วัยรุ่น

หวานหรือพริณตาซึ่งมีอายุเพียงสิบแปดปีเท่านั้นแต่ต้องถูกแม่เลี้ยงใจร้ายพามาตรวจพรหมจรรย์เพียงเพราะพรรณีต้องการพาเธอไปขายให้เสี่ยชัด ไอ้เสี่ยบ้ากาม มันต้องการเพียงเด็กสาววัยขบเผาะเท่านั้น พริณตาหวาดกลัวอย่างมากเพราะเคยได้ยินกิตติศัพท์ของมันมาอย่างดีว่าโรคจิตแค่ไหน "ฉันอยากได้ใบรับรองว่ามันยังบริสุทธิ์อยู่ค่ะ" พรรณีบอกคุณหมอหนุ่มที่นั่งอยู่ในห้องตรวจ เขาเงยหน้าขึ้นมองคนพูดและเด็กสาวอีกคนที่นั่งก้มหน้างุด "มันเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคลเจ้า ตัวเขายอมไหมครับ" พฤกษ์คุณหมอหนุ่มวัยสามสิบสองพูดขึ้นอย่างสุภาพ "มันเป็นลูกฉัน มันก็ต้องยอมสิ แกยอมใช่ไหมอีหวาน" "ค่ะ ค่ะ" เธอรีบตอบ ในหัวกำลังคิดหาทางว่าจะหนีจากแม่เลี้ยงใจร้ายและไอ้เสี่ยบ้ากามนั้นได้อย่างไร "งั้นเชิญญาติคนไข้ไปรอข้างนอกก่อนนะครับ" คุณหมอหนุ่มผายมือให้นางพรรณีออกไปนอกห้องตรวจ "เออ ฉันขอคุยกับคุณหมอตามลำพังได้ไหมคะ" พริณตาพูดขึ้นเพราะเธออยากเจรจากับคุณหมอหนุ่มตรงหน้า เวลานี้คงไม่มีใครช่วยเธอได้อีกนอกจากเขาเท่านั้น พยาบาลผู้ช่วยสาวไม่แน่ใจหันไปมองหน้าคุณหมอหนุ่ม "ตามเข้ามาข้างใน" "มันไม่ใช่แม่หนู"

ฉันเมธาวี หรือ เมญ่า สาวสวยดาวมหาลัย ความสวย ความรวยไม่ต้องพูดถึงค่ะ แต่..แต่ สวยแล้วไงจนป่านนี้อายุจะเข้า 25ปีอีกไม่กี่สัปดาห์ ยังไม่มีแฟน ชีวิตมันเศร้า ยังเศร้าได้อีกเมื่อ..เมื่อ..ฉันเดินตกท่อ นกขี้ใส่หัว ตกส้นสูง ไปสปานวดตัว หมอนวดยังผสมเบคกิ้งโซดาแทนเกลือหิมาลัยเพราะดูผิด ความซวยต่างๆ วิ่งเข้ามาหาจนฉันตกใจ คุณนายปรานีหรือคุณแม่สุดที่รักของฉัน ผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องดวงเพราะคุณนายเป็นภรรยานายฝรั่ง (พ่อฉันเป็นลูกครึ่งแต่หน้าตาออกไปทางฝรั่งมากกว่า) ทนไม่ได้ต้องพึ่งหมอดูก็คราวนี้ หมอดูที่คุณยายของฉันนับถือ “นังหนูคนนี้ต้องมีผัวก่อนเบญจเพสไม่งั้นจะตายโหง” แม่เจ้า...ไม่ใช่ไม่เชื่อค่ะ แต่จะหาผัวจากไหน ฉันจะไปหาผัวจากไหน เมญ่าไม่เคยมีแฟน เชิดใส่ผู้มาตลอดตั้งแต่จำความได้ แล้วผู้ชายสมัยนี้ไม่ได้หากันง่าย 50% มีเมียแล้ว 30%เป็นเกย์ เหลือ 20 % ก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ทางเลือกเดียวของฉัน “เอาเพื่อนกันทำผัวเนี่ยแหละ” ปุณกรณ์ หรือหมอปั้น เป็นเพื่อนสนิทของเมญ่า ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม เขาคนนี้แหละทางรอดทางเดียวของเมญ่า

