ต่างวัย

ปลายฟ้าอยากมีแฟนเแต่กลัวกระทบการเรียนเธอจึงเลือกที่จะมี ONS เพราะอยากรู้ว่าความสุขบนเตียงมันเป็นแบบไหน แต่คนที่เธอมีแต่คนที่เธอมีค่ำคืนพิเศษด้วยกับกลายเป็นกลายเป็นอาจารย์คนใหม่ที่เพิ่งย้ายมา

นายหัวอัสลานผู้อุปากระมาหยา ตอนนี้ อายุ 19-20 ปี เรียนจบ ม.6 แล้ว ตลอด 5 ปีที่อุปการะไม่เคยไปดูนอกจากส่งลูกน้องไปดูแลให้การศึกษาดูแลอย่างดี แต่เขาไม่ชอบเด็กเลยส่งไปอยู่กับแม่นมในสวน จน 5 ปี ไม่เคยเห็นหน้าจนเกิดอุบัติเหตุทำให้ได้เห็นหน้ากัน และพอเห็นหน้าดันหลงชอบเด็กในอุปการะคนนี้เข้าอย่างจัง แต่หารู้ไหมคู่แข่งบานเลย หัวกระไดบ้านไม่แห้งตัวเองก็หวงจนหัวฟัดหัวเหวี่ยง คู่แข่งตัวเป้งคือ นายหัวใหญ่ เจ้าของบาร์และเจ้าของร้านที่มาหยาเช่าร้านขนมอยู่ “หนูชื่อมาหยาจ้ะ หนูชอบทำขนมแล้วอยากจะมาขายขนมที่นี่ได้ไหมจ้ะ” “ได้ซิ ฉันคิดค่าเช่าเธอเดือนละ 3500 จ่ายล่วงหน้า 3 เดือนสัญญาเช่าซื้อให้ 2 ปี เธอตกลงไหม”ความจริงค่าเช่าที่เดือนละ 40000 บาท แถมสัญญาเช่าปีต่อปี แต่นายหัวใหญ่ที่อยากจะเห็นหน้าเด็กคนนี้ทุกวันก็ยอมลดทุกอย่างแถมโปรโมชั่นให้เด็ก ม.5 ที่น่ารักคนนี้ เอาแซ่นายหัวใหญ่ผู้เปย์ก่อน นายหัวอัสลานผู้อุปการะ ใครมันจะชนะใจ มาหยาได้กันนะ

"อีกหน่อยเธอก็ต้องเป็นเมียฉัน กระโปรงสั้นขนาดนี้ ฉันเป็นผู้ชายนะ ฉันมีความรู้สึก ถ้าเธอไม่อยากให้ฉันคิดเรื่องพันธุ์นั้นก็หยุดแต่งตัวยั่วฉันสักที"

เขาให้ความช่วยเหลือเธอเพราะเหรียญนำโชคที่เธอให้ทำให้เขาได้งานใหญ่ เธอยินยอมมาอยู่กับเขาเพราะกำลังขาดที่พึ่ง แต่พอได้อยู่ใกล้เธอก็รักเขาหมดใจ ขณะที่เขาไม่คิดจะรักใครอีกเพราะรักแรกมันเจ็บมันเจ็บจนไม่อยากจะเริ่มใหม่

เป็นเรื่องราวของนางเอกชื่อรินรดา ที่อายุห่างกับพระเอกชื่อ กาลนานเก้าปี กาลนานเป็นน้องใหม่ในที่ทำงานของรินรดาบริษัทนำเข้าที่ทำเกี่ยวกับเครื่องจักรในอุตสาหรรม ด้วยความที่รินอายุมากกว่านานจึงติดเรียกเขาว่าน้องนานบวกกับความอ้อนแอ้นหน้าหวานของเขายิ่งทำให้รินมองว่าเขาน่ารักและหล่อเสมอ แต่หารู้มั้ยว่าจริงๆ แล้ว กาลนานนี่แหละคือตัวล่าผู้หญิง กาลนานมีพี่ชายที่ไม่ค่อยลงรอยกันสักเท่าไหร่ชื่อนิรันด์ เขาคิดว่ากาลนานคือคนที่แย่งแฟนสาวของเขาไป จึงทำทุกวิธีทางเพื่อจะแย่งผู้หญิงของกาลนานมาบ้างและหนึ่งในนั้นก็คือรินรดา

