Share

ตอนที่4 ผัวทิพย์

last update Last Updated: 2025-02-10 16:36:05

"เห้อ! เบื่อ"

ร่างบางที่เดินไปเดินมาอยู่ในห้องกว้างอย่างเบื่อหน่าย นางอุดอู้อยู่แต่ในห้องอยู่หลายวันแล้ว พ่อยอดยาหยีของนางตั้งแต่วันนั้นก็หายเข้ากลีบเมฆ ไม่โผล่มาให้นางได้ชื่นฉ่ำหัวใจเลย สงสัยจะแค้นใจนางจนอกแตกตายไปแล้วกระมัง เล่นกับใครไม่เล่น ริจะมาลองของกับแม่ เป็นไงละเจอลูกยั่วของนางเข้าไปถึงกับน็อคกลางอากาศไปเลย บอกแล้วว่านางแซ่บ หุหุ

ไม่ไหวแล้วหากยังอุดอู้อยู่แต่ในนี้นางต้องอกแตกตายแน่ๆ นิยงนิยายก็ไม่มีให้อ่าน บ่าวรับใช้คนสนิทก็ไม่มีให้สนทนา สองคนนั่นก็เหมือนหุ่นยนต์มีชีวิต อะไรจะอยู่ในกรอบปานนั้น เกิดใหม่มาสวยหุ่นแซ่บทั้งที ไม่ออกไปแรดบ้างก็เสียดายแย่ คิดได้ดังนั้นร่างบางจึงรีบตรงไปยังเรือนใหญ่ วันนี้นางต้องได้ออกไปเปิดหูเปิดตาข้างนอก จะมัวแต่นั่งกินนอนกินไม่ได้ ไม่เช่นนั้นคงได้เฉาตายเป็นแน่ อุตส่าห์ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ทั้งที ต้องใช้ชีวิตให้คุ้มค่ากันหน่อย

เมื่อมาถึงเรือนใหญ่ยังมิทันได้ก้าวเข้าไปในเรือน สายตาก็ไปปะทะกับร่างสูงของผู้เป็นพี่ชายที่ดูจากการแต่งกายแล้วคงกำลังจะไปข้างนอกเป็นแน่ ไม่รอช้าจึงพาร่างงามตรงเข้าไปเกาะแขนแกร่งพร้อมด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

"พี่ใหญ่ กำลังจะไปไหนหรือเจ้าคะ ข้าขอไปด้วยได้หรือไม่"

หมิงห้าวหันมามองสตรีตัวเล็กผู้เป็นน้องสาวของตนที่พักหลังมานี้ช่างขี้อ้อนนัก อย่างตอนนี้ศีรษะทุยเล็กก็กำลังถูไถตรงอกตนเหมือนดังแมวน้อยแสนน่ารัก

"พี่มีนัดกับสหาย แต่หากเจ้าจะไปด้วยก็ย่อมได้ เพราะสนทนากันไม่นานนัก"

"แต่นึกครึ้มอันใดวันนี้ถึงได้คิดออกไปข้างนอกกัน เจ้ามิชอบอากาศร้อนมิใช่หรือ"

ศีรษะเล็กที่กำลังถูไถกับอกแกร่ง ใบหน้าที่กำลังเคลิบเคลิ้มอยู่นั้นพลันชะงัก จำต้องผละออกจากอกกำยำอย่างแสนเสียดาย เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาของผู้เป็นพี่ชาย ความจริงนางมิได้ไม่ชอบอากาศร้อนหรอกแค่อ้างไปเรื่อยเท่านั้น ที่ที่นางจากมาร้อนตับแตกกว่านี้มากนัก นางเพียงอยากศึกษาทุกอย่างให้แตกฉานเท่านั้น จะได้รับมือได้ถูก  

พี่ชายข้าเหตุใดถึงได้น่าลวนลามเช่นนี้ มีพี่ชายรูปงามขนาดนี้ โลกใบนี้ช่างน่าอยู่นัก หากตายอีกครั้งก็ไม่เสียดายชีวิต มองใบหน้านี้ทีไร น้ำลายจะไหลทุกที อร๊าาาย น่ารัก 

"หืม ว่าอย่างไร เจ้ายังมิตอบคำถามพี่เลยนะ เด็กดี"

