แอบรัก

  "พี่กลัวน้องชายตัวเองจะไม่ได้เมียหรือไงถึงตามติดผมขนาดนี้" ผมยืนกอดอกจ้องหน้าพี่สาวไอ้ซันอย่างเหลืออดแล้วถามคำถามที่ผมคันปากจะพูดมาหลายวันเพราะวันๆ แม่งไม่ทำอะไรเอาแต่ตามติดผมแจจะไปไหนทำอะไรก็ตาม ตามแม่งทั้งวัน "ก็ถ้านายไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับตะวันพี่ก็ไม่มาตามให้เสียเวลาแบบนี้หรอกจะบอกให้ คิดว่าอยากมารึไงร้อนก็ร้อน เชอะ"  ผมเหลือบมองการกระทำซายน์พี่สาวของไอ้ซันเธอสะบัดหน้าพรึดแบบโกรธๆ หึ นิสัยแบบนี้แม่งเป็นกันทั้งพี่ทั้งน้องเลยสินะ "ถ้าน้องชายพี่มันทำตัวดีกับตะวันผมก็คงไม่เข้าไปยุ่งหรอกแต่นี่น้องชายพี่มันทำเลวไงแปลกตรงไหนที่ผมจะปกป้องคนที่ผมรัก" ผมรักตะวันผมก็บอกว่ารักไม่คิดจะปิดบังแล้วซายน์จะมาทำหน้าหงิกหน้างอใส่ผมทำไมผมไม่เข้าใจ "แต่ตะวันรักซันไม่ได้รักนายยังไงตะวันก็ต้องกลับมาคืนดีกับน้องชายพี่อยู่ดี" พี่สาวที่แสนดีกลัวน้องจะไม่ได้เมีย หึ  (ตะวันกับซันเดย์อยู่ในเรื่อง เพื่อนที่แปลว่าเมียนะคะไปอ่านกันได้ค่า รับประกันว่าต้องมีเสียน้ำตา)  

"กลับมาคบกันไม่งั้นฉันจะบอกพ่อแม่เธอเรื่องคืนนั้นที่ฉันเอาเธอแล้ว"

เธอ : คงไม่ผิดมั้ง หากจะเก็บผู้ชายไว้ใกล้ตัวสักคน เขา : อยากเป็นเด็กเลี้ยงของสาวที่อายุมากกว่า ‘ภาสกร’ คิดว่าเจ้านายเก่าของตนเป็นผู้หญิงที่เจ้าระเบียบ เย็นชาเหมือนเจ้าหญิงน้ำแข็ง ทว่าเขาเมื่อได้เห็นความอ่อนแอของเธอแล้วอยากกอดปลอบชะมัด ‘พนิดา’ ต้องการข้อมูลในการเขียนงานของตัวเอง แต่มันเป็นเรื่องเรต ยี่สิบบวก ที่เธอดันไม่ถนัดเอาเสียเลย งานนี้ยังไงก็ต้องมีตัวช่วย

เมื่อเชฟหญิงที่หยิ่งยโสจนมีแต่ผู้คนเกลียดกับเกิดอุบัติเหตุย้อนเวลามาเป็นลูกคนจนที่แสนลำบากในยุค80...

"หนู พรุ่งนี้เช้าเราไปจดทะเบียนสมรสกันนะ" เสียงทุ้มเอ่ยบอกคนบนอกพร้อมกับลูบหัวเบา ๆ "ฮะ!" "เฮียพูดว่า พรุ่งนี้เราไปจดทะเบียนสมรสกันนะ " "ขอเหตุผลที่เฮียคิดจะทำแบบนั้นได้มั้ยคะ" หญิงสาวเงยหน้าขึ้นถาม "...เพราะเฮียมั่นใจหนูไง เฮียเลยอยากให้หนูมั่นใจเฮียด้วย" "แล้วถ้าพีชไม่มั่นใจล่ะ??..

คุณหมอหนุ่มแอบรักเด็กหนุ่มวัยมัธยม แต่ยังไม่กล้าทำอะไรเพราะน้องยังเด็ก รอให้โตก่อนเถอะ ค่อยๆ เลี้ยงไว้ทีละนิดค่ะ “พี่หมออย่าเปลี่ยนเรื่อง ตอบผมมาก่อนว่าชอบไหม” “อือ ชอบ” “ก็แค่นั้น” “อะไรก็แค่นั้น” “ก็แค่พูดว่าชอบ มันไม่เห็นอยากตรงไหน” “หวาน ขอกินอีกได้ไหม” “กินช็อกแลตหรือกินผม” ถามออกไปแล้วก็หน้าแดงลามไปถึงใบหู “ใครสอนให้พูดแบบนี้” “ไม่มีใครสอน แค่พูดเพราะอยากพูด” “อย่าพูดกับใครอีก” “แล้วถ้าพูดกับพี่หมอได้ไหมครับ” “พูดแล้วก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองพูด คิดว่ารับผิดชอบได้ไหม” “คิดว่าได้” “งั้นก็ต้องพิสูจน์” “ผมก็รออยู่” “ยั่วดีนัก”

เธอแอบรักพี่ชายข้างบ้านมาตั้งแต่เยาว์วัย ความรู้สึกที่มีให้ไม่เคยปิดบัง แต่ทว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่ชายคนนี้ไม่เคยคิดอะไรกับเธอไปมากกว่าคำว่าน้องสาว พอวันนึงที่เธอเปลี่ยนไปความรู้สึกของเขากลับหงุดหงิดขึ้นมาซะงั้นทั้งๆ ที่เมื่อก่อนอยากให้เธอออกไปจากชีวิตสักที

หมื่นพิบูลย์ไพศาล(ขวัญ) แก้วตา(หลานสาวกำนันเดช) พ่อขวัญ หน้าที่กำจัดคนคดโกงจำต้องรักษา แต่ถ้าต้องแลกมาด้วยการเชือดเฉือนหัวใจตัวเองเล่า ขวัญจะทำเช่นไร สาบานว่าเขาไม่มีวันทรยศต่อบ้านเมือง และจะไม่มีวันทรยศต่อหัวใจ แก้วตา เมื่อความรักก่อเกิดกับ คนดี ที่ไม่คู่ควรในสายตาของคุณลุง หล่อนจะทำเช่นไรจึงจะรักษาทั้งหัวใจและความกตัญญูไว้ได้

‘เพราะปากพล่อย พัฒน์ชนะจึงพนันขันต่อกับเพื่อนสนิทว่าจะแอ้มรุ่นน้องสาวสวยอย่างภัทรานิษฐ์ในคืนเลี้ยงรุ่น เขาทำผิดกับเธอทั้งๆ ที่ไม่ได้รักในขณะที่เธอนั้นตกหลงรักชายหนุ่มเต็มหัวใจ หลังผ่านค่ำคืนที่แสนเร่าร้อนภัทรานิษฐ์กลับพบว่าตัวเธอกำลังตั้งครรภ์!’

แพรวรู้ใช่ไหมว่าเรนเป็นเกย์ เรนเป็นรับไม่ใช่รุก เรนทำงานร้านข้าวต้มนะ มาชอบเรนเป็นเพื่อนเรน แพรวไม่อายคนหรือไงเวลามีคนถาม หรือว่าแพรวอยากลองของแปลกแบบเรนที่มีแต่คนรังเกียจ หรือว่ามันน่าสนใจ เลยลองเล่นสนุกดู เบื่อเมื่อไหร่ค่อยไป