หน้าหลัก / โรแมนติก / หย่ารักสามีทรยศ / ตอนที่6 กินข้าวทั้งน้ำตา

แชร์

ตอนที่6 กินข้าวทั้งน้ำตา

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-05 13:29:58

หลังจากสายโทรศัพท์ถูกชายหนุ่มกดสายตัดไป มือเรียวที่ถือโทรศัพท์แนบหูอยู่ก็ค่อยๆ ลดลงอย่างช้าๆ ในความเงียบ คำพูดของเขาแปรเปลี่ยนเป็นเข็มเล่มหนึ่งที่ทิ่มแทงหัวใจของหญิงสาวเข้าอย่างแรง ก่อนที่หยาดน้ำตาแห่งความปวดใจจะเอ่อไหลทะลักลงมาเหมือนทำนบแตกอย่างอั้นไว้ไม่ไหวอีกต่อไป

ร่างเล็กทรุดนั่งลงบนเก้าอี้อย่างหมดแรง ความผิดหวังและความน้อยเนื้อต่ำใจพุ่งเข้ามาฉีกกระชากหัวใจของเธออย่างโหดเหี้ยม

ทั้งในสมองและความรู้สึกของหญิงสาวในตอนนี้กำลังสับสนอย่างไม่เข้าใจเลยว่าตัวเธอนั้นทำอะไรผิดนักหนาถึงทำให้ผู้ชายที่เคยรักเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ทั้งที่เมื่อก่อนเขาเคยรักและเอาใส่ใจดูแลเธอเป็นอย่างที่ดียิ่งกว่าสุภาพบุรุษขี่ม้าขาว ที่ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนเห็นแล้วก็ต้องอิจฉาคู่รักของเธอกับเขา

แต่ทว่าตั้งแต่ที่ชายหนุ่มรู้ว่าหญิงสาวกำลังตั้งท้องลูกของเขาแล้ว ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปราวฟ้ากับเหวในทันทีและผู้ชายที่รักเธอมากในวันนั้นได้หายไป เหมือนกับว่าเขาไม่เคยมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้เลย ด้วยซ้ำ มาในตอนนี้กลับมีเพียงผู้ชายที่กำลังเลือดเย็นไร้หัวใจทำราวกับว่าเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารังเกียจในสายตาของเขาไปแล้ว

หรือที่ผ่านมามันเป็นแค่การสร้างภาพเพื่อหลอกเอาใจ ให้เธอหลงติดกับดักไปรักเขากันแน่…

23:00น.

หลังจากน้ำตาเม็ดใสค่อยๆ ไหลออกมาจากกรอบดวงตาจนแดงก่ำในบรรยากาศที่เงียบสงัดเป็นเวลาเนิ่นนาน จนในที่สุดหยดน้ำตาก็สามารถชะล้างทุเลาความเจ็บปวดเสียใจออกไปจากหัวใจที่บอบช้ำไปได้บ้าง

หญิงสาวจึงค่อยๆ ยกหลังมือขึ้นปาดน้ำตาและเอื้อมมือไปหยิบช้อนขึ้นมาตักอาหารตรงหน้าที่เธออุตส่าห์ตั้งใจทำไว้รอชายหนุ่มอย่างข่มขืนใจ ยัดเข้าปากแล้วเคี้ยวอย่างช้าๆ ทั้งน้ำตา

อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าอาหารจะมีหน้าตาที่น่ารับประทานขนาดไหน แต่ในความรู้สึกของเธอตอนนี้มันกลับจืดชืดไม่มีแม้กระทั่งรสชาติของความรักความใส่ใจที่เธอใส่ลงไปอีกแล้ว…

มือเรียวของหญิงสาวถือช้อนไว้แน่นจนสั่น ค่อยๆ เลื่อนมาตักอาหารเข้าปากทีละคำ เธอพยายามอดทนกินให้อิ่มที่สุดเท่าที่จะกินไหว เพราะเธอยังคงคำนึงว่าตัวเองนั้นไม่ได้ตัวคนเดียวเหมือนแต่ก่อนอีกแล้ว ยังมีลูกน้อยในท้องที่ยังคอยรับสารอาหารจากร่างกายของคนเป็นแม่