หมิงห้าวที่เห็นน้องสาวตัวน้อยของตนเอาแต่มองหน้าแล้วยิ้มอย่างเหม่อลอยจึงยกมือหนาขึ้นลูบศีรษะเล็กเบาๆ กลัวว่านางจะอาการป่วยกำเริบ หลังจากนางฟื้นไข้ น้องสาวของเขาช่างน่ารักน่าเอ็นดูนัก ดูเอาอกเอาใจและมีเวลาให้กับทุกคน แม้จะป้ำๆเป๋อๆไปบ้าง แต่เขาก็รู้สึกรักและเอ็นดูนางเหมือนเดิม หรือมากกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำ เขาชอบที่นางสดใสร่าเริงเช่นนี้ ดีกว่าชอบทำตัวเย็นชาเอาแต่ใจเหมือนเมื่อก่อนเป็นไหนๆ เวลาของนางทั้งหมดก็ทุ่มเทให้กับการคิดแผนการให้ได้ใกล้ชิดและกีดกัน กลั่นแกล้งสตรีอื่นไม่ให้ได้ใกล้ชิดแม่ทัพซ่งหลงเย่ สหายของเขา จนไม่มีเวลาใช้ชีวิตปกติดังดรุณีน้อยนางอื่นๆ วันๆเอาแต่เก็บตัวอยู่แต่ในเรือน จะยอมออกจากเรือนก็ต่อเมื่อได้ข่าวของสหายของเขาผู้นั้นเท่านั้น  แม้บางครั้งจะมีเผลอน้ำลายยืดบ้าง แต่เขาเชื่อว่าสักวันนางจะต้องหายดีกลับมาเป็นปกติ แต่ก็ขอให้นางยังคงความน่ารักน่าเอ็นดูนี้ไว้

"ข้าอยากไปเปิดหูเปิดตาบ้างเจ้าค่ะ อยู่ในเรือนมาหลายวันแล้ว แล้วอีกอย่างข้าอยากได้สาวใช้สักนางนึงด้วยเจ้าค่ะ"

"หืม สาวใช้หรือ แต่คนของท่านแม่ก็มีเยอะแยะ หากน้องเอ่ยปากมีหรือท่านแม่จะไม่ยกให้เจ้า"

"ข้าอยากคัดเลือกด้วยตนเองเจ้าค่ะ ข้าต้องการคนที่เป็นของข้าจริงๆ"

"อืม เช่นนั้นก็ได้ แต่น้องคงต้องไปแจ้งกับท่านพ่อท่านแม่เสียก่อนนะ"

หมิงห้าวได้แต่ตามใจนาง ให้นางได้ไปคัดเลือกบ่าวของนางด้วยตัวเองก็ดีเหมือนกัน เมื่อก่อนนั้นเพราะความไม่ค่อยใส่ใจของนางเองจึงทำให้บ่าวที่ถูกส่งมารับใช้นางมีคนของฮูหยินรองแฝงกายปะปนมาก่อความรำคาญอยู่เสมอ จนต้องมีเหตุการณ์ที่น้องสาวเขาสั่งโบยบ่าวพวกนั้นจนกลายเป็นข่าวลือถึงความโหดร้ายของนาง ทั้งที่จริงๆแล้วเขาคิดว่ามันน้อยไปเสียด้วยซ้ำกับเพียงแค่โทษโบยแล้วขายออกไป  ตอนนี้เรือนน้องสาวเขามีบ่าวที่ไว้ใจได้เหลืออยู่ไม่กี่นางเท่านั้นซึ่งล้วนเป็นคนเก่าคนแก่ของมารดา 

"พี่ใหญ่ ท่านว่าข้าไปเปลี่ยนอาภรณ์ก่อนดีหรือไม่เจ้าคะ"

หมิงห้าวที่หันมามองร่างงดงามสมส่วนของน้องสาวที่กำลังสำรวจอาภรณ์สีกลีบบัวอ่อนหวานพร้อมรอยยิ้มภูมิอกภูมิใจ

"มิต้องแล้วน้องรัก เพียงแค่นี้เจ้าก็งดงามเป็นหนึ่งแล้ว หากแต่งให้งามกว่านี้ พรุ่งนี้จวนเราคงวุ่นวายกับบรรดาแม่สื่อที่ถูกส่งมาเป็นแน่"

