Professor Ryven Rhys was secretly married to his student Leandra Leyn Torres, and only their family knew about it. They are trying their best to hide it from the other student, but something happened that the only choice of Ryven is to revail their marriage to protect her wife. It wasn't perfect marriege at first but, at years passed by he realized that he can't live without Leandra on her side.
더 보기___
"What the hell are you doing?!" Rinig kong sigaw ni Ry sa labas ng cr. Wala talaga 'tong ginawa sa buhay kung 'ndi ang magsungit sa mga taong nakapaligid sa kaniya. Pasalamat ka talaga mahal kita, e. "Sandali lang! Ito naman masyadong atat gumawa ng kababalaghan." Nakangisi kong sabi. Wala naman siyang choice kasi nauna akong maligo dito. "It's already 7:30 am, Leandra Leyn!" Mas lalo akong napangisi. "Ano naman? We can still do that thing, Mr. Santiago." Kunot na kunot ang noo niya nang buksan ko ang pinto. We're married after all. Yes, wala pang nangyayari sa amin pero, ang sarap lang niyang asarin. Mabilis siyang nag-iwas ng tingin nang makitang tanging tuwalya lang ang pangtakip ko ng katawan. "Wala akong oras maki-paglokohan, Leyn." Lalampasan na sana niya ako nang hawakan ko ang braso niya. "Hindi ka makahintay kanina lang, ha? Bakit ngayon hindi mo 'ko matignan?" My eyes widened when he immediately pinned me on the wall, trapping both of my arms on my side. It scares me how he makes me melt into his arms. "W-what are you doing?" Utal kong tanong. But, instead of answering me his fingers caressed my cheeks gently, his eyes on my lips. "Now tell me, do you want me to this or -" "Oh My God! Pasensya na kung naabala ko kayo!" Pareho kaming napatingin sa pinto nang biglang magsalita si mommy. Mabilis kong naitulak si Ry, na kasalukuyan pang nakangisi sa akin. "It's okay, Mom." Nakangiting sagot ni Ry bago tuluyang pumasok sa banyo. Wala talagang kuwenta iyon! "Hay, ang sweet talaga ni Ry, anak!" Natatawang saad ni mommy. Bumuntong-hininga nalang ako. I don't know what to say. Nakokonsesya ako dahil sa harapan ni mommy, ayos kami ni Ryven. Pero, pag kaming dalawa lang, ang hirap. Hindi ko alam kung bakit kailangan kong masaktan. Ito naman ang ginusto ko, e, ang makasama siya araw-araw. Pero, minsan masakit rin pala talagang umasa sa isang bagay na malabong mangyari. 3 years na kaming kasal pero, hanggang ngayon wala pa rin talagang improvement. We don't talk like we used to be. Minsan, inggit na inggit ako sa mga nakikita kong couple post. How happy and in-love they are. "We're here." Nagtataka kong sumulyap sa labas. Nandito na pala ako. Yes, hinatid niya ako pero kailangan ko pang maglakad papuntang university dahil baka raw may makakita sa amin. "Is there something bothering you?" Tamad na tanong niya. Mukhang napansin niya ang pananahimik ko. "Huwag mong lagyan ng malisya ang ginawa ko kanina. It's nothing." Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko. Wala talaga siyang pakialam sa mararamdaman ko. Hindi ko naman iniisip iyong nangyari kanina kasi talagang wala lang iyon pero, kailangan pa ba niyang ipa-mukha?! "Whatever." Inis kong sabi bago bumama. Malakas ko pang sinarado ang pinto ng kotse niya. Hindi ko alam kung bakit ba ako nagkagusto sa katulad niya. Dakilang walang pakialam sa mundo! *** "Bakit nakasimangot kana naman diyan?" Tanong ni Katharine. My best friend. Ang nag-iisang nakakaalam ng tungkol sa amin ni Ry. "Asawa mo na naman?" Hindi ko makuhang sumagot. "Nandiyan naman kasi si Krayze, bakit kasi pinipilit ang sarili mo do'n? Maganda ka naman." Pilit lang akong bapangiti rito. "Kung sana madali