เข้าใจผิด

 "คิน...แพรท้อง" "ท้อง?? เธอท้องกับใครล่ะ" "ทำไมคินถึงถามแพรแบบนี้" "แล้วทำไมจะถามไม่ได้ในเมื่อเธอไม่ได้นอนกับฉันแค่คนเดียว" "คิน" "อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอมั่วกับใครบ้างทำอะไรอย่าคิดว่าฉันโง่ดิ" "พูดแบบนี้แปลว่าคินจะไม่รับผิดชอบเด็กในท้องของแพรใช่มั้ย" "เออดิใครมันจะไปโง่รับวะ!!!" "ถ้าคินคิดว่าเด็กในท้องแพรไม่ใช่ลูกของคินแพร.....จะไปเอาเด็กออก" "ตามใจลูกเธอไม่ใช่ลูกฉัน" "ถ้าวันนึงคินรู้ความจริงวันนั้นคินจะต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต" "ไม่มีวันนั้นอย่างแน่นอน"

เขายัดเยียด ตราหน้าเธอว่าเป็นเมียน้อย ไม่มีสิทธิ์แม้แต่แก้ต่างให้กับตัวเอง… ความลับนำพาความสัมพันธ์ มาซึ่ง รัก โลภ โกรธ และลุ่มหลง พัวพันกันจนเกินกว่าจะปล่อยมือ แม้อีกคนจะอยากจากไปแค่ไหน สายสัมพันธ์เล็ก ๆ กับตราตรึงผูกมัดให้อยู่ข้างกายซึ่งกัน

“สวัสดีค่ะ ท่านผีปู่ผีย่าผีตาผียายท่านผีบรรพบุรุษทั้งหลายเจ้าขา หนูชื่อลลนานะคะ ชื่อเล่นว่านุ่มค่ะ ถูกคนใจร้ายหน้าตาดีแต่ปัญญานิ่มเข้าใจผิดจับตัวมาแล้วยังพูดจาทำร้ายจิตใจนุ่มต่างๆ นานา นุ่มเสียใจมากเลยค่ะและคิดถึงบ้านมากแล้วก็เป็นห่วงนิ่งที่อาการสาหัสอยู่ด้วย นุ่มอยากขอให้พวกท่านดลบันดาลให้เขาปล่อยตัวนุ่มกลับบ้านเร็วๆ ด้วยค่ะ และขอให้นุ่มพ้นจากอำนาจชั่วร้ายป่าเถื่อนของคนใจร้ายด้วยเถิ้ดดด และจะให้ดีนุ่มขอสามตัวตรงๆ งวดนี้เลยนะคะ นุ่มจะได้มีเงินมีความสุขสบายไม่ต้องทำงานกลางคืนให้ใครดูหมิ่นเหยียดหยามว่าเป็นผู้หญิงกลางคืน ไม่ต้องเจอผู้ชายนิสัยไม่ดีมาลวนลามทำร้าย แต่ถ้าจะให้ดีที่สุด ดีมากๆ ก็ขอให้นุ่มได้สามีดีๆ หล่อๆ จิตใจดีไม่ปัญญานิ่ม และรวยมาก รักนุ่มมากๆๆๆ นะคะ สาธุๆๆ” “นี่เธอ พอได้แล้ว เลอะเทอะเพ้อเจ้อไปกันใหญ่แล้ว” สิงหาเอ็ดหญิงสาวที่บรรจงปักธูปด้วยรอยยิ้มอย่างหมั่นไส้เหลือคณา ที่ไม่ดูให้ดี ขอโทษ โอเคมั้ย พอใจรึยัง” สิงหาโวยเสียงขุ่นมองหน้าหญิงสาวที่ยิ้มยียวนด้วยความหมั่นไส้เหลือกำลัง พอรู้ว่าเขาผิดเจ้าหล่อนก็เล่นไม่เลิก

ยิ่งหนีก็ยิ่งใกล้ ยิ่งไกลก็ยิ่งคิดถึง อภัสราต้องออกจากมหาวิทยาลัย ตั้งแต่ยังเรียนไม่จบเทอมแรกด้วยซ้ำ เมื่อไปมีความสัมพันธ์กับรุ่นพี่ สาวน้อยอายุ18แบกหัวใจที่บอบช้ำพร้อมกับลูกในท้อง หนีไปถึง 6 ปีเต็ม

กลิ่นตัวของหญิงสาวเหตุใดถึงได้สาปสางถึงเพียงนี้ นายพรานอินทร์ฝีมือดีทั้งยังหล่อเหลาเอามันทำเมียลงได้อย่างไร? "ของเอ็งมันใหญ่ถึงเพียงนี้เชียวรึกอบัว ข้าชักหลงใหลเอ็งขึ้นทุกทีแล้วสิ หึหึ"

