โรงเรียน

คะน้าถูกรับเลี้ยงมาในครอบครัวร่ำรวยที่มีลูกชายคนเดียว ตลอดเวลาโตมาด้วยกันเขาไม่เคยจะญาติดีเเละเห็นเธอเป็นเพียงคนใช้เท่านั้น!

“ปู” สัตว์ตัวเล็ก ๆ สำหรับใครหลาย ๆ คน ที่ดูเหมือนว่ามันจะไม่มีประโยชน์อะไรนอกเสียจากการเป็นอาหารบนจาน แต่สำหรับเด็กชายหาดคนหนึ่ง “ปู” กลับเป็น “บทเรียนชีวิต” และยังเป็นสัตว์ตัวเล็ก ๆ ที่ “เปลี่ยนชีวิต” ของเด็กชายหาดธรรมดาอย่างเขาไปตลอดกาล

เมื่อสิ่งที่คุณเคยได้ยินและเคยรู้จักมา "ดุ" กว่าที่คุณเคยรู้ แน่ใจแล้วนะ ว่า "มัน" ไม่ได้อยู่ในโรงเรียนของคุณ

คำโปรย: "ถ้าแดชขอโทษมัน สัญญามาก่อนดิว่าดีน่าจะยอมเป็นแฟนกับแดช" แดชยกมือขึ้นกอดอกขณะที่ ใบหน้าหล่อคมก้มลงหาใบหน้าสวยหวานจนแทบจะแนบชิดติดเป็นคนๆ เดียวกัน "ดีน่าจะยอมเป็นแฟนของแดชไหมละ" แนะนำตัวละคร พระเอก: แดช ชนัศชัย ศิวาพร ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของไฮโซหนุ่ม 'ชินสีห์ ศิวา พร' และ 'อัญชลี ศรีบุญผึ้ง' กำลังศึกษาอยู่ใน ระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายปีที่6 แดชเป็นเด็ก หนุ่มที่มีความก้าวร้าวและเอาแต่ใจตัวเอง หากจะมี ก็เพียงแค่บุคคลหนึ่งที่แดชยินยอมเธอได้ทุกอย่าง ไม่ว่าเธอจะร้องขออะไรก็ตาม ด้วยหวังว่ามันจะ ทำให้เธอยอมรับเขาเข้าไปข้างในหัวใจของเธอ แต่ก็มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่หญิงสาวร้องขอจาก แดชและนับได้ว่าเป็นเรื่องที่ยากที่สุดสำหรับคน เกเรอย่างแดช เธอขอให้เขา 'เลิกรังแกข่มเหงคน อื่น' แลกกับการที่เธอจะตกลงเป็นแฟนกับเขา... ดีน่า ดรัลพร สุรพลพรัญชัย ดีน่าเป็นเพื่อนร่วมห้องเดียวกันกับแดช แน่นอนว่า ดีน่าเองก็รู้ตัวมาเสมอว่าแดชนั้นมีความรู้สึกแบบ ไหนต่อตัวเอง แต่เพราะความก้าวร้าวและป่าเถื่อน ของแดชจึงทำให้ดีน่าเลือกที่จะทำเป็นไม่รับรู้ถึง ความรู้สึกในส่วนนั้นที่แดชมีต่อเธอ ก่อนที่พ่อและ แม่ของแดชจะเดินทางมาหาเธอด้วยตัวเองเพื่อร้องขอให้ดีน่าช่วยรับลูกชายของพวกตนไปไว้ใน พิจรณา ด้วยรู้ดีว่าดีน่านั้นเป็นเพียงคนเดียวที่จะ กำราบเจ้าเด็กดื้ออย่างลูกชายของพวกตนได้...

ถ้าถามว่าความรักครั้งก่อนเป็นยังไง คำตอบของเธอคือเขาเป็นคนดีมาก เขาเป็นคนสอนให้เธอรู้จักคำว่ารักคืออะไรความทรงจำระหว่างเราสองคนมันสวยงาม "แล้วทำไมเลิกกันละ..."

