หน้าหลัก / โรแมนติก / พินัยกรรมพร่ำรัก / ตอนที่ 4 อยากใช้ชีวิตอิสระ

แชร์

ตอนที่ 4 อยากใช้ชีวิตอิสระ

ผู้เขียน: จินต์พิชา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-17 20:46:33

 

ทินภัทรออกจากผับก็ขับรถตรงมายังคอนโดมิเนียมของเขาซึ่งที่นี่เป็นเสมือนเซฟโซนเพราะมันเป็นที่ส่วนตัวชายหนุ่มไม่เคยพาใครมาที่นี่เลย ทุกครั้งที่รู้สึกเครียดหรืออยากอยู่คนเดียวเงียบๆ เขาก็จะเลือกมานอนพักที่นี่

อันที่จริงแล้วทินภัทรก็อยากจะใช้ชีวิตอิสระเหมือนกับคนอื่นๆ แต่เขาก็ต้องดูแลคุณย่าแทนบิดาซึ่งไปท่านไปบวชได้หลายพรรษาแล้ว การจะทิ้งให้คนอายุเจ็ดสิบกว่าปีอยู่บ้านกับเด็กรับใช้ตามลำพังนั้นเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมเลย ถึงแม้ว่าอยากจะอยู่ตัวคนเดียวแค่ไหนแต่เมื่อนึกถึงตรงนี้ทินภัทรก็ไม่สามารถทำได้

คุณปู่ของเขาเสียชีวิตไปเมื่อหนึ่งปีก่อนอีกและเมื่อวานเป็นวันที่เปิดพินัยกรรม ทินภัทรไม่คิดเลยว่าพินัยกรรมของคุณปู่จะออกมาในลักษณะนั้น ก่อนหน้าที่คุณปู่จะเสียชีวิตท่านก็เคยคุยกับเขาอยู่ว่าอยากให้เขาแต่งงานมีครอบครัวแต่ชายหนุ่มก็พยายามบ่ายเบี่ยงมาตลอด

เขาอยากใช้ชีวิตอิสระแบบนี้ไปก่อนและยังไม่เคยมองถึงเรื่องการแต่งงานแต่ตอนนี้ก็คงจะบิดพลิ้วหรือปฏิเสธสิ่งที่คุณปู่สั่งไว้ในพินัยกรรมไม่ได้ แต่เขาก็มองในแง่ดีว่าถ้าหากแต่งงานแล้วอาจจะมีชีวิตที่อิสระมากขึ้นก็ได้ถ้าหากจะให้ผู้หญิงที่แต่งงานด้วยคอยดูแลคุณย่าอยู่ที่บ้านส่วนตัวเขาก็ย้ายออกมาอยู่ที่คอนโด

การทำแบบนั้นอาจจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นเบื่อและขอแยกทางกับเขาก็ได้และถึงตอนนั้นคนที่ได้ประโยชน์ก็คือตัวเขาเอง สมบัติทั้งหมดที่คุณปู่ของเขา พ่อของเขารวมถึงตัวเขาช่วยกันหามามันก็จะไม่ต้องไปเป็นของคนอื่น ส่วนเรื่องการจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นท้อง ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่น่าสนใจทางหนึ่งการนอนกับผู้หญิงโดยไม่ป้องกันก็คงจะท้องได้ไม่ยาก

ทินภัทรนอนคิดเรื่องนี้อยู่นานกว่าจะหลับและตื่นขึ้นมาอีกทีในเช้าของวันใหม่

ชายหนุ่มไปทำงานเหมือนปกติทุกวันจนกระทั่งเวลาบ่ายก็นึกขึ้นได้ว่าตนเองนัดกับชัญญ่า เขาให้เลขาหาร้านอาหารไทยที่อยู่ใกล้คอนโดจากนั้นก็ส่งจะไลน์ไปบอกหญิงสาว

คอนโดมิเนียมที่เขาจะแนะนำให้นั้นเป็นคอนโดมิเนียมใน โครงการที่บริษัทของเขาเป็นเจ้าของอยู่ ห้องถูกขายออกไปหมดทุกยูนิตแล้วแต่ที่แนะนำก็เพราะเขาเองเป็นเจ้าของอยู่สามยูนิต ถ้าหากเธอสนใจจริงๆ เขาก็อาจจะแบ่งขายให้แต่นั่นก็ต้องดูท่าทางของเธอก่อนว่าสนใจอยากจะดูคอนโดจริงๆ หรือสนใจในตัวเขากันแน่