“ทีตอนที่ไปคลินิกแล้วขึ้นขาหยั่งไม่คิดจะอายบ้างเหรอ แล้วถ้าวันนี้คนที่ตรวจคุณเป็นผู้ชายคนอื่นล่ะคุณจะทำยังไง” เธอคอยส่งทั้งขนม กาแฟและมักจะเดินมาให้เขาเห็นบ่อย ๆ แต่เขาไม่ค่อยชอบเธอเท่าไหร่เพราะไม่ต่างกับพวกโรคจิต ไม่ว่าเขาจะทำอะไรกับผู้หญิงคนอื่นที่ห้องไหน ทำไมต้องเจอกับเธอทุกทีสิน่า!! ** นิยายเรื่องนี้พระเอกเริ่มแรกไม่ใช่คนดีนะคะ ปากร้ายและเอาแต่ใจ นิยายเป็นแนว 18+ มีฉากอีโรติกค่อนข้างละเอียด ควรใช้วิจารณญาณในการเสพ ** สำคัญโปรดอ่าน ** นิยายของไรต์อาจจะถูกจริตกับบางคน เพราะเป็นแนวรักโรแมนติก อีโรติก มีการพูดจารุนแรง

เพราะแม่หนีไปกับแฟนใหม่ และทิ้งเธอไว้กับพ่อเลี้ยง ความแค้นทั้งหมดของพ่อเลี้ยงจึงตกมาอยู่ที่เธอ รวมไปถึงหน้าที่บนเตียงก็เช่นกัน เธอมีหน้าที่แค่รองรับอารมณ์ฉัน แทนแม่ของเธอเท่านั้น

"ตะวันกูมีเรื่องจะคุยกับมึง เรื่องสำคัญ" 'เรื่อง???" "กูว่ากูกับมึงกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมเหอะว่ะ กูว่ากูกับมึงคงไปด้วยไม่รอด" "แล้ว?" "เราเลิกกันเหอะ" "อืม" "หมายความว่า" "เลิกก็เลิก" "ทำไมมึงพูดง่ายขนาดนี้วะมึงไม่โวยวายสักหน่อยเหรอ" "จะให้กูโวยวายเพื่อกูรู้ว่าสักวันมึงต้องพูดคำนี้" "แล้วมึงเสียใจมั้ย" "หึไม่อ่ะกูทำใจไว้ละ" "แล้วพ่อแม่มึงกับพ่อแม่กู" "มึงไม่ต้องห่วงเดี๋ยวกูเคลียร์เอง" "มึงแน่ใจว่าเคลียร์ได้โดยเฉพาะพ่อมึง" "หรือมึงจะไปเคลียร์กับพ่อกูเอง" "กูยอมรับว่ากูขี้ขลาดว่ะกูยังไม่อยากตายตอนนี้เพราะโดนพ่อมึงเอาปืนมาไล่ยิงกะบาลกู" "เหอะมึงกลัวตายด้วยเหรอ" "ลูกชายกูยังใช้งานไม่คุ้มเลยจะให้กูรีบตายไปไหนวะ" "หึ มึงก็คิดได้แค่นี้อ่ะเนอะ" " ตกลงกูกับมึงเลิกกัน" "เออ" "แต่เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมใช่ไหม" "มึงอยากเป็นอะไรก็เป็น"  

