อลิซย้ายเข้าห้องเช่าเกรดต่ำราคาไม่ถึงพันเธอก็ได้พบกับรูมเมทสุดแซ่บอย่าง ส้มส้ม สาวสวยที่มาพร้อมฉายา เงินมาผ้าหลุด ใช่แล้วส้มส้มเป็นสาวไซด์ไลน์ ที่รับงานได้ทุกที่ทุกเวลา แค่วันแรกที่มาถึงรูมเมทของเธอก็พาผู้ชายมานัวเนียกับที่ห้องซะแล้ว แล้วยังตั้งวงดื่มเหล้ากันจนอลิซแทบจะไม่มีพื้นที่ส่วนตัว และที่สำคัญไปกว่านั้น...เธอได้เจอกับผู้ชายที่อันตรายต่อหัวใจและร่างกายของเธอ

นางละทิ้งคนรักที่หักหลัง ทิ้งแม้กระทั่งชื่อเดิม แต่กลับมาพบกับท่านอ๋องแห่งม่านโจว นางกลัวตัวตนจะถูกเปิดเผยจึงหลีกหนี แต่เขากลับสนใจและตามติดดุจเงา “ใครใช้ให้นางปากแข็ง ถ้าไม่ชอบแล้วจูบตอบข้าทำไมเล่า!” "ไป๋หรูเฟย" หนีความผิดหวังทั้งในตัวคนรักเก่า และบิดามาจากเมือง "ซานตง" นางเลือกที่จะมาที่เมือง "ม่านโจว" เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่กลับพบกับเขา.... "จ้าวเฟิงหมิง" ท่านอ๋องที่ปกครองเมืองม่านโจว เขาสุขุมและเด็ดขาดในการปกครองคนและกองทัพ แต่เมื่อพบกับนาง เขาก็เกิดสนใจนางขึ้นมาจนตามสืบ แต่เมื่อสืบลึกลงไปแล้ว เขาก็ยิ่งอยากรู้ว่านางเป็นใครมาจากไหน จากแค่เริ่มสนใจตามหน้าที่ กลายเป็นความผูกพัน ยิ่งนางหลบหลีกเขาเท่าไหร่ ก็ยิ่งอยากติดตาม “ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่ค่อยชอบหน้าข้านะ ไม่อยากต้อนรับข้างั้นหรือไป๋หรูเฟย” จากแค่อยากยั่วโมโหเพื่อผ่อนคลาย กลับกลายเป็นความชอบไปโดยไม่รู้ตัว จากชอบ...ก็เริ่มตามติด และอยากอยู่ใกล้ ๆ จนตามหึงหวง...

ที่เขาทำมันลงไปก็เพราะว่ารักเธอ แต่เธอคิดว่าที่เขาทำไปแบบนั้นเพราะเขาหมดรักเธอไปแล้ว เรื่องนี้เป็นนิยาย set สามารถติดตามเรื่องในsetเดียวกันได้ 1. มาเฟียพลาดรัก [ฟิสซิส × เจ้าเอย] เรื่องนี้ 2. มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [ซาจิ × บลูเบลล์] 3. มาเฟียไซด์ไลน์ [ไลบร้า × วีนัส]

จะมารักอะไรในวันที่เธอเดินออกมา ทำไมตอนที่เราสองคนอยู่ด้วยกันเขาจึงไม่เห็นคุณค่า นี่สินะที่เรียกว่าไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา

ฉันต้องทิ้งความกลัว เพื่อความฝันของฉัน… แต่แล้วนิ้วเรียวที่รัวเรื่องราวลงบนแป้นพิมพ์ก็ต้องชะงัก.. เหมือนจะพบกับปัญหาใหญ่ซะแล้ว “..จะเขียนยังไงดีนะ” วิสกี้ถูกดื่มกระดกอีกครั้ง ผู้ชายอย่างพี่ชิริว ..ฉันควรจะเขียนให้เขาทำเรื่องบนเตียงออกมาแบบไหนกัน ครั้นจังหวะที่เอาแต่มองหน้าชิริวที่นั่งดื่มคนเดียวที่เค้าน์เตอร์จนทำให้เจ้าตัวลุก และเดินเข้ามาหาเธอ เพราะเขาเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย “ขาดเหลืออะไรหรือเปล่า” “พี่คะ หนูยังกินไม่หมดเลย” “ฉันอยากให้กิน” สีเหลืองอร่ามของเหล้าแตกวงค่อยกลืนสมานกับวิสกี้สีใสในแก้ว “….” “เห็นมองฉันนาน เพื่อคืนนี้เธออาจจะได้ทำมากกว่านั่งมองฉัน” “เดี๋ยวนะ.. คิดว่าฉันมองเพราะอยากได้พี่เหรอ?” “หรือไม่จริง?” “ไม่จริง! ที่ฉันมองก็เพราะจะเขียน..” “เขียน?”

ผู้ชายคนนี้ของฉัน อย่ายุ่งกับเขาถ้าเธอยังอยากมีชีวิตรอดกลับไป ดาริน วายุภัค

อาสิงห์มักจะย้ำกับเธอเสมอว่ารักและเอ็นดูเธอเหมือน ‘หลาน’ ยิ่งโตความรู้สึกยิ่งเปลี่ยน ทุกครั้งที่เจอหน้าอาสิงห์ ความรู้สึกของเธอก็เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ แต่อาสิงห์ไม่ได้รู้สึกอย่างเดียวกับเธอ

ทั้งอัปลักษณ์และบ้าใบ้ นางคือสตรีผู้กุมหัวใจแม่ทัพปีศาจ เขาไม่ปล่อยริมฝีปากอิ่มสวยให้เป็นอิสระ และยังแทรกเรียวลิ้นอุ่นกวาดตวัดไม่หยุด ส่วนมือข้างหนึ่งเอื้อมมากอบกุมความขาวนุ่มนิ่มและนวดสลับบีบคลึงเคล้า ทั้งบี้ปลายยอดถันนางเพิ่มความซ่านสยิวต่อเนื่อง ทุกสัมผัสของกวนเฉินหลางทำให้หญิงใบ้ร้อนฉ่าทั่วร่าง และส่งผลให้หัวใจสาวแทบกระโจนออกมาอยู่นอกอก

“ตาลท้อง ได้ยินไหมคะพี่ชัช” “ฉันรู้แล้ว จะย้ำอะไรนักหนาวะว่าท้อง!” “หนูท้องกับพี่ พี่ต้องรับผิดชอบลูกในท้องหนู” “โว้ย! หยุดพูดกรอกหูฉันได้ไหมวะ”