ชายหนุ่มไม่ชอบผู้หญิงที่เข้าหาผู้ชายเพื่อหวังผลประโยชน์เพราะที่ผ่านมาเขาเจอผู้หญิงแบบนี้มามากและส่วนใหญ่ก็คุยกับเขาได้ไม่นานพอเขารู้ทันเขาก็จบความสัมพันธ์

เมื่อถึงเวลานัดทินภัทรก็ขับรถมารอหญิงสาวที่ร้านอาหารก่อนเวลาเล็กน้อย เขาสั่งอาหารรอหญิงสาวเพราะเธอบอกให้เขาสั่งไว้รอ

พอถึงเวลานัดชัญญ่าก็เดินเข้ามาที่หน้าประตู เมื่อชายหนุ่มโบกมือให้หญิงสาวก็ยิ้มก่อนจะเดินตรงเข้ามา

“สวัสดีค่ะคุณทินรอนานไหมคะ”

“ไม่เลยครับคุณมาตรงเวลามาก”

“แต่ก็ยังช้ากว่าคุณนะคะ”

“ผมกลัวรถติดก็เลยออกจากที่ทำงานเร็วกว่าปกติน่ะ”

“ชัญญ่าเกรงใจจังที่คุณต้องมารอ”

“ผมมาก่อนเวลาเองนี่ครับ คุณก็มาตรงเวลา”

“การมาตรงเวลามันก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่เหรอคะ แต่ทำไมคุณทินดูแปลกใจจัง”

“ก็ปกติแล้วเวลาผมนัดกับผู้หญิงคนไหนพวกเธอจะมาช้าอย่างน้อยก็สิบนาทีเป็นอย่างต่ำ ผมก็ไม่รู้เหตุผลเหมือนกันนะว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น”

“แต่ชัญญ่าพอจะรู้ค่ะ”

“เพราะอะไรเหรอครับ”

“ก็เพราะเขาอยากให้คุณรอแล้วเขาจะดูสำคัญมากๆ ถ้าหากมาช้านิดหน่อย คุณก็จะมองเวลาที่เธอเดินสวยๆ เข้ามา”

“แล้วทำไมคุณถึงมาตรงเวลาล่ะ”

“ชัญญ่าไม่เห็นประโยชน์ในการจะทำแบบนั้นค่ะ เวลานัดใครก็อยากจะไปให้ตรงเวลาที่สุด เพราะเราไม่รู้เลยว่าเขานัดกับเราแล้วเขามีธุระจะต้องไปทำอย่างอื่นอีกหรือเปล่า ชัญญ่าไปเรียนที่อังกฤษตั้งแต่มัธยมปลายค่ะก็เลยติดนิสัยของคนที่นั่นมา”

“ผมว่ามันเป็นนิสัยที่ดีเลยนะ หิวไหมผมสั่งอาหารไว้รอแล้วนะ ไม่รู้คุณจะชอบหรือเปล่าแต่ผมถามทางร้านแล้วว่าอาหารเป็นอาหารขึ้นชื่อของที่นี่”

“ไม่มีปัญหาหรอกค่ะขอให้เป็นอาหารไทยชัญญ่ากินได้หมดนั่นแหละ”

“ถ้างั้นเรากินข้าวกันก่อนดีไหมแล้วค่อยคุยเรื่องธุระ”

“ได้ค่ะ”

ทินภัทรพยักหน้าพนักงานก็ทยอยเอาอาหารมาเสิร์ฟ

“น่ากินทั้งนั้นเลยค่ะ”

ระหว่างรับประทานอาหารทินณภัทรก็แอบมองหญิงสาวอยู่บ่อยครั้ง เขารู้สึกสนใจในความเป็นธรรมชาติของผู้หญิงคนนี้มาก เธอทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยไม่เหมือนกับหลายๆ คนที่เข้านัดเจอ แม้จะเพิ่งจะนัดออกมาเจอกันครั้งแรกแต่เธอก็รับประทานอาหารจริงๆ ไม่ใช่ทานกับเขาแค่พอเป็นพิธีแล้วก็บอกว่าอิ่ม เมื่อทานอาหารคาวอิ่มแล้วหญิงสาวก็สั่งไอศกรีมกะทิสดมาทานอีกหนึ่งถ้วยเล็กจากนั้นก็เริ่มคุยเรื่องคอนโด