แต่สุดท้ายจากหลังที่หญิงสาวกินข้าวไปได้ไม่กี่คำ ก้อนสะอื้นของความเสียใจก็แล่นขึ้นมาจุกตรงลำคอในความเงียบที่เหมือนพิษร้ายกัดกร่อนหัวใจของเธอจนแหลกละเอียดจนทำให้ไม่สามารถที่จะทนฝืนกลืนอาหารลงคอได้ต่อไป และในจังหวะเดียวกันจู่ๆ เสียงโทรศัพท์ของเธอที่วางอยู่ใกล้ๆ มือก็ได้สั่นส่งเสียงดังขึ้นทำลายความเงียบงัน

ทันทีที่เสียงโทรศัพท์ส่งสัญญาณดังขึ้น หญิงสาวหวังคิดว่าเป็นชายหนุ่มผู้เป็นสามีของเธอจะโทรกลับมาหา ทำให้หัวใจดวงน้อยที่ห่อเหี่ยวในทีแรกพองฟูขึ้นมาพลัน

หญิงสาวจึงไม่รอช้าที่จะรีบเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างลนลานด้วยความดีใจเพื่อจะกดรับในทันที แต่ทว่าสีหน้าของเธอกลับต้องสลดเศร้าหมองลงและผิดหวังอีกครั้ง เมื่อสายเรียกเข้าที่แสดงอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์กลับไม่เป็นตามที่เธอคาดการณ์นึกเอาไว้ แต่เป็นสายเรียกเข้าจากคุณหญิงมารดาสามีต่างหาก

‘หากลองคิดดูดีๆ แล้วเขานะเหรอจะโทรกลับมาหาเธอทั้งที่เพิ่งจะตะคอกเสียงและบอกว่ารำคาญใส่เธอไปหยกๆ’

เห็นแบบนั้นแล้วก้อนสะอื้นเริ่มแล่นขึ้นมาจุกคออีกครั้งอย่างเจ็บปวดใจ แต่เธอทำได้แค่จ้องมองหน้าจอโทรศัพท์แล้วระบายลมหายใจออกมาเบาๆ ข่มกลั้นความรู้สึกอยากร้องไห้เอาไว้ ก่อนจะกดรับสายโทรศัพท์

“ฮัลโหลค่ะคุณแม่” หญิงสาวพยายามสงบอารมณ์ความเสียใจเอาไว้แล้วปรับน้ำเสียงให้ปกติที่สุดเพื่อไม่อยากให้แม่สามีอย่างคุณหญิงต้องเป็นกังวลใจเพราะเธอ

(หนูวนิดานอนแล้วยังลูก)

“อะ อ๋อยังเลยค่ะคุณแม่ ดาเพิ่งกินข้าวเสร็จค่ะแต่อีกเดี๋ยวก็จะขึ้นไปนอนแล้วค่ะ”

(เจ้าวายุล่ะกลับมาแล้วหรือยัง)

“อะ เอ่อคือวายุ...”

(อย่าบอกนะว่าจนป่านนี้แล้วเจ้าวายุยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ!) หญิงสาวยังไม่ทันได้พูดจบปลายสายที่รู้นิสัยลูกตัวเองดีกลับตะคอกถามด้วยความตกตะลึงอย่างเหลือเชื่อ

“คะ คุณแม่คะ อย่าโกรธวายุเขาเลยนะคะ หนูไม่เป็นไรค่ะ หนูอยู่ได้สบายมาก”

(หน็อยเจ้าลูกคนนี้นี่! แต่งงานมีลูกมีเมียแล้วยังไปเที่ยวไม่รู้เวล่ำเวลาแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหนกัน เมียตัวเองกำลังท้องกำลังไส้แต่กลับปล่อยให้อยู่บ้านคนเดียว หากเกิดอะไรขึ้นมาจะทำยังไง)  น้ำเสียงของคุณหญิงเริ่มมีโทสะขึ้นบ้างแล้วเมื่อรู้ว่าลูกชายของเขายังคงทำตัวไม่เอาไหนเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน

“คุณแม่ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ หนูไม่เป็นอะไรจริงๆ ค่ะ เดี๋ยววายุคงใกล้จะกลับแล้วค่ะ” หญิงสาวพยายามพูดกล่อมให้คุณหญิงใจเย็นลง เพราะเธอไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่ ถึงจะเป็นเรื่องดีสำหรับเธอที่มีแม่สามีที่เข้าใจหัวอกของผู้หญิงด้วยกัน แต่ถ้าหากให้แม่กับลูกต้องมาทะเลาะกันเพราะเธอคนเดียว เธอยอมไม่ขอเรียกร้องอะไรเสียดีกว่า

(หนูวนิดาไม่ต้องพูดปลอบใจแม่เลยนะ แล้วไม่ต้องพูดแทนเจ้าวายุด้วย ยังไงแม่ก็ไม่ยอมเด็ดขาด นิสัยใช้ไม่ได้เลยมืดค่ำดึกดื่นแบบนี้ทำไมไม่อยู่ดูแลเมียตัวเอง ไม่ได้การล่ะแม่ต้องโทรไปตามเสียหน่อย!)  คุณหญิงยังคงยืนกรานเสียงแข็งอย่างไม่ยอมที่จะให้ลูกชายของเขากระทำในสิ่งที่ไม่สมควรต่อไป

“หนูโอเค…”

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด

ยังไม่ทันให้หญิงสาวพูดจบประโยคปลายสายได้ตัดสายโทรศัพท์ทิ้งไปทันทีด้วยความโกรธ หวังจะโทรไปจัดการลูกชายตัวดีของเขาอย่างเดือดดาล

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • หย่ารักสามีทรยศ    ตอนที่29 หมดเวรหมดกรรม (จบ)

    ความโศกเศร้าปกคลุมไปทั่วบริเวณภายในวัด แขกที่ตามร่วมงานกันมากมายต่างสวมใส่ชุดสีดำเพื่อไว้อาลัยให้กับผู้ล่วงลับ“ดิฉันขอแสดงความเสียใจกับคุณหญิงด้วยนะคะ” มารดาของหญิงสาวเดินทางมาร่วมไว้อาลัยให้กับลูกเขยอย่างจิรายุ ถึงแม้ว่าชายหนุ่มจะทำไม่ดีกับบุตรสาวเอาไว้มากมายแต่ในเมื่อเขาจากไปแล้วก็ทำได้แค่อโหสิกรรมให้แก่กันเท่านั้น“ขอบคุณจากใจนะคะที่คุณหญิงอุตส่าห์เดินทางมาร่วมงาน อีกอย่างต้องขอโทษคุณหญิงแทนวายุลูกชายดิฉันด้วยนะคะกับในสิ่งที่เคยทำไม่ดีกับหนูวนิดา”ผู้เป็นมารดาพูดขอโทษทั้งน้ำตาอย่างเจ็บปวดใจที่ต้องมาสูญเสียลูกชายคนเดียวทั้งที่ยังไม่ได้ตั้งตัวและยังทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เลยสักนิด หัวอกของคนเป็นแม่แตกสลายเมื่อได้เห็นร่างไร้ลมหายใจของลูกชายชิงตายจากไปก่อนอย่างไม่อาจจะยอมรับความจริงได้ในตอนนี้“คุณหญิงไม่ต้องขอโทษดิฉันเลยค่ะ เรื่องแบบนี้คงไม่มีใครอยากให้มันเกิดขึ้น...แต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นมาแล้ว เราคนเป็นแม่ก็ทำให้ได้แค่ต้องทำใจยอมรับมันให้ได้เท่านั้น” มารดาของหญิงสาวก็เศร้าใจไม่น้อยทั้งเห็นใจหัวอกคนเป็นแม่ด้วยกันว่ามันทรมานเจ็บปวดเจียนตายแค่ไหนที่ต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ ทุกอย่า

