บทที่17 ภรรยาภาพวาด

ยูโจวกงจิ่นยกส้นเท้าขึ้นหลบการโจมตีได้อย่างหวุดหวิด ต้วนโจวโกรธจัดถึงกับสบถออกมา พร้อมกับถามหย่งฟางว่าคิดจะทำอะไร หย่งฟางไม่ตอบ แต่ยังคงวิ่งไล่ยูโจวกงจิ่นด้วยดาบไม้ท้อ หวังจะฟันให้กลับคืนสู่ร่างเดิม ยูโจวกงจิ่นทั้งร้องไห้และปล่อยน้ำตารูปดาวการ์ตูนกระจายไปทั่วห้อง ในขณะเดียวกันก็วิ่งหนีไปด้วย

ห้องถูกปิดผนึกด้วยแผ่นยันต์ จึงหนีออกไปที่อื่นไม่ได้ ทำได้แค่วิ่งวนอยู่ในห้อง หย่งฟางวิ่งไล่ตามพร้อมดาบในมือ ราวกับตัวร้ายจากการ์ตูนที่กำลังรังแกนางเอก ต้วนโจวก็พยายามขัดขวางตลอดเวลา ดาบไม้ท้อฟันแก้วแตกและแทงทะลุหมอน

ความวุ่นวายทำให้ทุกอย่างพังพินาศ

เหล่าคุณนายมองน้ำตาของยูโจวกงจิ่น ที่กระจายไปทั่วห้องจนไม่กล้าเพิ่มปัญหาให้อีก ได้แต่นั่งขดตัวอยู่ที่ปลายเตียง มองดูการต่อสู้กับตัวการ์ตูน

ฉากนี้...เป็นการทลายความเชื่อเก่าๆ อย่างสิ้นเชิง หย่งฟางไล่ฟันไม่ถึงสิบรอบ ในที่สุดก็มีโอกาส เหยียดดาบออกพร้อมจะฟันลงไป

“ต้วนโจวช่วยด้วย!!!” ยูโจวกงจิ่นตะโกนเรียกน้ำตาคลอ พลางยกมือไขว้กันไว้บนหัว

“ยูโจวกงจิ่น!! ฉันจะมาช่วยเธอแล้ว!!” ต้วนโจวระเบิดพลังปกป้องเธอชทันที ยกจอคอมพิวเตอร์ขึ้นฟาดใส่ ดาบไม้ท้อของหย่งฟางถูกฟาดจนหักเป็นสองท่อน ท่อนหนึ่งตกอยู่บนพื้น

“...” หย่งฟางมองดูดาบในมือที่เหลือแค่ครึ่งเดียว แล้วหันไปมองอีกครึ่งที่อยู่บนพื้น

“อาจารย์หย่ง!!” คุณนายทั้งสามร้องเรียกด้วยความเป็นห่วง

“...” หย่งฟางเกือบจะเป็นลมด้วยความโกรธ

ถึงดาบนี้จะไม่ใช่มรดกตกทอด แต่เธอก็ประมูลมาด้วยราคาหนึ่งล้านหยวน แล้วยังต้องแกะสลักเองถึงสามเดือนเพื่อเอาใจท่านอาจารย์ปู่ และมันก็เป็นเครื่องมือทำมาหากินของเธอ

เจ้านายบ้า!!!

ตอนทำงานก็เอาเปรียบเหลือเกิน ลาออกมาแล้วยังมาทำลายเครื่องมือทำมาหากินของเธออีก! แล้วยังไม่รู้ตัวอีกว่ากำลังจะได้ตัวการ์ตูนเป็นเมีย!!

ให้ตายสิ ทำไมเธอต้องมาเจอกับเรื่องไร้สาระของอดีตเจ้านายแบบนี้!! หนึ่งล้านหยวนสำหรับไม้ท้อที่โดนฟ้าผ่า กับสองล้านหยวนค่าฉีกสัญญา หย่งฟางโกรธจนหัวแทบระเบิด เหมือนมีไฟลุกอยู่ในหัวเธอ

ทุกคนตายซะ!!!

ความโกรธของหย่งฟางในครั้งนี้มากกว่าครั้งไหนๆ เธอคว้าเชือกในกระเป๋า หยิบมันขึ้นมาแล้วโยนให้คุณนายทั้งสามบนเตียง “เอาเชือกนี้ไปมัดไอ้โง่นั่นซะ!” 

คุณนายทั้งสามรับภารกิจมาและทำตามทันที ต้วนโจวที่ยกจอคอมพิวเตอร์จนหมดแรง ถูกแม่แท้ๆ และป้าอีกสองคนมัดจนดิ้นไม่ได้ ซ่งเสี่ยวฮุ่ยและหนิวลี่ ที่บ้านมีลูกชายติดพ่ออยู่แล้ว จึงมีประสบการณ์มัดได้อย่างรวดเร็ว มีแต่หยูถังที่ช้าหน่อย แต่ก็ยังมัดได้แน่นหนาเรียบร้อย

ต้วนโจวถูกมัดแต่ก็ไม่วายพูดอย่างไม่พอใจ “หย่งฟาง! อย่าทำร้ายเธอนะ!! ถ้ามีปัญหาอะไร ก็มาลงกับฉันสิ!!”

