จากเกลียดกลายเป็นรัก

เมื่อคนที่เกลียดการผูกมัด และยังหวงแหนชีวิตโสดอย่างมาร์คัสถูกกดดัน เขาก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้หลุดพ้นจากบ่วงวิวาห์ที่มารดาพยายามยัดเยียดให้ แม้จะยังติดใจและหลงใหลเรือนร่างแสนงามที่ประดับด้วยลายสักรูปผีเสื้ออ่อนช้อยเหนือเนินอกเต่งตึงของบัวบุษราก็ตาม แล้วความรักที่เริ่มต้นจากการลวงล่อของเขาจะจบลงเช่นไร

สำนักคุ้มภัยอันดับหนึ่งต้องสูญเสียหัวหน้าสำนักไป หลี่รุ่ยหลินในฐานะของทายาทเพียงคนเดียวต้องแบกรับภาระนี้ อนาคตของสำนักจะเป็นอย่างไรนั้นขึ้นอยู่กับฝีมือของนางแล้ว

เขาหล่อเขาร้ายและร้อนแรงดังเปลวเพลิงที่พร้อมจะละลายน้ำแข็งอย่างเธอ ให้เดือดพล่านด้วยไฟเสน่หา.. ++++++++++ “คนบ้าปล่อยนะ พี่แสน อ๊ายย” หญิงสาวหวีดร้องเสียงหลงเมื่อภาสกรก้มลงหอมแก้มใสหนักๆ อย่างมันเขี้ยวและอยากแกล้ง “แก้มน้ำแข็งหอมจัง” “พี่แสนคนบ้า รังแกน้ำแข็ง คอยดูนะน้ำแข็งจะฟ้องพี่ธาร” หญิงสาวหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอาย “ฟ้องไอ้ธารคนเดียวเหรอ ฟ้องคุณอาด้วยสิ และฟ้องให้หมดด้วยนะว่าพี่ทำอะไรบ้าง” “พี่แสนจะทำอะไร ว้าย.. ปล่อยนะ คนบ้า พี่แสน กรี๊ดดด..” ทิพย์ธาราหวีดร้องเสียงหลงเมื่อตกอยู่ในวงแขนที่รัดแน่นของเขาแล้วทิพย์ธาราก็รู้ได้ทันทีว่าตนตกเป็นรองเขาหญิงสาวดิ้นเร่าอย่างโมโหฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด ความเยือกเย็นที่มีก่อนหน้าหายไปสิ้น เพราะเมื่อปะทะกับเขาทีไรเธอก็มักจะเป็นเช่นนี้และไม่สามารถควบคุมตัวเองให้สงบเยือกเย็นได้นานเลยสักครั้ง +++

มีบุญคุณต้องทดแทน มีแค้นต้องชำระ มันผู้ใดสร้างรอยแค้นไว้แก่ข้า มันผู้นั้นจะได้รับคืนเป็นร้อยอย่างสาสม ! “ข้ายอมให้ท่านปลิดชีพ หรือกลืนกินข้าทั้งตัว ข้าก็ยอม” เหมยกุ้ยกระซิบเบียดกายนุ่มเข้าหาร่างแกร่งที่ปักหลักยืนนิ่งไม่ไหวเอน มือนุ่มของนางไล้ขึ้นไปตามลำคอแกร่งแล้วค่อย ๆ ปลดผ้าคลุมหน้านักฆ่าหนุ่มออก เมื่อผ้าคลุมหน้าเลื่อนหลุดลง ใบหน้าหล่อคมเข้มก็ปรากฏ มีรอยแผลเป็นที่กรามซ้ายที่บัดนี้เขากัดฟันเพื่อข่มอารมณ์ตนเองจนกรามขึ้นเป็นสัน แก่นมังกรที่กึ่งกลางกายมันเจ็บราวจนเขาแทบอยากจะระเบิดมันออกมา ดรุณีสวยหยดผู้นี้ช่างมีเวทมนตร์สะกดทั้งกายและใจชายยิ่งนัก “อ่า ท่านคือ บุรุษที่น่าหลงใหลที่สุดเท่าที่ข้าเคยพบมา”

แม่ทัพหลี่ยิ้มพรายพร้อมเอ่ยว่า “หากเป็นฝ่าบาท ณ ตอนนี้ คงต้องใช้คำว่า -อุบายบุรุษเลอโฉม- ” ฮ่องเต้ในร่างบุรุษเลอโฉมเพียงแค่ยิ้มน้อย ๆ หมากกระดานเขาต้องชนะ ! ในอดีต เขาเป็นฮ่องเต้ผู้ลุ่มหลงสตรีจนทำให้บัลลังก์ตกไปอยู่ในกำมือของจักรพรรดินี พระนางผู้มีจิตใจอำมหิต มัวเมาในชายบำเรอ เมื่อสวรรค์ให้เขาได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาใหม่ ความแค้น และความรักจึงหวนคืนขึ้นใหม่อีกครั้ง เขาจะทวงคืนบัลลังก์มังกร ได้หรือไม่ไปติดตามกันค่ะ