  • หย่ารักสามีทรยศ    ตอนที่28 คำขอโทษสุดท้าย

    หญิงสาวที่กำลังยืนอยู่หน้าประตูห้องทำงานชายหนุ่มพร้อมกับแม่สามี เธอพยายามตั้งสติระบายลมหายใจออกมาเบาๆ ข่มกลั้นความรู้สึกอยากร้องไห้เอาไว้ก่อนจะตัดสินใจเอื้อมมือไปเคาะบานประตูทันทีก๊อก ก๊อก ก๊อกเพียงไม่นานนักผ่านประตูห้องทำงานก็ถูกเปิดออก เผยให้เห็นร่างสูงของชายหนุ่มที่เสื้อผ้าอยู่ในสภาพยับเยิน คงไม่ต้องเดาเลยว่าเขาเพิ่งจะเสร็จจากภารกิจทางกายมาแต่ทว่าทันทีที่ได้เห็นเธอกับมารดาอยู่ตรงหน้าเขาถึงกับเบิกตากว้าง ใบหน้าก็ซีดเผือดลงทันทีหญิงสาวที่เห็นสภาพของชายหนุ่มที่รักมากในตอนนี้แล้ว ริมฝีปากของเธอถึงกับสั่นระริกอย่างแค้นใจ แต่ทำได้แค่ผ่อนลมหายใจระงับอารมณ์ความรู้สึกเหล่านั้นเอาไว้ในอก “คะ คุณแม่กับดา…มากันตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ทำไมไม่โทรมาบอกผมก่อน” ชายหนุ่มเอ่ยถามน้ำเสียงอึกอัก“ว่าไงพ่อตัวดี คุยกับหนูวนิดาเขาเถอะนะ ฉันไม่อยากจะคุยกับแก” น้ำเสียงของผู้เป็นแม่แข็งกระด้าง ชักสีหน้าใส่ลูกชายด้วยความโกรธก่อนจะยืนกอดอกหันหลังให้กับเขา“เห็นช่วงนี้คุณทำงานหนักไม่ค่อยได้กลับไปทานข้าวที่บ้าน...ดาก็เลยซื้อข้าวมาฝากคุณค่ะ”“อะ อ๋อขอบคุณนะครับ” ชายหนุ่มยิ้มเจื่อน ยื่นมือมารับถุงข้าวในมือของหญิงส

  • หย่ารักสามีทรยศ    ตอนที่27 อาหารข้างทางมันอร่อยกว่า

    คฤหาสน์“หนูวนิดาไปยังไงมายังไงลูก” แม่สามีอ้าแขนโอบกอดร่างของลูกสะใภ้ด้วยความรักก่อนที่ทั้งสองจะนั่งลงบนโซฟาในห้องรับแขก แต่เธอในตอนนี้เมื่อเห็นใบหน้าของท่านแล้วถึงกับลำคอตีบตัน พยายามสะกดความรู้สึกที่แสบร้อนในดวงตาเอาไว้“สวัสดีค่ะคุณแม่” เธอยกมือพนมไหว้“แม่คิดถึงหนูจังเลย เป็นยังไงบ้างลูกช่วงนี้”“ก็ดีค่ะคุณแม่ หนูกับคุณวายุก็เพิ่งจะกลับมาจากเที่ยวทะเล”“ดีจริง วายุลูกชายของแม่ดูเอาใจใส่หนูเก่งจังเลยนะช่วงนี้ เห็นแบบนี้แล้วแม่ค่อยสบายใจหน่อย” เมื่อเห็นท่าทีว่าแม่สามีกำลังสบายใจ เธอจึงเค้นยิ้มรับบางๆ ที่แสนอ่อนโยนและขมขื่นใจยังไม่อยากจะพูดอะไรออกไปในตอนนี้“คุณแม่คะ เย็นนี้คุณแม่ว่างหรือเปล่าคะ พอดี…ดาอยากจะพาคุณแม่ไปที่หนึ่งหน่อยนะค่ะ”“ได้สิสำหรับลูกสะใภ้ของแม่ แม่ว่างอยู่แล้วจ้ะ ว่าแต่หนูวนิดาอยากพาแม่ไปที่ไหนเหรอลูก”“ดายังขอไม่บอกตอนนี้นะคะ พอดีเป็นเซอร์ไพรส์ค่ะ”“แหมะ ลูกสะใภ้คนนี้มีเซอร์ไพรส์ให้แม่ด้วย น่ารักจริงๆ เลย” พูดจบแม่สามีก็คว้าร่างตั้งครรภ์ของลูกสะใภ้เข้ามากอดด้วยความรัก หญิงสาวรรับรู้ได้ถึงความอบอุ่นอ่อนโยนจากท่านพลันทำให้น้ำตาแวววาวค่อยๆ เอ่อขึ้นมาคลอเบ้าตาอย่าง

