วัยรุ่น

"เมีย? พี่อย่ามาชุบมือเปิบนะ เราแค่มีความสุขกันชั่วคราวเฉยๆ" คนหนึ่งก็ดื้อไม่ฟังใครอีกคนก็เจ้าเล่ห์เหลือเกินจุดจบความรักที่แสนอลเวงของทั้งสองจะเป็นยังไง

สายน้ำหญิงสาวที่ต้องรับภาระหนีสินทุกอย่างในบ้านที่พ่อของเธอเป็นคนก่อไว้จนทำให้ชีวิตเธอและแม่กับน้องของเธอต้องตกระกำลำบากจนเธอได้ไปเจอกับเขาแอสตัลลูกชายของมหาเศรษฐีที่เห็นแค่ผู้หญิงเป็นของแค่ของเล่น “นี่นายทุกอย่างมันไม่ได้ซื้อมาได้ด้วยเงินหรอกนะ” “แล้วเธอฉันไม่ได้ซื้อมาด้วยเงินหรอ?”

"เธอคือ 'ของ' ที่พี่ทำหาย... และพี่จะตามไปทวงคืนทุกที่!" ใครบอกว่า 'ธาม' วิศวะปี 3 เป็นเจ้าชายน้ำแข็ง? เพราะทันทีที่เขาเจอกับ 'มะนาว' สาวน้อยบริหารฯ ที่แสนจะน่ารักแต่ปากกล้า... องศาในตัวเขาก็เปลี่ยนเป็นไฟคลั่งรัก เธอ : "พี่มาวุ่นวายในพื้นที่ส่วนตัวของฉันทำไมคะ!" เขา : "แต่พื้นที่ส่วนตัวของเธอ... มันกลายเป็นพื้นที่ส่วนตัวของพี่ไปแล้วตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน... ที่รัก" ห้ามพลาด! เมื่อวิศวะสุดเย็นชาต้องละทิ้งเกียร์เพื่อตามติดสาวบริหารฯ จนถึงรั้วคณะ! ชีวิตเฟรชชี่ที่คิดว่าจะสดใส... กำลังจะถูกคลื่นความคลั่งรักของเขาโถมใส่จนหมดสิ้น!

“เรื่องระหว่างเขากับเธอควรจบลงพร้อมแสงพระอาทิตย์ของวันใหม่ แต่กลิ่นวานิลลาอ่อน ๆ บนผิวเนียนนุ่มนั่น… กลับทำให้เขาอยากครอบครองเธอมากกว่าคืนเดียว“

เธอขีดเส้นสำหรับเขาแค่คำว่า ‘เพื่อน’ ได้ชอบ ได้เอา ได้อยู่ข้าง ๆ ได้แค่เพื่อน เท่านั้นพอ

มน กชมน หญิงสาวสวยแซ่บปีสี่ ที่ต้องมาฝึกงานในบริษัทของตระกูลกิจศิริวัชรโชติ โดยหารู้ไม่ว่าลูกชายของผู้บริหารแถมยังมีศักดิ์เป็นหัวหน้าของเธอ คือพี่มิล รามิล อดีตรุ่นพี่ที่เรียนจบไปแล้ว แต่ก่อนเธอไม่ชอบขี้หน้าเขาเอามาก ๆ เพราะเธอเกิดคนเจ้าชู้เป็นที่สุด แต่เพราะเรื่องผิดพลาดในคืนนั้นดันฝากความรู้สึกที่ยากจะอธิบายฝังลึกในหัวใจของเธอไปเสียได้ นอ. สาวสวยแซ่บปีสี่ ที่ต้องมาฝึกงานในบริษัทของตระกูลกิจศิริวัชรโชติ โดยหารู้ไม่ว่าลูกชายของผู้บริหารแถมยังมีศักดิ์เป็นหัวหน้าของเธอ คือ พอ. อดีตรุ่นพี่ที่เรียนจบไปแล้ว แต่ก่อนเธอไม่ชอบขี้หน้าเขาเอามาก ๆ เพราะเธอเกลียดคนเจ้าชู้เป็นที่สุด แต่เพราะเรื่องผิดพลาดในคืนนั้นดันฝากความรู้สึกที่ยากจะอธิบายฝังลึกในหัวใจของเธอไปเสียได้

"พี่ริก" นินิวเรียกคนที่เข้ามาในห้องเธอ ฉันอยากจะกรี๊ดและกัดลิ้นตัวเองให้ขาด ฉันลืมไปสนิทว่าริกเป็นคนที่เข้าออกคอนโดของเธอได้อย่างง่ายดาย "ออกไป ถ้าไม่อยากโดนข้อหาบุกรุกห้องคนอื่นในยามวิกาล" นินิวบอกริกมาเสียดังด้วยสีหน้าโกรธจัด ที่ริกเข้าห้องเธออย่างถือวิสะ "ไม่ไป ในเมื่อที่นี่คือห้องเมียฉัน ทำไมฉันต้องออก" ร่างสูงบอกมาด้วยเสียงแข็งด้วยความไม่พอใจ "ห้องฉันไม่ใช่ห้องของยัยโมเน่ เมียคนปัจจุบันของพี่ ถ้าพี่ยังหลงเหลือความเป็นคนอยู่บ้างก็ออกไปจากห้องฉันคะ" แต่ริกกับไม่สนใจคำพูดนินิวเลยซักนิด ร่างสูงเดินเข้ามาหาคนตรงหน้า นินิวที่เห็นเช่นนั้นถึงกับจับที่ชายผ้าขนหนูเอาไว้แน่นขึ้น เพราะคนตรงหน้านั่นดูอันตรายสำหรับเธอ "อย่านะพี่ริก เรื่องของเรามันจบไปแล้ว" นินิวบอกมาด้วยเสียงสั่นเพราะสายตาที่เขามองเธอมามันน่ากลัวมากจริงๆ "ชอบฉันไม่ใช่เหรอ เอาฉันแล้วจะไปอ่อยคนอื่น อีกทำไม ฉันเห็นเต็มสองตาว่าเธอจูบกับไอ้ไทม์"

“นี่! อย่ามายุ่งกับฉันนะ!” “บังเอิญอยากยุ่งซะด้วยสิ” “ปล่อยนะฉันรีบไม่มีเวลามาเล่นกับนายหรอก!” “หาอ๊ะอายอยู่เหรอ” กึก “อ๊ะอายอยู่ไหนนายรู้เหรอ” “รู้สิ” “ก็บอกมาสิว่าอ๊ะอายอยู่ไหน” “เอาตัวเข้าแลกสิ แล้วจะบอก” ทั้งคำพูดและมือที่กำลังลูบต้นขาของเธออย่างจาบจ้วงทำให้แสนดีดีดดิ้นอย่างไม่ยอม แต่เขายังลุกล้ำเธอด้วยการปัดรวบผมหลบทางเพื่อนฝังกลีบปากที่ต้นคอทางด้านหลัง

เขาร้ายใส่ทุกคนแต่อ่อนโยนแค่กับเธอคนเดียว มาวิน วิศวกรรมเครื่องกลปี 3 เพลงขวัญ ครุศาสตร์ ปี 1

นิยามคำว่า 'เพื่อน' จะไม่มีอีกต่อไป เมื่อเขาอยากเลื่อนขั้นมากกว่าเพื่อนไปเป็น 'แฟน' เลยงัดทุกกลเม็ดเผด็จศึก 'เพื่อน' ของตัวเองทุกอย่าง