“ผมขอถามแบบตรงไปตรงมาเลยนะชัญญ่า”

“ได้ค่ะ คุณทินถามชัญญ่ามาได้เลย”

“ราคาคอนโดคุณกำหนดไว้ไหมว่าอยู่ประมาณเท่าไหร่”

“ชัญญ่ายังไม่รู้ว่าราคาคอนโดที่นี่มันเริ่มต้นเท่าไหร่แต่ชัญญ่ามีงบไม่เกินสิบห้าล้านบวกลบได้นิดหน่อยค่ะ”

“ถ้าราคาขนาดนั้นคุณซื้อบ้านเดี่ยวได้เลยนะ”

“บ้านเดี่ยวราคานี้น่าจะไม่ได้อยู่ในเมืองใช่ไหมคะ”

“ใช่ครับ”

“คือชัญญ่าอยากได้คอนโดที่อยู่ในเมืองติดกับรถไฟฟ้าก็ยิ่งดีค่ะ เพราะชัญญ่าไม่ค่อยถนัดขับรถในเมืองเท่าไหร่”

“ถ้าเป็นคอนโดนั่นล่ะครับ” ชายหนุ่มชี้ไปยังถนนฝั่งตรงข้ามซึ่งเป็นคอนโดมิเนียมที่เขาอาศัยอยู่

“ก็ดีเลยสิคะ อยู่ใจกลางเมืองการเดินทางน่าจะสะดวกมากเลยค่ะ”

“แล้วตอนนี้ชัญญ่าพักอยู่ที่ไหน”

“ชัญญ่าพักอยู่กับครอบครัวค่ะ แต่ตอนนี้อยากจะย้ายมาอยู่แบบเป็นส่วนตัวเพราะที่บ้านของชัญญ่าอยู่กันหลายคนค่ะ มีพี่ชายสองคน พี่สะใภ้สองคนหลานอีกสองคนแล้วยังมีพ่อแม่ คุณปู่คุณย่าแล้วก็น้องชายอีกหนึ่งคนค่ะ ชัญญ่าไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยค่ะ”

“ฟังดูเหมือคุณจะเป็นลูกสาวคนเดียวในบ้าน แล้วคุณพ่อคุณแม่ของคุณจะยอมให้คุณย้ายออกมาอยู่คนเดียวตามลำพังเหรอครับ”

“ชัญญ่าคิดว่าท่านต้องยอมค่ะ”

“ทำไมคุณดูมั่นใจจังล่ะครับ”

“ชัญญ่าคิดว่าจะยื่นข้อเสนอค่ะ ถ้าพ่อกับแม่ไม่ยอมชัญญ่าก็จะกลับไปทำงานที่อังกฤษ”

“ผมว่าเหตุผลนี้พ่อกับแม่ของคุณต้องยอมแน่ๆ”

“แน่นอนค่ะชัญญ่ามั่นใจ” เมื่อนึกถึงการออกมาใช้ชีวิตอิสระแล้วหญิงสาวก็ยิ้ม

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • พินัยกรรมพร่ำรัก   ตอนที่ 35 ไม่มีพินัยกรรมอีกแล้ว (ตอนจบ)

    ทินภัทรถอนหายใจอย่างหนักเมื่อสายจากบ้านยังคงโทรเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ชายหนุ่มจึงตัดสินใจกดรับ“พี่ทินอยู่ไหนคะ” เสียงหวานที่ดังมาจากปลายสายทำให้เขารู้สึกตกใจจนตัวชา“ชัญญ่าเหรอ”“ค่ะ พี่ทินอยู่ที่ไหนทำไมไม่กลับบ้านมีประชุมด่วนหรือออกไปกับลูกค้าคะ” หญิงสาวถามเขาออกมาเป็นชุดด้วยความเป็นห่วงเพราะวันนี้เธอกับเขาไม่ได้คุยกันเลยตลอดทั้งวัน“ชัญญ่าจริงๆ ใช่ไหม”“พี่ทินถามอะไรแปลกๆ คะหรือจำเสียงชัญญ่าไม่ได้ น่าน้อยใจจังเลยนะคะ”“เกิดอะไรขึ้นกันแน่ชัญญ่าแล้วโทรศัพท์ของชัญญ่าไปไหน”“ชัญญ่าลืมกระเป๋าไว้บนรถเมล์ค่ะ รู้ตัวอีกทีก็ลงมาจากรถเมล์แล้ว พอกลับมาที่บ้านคุณย่ากับพี่ทินก็ไม่อยู่ นี่ก็เพิ่งจัดการโทรอายัดบัตรเครดิตและเปลี่ยนรหัสผ่านพวก Facebook กับไอจีเพิ่งเสร็จ แล้วพี่ทินล่ะคะอยู่ไหนทำอะไรอยู่”“ชัญญ่าพี่ดีใจมากๆ เลยพี่ขอโทษนะ ขอโทษที่ไม่ไปตามนัดขอโทษจริงๆ”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ชัญญ่ารู้ว่าพี่ทินอาจจะงานยุ่ง”“โกรธพี่หรือเปล่า”“ไม่โกรธหรอกค่ะแค่น้อยใจนิดหน่อยที่พี่เงียบหายไปไม่โทรมาบอกชัญญ่าเลยว่าตัวเองไม่ว่าง พี่ทินตอบชัญญ่ามาก่อนได้ไหมว่าตอนนี้พี่ทินอยู่ที่ไหน”“พี่อยู่ที่โรงพยาบาล”“อะไรนะ พ