  • หย่ารักสามีทรยศ    ตอนที่26 ตัดสินใจ

    อารมณ์ของหญิงสาวในตอนนี้ดิ่งลงสู่เหว แววตาคู่นั้นมองลึกเข้าไปในตาของชายหนุ่มอย่างพยายามสะกดกลั้นความขมขื่นเจ็บปวดในใจ ไม่ว่ารสชาติของอาหารตรงหน้ามันจะอร่อยมากขนาดไหนแต่ความรู้สึกของเธอในตอนนี้นั้นมันชั่งขมฝาดลิ้นกินเหลือเกิน จนกินได้ไม่กี่คำก็ต้องวางช้อนยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่มแต่ผิดกับชายหนุ่มที่ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิงเมื่อเขากำลังนั่งทานอาหารตามปกติทำราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น แต่เธอก็แอบสังเกตได้ว่าสายตาของเขาเหลือบมองไปยังโต๊ะของหญิงสาวซึ่งอยู่โต๊ะถัดไปที่เขาได้แอบเจอกันก่อนหน้าตอนไปห้องน้ำเป็นครั้งคราว แลดูแล้วอายุของหล่อนน่าจะน้อยกว่าเธอไม่กี่ปีแต่ทว่าผู้หญิงคนนั้นดูมีเสน่ห์ไม่น้อย ใบหน้าดูสะสวยรสนิยมในการแต่งตัวก็ดูเซ็กซี่ทั้งน่าค้นหา ไม่เหมือนกับเธอในตอนนี้ที่ดูจืดชืดมองไปตรงไหนก็ไม่มีชีวิตชีวาแตกต่างราวฟ้ากับเหว สรุปแล้วเธอไม่มีอะไรเทียบผู้หญิงคนนั้นได้เลยจริงๆ …ห้องพัก“เดี๋ยวผมจะลงไปซื้อยามาให้ คุณนอนรอผมอยู่ที่ห้องก่อนนะ”“อย่าไปนานนะคะ ดา…ไม่อยากอยู่คนเดียว”“ครับที่รัก รอแป๊บนึงนะแล้วผมจะรีบกลับมา”“ค่ะ” ริมฝีปากชมพูดยกเป็นรอยยิ้มขมๆ หลังจากจบบทสนทนาหญิงสาวพยักหน้ารับ

  • หย่ารักสามีทรยศ    ตอนที่25 คนทรยศ!