เขามิได้พูดเกินจริงหรอกนะ แม้นก่อนนั้นน้องสาวผู้นี้จะงดงามมากอยู่แล้ว แต่เมื่อนางสวมอาภรณ์ที่มีสีสันแทนการสวมอาภรณ์สีขาวกลับยิ่งทำให้นางดูงดงามเย้ายวนน่าค้นหา เห็นแบบนี้แล้วคาดว่าอีกไม่นานคงมีข่าวมงคลเกิดขึ้นเป็นแน่ 

แล้วรถม้าจวนเสนาบดี ก็เคลื่อนตัวออกไปยังจุดหมาย ก่อนจะหยุดลงหน้าโรงเตี๊ยมอันดับหนึ่งของเมือง ซึ่งเป็นที่นัดหมายของบรรดาสหายของพี่ชายและหนึ่งในนั้นก็เป็นเจ้าของโรงเตี๊ยมแห่งนี้

เมื่อทั้งสองเดินเข้าไปด้านในก็กลายเป็นจุดสนใจได้ไม่ยาก เพราะทั้งคู่ล้วนแต่มีรูปโฉมงดงามโดดเด่น เสี่ยวเอ้อของโรงเตี๊ยมที่จำได้ทันทีว่าคุณชายท่านนี้คือสหายของนายตนจึงรีบเดินนำทั้งคู่ไปบนชั้นสองของโรงเตี๊ยมที่เป็นห้องประจำของเจ้านายตน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

แอ้ดดดด

เสียงประตูถูกเคาะเบาๆแล้วเปิดออกภายในห้องที่ด้านในมีบุรุษสามคนผู้เป็นสหายของผู้มาใหม่นั่งสนทนากันอยู่พลันเกิดความเงียบขึ้น เมื่อผู้ที่ก้าวเข้ามามิได้มีเพียงสหายที่รู้จักกันดีแต่ยังมีโฉมสะคราญที่งดงามมากอีกนางหนึ่งปรากฏตัวขึ้นด้านหลังด้วย

เสี่ยวหลานที่มองบุรุษหน้าตาหล่อเหลาทั้งสามที่มองมายังนางอย่างเก้อกระดาก

อืออ งานดี ผัวทิพย์ของนางถูกเพิ่มเข้าในสต๊อกอีกสามคนแล้ว

ยาดมอยู่ไหน ยาดม ใครก็ได้หายาดมให้ข้าที

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ท่านแม่ทัพ เอ็นดูข้าสักนิดได้หรือไม่   ตอนที่47 จบบริบูรณ์

    นิ้วเรียวยาวที่แยกกลีบดอกตูมเต่งออกจากกัน บุปผางามบานแย้มปรากฏสู่สายตา เรียวปากหนาประกบนาบลงบนใจกลางบุปผางาม ลิ้นร้อนสากระคายกดลึกแหย่ลงในช่องทางรักเล็กแคบจุ่มจ้วงดุนดันลึกสุดโคนลิ้น กระดกเรียวลิ้นถี่รัว จนกายบางผวาเฮือกเสียวสะท้านไปทั้งร่าง ริมฝีปากอุ่นชื้นดูดดุนปาดป่ายตุ่มเกสรงามที่เบ่งบานตูมเต่งรับสัมผัสอย่างซ่านกระสัน เสี่ยวหลานบิดส่ายสะโพกไปมาด้วยความซ่านเสียว ความกระสันแล่นแปลบปลาบไปทั่วทั้งตัว มือบางขยุ้มลงบนที่นอนนุ่มจนยับย่นสลับขึ้นมาขยุ้มเรือนผมดำเงาที่ซุกซบอยู่ตรงหว่างขาเรียว ความหวามไหววิ่งวนตรงกลางร่างเสียวแปลบปลาบลามไปทั่วทั้งช่องท้อง จังหวะปลายลิ้นร้อนที่กดลึกทำนางแทบขาดใจ บุปผางามคายน้ำหวานมากมายเพียงใดลิ้นหนากลับกวาดเลียเสียหมดทุกหยาดหยด ริมฝีปากร้อนผ่าวที่เลื่อนขึ้นมาทาบจูบบนหน้าท้องแบนราบ ไล่ขึ้นมาคลอเคลียทรวงอกอวบอิ่ม รวบปลายยอดที่หดรัดแข็งเกร็งดูดดื่มจนเกิดเสียงคละเคล้าน้ำลาย ปาดป่ายเรียวลิ้นสลับดูดเลียอย่างเท่าเทียมทั้งสองข้าง ฝ่ามือหนาเลื่อนลงมาลูบไล้บุปผางามเบื้องล่าง สอดไล้ก้านนิ้วเรียวยาวกดลึกลงในความร้อนรุ่มที่บีบรัดแน่น ช่องทางรักภายในอุ่นร้อนนุ่มนิ่มบีบร