lang iyon gawin, Kath. Kaso hindi, e. How to unlove someone ba?" Umiling nalang siya. "Isa pa, kasal na ako." Tipid kong sagot at naunang pumasok. "Nag-resign raw si Mr. Alfonso." Sinulyapan ko si Lorie na halatang kanina pa nakikipag-asaran sa mga kaklase namin. "Bakit raw?" Nagtataka kong tanong. Midterm na namin kaya paano iyong mga grado namin? "May malalang sakit raw? I'm not sure but, iyon ang rinig ko. Balita ko iyong pogi na prof. Iyong hahawak sa mga major subject natin." Mas lalong kumunot ang noo ko. Isa lang ang alam kong p'weding mag-handle ng major subject namin. "Iyong girlfriend ba ni Mr. Perez?" Dagdag naman ni Jenny. Hindi ko na alam kung sino ang tinutukoy nila. "Oo! Si Mr. Santiago? Balita ko nga madalas silang nagkikita." Parang tumigil ang mundo ko. Hindi ko makuhang magsalita. "Ryven Rhys Santiago ba?" Nagtatakang tanong ni Katharine kay Lorie. "Yes! Hindi ba kayo updated sa mga ganap here sa university?" Magsasalita pa sana ito nang biglang pumasok si Ry. "Good morning." Malamig niyang sabi. I can't find the right word to express what I feel right now. Is he cheating on me? _____ To be continued...Mabilis akong nagtungo sa Laurent Hospital kung saan nagta-trabaho si Kuya Adrian, halos hindi ako mapakali, tanging si Ryven lang ang nasa isip ko. Paano kung napuruhan siya?"Mr. Santiago po? Nasaan po siya?" Agad kong tanong sa nurse na nakasalubong ko. "Leandra!" Napatingin ako sa pinanggalingan ng boses. "Kuya, where's my husband?" Kunot ang noo niya, halatang naguguluhan. "He's in room 203--"Hindi ko n hinintay ang sunod niyang sasabihin, mabilis akong tumalikod at nagtungo sa kuwartong sinabi."Ry!" Tawag ko sa pangalan niya nang mabuksan ko ang pintuan. Kumunot ang noo ko nang madatnan ko si Krayze. Bakas ang gulat sa mukha niya habang nakahiga sa kama. "K-krayze?" Salubong ang kilay kong napatingin sa gawi ni Ryven, nagtataka siyang nakatitig sa akin habang nakasandal sa pader katabi ng kama ni Krayze."Ryven..." Pagtawag ko rito, halata ang pag-alala sa mukha niya nang makitang umiiyak na ako. Hindi ko alam kung bakit ang emosyonal ko pagdating sa kaniya. "What's wrong
"Bakit ngayon kalang pumasok?" Tanong ko kay Katharine nang magkita kami."May sakit si nanay Rosa." Malungkot niyang sabi. Si nanay Rosa ang nag-aalaga sa kaniya simula pa no'n. Madalas niya sa akin ikuwento iyong mga bonding nilang dalawa, para bang nanay niya na ito."Kamusta na siya?" Napalapit na rin talaga ako kay nanay Rosa, mabait naman kasi siya, sobra kong mag-alaga kay Katharine. "S-sabi mo...nanay siya ng ex mo? Hindi ba siya dumadalaw?" Marahan namang tumango si Katharine."Hindi niya ba dinadalaw ang nanay niya?" Nagtataka kong tanong. "It's been 8 years. Wala ka ba talagang balita sa kaniya?" Bigla akong nalungkot para kay Katharine. Alam ko ay minahal niya talaga iyong si Haze pero mahirap nga talaga kapag ikaw lang iyong nagmanahal sa inyong dalawa.Madami pa kaming napag-usapan ni Katharine, "I told you, he hates me. Sa akin niya sinisi ang lahat. Bigla nalang siyang walang paramdan after he broke up with me." Gusto ko pa sanang magtanong pero, mas pinili kong manahi