“ขอร้องนะคะคุณเกล ตะวันไม่ไหวแล้วจริงๆ คุณเกลอย่าทำอะไรตะวันอีกนะคะ” ภูตะวันขอร้องอ้อนวอนเสียงสั่น ชายหนุ่มยกมือขึ้นเช็ดหยาดน้ำตาบนใบหน้าสวย ตัดสินใจข่มความปวดร้าวทางร่างกายที่ยังตื่นตัวไม่มากลุกขึ้นนั่ง พร้อมกับดึงเอาร่างของคนที่ร้องขอตามติดมาด้วย “ว่าไงล่ะตรีประดับ ไม่อยากรู้เรื่องเพื่อนแล้วหรือไง นี่ฉันลดข้อต่อรองลงให้แล้วนะ” เฟดเดอริโกถาม ขณะวาดไปตามความยาวของโซฟา “ว่าไงละ ถ้าเธอไม่อยากรู้ ฉันก็จะได้...” ชายหนุ่มแกล้งยันตัวลุกขึ้นยื

เธอทิ้งเขาไปโดยไม่มีแม้แต่คำร่ำลา แต่โชคชะตาก็นำพาเธอกับมาพานพบกับเขาอีกครั้งในฐานะผู้ให้บริการกับลูกค้าเมื่อเธอต้องขายศักดิ์ศรีแลกเงินเพื่อรักษาเลือดเนื้อเชื้อไขที่เกิดจากเขา ปราณ ประภาวินท์ กิตติธนปกรณ์ นักธุรกิจหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาวัย 31 ปี เจ้าของโรงแรมหรูที่มีสาขาครอบคลุมทุกจังหวะ นิสัยสุขุมนุ่มลึก ใจเย็น อ่อนโยน "เรามารือฟื้นความทรงจำกันหน่อยไหมวารี แต่ผมมีค่าตอบแทนให้ด้วยนะ..น้ำละ 300,000 พอไหม" วารี สุขเกษม คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวหน้าตาสะสวยวัย 28 ปี นิสัยอ่อนหวานแต่ซ่อนความเด็ดเดี่ยว และความแข็งแกร่งเอาไว้ภายใน "ไม่..ฉันไม่รับงานนี้แล้วค่ะ"

สามชาติภพที่เวียนว่ายนางสามารถจดจำเรื่องราวได้ทุกสิ่ง แต่ไม่ว่าจะทำเช่นไรก็หนีไม่พ้นจอมมารผู้หนึ่ง คนที่นางมั่นใจว่าเป็นผู้สังหารตนในชาติที่สอง ชาติสุดท้ายนางต้องใช้ชีวิตให้ดีหลีกหนีจากจอมมารให้จงได้

การกลับมาพบกันอีกครั้งของเขาและเธอจะเกิดอะไรขึ้น เมื่อคนหนึ่งปักใจเชื่อไปแล้วว่า "ถูกทิ้ง" แต่อีกคนก็น้ำท่วมปากพูดความจริงอะไรไม่ได้ งานนี้จึงเดิมพันกันด้วยหัวใจ ... "ถ้าพี่ไม่รักผมแล้วก็คืนหัวใจผมมา"

ยิ่งเขาร้าย เธอก็ยิ่งอยากรู้จัก ยิ่งเขาเจ้าชู้ เธอก็ยิ่งอยากเข้าหา ยอมแม้กระทั่งเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เป็นในแบบที่คิดว่าเขาจะชอบ เบื้องหลังความเฉยชา และคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเธอหลายๆ ครั้ง โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าเพราะอะไรเขาถึงเกลียดเธอ เกลียดพี่ชายเธอ อาจจะรวมถึงครอบครัวเธอด้วยซ้ำ จนวันที่เธอได้รู้ความจริง ผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นแฟนพี่ชายเธอ ก็ยังเคยเป็นแฟนเขาด้วยเช่นกัน และเมื่อผู้หญิงคนนั้นกลับเข้ามาในชีวิตเขาอีกครั้ง กลับมาในวันที่เธอกับเขาไม่ใช่แค่คนรู้จักกันธรรมดา อุบัติเหตุบนเตียงในคืนนั้นรวมถึงเรื่องราวบนรถในครั้งถัดมาที่เป็นต้นเหตุสำคัญ ทั้งที่เธอควรจะได้สานสัมพันธ์กับเขาต่อ แต่เพราะผู้หญิงคนนั้น ทำให้ความสัมพันธ์ของเธอและเขาเป็นเหมือนเส้นขนานกันอีกครั้ง เธอได้แต่รอ รอวันที่เธอจะไม่สามารถฝืนตัวเองได้อีกต่อไป วันนั้น เธอคงจะเปลี่ยนใจ จนวันที่เธอได้รู้ความจริงบางอย่างอีกครั้ง ความจริงที่ทำให้เธอ ยังคงไม่เปลี่ยนใจจากเขา มุ่งหวังอีกครั้งว่ามันจะดีขึ้น แม้เรื่องราวที่เผชิญจะอันตรายเธอก็พร้อมที่จะเผชิญมันพร้อมกับเขา และรอวันที่เขาคนนั้น จะเปลี่ยนมารักเธอ