  • ท่านแม่ทัพ เอ็นดูข้าสักนิดได้หรือไม่   ตอนที่46 เข้าหอ

    ริมฝีปากหนาที่ผละออกอย่างช้าๆ จ้องมองใบหน้างามของโฉมสะคราญในอ้อมแขนอย่างรักใคร่หลงใหล"หวานที่สุด วันนี้เจ้างดงามมากรู้ตัวหรือไม่"เสียงแหบพร่าที่กล่าวขึ้นราวกับละเมอ เลื่อนปลายนิ้วเรียวมาแตะริมฝีปากอิ่มแผ่วเบา ดวงตาพยัคฆ์เต็มไปด้วยความปรารถนาร้อนแรงมือบอบบางที่วันนี้ช่างดูเกะกะยิ่งนัก ไม่รู้ว่านางจะเอาไปวางไว้ตรงที่ใดดี ถูกมือหนากอบกุมเอาไว้ ยกขึ้นจรดริมฝีปากร้อนผ่าว จุมพิตมือขาวนวลอย่างอ่อนโยน ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาแตะจูบปลายจมูกเล็ก เลื่อนมาหอมแก้มนวลที่แดงระเรื่ออย่างเขินอาย ก่อนจะเข้าครอบครองเรียวปากนุ่มอีกครั้งอย่างมิรู้เบื่อ ฝ่าเท้าเรียวเล็กเหยียบลงบนหลังเท้าใหญ่แหงนเงยใบหน้าขึ้นรับจูบนั้นอย่างอ่อนหวาน เผยอริมฝีปากให้เขาสอดแทรกปลายลิ้นร้อนเข้ามาเกี่ยวกระหวัดรัดลิ้นเล็กของนางด้วยความวาบหวาม นางสูงแค่อกของคนตัวโตเท่านั้นช่างไม่ได้ดั่งใจเลยสักนิด หึหึหึเสียงหัวเราะของคนตัวโตที่ดังขึ้นอย่างขบขันคนงามที่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด จนได้รับค้อนวงโตจากโฉมสะคราญ"มิได้เป็นปัญหาเลยสักนิด"จมูกโด่งที่ก้มลงซุกไซ้ลำคอขาวผ่องกระซิบชิดใบหูเล็กขาวสะอาด ขบเม้มติ่งหูนุ่มอย่างหยอกเย้า"พี่จะพิสูจน์ให้

  • ท่านแม่ทัพ เอ็นดูข้าสักนิดได้หรือไม่   ตอนที่45 งานมงคล

    วันมงคลของแม่ทัพหนุ่มถูกกำหนดขึ้นในอีกเจ็ดวันข้างหน้า แม้จะอยากแต่งเสียเดี๋ยวนี้แต่ก็ไม่อาจทำได้ เพราะต้องให้เวลาว่าที่เจ้าสาวได้เตรียมตัว แม้จะมีเวลาเพียงเจ็ดวันแต่งานมงคลในครั้งนี้กลับถูกเนรมิตขึ้นมาอย่างไร้ที่ติและมันเป็นเจ็ดวันที่แม่ทัพหนุ่มทุกข์ทรมานแสนสาหัส เพราะว่าที่พ่อตาราวกับจะรู้เท่าทันความคิดของเขา วางกำลังรอบจวนเอาไว้อย่างแน่นหนา จนเขาแทบจะคลั่งตาย ไม่เห็นหน้านางมาแรมเดือน เจอกันเพียงครู่ยังไม่ได้กอดไม่ได้หอมให้หายคิดถึง กลับถูกว่าที่พ่อตากลั่นแกล้งเข้าเสียแล้ว โธ่ ซ่งหลงเย่ หนอ ซ่งหลงเย่ แล้วเขาจะไปทำอันใดได้ เกิดยังฝืนดึงดัน ว่าที่พ่อตาคงได้ขุ่นเคืองใจแล้วในที่สุดวันที่ตั้งตารอคอยก็มาถึง ขบวนสินสอดของจวนแม่ทัพว่ายาวมากแล้ว ขบวนสินเดิมเจ้าสาวยิ่งยาวสุดลูกหูลูกตาเสียยิ่งกว่า เสนาบดีเมิ่งกลัวบุตรีจะลำบากหรืออย่างไรกัน ช่างสมกับเป็นงานมงคลของคุณหนูใหญ่ของตระกูลอันดับหนึ่งแห่งแคว้น เกี้ยวเจ้าสาวแปดคนหามถูกประดับตกแต่งอย่างหรูหรา ชุดมงคลของเจ้าสาวงดงามสูงค่า หากมิใช่คุณหนูเมิ่งเสี่ยวหลานคงมิมีโอกาสจะได้สวมใส่ ยิ่งได้อยู่บนเรือนร่างงดงามของสตรีผู้สะคราญโฉมที่สุดในแคว้น ยิ่งส