  • พินัยกรรมพร่ำรัก   ตอนที่ 34 ขอโทษที่มาช้า

    เสียงหวอของรถกู้ภัยดังมาก่อนที่ตัวรถจะมาถึงหน้าโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง เมื่อรถจอดสนิทพนักงานของโรงพยาบาลก็รีบตรงไปเปิดประตูด้านหลังด้านในเป็นร่างของผู้หญิงคนหนึ่งเนื้อตัวและเสื้อผ้าเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดถูกเข็นลงมาจากรถกู้ภัย จากนั้นร่างของเธอก็ถูกเข็นเข้าไปในห้องฉุกเฉิน จากนั้นก็ถูกย้ายขึ้นไปบนเตียงของโรงพยาบาล พนักงานที่มากับรถกู้ภัยก็รายงานอาการเบื้องต้นให้กับคุณหมอประจำห้องฉุกเฉินอย่างคร่าวๆ ก่อนจะขอตัวออกมา“ชีพจรอ่อนมากหายใจลำบากเตรียมอุปกรณ์สอดท่อและแจ้งห้องผ่าตัดให้เตรียมเลือดไว้ด้วยนะ คนเจ็บเสียเลือดมาก เรียกเอกซเรย์เคลื่อนที่มาด้วยบริเวณขาน่าจะหักมีหมอออร์โธฯไหมเรียกให้เขาตามไปดูคนไข้ที่ห้องผ่าตัดด้วยนะ” คุณหมอประจำแผนกสั่งงานกับทั้งพยาบาลและหมอรุ่นน้องอีกให้ “ครับ / ค่ะ”“คนเจ็บมีญาติไหม”“ไม่มีเลยค่ะกู้ ภัยบอกว่าข้างตัวเธอมีแต่กระเป๋าใบนี้ตกอยู่”“ค้นกระเป๋าหาหาหลักฐานแล้วประสานงานกับญาติด่วนนะ”“ค่ะหมอ”“หมอคะตอนนี้คลำชีพจรไม่ได้แล้วค่ะ”“ขึ้นปั๊มเลย” คุณหมอหันมาสั่งหมอรุ่นน้องให้ขึ้นไปปั๊มหัวใจคนเจ็บส่วนตัวเขาเองกำลังสอดท่อช่วยหายใจอยู่ขณะที่กำลังปั๊มหัวใจยื้อชีวิตหญิ