    00.45น.ด้วยฮอร์โมนของคุณแม่ตั้งครรภ์ทำให้หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกรู้สึกปวดฉี่อยากเข้าห้องน้ำแทบจะทุกเวลา ทว่าหัวใจของภรรยาอย่างเธอหล่นไปกองอยู่ปลายเท้าเมื่อไร้เงาของสามี“คุณคะ”เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับ หญิงสาวจึงพยุงร่างขึ้นมาแล้วก้าวขาลงจากเตียง ก่อนที่เธอกวาดสายตามองหาร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มรอบห้องแต่ก็ไม่มีแม้แต่เงาของเขาแต่โทรศัพท์เขาก็ยังไม่เอาไปหญิงสาวทำได้เพียงเก็บความสงสัยเอาไว้ในใจเธอจึงเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วกลับมานอนบนเตียงเช่นเดิมราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนเวลาล่วงเลยผ่านไปพักหนึ่งเปลือกตาบางยังคงข่มตานอนไม่หลับนอนพลิกตะแคงไปมาอย่างเป็นกังวลทั้งข้องใจว่าชายหนุ่มนั้นหายไปไหนในเวลาดึกขนาดนี้ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกวูบโหวงอยู่ภายในใจราวกับว่าเซ้นส์สัมผัสกำลังทำงานขึ้นมาอย่างน่าแปลกประหลาด อีกทั้งลูกน้อยในท้องก็ออกแรงดิ้นจนเธอรู้สึกจุกราวกับว่าเด็กน้อยกำลังสื่อสารอะไรบางอย่างให้เธอรู้02.30น.แกร๊กเสียงประตูห้องพักถูกเปิดออกแม้มันจะแผ่วเบามากแค่ไหนแต่ก็ยังมีเสียงเล็ดลอดออกมาท่ามกลางความเงียบงัน เพียงไม่นานเสียงฝ่าเท้าหนักๆ ก็เดินเข้ามาในห้องนอน หญิงสาวที่ยังคงนอนไม

  • หย่ารักสามีทรยศ    ตอนที่24 จะรักคุณเพียงคนเดียว

    หลายวันต่อมา“หน้าตาคุณดูอิดโรยจังเลยนะคะช่วงนี้ พักผ่อนก็น้อยทำงานก็หนักดาเป็นห่วงคุณจัง”หญิงสาวเอ่ยขึ้นในขณะที่กำลังนั่งทานอาหารเช้า เธอมองหน้าของสามีด้วยความเป็นห่วงทั้งกังวลอยู่ในใจลึกๆ เพราะเห็นว่าช่วงนี้เขาทำงานจนต้องกลับบ้านดึกทุกวัน เวลาพักผ่อนก็ไม่ค่อยจะมีแถมรุ่งเช้าก็รีบขับรถออกไปทำงานอีกเป็นแบบนี้มาสักพักหนึ่งแล้ว“คุณไม่ต้องเป็นห่วงผมนะ ที่ผมทำงานหนักก็เพื่อให้คุณกับลูกได้อยู่อย่างสุขสบายนะรู้มั้ย” ชายหนุ่มยื่นฝ่ามือไปกุมมือหญิงสาวเอาไว้ทั้งยังคงมีรอยยิ้มอ่อนโยนให้เธอเหมือนกับในทุกครั้งๆ“ขอบคุณนะคะที่คุณยอมทำงานหนักเพื่อดากับลูก”“อีกไม่กี่เดือนก็ใกล้จะคลอดแล้ว คุณอยู่แต่บ้านคงจะเบื่อแย่เลยใช่มั้ย งั้นเราไปหาที่ผ่อนคลายสมองสักหน่อยดีมั้ยครับเผื่อคุณจะได้สบายใจขึ้น คุณอยากไปเที่ยวที่ไหนหรือเปล่าเดี๋ยวผมพาไป”“ดาไปได้เหรอคะ” ได้ยินชายหนุ่มพูดแบบนั้นแล้วดวงตากลมโตก็เบิกกว้างอย่างตื่นเต้นขึ้นมาทันที“ทำไมจะไม่ได้ล่ะครับ แต่ห้ามไกลเกินไปนะคุณท้องแก่แล้วผมไม่อยากให้คุณต้องรถเดินไกลนานๆ” ทันทีที่ชายหนุ่มพูดจบหญิงสาวคลี่ยิ้มหวานอย่างรื่นเริงใจ เธอจึงไม่รอช้ารีบบอกสถานที่ที่อยากจ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status