อศิร ศิลาหัตร์ทัย (โอม) หนุ่มวัยจะเลข 3 เขาคือคนที่ใคร ๆ ก็รู้จัก เพราะเรื่องเล่าปากต่อปากอย่างกับนิทาน แต่คนที่รู้จักและเคยเห็นหน้าค่าตาของเขาจริง ๆ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ซึ่งด้วยความเจ้าชู้ที่มีมาตั้งแต่สมัยเรียน เมื่อโตขึ้นมีฐานะจึงโดนคนอื่นให้คำนำหน้าว่า เสี่ย ทำให้เขากลายเป็น เสี่ยโอม ชายหนุ่มที่มีใบหน้าเป็นปริศนา คนที่หญิงสาวหลายคนปรารถนาอยากจะเจอ คิริต้า เกลวาดี (ครีมหอม) สาวน้อยวัย 20 เธอเกิดมาจากความไม่ตั้งใจของพ่อแม่ ทำให้เธอโตมาพร้อมกับคำดูถูกของแม่แท้ ๆ และคนรอบข้าง แต่แล้วเมื่อคุณตาผู้เป็นที่รักจากไป เธอจึงตัดสินใจเข้ามาตามหาคนเป็นพ่อในเมืองใหญ่ ซึ่งนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าชีวิตของเธอจะมีความสุข ครีมหอมถูกพ่อส่งไปเป็นเด็กขัดดอกเพื่อยื้อเวลาให้ครอบครัวหาเงินมาใช้หนี้ แต่ในความโชคร้ายก็คือบ่อเกิดแห่งความโชคดีของเธอ เพราะครีมหอมกำลังจะได้กลายเป็นที่รักของผู้ชายที่ หญิงสาวหลายคนอยากครอบครอง “ครีม…พี่นึกว่าครีมจะไม่กลับมาหาพี่แล้ว รู้ไหมว่าพี่คิดถึง และ เป็นห่วงครีมขนาดไหน ที่พี่ไม่สามารถไปหาหนูได้แบบนั้นน่ะ “ครีมหอมอ้ำอึ้ง แล้วรีบผลักอกเขาให้ออกห่างจากเธอ ถึงได้สังเกตเห็นว่าเขาร้องไห้ตาแดง เธอจ้องเขาแป๊บเดียว แล้วก็พูดในสิ่งที่เธอควรพูดขึ้น “เสี่ยล็อคประตูห้องนอนไว้ทำไมคะ “ “ครีมจะทำอะไร “เขานิ่งไป นี้มันจะเป็นแบบที่เขาคิดจริง ๆ หรือ ใช่แล้วที่เขาล็อคประตูห้องนอนไว้เพราะกลัวว่าเธอ จะแอบมาเก็บเสื้อผ้าหนีเขาไป แต่ทำไมมันกลายเป็นความจริงเสียได้ “เสี่ย! ตกลงเอากุญแจให้ครีมได้หรือยังคะ “เขาหันกลับมาเมื่อเธอเรียก พร้อมกับมีดปลอกผลไม้ในมือ “เสี่ยคิดจะทำอะไร “เขาเดินเข้ามาใกล้เธอ แล้วจับด้ามมีดเล่มนั้นวางมันลงบนฝามือเธอ พร้อมหันปลายมีดเข้าหาตัวเอง “ทำบ้าอะไรคะ “

คำโปรยปราย 'น้องสาว' คำนี้เธอเริ่มใช้ตั้งแต่ได้พบเจอกับเขา... ส่วนคำว่า 'พี่ชาย' คือสถานะที่เขา 'ไม่ต้องการ' ใช้กับเธอ น้องแพร: เดี๋ยวนี้...พี่เคนชอบทำ ให้ฉันใจเต้นแรงอยู่เรื่อยเลย พี่เคน: น้องสาวผม ผมหวง ผู้ชายคนไหนก็ห้ามแตะ ห้ามมอง ...และก็ห้ามยุ่งกับเธอเด็ดขาด! และจะหาว่าผม 'ไม่เตือน'

คนรักของเธอหน้าคล้ายอาจารย์สุดเนิร์ด แต่เพราะเวลาอยู่ด้วยกันเขาเร่าร้อน จนเธอคิดว่าไม่มีทางเป็นไปได้เลยทั้งสองคนจะเป็นคนเดียวกัน

เรื่องราวเกี่ยวกับเทพเซียนจากสวรรค์ที่ต้องลงเผชิญด่านเคราะห์รัก จากบุพกรรมที่เคยกระทำไว้ในอดีต

ไปป์อยู่ที่ไหน ไปป์อยู่กับใคร.. เขาจะหาไปป์จากที่ไหนได้ ไปป์… นายอยู่ไหนกัน.. ขอโทษได้ไหม ฉันอยากบอกว่าฉันขอโทษที่ทำให้นายงอนฉัน.. ฉันขอโทษที่ทำให้นายเสียความรู้สึก… นายจะให้อภัยฉันได้ไหม… ตามสบาย อยากไปไหนก็ไปเถอะ เพราะคำนี้คำเดียว ด้วยทิฐิของคำว่าเจ้านาย และเจ้าของบ้านมันเลยทำให้เขาไม่นึกถึงความรู้สึกของไปป์และของเขา... ขอโทษ ถ้าเขารู้ใจตัวเองเร็วกว่านี้สักหน่อย ถ้าเขารู้ว่าตัวเองรักไปป์มากขนาดนี้.. เขาจะไม่ทำให้ไปป์เสียใจ เขาจะทำทุกอย่างให้ไปป์ไม่จากเขาไป... ใครจะไปคิดว่าคนอย่างเขาจะรักใครเป็นและดันไปรักผู้ชายตัวเล็กหน้าสวยคนนี้ เขาเนี่ยนะไม่อยากจะเชื่อ แต่เชื่อเถอะครับก็มันรักไปแล้วนิ รักมาก หลงมาก รักไอ้เด็กซื่อบื่อมากๆ หวง ห่วง รัก รักที่สุด ไปป์ของพี่