  • พินัยกรรมพร่ำรัก   ตอนที่ 33 ครบหนึ่งปีที่ต้องหย่า

    การได้อยู่กับคนรักในทุกๆ วันมันทำให้เวลาผ่านไปเร็วมากตอนนี้ก็ครบหนึ่งปีแล้วที่มญชุ์ชัญญาและทินภัทรจดทะเบียนสมรสกัน ก่อนหน้านี้หนึ่งสัปดาห์หญิงสาวได้ให้ทนายเตรียมเอกสารการหย่าไว้ให้เรียบร้อยเธอเซ็นชื่อลงในทะเบียนหย่าใส่ซองสีน้ำตาลและจะส่งให้ทินภัทร์เซ็นที่บริษัทหลังจากไปทำงานที่บริษัทของสามีได้ห้าเดือนมญชุ์ชัญญาก็กลับมาช่วยงานมารดาที่ร้านทองเหมือนอย่างเคยเนื่องจากเลขาของเขากลับมาทำงานได้ตามปกติแล้วเรื่องที่เธอจะหย่ากับทินภัทรหญิงสาวไม่ได้ปรึกษาเขาก่อนเพราะคิดว่าเขาคงไม่ยอม แต่เธอปรึกษากับคุณย่าอรุณีแล้วเพราะเธออยากจะคืนสมบัติทุกอย่างให้กับชายหนุ่ม แต่หลังจากนั้นจะจดทะเบียนสมรสกับเขาอีกครั้ง เรื่องนี้คุณย่าอรุณีไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่ แต่มญชุ์ชัญญาก็ยืนยันว่าอยากจะทำแบบนั้นเพราะอยากคืนทุกสิ่งทุกอย่างให้กับทินภัทรเธออยากใช้ชีวิตกับเขาเหมือนคู่สามีภรรยาที่รักกันจริงๆ ไม่ได้รั้งกันไว้ด้วยพินัยกรรม ถึงแม้ที่ผ่านมาเขาได้เธอจะเปิดใจและยอมรับว่าต่างฝ่ายต่างก็มีความรักให้แก่กันด้วยใจจริง แต่เรื่องนี้มันก็ยังคาใจหญิงสาวอยู่ หญิงสาวคิดว่าหลังจากหย่าจากเขาและจดทะเบียนกับเขาครั้งใหม่เธอกับเขาจะใ

  • พินัยกรรมพร่ำรัก   ตอนที่ 32 ของขวัญวันเกิดจากเมีย nc

    ทินภัทรขับรถพามญชุ์ชัญญามายังคอนโดมิเนียมของเขาซึ่งตั้งแต่แต่งงานเขาก็เคยพาเธอมาค้างที่นี่อยู่สองสามครั้งเมื่อประตูห้องปิดลงทินภัทรก็รวบตัวภรรยาเข้ามาจูบอย่างเร่าร้อนมือก็รีบถอดชุดของหญิงสาวออก มือเล็กของมญชุ์ชัญญาก็แกะกระดุมเสื้อของเขาออกเช่นกัน ร่างเปลือยเปลาสกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่หน้าประตูห้องก่อนที่ผู้เป็นสามีจะอุ้มเธอมาวางบนโซฟาเขาผละจูบออกจากริมฝีปากอิ่มแล้วจูบพรมไปทั้งซอกคอขาวเนียน สูดกลิ่นกายหอมเข้าเต็มปอด มือใหญ่ฟอนเฟ้นเคล้นคลึงหน้าอกอวบอิ่มอย่างไม่ปรานี เสียงหวานครางอยู่ในลำคอกับการจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัวของคนรัก เธอก็ตอบสนองไปตามสัญชาตญาณอกอิ่มแอ่นเข้าหาริมฝีปากร้อน กายสาวเบียดเข้าหากายแกร่ง เสียงหวานครางฮืออยู่ในลำคอเมื่อทินภัทรใชฟันครูดเบาๆ บนเนินอกอิ่มสร้างความวาบหวามเสียวซ่านจนหญิงสาวรู้สึกปั่นป่วนไปทั่วท้องน้อยแอลกอฮอล์ที่อยู่ในร่างกายของทั้งสองเป็นตัวกระตุ้นให้สัญชาตญาณดิบเถื่อนที่ซ่อนอยู่ตื่นตัวขึ้นมา เขาดูดดุนเม็ดเชอร์รี่สีสดเข้าปากจนพอใจก็จับเท้าของหญิงสาวไปวางบนโซฟาแยกเข่าทั้งสองข้างแยกจากกันจนกว้าง“อื้อ.....”มญชุ์ชัญญาครางกระเส่าเมื่อปากก้มลงดูดรวบกลีบกุหล