หลังจากที่ย่าปลายฝันเสียก็ได้ทิ้งจดหมายไว้ให้ปลายฝันแต่งงานกับลูกแม่เลี้ยงในไร่แห่งหนึ่ง เมื่อทั้งสองคนได้แต่งงานกัน ปลายฝันก็รู้ว่าลูกของแม่เลี้ยงที่ชื่อตะวันนั้นมีแฟนอยู่แล้ว แต่เพราะตะวันต้องการเงินของตัวเองที่แม่เลี้ยงเก็บไว้จึงต้องยอมแต่งงานกับปลายฝัน แต่ไม่เป็นไร เพราะป้ายฝันก็ไม่คิดที่จะอยู่ที่นี่ไปตลอด ปลายฝันตั้งใจทำงานซึ่งเขาให้ปลายฝันทำงานบ้านกับทำงานในไร่แล้วก็มีค่าตอบแทนให้ปลายฝันดีใจมาก แต่เพราะตัวเขาเองนั้นมาในตำแหน่งภรรยาของเจ้าของไร่จึงทำให้คนของแฟนพ่อเลี้ยงนั้นเกิดความไม่พอใจกันแกล้ง แถมคนงานในไร่ที่เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวก็ชอบพ่อเลี้ยงจึงกันแกล้งเข้าไปกันใหญ่ ใส่ร้ายเธอแต่สุดท้ายด้วยความนิ่งของเธอผู้หญิงคนนั้นก็ต้องออกจากไร่ไป ความเอ็นดูของเธอที่ผู้เป็นแม่สามีมีให้ก็ไม่เคยที่จะเสื่อมคลาย เพราะขนาดไหนที่เธอกำลังตกอยู่ในอันตรายจากเพื่อนของเธอ แม่เลี้ยงก็เป็นคนให้คนช่วย แต่ก็ไปมีอะไรกับพ่อเลี้ยงตะวันจนได้ ด้วยความกลัวเธอจึงหนีออกมาโดยไม่รู้ว่าเขารู้ตัวแล้วว่าเป็นเธอ หลังจากคืนนั้นเขาก็ติดใจในรถของเธอ นานๆเขาก็หาแผนที่จากเข้าหาเธอตลอดจนช่วงปีใหม่ก็ได้จัดการเธอและทำให้เตียงนอนนั้นยับยู่ยี่ จนแม่บ้านของโรงแรมนำไปพูดจึงทำให้เธอเสียหายเจ้าของโรงแรมก็คือพี่ชายของพ่อเลี้ยงตะวันจึงต้องยกโรงแรมนั้นให้ปลายฝัน ทำให้เป็นเรื่องกันใหญ่โต ครั้นเมื่อเพื่อนของเธอท้องเธอจึงต้องไปจัดการเรื่องที่อยู่ให้แต่พอไปร่ำลาพ่อเลี้ยงเพื่อที่จะไปหาเพื่อน พ่อเลี้ยงก็เกิดหวงขึ้นมา และแอบตามไปจนเจอกับแฟนของตัวเองและรู้ความลับว่าเขามีสามีอยู่แล้ว จึงทำให้ตะวันหนีกลับไร่ไปก่อน พอทำใจได้ทั้งสองก็หันมาดูใจกัน

เพลิงกัลป์ / Ryuu ริว ซาโต้อิชิบะ หัวหน้าแก๊งมาเฟียใหญ่ในคราบคุณหมอ หล่อ เลว เถื่อน ร้ายกับทุกคนไม่เว้นแม้กระทั่งกับ เธอ "กฎของการเป็นของเล่นคือห้ามรักเขา" ลูกพีช รินรดา สวย เซ็กซี่ สดใส ร่าเริง ปากร้าย กล้าได้กล้าเสีย สายอ่อยตัวแม่ "ของเล่นที่มีหัวใจของผู้ชายที่ไร้หัวใจ"

ฮึ จับนางมัดให้ห้อยโหนกลางอากาศ แล้วยังขบ เม้ม รีดน้ำหวานจากเรือนร่างงดงามนี้อย่างน่าไม่อาย คอยดูเถอะ นางร้ายที่เกิดใหม่เป็นคณิกาในอุ้งมือแม่ทัพ จะทำให้คนอำมหิต บ้าตัณหาตายทั้งเป็น ด้วยพิษรักแรงพิศวาส

เขาหลอกให้เธอรักเขาอีกครั้ง ฝังความชิงชังไว้ลึกสุดลึก จองจำเธอไว้ด้วยโซ่แห่งพิศวาส แท้จริงเขาต่างหากที่ตกเป็นทาสเสน่หานิจนิรันดร์

“บูมถามจริงๆ เถอะค่ะ บูมทำอะไรให้พี่เกลียดนักหนาหรือคะถึงได้ทำกับบูมเหมือนบูมไม่มีหัวใจไร้ค่าขนาดนี้ ทำไมพี่วีไม่ปล่อยบูมไปล่ะคะถ้าเกลียดบูมนัก...” เมื่อตัดสินใจว่าจะเข้มแข็ง จะเด็ดเดี่ยวแล้วบุษกรจึงถามออกไปแม้ในใจจะอ่อนแอเหลือเกิน และกลัวว่าคำตอบจากเขาจะทำให้หัวใจเธอสลายก็ตาม “ตอนนี้ฉันยังไม่เบื่อ ยังอยากได้เธออยู่อยากได้มีคนมาสนองความใคร่อยู่เธอก็ต้องอยู่ในฐานะนางบำเรอของฉันต่อไปจนกว่าฉันจะแต่งงานกับคนที่ฉันรัก...” คำตอบจากเขาเหมือนมีดกรีดลงบนหัวใจบางๆของเธอ แม้จะทำใจไว้แล้วว่าจะต้องเจอกับคำตอบที่ไม่รื่นหูและอาจจะทำร้ายจิตใจอย่างแน่นอนแต่บุษกรก็อดที่จะยอกแสลงในอกไม่ได้ นาวีช่างเป็นดั่งพญามารที่ใจร้ายใจดำเสียเหลือเกิน