“กลัวพี่เหรอ” ปากถาม แต่ร่างหนายังเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ “เปล่านิ” ฉันเดินถอยหลังมาจนชนเข้ากับโต๊ะตัวยาวในห้อง “แล้วถอยหนีทำไม” พี่ราเรซจ้องมองสบตาฉันนิ่ง แววตาของเขาดูราบเรียบ ฉันเดาไม่ออกเลยจริงๆ ว่าเขาคิดอะไรอยู่ “ก็พี่เดินเข้ามาใกล้ทำไมล่ะ” ฉันมองเขาอย่างระแวง แขนหนาสองข้างยื่นเข้ามากักตัวฉันไว้กับโต๊ะ ฉันรีบยกแขนของตัวเองขึ้นมาดันอกแกร่งไว้ไม่ให้เขาเข้ามาชิดกว่านี้ พี่ราเรซโน้มหน้ามาใกล้ ปลายจมูกโด่งเฉียนแก้มฉันไปนิดเดียว “คิดถึงมั้ง..” เขากระซิบตอบที่ข้างหู ตึกๆ ๆ ๆ ๆ ตึกๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จะเต้นแรงอะไรหนักหนา ไอ้หัวใจบ้า เดี๋ยวเขาก็ได้ยินหมดหรอก “คิดถึงทำไมค่ะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย” ฉันเผลอสบตากับตาคมเข้าอย่างจัง กลิ่นตัวหอมแตะจมูกชวนหลงใหล “ต้องเป็น...ก่อนใช่ไหม ถึงจะคิดถึงได้” พี่ราเรซยังจ้องมองสบตาฉันไม่ห่าง “งะ..งั้นมั้ง...” ฉันตอบอย่างตะกุกตะกัก “พี่คิดถึงต้านะ..”

แรก ๆ ไม่ชอบหน้าก็บอกอีกฝ่ายว่า “อย่ายุ่งกับฉันนะ” หลัง ๆ รั้งคนตรงหน้าไว้อ้อนวอนด้วยสายตา “อย่าไปนะ”

" ถ้าอัทธ์คิดว่า เฟื่อง วุ่นวายกับอัทธ์ มากเกินไป เฟื่องขอโทษแล้วกัน " "อัทธ์รักวาดคนเดียว เฟื่องเป็นแค่เพื่อน เท่านั้น " "จำไว้นะ เฟื่องลดา อัทธ์ เค้ารักแต่ฉัน ไม่ว่าฉันจะเห็นเค้าเป็นแค่ตัวเลือก เค้าก็ไม่แคร์ " เพราะรู้ดีว่า เค้ารักคนอื่น และเค้ารอแต่คนอื่น แต่หัวใจของเธอ มันไม่ยอมฟัง เธอชอบเค้า ก็เหมือนที่เค้า ชอบคนอื่นนั่นแหละ ความรัก ระหว่าง เฟื่องลดา และ อัทธ์ จะจบลงยังไง ในเมื่อ คนที่ไม่ใช่ ทำอะไรก็ผิดตลอด

แม้ไม่มีอยู่แต่คงอยู่ในใจตลอดไป ผมชื่ออ๊อด บ้านอยู่ท้ายตลาดฝั่งขะโน้น เตี่ยผมเปิดร้านโอเลี้ยง ขายแก้วละครึ่งสลึง สักหกโมงเช้าคนจะเต็มร้านจนบางคนยังต้องยกเก้าอี้จากบ้านมานั้งเองเลยล่ะ ส่วนเธอคนนั้นชื่อนนน ไม่ใช่นะนะนะ นะครับผม ชื่อเธออ่านว่า นะ-นน หนุ่มน้อยลูกเจ้าของร้านถ่ายรูปในตลาด พ่อเธอดุทีเดียว ได้ยินว่าลุงแกพกปืนยาวเหน็บเอวไว้เวลานอน เวลานอนฝันร้าย จะสดุ้งชักปืนก่อนเลย

เมื่อไอโกะและโช ถูกเลือกให้มาทำภารกิจตามล่าหาวิญญานปีศาจต้องคำสาปที่โรงเรียนร้างแห่งหนึ่ง...โดยที่พวกเขาไม่รู้เลยว่าความน่ากลัวและเรื่องเลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้นกับพวกเขา