  • พินัยกรรมพร่ำรัก   ตอนที่ 31 ชีวิตที่ลงตัว

    กลับมาจากฮันนีมูนครั้งนี้โลกทั้งใบของมญชุ์ชัญญากลายเป็นสีชมพู หญิงสาวเข้ามาช่วยงานที่บริษัทในตำแหน่งผู้ช่วยเลขาของทินภัทร แม้จะทำงานยังไม่ค่อยคล่องแต่เธอก็พยายามเรียนรู้จากพี่กัญญาหรือพี่แก้วที่ตอนนี้กำลังตั้งครรภ์ได้หกเดือนหญิงสาวต้องเรียนรู้ทุกอย่างก่อนที่เลขาของเขาจะลาคลอด“พี่แก้วคะเอกสารตรงนี้ชัญญ่าเรียงถูกแล้วหรือเปล่าคะ”“ถูกแล้วน้องชัญญ่าเรียนรู้งานได้เร็วมากๆ แบบนี้พี่น่าจะลาคลอดได้อย่างสบายใจ”“พี่แก้วแค่ลาคลอดนะคะไม่ใช่ว่าเลี้ยงลูกเพลินแล้วไม่กลับมาทำงานล่ะ” มญชุ์ชัญญารีบบอกเพราะกลัวว่าเธอจะไม่มาทำงานเป็นเลขาของทินภัทรอีก“ถ้าพี่ไม่กลับมาจริงๆ ล่ะ” กัญญาถามภรรยาของเจ้านายที่สอนงานจนตอนนี้เริ่มสนิทกันมากแล้ว“ไม่ได้นะคะพี่แก้ว ชัญญ่าไม่ถนัดงานแบบนี้เลย”“แต่พี่ว่าชัญญ่าก็ทำได้ดีนะ”“พี่แก้วแกล้งชมชัญญ่าเพราะรู้ว่าชัญญ่าเป็นภรรยาพี่ทินหรือเปล่า”“เปล่าเลยพี่ไม่ได้แกล้งชมพี่พูดทุกอย่างไปตามเนื้อผ้า”“พี่แก้วรำคาญไหมคะที่ชัญญ่าชอบถามพี่แก้วบ่อยๆ” หญิงสาวรู้สึกเกรงใจมากแต่ถ้าไม่ถามก็กลัวว่าจะทำงานไม่เรียบร้อยและปัญหาจะตามมาถ้าหากพี่กัญญาลาคลอดไปแล้ว“ไม่หรอกที่ชัญญ่าถามพี่เพราะช

  • พินัยกรรมพร่ำรัก   ตอนที่ 30 บทเรียนของสามี nc

    คำสารภาพรับที่ออกมาจากปากของทั้งสองมันเหมือนเชื้อไฟที่โหมกระหน่ำลงบนกองเพลิงแห่งตัณหาทินภัทรก้มลงจูบเธออย่างเร่าร้อนก่อนจะใช้เข่าดันเรียวขาของหญิงสาวให้แยกออกจากกัน มือใหญ่จับท่อนเอ็นร้อนลากลงบนกลีบกุหลาบให้น้ำหวานอาบทั่วปลายหยักแล้วกดแก่นกายเข้ามาหาเธอทีเดียวจนสุดความยาว“อ๊ะ!....”หญิงสาวสะดุ้งตกใจเพราะไม่คิดว่าทินภัทรจะกระแทกเข้ามาพรวดเดียว แต่เธอก็รับความใหญ่โตของเขาไว้ได้ทั้งหมด“อ่า...ตอดแน่นจัง”“ก็ชัญญ่าเสียวของพี่ทินทั้งใหญ่ทั้งยาว”“ชอบหรือเปล่า”“ถ้าตอบว่าชอบมันจะน่าเกลียดเกินไปไหม”“ไม่น่าเกลียดเลยพี่ชอบกินของชัญญ่าพี่ยังพูดตรงๆ พี่ก็อยากรู้ว่าชัญญ่าชอบน้องชายของพี่บ้างหรือเปล่า”“ชอบค่ะพี่ทิน พี่ทินสัญญากับชัญญ่าได้ไหมว่าจากนี้จะมีแค่ชัญญ่าคนเดียวจะไม่ไปนอนกับผู้หญิงอื่น”“พี่ไม่สัญญาแต่พี่สาบานเลยนะว่าจากนี้พี่จะมีชัญญ่าเป็นเมียคนเดียว จะทำให้ชัญญ่ามีความสุขแบบนี้คนเดียว”ชายหนุ่มพูดขณะที่สะโพกก็เริ่มปรับจังหวะให้เร็วขึ้นไปตามอารมณ์ มือใหญ่ฟอนเฟ้นอกอิ่ม หญิงสาวแอ่นโค้งเข้าหาอย่างห้ามไม่อยู่ เสียงหวานครางชื่อเขาไม่ขาดปากเมื่อปลายท่อนเอ็นกระแทกกระทั้นเข้าหาจุดอ่อนไหว ปากร

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status