"Go LU! Laurent University for the win!" Sabay-sabay naming sigaw. Naka-ilang ulit pa kami bago tuluyang matapos. "Gosh! 7:30 na pala." Dagdag ni Sofia habang kinukuha namin ang gamit namin. "Maaga tayo bukas, guys! Wala na tayong masyadonf oras." Paalala niya. Tumango nalang kami bilang pagsang-ayon."Una na ako." Paalam ni Lorie. Marahan lang akong ngumiti at tumungin sa grupo ni Krayze. Kanina ko pa napapansin na panay pahinga siya sa gilid ng court.Mukhang malalim ang natamo niyang sugat kahapon, "Here." Halatang nagulat siya nang i-abot ko sa kaniya iyong tubig. "You should go home. Paalam ka nalang sa kanila." Nag-alala kong sabi sa kaniya.Umiling siya, "Ako ang captain sa amin. Hindi ako puweding umuwe," Malalim akong bumuntong-hininga at naupo sa tabi niya. "Bakit hindi ka pa umuuwe?" Tanong niya sa akin."Babantayan muna kita." Kumunot ang noo niya, "Why are you doing this, Krayze? Bakit nandoon ka sa lugar na 'yon? Do you know that guy? Ano ang pakay nila? Sino ang taong h
"Is it okay to leave the guy?" Tanong ko kay Ryven nang nasa bahay na kami.Mahigit isang oras na ang nakalipas pero, hindi ko pa rin maalis sa isip ko iyong nangyari kanina sa parking lot. May mga pulis na ro'n sa lugar. "The guys is safe, Leandra," Sumandal ito sa kinauupuan niya. Kasulukuyan naman akong nasa dulo ng kama. Deretsong nakatitig sa kaniya.Ngayon ko lang napansin na sobrang guwapo pala talaga ni Ryven, matangos na ilong, makapal na kilay at pilik mata, may pagka-pinkish din ang labi niya, parang naka lipgloss lang. "Stop staring." Nakangiti akong tumitig sa mata niya. "Pansin ko lang na matanda kana pala talaga, 'no?" Nang-aasar kong tanong. Pinagtaasan lang niya ako ng kilay. "I've never imagine this." Kumunot ang noo niya nang sabihin ko iyon. "I mean, akala ko puro pagsusungit lang ang gagawin mo, Well, understandable naman pala kasi nasa 32 kana, right?" Natatawa siyang umiling sa naging tanong ko.Hindi ko rin talaga alam kung paano ako nagka-gusto kay Ry, He's t
"Let's go home, Leandra. Hatid na kita." Marahan kong inalis ang pagkakahawak ni Krayze sa braso ko. Ayaw kong umuwe muna."Hatid mo nalang ako sa bahay ni Katharine. I'm fine don't worry." Pinagmasdan muna niya ako bago tuluyang tumango. He never change, the way he respect my every decision in life.Tahimik lang akong nakatingin sa dinadaanan namin. Ayos lang naman sa akin dati na hindi ako pinapansin ni Ryven, masaya ako kapag nandiyan siya, kapag nakikita ko siya. Pero, iba pala sa pakiramdam pag may mahal siyang iba.My parents relationship is not perfect, I saw them argued or blame each other most of the time but, at the end of the day, they choose to stay. My mom told me that married is a promise to God, na kahit gaano kahirap kailangan mong manatili, kasi iyon ang pinangako niyo sa isa't isa. Pero habang tumatagal, I realized how hard it is to stay in a relationship kung saan ikaw lang ang nagmamahal. "What is loyalty for you?" Bigla kong tanong kay Krayze. Halatang nagulat di
Saturday...Wala akong ginagawa pag ganitong week-ends. Gusto ko sana mag-mall pero, alam kong busy si Katharine sa anak niya. I meet his son before, ang cute nga niya kasi manang-mana siya kay Katharine.Naligo muna ako bago lumabas ng kuwarto. Sigurado naman ako na wala si Ry pag ganitong week-ends, e. Ewan ko ba kung bakit laging wala iyon, pansin ko rin na madalas siyamg umaalis pag madaling araw. Maybe, they secretly see each other. "What do you want to eat?" Muntik na akong mapatalon sa gulat nang biglang magsalita si Ry. "Bakit n-nandito ka?" Nagtataka kong tanong. Seryoso lang niya akong tiningnan, para bang sobrang mali na itanong ko iyon sa kaniya."I'm living here. What do you expect?" Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko."I-i mean...bakit hindi ka umalis? I'm sorry w-what I mean is that nasanay ako na umaalis ka." I can see the guilt in his eyes. "Kumain kana." Tipid niyang sabi. Sinulyapan ko ang niluto niya. Sinigang, itlog at sausage."Are you sick? Are you going to
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
댓글