  • ท่านแม่ทัพ เอ็นดูข้าสักนิดได้หรือไม่   ตอนที่44 สมรสพระราชทาน

    แม่ทัพหนุ่มที่มองเห็นร่างบางของสตรีคนรักที่นั่งอยู่ฝั่งด้านซ้ายมือของบัลลังก์ที่จัดเอาไว้สำหรับเหล่าสตรีพลันยกยิ้มกว้าง เมื่อเห็นว่าใบหน้างามล่มเมืองนั้นกำลังมองเขาอยู่เช่นกัน ใบหน้าที่วันนี้ถูกแต่งแต้มอย่างงดงามจนบุรุษที่มาร่วมงานล้วนต่างจ้องมองนาง เขาอยากจะเข้าไปโอบกอดนางให้หายคิดถึงนัก อยากเข้าไปแสดงความเป็นเจ้าของ บุรุษอื่นจะได้มิกล้าจ้องมองนางอีก ยิ่งพิศมองเรียวปากอวบอิ่มที่วันนี้ถูกแต้มด้วยชาดสีแดงเรื่อนั้น ยิ่งทำให้แม่ทัพหนุ่มถึงกับยกมือขึ้นลูบปลายจมูกโด่งอย่างเสียอาการ กายแกร่งร้อนผ่าวขึ้นมาเสียอย่างนั้นหลังจากที่ฮ่องเต้แห่งแคว้นถังประกาศราชโองการประทานสมรสให้ชินอ๋องหมิงเว่ยหรงและคุณหนูรองเมิ่งเหลียนฮวาเป็นที่เรียบร้อย ต่อไปจึงเป็นการประกาศคุณงามความดีของแม่ทัพแห่งแคว้น แม่ทัพซ่งหลงเย่ บุรุษที่ก้าวเดินมาคุกเข่าตรงหน้าพระพักตร์อย่างสง่างาม ใบหน้าหล่อเหลาที่ทำให้เหล่าสตรีที่ได้มองต่างพากันเขินอาย เหล่าคุณหนูสูงศักดิ์ที่มาร่วมงานในวันนี้ต่างอยากที่จะเป็นสตรีของบุรุษผู้นี้ที่ยังคงไม่มีฮูหยินเคียงกาย แม้แต่สตรีอุ่นเตียงก็ยังไม่มีแม้แต่นางเดียว ผู้เป็นใหญ่ที่นั่งอยู่เหนือบัลลังก์พ