หย่งฟางหันไปยิ้มอย่างเยือกเย็น “ไม่ต้องห่วง คุณเองก็จะโดนด้วย”

ต้วนโจวสงบปากสงบคำทันที “...”

คุณนายทั้งสามรู้สึกว่าอาจารย์หย่งนี่คือตัวร้ายชัดๆ

พอหันกลับไปมองที่ยูโจวกงจิ่น หย่งฟางก็ไม่ได้ใช้เครื่องมือหรืออาวุธใดๆ อีก แต่กลับโยนยันต์ออกมาเรื่อยๆ หนึ่งแผ่นต่อหนึ่งคาถา แต่ละแผ่นใช้เวลาสองวินาที ยันต์นับสิบแผ่นถูกโยนออกมาราวกับไม่ต้องใช้เงินซื้อ ปิดทางหนีของยูโจวกงจิ่นอย่างสิ้นเชิง ไม่ให้มีโอกาสได้หายใจ

ยูโจวกงจิ่นไม่ทันได้แสร้งเล่นละคร เพราะมัวแต่หนีเอาตัวรอด แต่การโจมตีด้วยยันต์ของหย่งฟางนั้นสามารถล็อกเป้าหมายได้ ดังนั้นไม่ว่าจะหลบยังไง ยันต์ก็จะพุ่งมาปิดร่างเธออยู่ดี คุณนายทั้งสามจึงได้เห็นภาพผิวการ์ตูนของยูโจวกงจิ่น เมื่อถูกแสงสีทองจากยันต์เข้าไปปิด ก็เริ่มดำและลอกออก เผยให้เห็นผิวจริงของมนุษย์ที่อยู่ข้างใน ลอกไปกว่า 70% เกือบจะกลับคืนร่างจริงทั้งหมด ต้วนโจวที่ค่อยๆ หยุดดิ้นและเลิกตะโกนโวยวาย

จู่ๆ หย่งฟางก็หยุดมือที่หยิบยันต์ออกมา ยูโจวกงจิ่นเองก็เลิกแกล้งเช่นกัน และกลับคืนร่างจริง เป็นเด็กสาวหน้าตาน่ารักจมูกโด่งหน้าเรียวเล็ก

ต้วนโจวสำลักด้วยความตกใจ “เฉิง… เฉิงเสี่ยวอวี่?!!”

คุณนายทั้งสามตกใจเช่นกัน อะไรนะ จริงๆ แล้วเป็นเฉิงเสี่ยวอวี่หรือ

“แล้วยูโจวกงจิ่นของฉันล่ะ?!!”

“ฉันนี่แหละคือยูโจวกงจิ่นของคุณ” เฉิงเสี่ยวอวี่กล่าวอย่างเย้ยหยัน

ต้วนโจวกรีดร้องด้วยความโกรธที่ถูกหลอก!

“อ๊ากกกกกก! ทั้งหมดมันโกหกงั้นเหรอ?! แล้วอะไรที่เป็นความจริง?! บอกมาทีสิ!!!” ความโกรธพุ่งจนเกือบสลบไป

หย่งฟางสั่งคุณนายทั้งสาม “บีบจมูกให้เขาฟื้น! ให้เขาเห็นชัดๆ ว่าภรรยาการ์ตูนของเขาเป็นใครกันแน่!!”

“ยังห่วงเขาอีกเหรอ?” เฉิงเสี่ยวอวี่แสยะยิ้มออกมา “ตอนนี้ถึงตาฉันบ้างล่ะ”

ร่างวิญญาณของเฉิงเสี่ยวอวี่ลอยตัวขึ้นไปในอากาศ พุ่งตรงเข้าหาหย่งฟาง กระจายพลังร้ายแรงออกมาหวังจะทำร้ายเธอเ หลืออีกแค่หนึ่งเมตร ปลายพลังร้ายแรงก็เกือบจะสัมผัสหย่งฟางแล้ว จู่ๆ กลับยิ้มออกมา หยิบตาข่ายที่ถักด้วยเชือกสีแดงจากกระเป๋าออกมาปล่อย

เฉิงเสี่ยวอวี่เบิกตากว้าง แต่ก็สายไปแล้ว หล่อนพุ่งตรงเข้าไปในตาข่าย หย่งฟางเตรียมไว้ตอนหยิบยันต์ออกมา เพื่อล่อตัวหล่อนเข้าสู่กับดักในจังหวะที่เหมาะเจาะพอดี เฉิงเสี่ยวอวี่ถูกตาข่ายสีแดงมัดแน่นอยู่ที่มุมห้อง ตาข่ายนั้นจะกระพริบแสงสีทองทุกหนึ่งวินาที