“ ถ้าเลือกเกิดได้ ก็อยากเกิดมาเหมาะสมกับเธอมากกว่านี้ ในฐานะที่ไม่ใช่พี่ชาย“ หนุ่มหล่อโสดมาดดี แววตามีแต่ความอบอุ่น ผู้ชายที่สุภาพและพูดเพราะคนนี้ เขาคือคนที่เธอเรียกว่าพี่ชายมาตลอดชีวิต “พี่ไทจะไปไหนคะ? ไม่นอนที่บ้านเหรอคะ?” “คืนนี้พี่มีนัดวันเกิดเพื่อนครับ ว่าจะนอนที่คอนโด” “แล้วใครจะไปส่งน้องไปเรียนละคะถ้าพี่ไทไม่อยู่” “พี่บอกคุณพ่อไว้แล้วครับ พรุ่งนี้คุณพ่อจะไปส่งหนูครับ” “ทำไมพี่ไทไปเที่ยวดึกๆได้ ทำไมหนูไปไม่ได้คะ ไม่ยุติธรรมเลยอ่ะ” “หนูยังเด็กนะโมลิน” “โตแล้วค่ะ โตจนมีแฟนได้แล้วค่ะ อุ๊บ!” “โมลิน ไหนพูดอีกทีซิว่ามีแฟน?” “อุ้ย! พี่ไทน่ากลัว ไปหาคุณแม่ดีกว่า” “เฮ้อ”

นิยาเซ็ตเรื่องสั้น สำหรับความรักของหนุ่มสาวที่มีช่องว่าระหว่างวัยเป็นตัวแปร การงอนง้อ การบอกรัก เริ่มต้นด้วยการเข้าใจผิด หรือความอยากรู้อยากลองของสาวน้อย ที่จะมาเขย่าหัวใจหนุ่มใหญ่ให้หวั่นไหว เน้นความรักความสัมพันธ์ของตัวละครเป็นหลัก หมายเหตุ เป็นนิยายสั้นหลายเรื่องลงต่อๆกัน เน้นกระชับความสัมพันธ์

หึงเกินเพื่อน หวงเกินแฟน แต่สุดท้ายบอก… ‘กูไม่เอาเพื่อนทำเมีย’ อีกคนดีใจหางกระดิกเมื่อเพื่อนเลิกกับแฟน หงอยเป็นหมาเมื่อเพื่อนมีคนคุยใหม่ สถานะของใจคือ คนรักในความลับ ฉันรักแกมากกว่าเพื่อนมาตั้งนานแล้ว. ไม่มีใครรู้หรอก เพราะฉันซ่อนไว้ดี… อยู่ในแอคไอจีลับ ที่เต็มไปด้วยรูปและโมเมนต์ของ ‘เพื่อนสนิท’ ที่ฉันคิดไม่ซื่อ💔

ฟางข้าว หญิงสาวหน้าตาน่ารัก ณดล หนุ่มลูกครึ่งตาหวาน ผิวขาวกว่าผู้หญิงหลายๆ คน จะเป็นยังไงถ้าต่างฝ่ายต่างแอบรักกันอยู่ แต่ไม่มีใครยอมพูดออกมา ความสัมพันธ์ครั้งนี้ ใครจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อน และจะลงเอยยังไง “แต่ถ้าฉันไม่อยู่ ควรรู้นะ…ว่าจะต้องทำตัวยังไง แต่งตัวยังไง เข้าใจไหม หืม” ใบหน้าหวานหันหน้าหนีปลายจมูกโด่งที่คลอเคลียแก้มนุ่ม พูดเสียงดุดัน เจ้าของตักแกร่งถือโอกาสสูดดมกลิ่นหอมหวานจากร่างบางบนตัก ริมฝีปากกัดหัวไหล่มนแรงๆ อย่างมันเขี้ยว “อ๊ะ เจ็บ” “หืม เสียงได้อารมณ์ดีจัง”

หลังถูกแฟนเก่าบอกเลิกด้วยเหตุผลที่ว่า ‘ต้าเหนิง’ มีอารมณ์มากเกินไปเนื่องจากเธอต้องการจะมีเซ็กส์ในหนึ่งวันมากกว่า 10 ครั้ง แล้วเขาทำให้ไม่ได้ ชีวิตของต้าเหนิงก็เปลี่ยนไปในทิศทางที่คาดไม่ถึง เธอเลือกที่ติดต่อแม่เล้าแห่งหนึ่งในย่านใจกลางเมืองและกลายเป็นหญิงค้าบริการ แต่เรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นอีก เมื่อ ‘ธเนศ’ อาจารย์มหาลัยคนใหม่เลือกที่จะซื้อบริการเธอ อีกทั้งยังต้องการที่จะผูกปิ่นโตกับเธอด้วย!?