  • ท่านแม่ทัพ เอ็นดูข้าสักนิดได้หรือไม่   ตอนที่43 เดินทางปราบกบฎ

    ขบวนเสด็จของชินอ๋องหมิงเว่ยหรงที่เตรียมพร้อมออกเดินทางมุ่งหน้าสู่แคว้นหมิง ในขบวนล้วนเต็มไปด้วยคนของแม่ทัพซ่งหลงเย่แห่งแคว้นถัง และคนของชินอ๋องน่าหมั่นไส้มิงเว่ยหรง ส่วนคนของตระกูลต้วนนั้นตอนนี้ถูกสับเปลี่ยนไปเกือบหมดโดยที่อีกฝ่ายไม่เอะใจเลยสักนิดชินอ๋องหมิงเว่ยหรราบรื่นที่กำลังจะก้าวขึ้นรถม้าชะงักเท้าลง เมื่อเห็นผู้เป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้นถังกำลังเดินตรงมาด้วยรอยยิ้มเบิกบานอย่างน่าหมั่นไส้ ข้างกายนั้นเคียงคู่มากับท่านหญิงคนงามตระกูลต้วน ต้วนหรูหลิน ที่ใบหน้างามนั้นแดงซ่านประดับไปด้วยรอยยิ้มเอียงอายที่ได้รับความเอาใจจากแม่ทัพหนุ่มสองหนุ่มสาวที่ทำความเคารพบุรุษสูงศักดิ์อย่างมิอาจหลีกเลี่ยง ก่อนจะขอตัวไปขึ้นรถม้า"เมื่อคืนนี้ท่านแม่ทัพซ่งคงหลับสบายกระมัง วันนี้ถึงได้ดูสดชื่นยิ่งนัก"ชินอ๋องหมิงเว่ยหรงที่เอ่ยขึ้นปรายตามองสหายร่วมทางที่ทำเพียงยกยิ้มให้อย่างยียวนมิตอบสิ่งใด ก่อนจะส่งโฉมงามขึ้นรถม้าอย่างเอาใจใส่ท่านหญิงต้วนหรูหลินที่เห็นความไม่ลงรอยของบุรุษทั้งสองยกยิ้มขึ้นอย่างพึงพอใจ มิได้ล่วงรู้เลยว่ามันเป็นเพียงแผนลวงเท่านั้น รวมทั้งรอยยิ้มอ่อนโยนและสายตาหลงใหลที่มองมายังนางของแม่ทัพหน

  • ท่านแม่ทัพ เอ็นดูข้าสักนิดได้หรือไม่   ตอนที่42 แนบชิด แต่ไม่สนิท3

    แม่ทัพหนุ่มที่สูดลมหายใจเข้าลึก มองภาพตรงหน้าด้วยความหลงใหล โฉมสะคราญที่ใบหน้านวลนั้นแดงก่ำ สะบัดผมดำสลวยตัดกับผิวขาวผ่องรวบเอาไปไว้ด้านหลังด้วยมือขาวนวลเนียนราวหยกเนื้อดี ทรวงอกอวบใหญ่ขาวผุดผาดแต่งแต้มด้วยยอดสีแดงบวมช้ำดูงดงามพุ่งชูชันจนยากที่จะถอนสายตา มองดูริมฝีปากอวบอิ่มที่กำลังจรดลงบนท่อนเนื้ออวบยาวใหญ่ที่ผงาดกล้าแข็งชูชันร้อนผ่าวดังแท่งเหล็กอังไฟ ที่ตอนนี้ตกอยู่ในอุ้งมือเล็กนุ่มนิ่มที่กอบกุมท่อนลำขนาดไม่ธรรมดาเอาไว้ไม่รอบ ส่วนหัวหยักแดงลื่นที่หลุบหายเข้าไปในโพรงปากอุ่นร้อน ทำให้คนตัวโตครางต่ำเสียงแหบห้าว กัดฟันกรอดอย่างเสียวซ่าน"อ่าาาส์"มือเล็กที่กอบกุมเอ็นอุ่น ครอบครองความแข็งกร้าวด้วยเรียวปากอ่อนนุ่ม ริมฝีปากจิ้มลิ้มเสียดสีกับกายแกร่งที่คับแน่นในปากเล็ก น้ำลายเหนียวใสไหลอาบชโลมท่อนลำใหญ่จนเปียกชุ่ม แกนกายใหญ่โตผลุบเข้าผลุบออกในโพรงปากร้อนครั้งแล้วครั้งเล่า ลิ้นเล็กๆ เสียดสีไล้เลียบนหัวหยักบานจนกายหนาหยัดเกร็งครางกระหึ่ม เสียงครางต่ำลึกในลำคอยิ่งทำให้คนตัวเล็กยิ่งฮึกเหิม ราวกับชัยชนะเหนือคนตัวโตกำลังรออยู่ข้างหน้า"ซี๊ด..."กายหนาที่หยัดสะโพกเกร็งขึ้นซี๊ดปากอย่างซ่านสยิว มองอ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status