วิญญาณร้ายแสดงออกถึงความเจ็บปวดอย่างชัดเจน เมื่อเห็นว่าเฉิงเสี่ยวอวี่หมดโอกาสหนีแล้ว หย่งฟางก็ร่ายคาถาเพื่อยกเลิกการกระพริบอัตโนมัติของตาข่าย แค่เฉิงเสี่ยวอวี่ไม่ขยับ หล่อนก็จะไม่เจ็บ เมื่อเห็นหย่งฟางจัดการเฉิงเสี่ยวอวี่จนเสร็จสิ้น เหล่าคุณนายก็ใจเต้นแรงจนแทบหลุดออกจากอก

หนิวลี่บีบจมูกต้วนโจวอย่างแรง แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงทื่อๆ “หยูถัง ตอนที่หย่งฟางไปทำงานที่บ้านเธอก็เป็นแบบนี้หรือเปล่า…”

ถึงแม้หยูถังจะเคยเห็นหย่งฟางปราบวิญญาณที่บ้านของเธอมาแล้ว แต่ก็ยังใจเต้นแรง เมื่อนึกถึงคนที่บ้านตระกูลฉู่ที่เป็นลม และตัวเธอเองก็อยากเป็นลมด้วยแต่ทำไม่ได้ “ก็คล้ายๆ กัน”

ต้วนโจวถูกบีบจมูกจนฟื้นคืนสติ น้ำตาไหลพรากด้วยความสิ้นหวัง ทุกอย่างมันโกหก ทั้งหมดมันโกหก ภรรยาการ์ตูนของเขา…หลายวันที่ผ่านมาที่ได้อยู่ด้วยกันในฝัน...เฉิงเสี่ยวอวี่เห็นเขาในสภาพนี้แล้วก็โกรธจนควันออกหู พลางกลอกตาไปมา

“อาจารย์หย่ง... คุณรู้ได้ยังไง ว่ายูโจวกงจิ่นคือเฉิงเสี่ยวอวี่?” หนิวลี่ถามออกมาด้วยความสงสัย หลังจากที่หาจังหวะถามได้ในที่สุด

เพราะก่อนที่ยูโจวกงจิ่นจะเผยร่างจริง พวกเธอไม่เข้าใจว่าหย่งฟางกำลังทำอะไร

หย่งฟางเก็บดาบไม้ท้อที่หักบนพื้นขึ้นมา พยายามต่อดาบเข้าด้วยกันพลางอธิบาย “ง่ายมาก เป็นการคาดเดาธรรมดา เริ่มจากบ้านของเสี่ยวฮุ่ยไม่มีปัญหา ภาพวาดก็ไม่มีปัญหา แต่ต้วนโจวมีปัญหามาก เพราะฉันเห็นว่ามีวิญญาณอยู่ข้างหลังเขา เต็มไปด้วยพลังชั่วร้าย เมื่อฉันบังคับวิญญาณออกมา ก็เป็นสาวในภาพวาด บอกแล้วว่าภาพวาดไม่มีปัญหา งั้นเด็กสาวที่ว่าจะเป็นใครไปได้ล่ะ? ถ้าไม่ใช่แฟนสาวที่ตายไปของเขา ก็เป็นหนี้ผีจากการเล่นชู้ แต่ความเป็นไปได้ที่เป็นแฟนสาวที่ตายไปมีสูงกว่า” หย่งฟางมีหลักการในการคาดเดาของตัวเอง

คุณนายทั้งสามร้อง "อ๋อ" อย่างไม่ค่อยเข้าใจนัก

“ต้วนโจว…ฮ่าๆ” ผีหญิงที่อยู่ตรงมุมห้องหัวเราะลั่น เมื่อได้ยินคำเรียกของหย่งฟาง แต่แล้วก็หยุดหัวเราะ เพราะขยับตัวแล้วถูกตาข่ายแดงช็อตทำให้เจ็บปวด

เฉิงเสี่ยวอวี่กอดตัวเอง พยายามไม่ให้ร่างวิญญาณของเธอไปแตะตาข่ายสีแดง

ซ่งเสี่ยวฮุ่ยรู้สึกตัวและถามอย่างโกรธเคือง “ลูกชายฉันดีกับเธอขนาดนี้ มอบทุกสิ่งให้ตามที่เธอต้องการ แล้วเธอทำร้ายเขาทำไม? ชีวิตของเธอไม่ได้ถูกเขาพรากไปเสียหน่อย!”

มาต่อกันจ้าาาา คอมรวนๆ ย้ายไฟล์เล่นเอาเหนื่อยเลยค่าา

เกิดขิตไฟล์หายแล้ววววว