เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่18 อดีตแฟนเก่า
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-16 11:08:08“ฉันกำลังทำความดีลงโทษความชั่วอยู่ไม่ใช่เหรอ? ลูกชายของคุณทำร้ายความรู้สึกคนอื่นมากมายขนาดนี้ ไม่สมควรตายหรือไง?! แล้วไงล่ะ? มีลูกชายที่คบผู้หญิงแปดคนพร้อมกัน ภูมิใจมากใช่ไหม? นี่มันปี 2024 แล้วนะ ยังมีแม่ที่คิดว่าลูกชายตัวเองเป็นสมบัติ ใครคบกับเขาก็ถือว่าโชคดี ช่างน่าสงสารจริงๆ ทั้งชีวิตต้องหมุนรอบลูกชายที่ไม่มีดีอะไรเลย เป็นโชคชะตาของคุณแล้วล่ะ"
ซ่งเสี่ยวฮุ่ยโกรธจนหูร้อน หัวใจพลุ่งพล่าน รีบตอบโต้ทันที ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังทะเลาะกับผีผู้หญิง ทั้งสองด่ากันไปมา แต่ก็ไม่สามารถหาข้อสรุปได้ หยูถิงและหนิวลี่ต่างไม่กล้าหายใจแรง ประหลาดใจที่ซ่งเสี่ยวฮุ่ยกล้าทะเลาะกับผี
ขณะนั้นต้วนโจวยังคงร้องไห้เพื่อภรรยาการ์ตูนของเขา ส่วนหย่งฟางมองไปที่ดาบไม้ที่หักอยู่ในมือ ถอนหายใจเฮือกใหญ่เก็บดาบสองท่อนใส่ถุงผ้า
"ไม่เป็นไร ไว้ค่อยหาช่างฝีมือดีๆ มาซ่อมก็ได้" หย่งฟางนั่งลงบนเก้าอี้เกมมิ่งแล้วกล่าวเบาๆ "คุณเสี่ยวฮุ่ย พอเถอะ"
หย่งฟางหันไปถามผีสาวที่นั่งกอดเข่าอยู่มุมห้อง "เฉิงเสี่ยวอวี่ เล่ารายละเอียดเกี่ยวกับความแค้นระหว่างเธอกับต้วนโจวหน่อยสิ"
เฉิงเสี่ยวอวี่ยิ้มเยาะ "อยากฟังเหรอ? มาผิดที่แล้วล่ะ ฉันไม่มีอะไรจะเล่า ฉันแค่อยากเอาชีวิตต้วนโจว"
หย่งฟางยิ้มบาง "ฉันก็ไม่ได้อยากฟังเรื่องราวอะไรหรอก แค่อยากฟังเรื่องซวยๆ ของอดีตเจ้านายบ้าๆ นั่น แล้วดูว่าเขาโดนด่ายังไง"
เฉิงเสี่ยวอวี่ฟังแล้วรู้สึกดีขึ้น ไม่สนใจเจตนาที่แท้จริงของหย่งฟาง เพราะเธอเองก็อยากระบาย "สองปีก่อน ต้วนโจวตกหลุมรักฉันตั้งแต่แรกพบ เขาเริ่มตามจีบฉัน ฉันรู้จากเพื่อนๆ ว่าเขามี 'รักแรก' ที่ยังอยู่ในใจ แต่แฟนสาวรอบตัวเขาก็เหมือนต้นหอมจีน ตัดแล้วก็ขึ้นใหม่เรื่อยๆ ฉันก็เลยปฏิเสธเขามาตลอด แต่เขาก็ยังตามจีบฉันนานถึงหนึ่งปีเต็ม"
"ฉันมันโง่เอง ที่คิดว่าจะทำให้เขากลับตัวได้ ก็เลยตกลงคบกับเขา ตอนนี้คิดย้อนกลับไป ฉันช่างโง่จริงๆ ไม่นานฉันก็พบว่า ไอ้คนเลวนั่นยังคบซ้อนผู้หญิงแปดคนพร้อมกัน! เมื่อเป็นแบบนี้ ฉันรู้ว่าคงเปลี่ยนเขาไม่ได้ ก็เลยตัดสินใจเลิก แต่เขายังมาตามตื๊อ บอกว่าไม่มีฉันเขาอยู่ไม่ได้ จะเชื่อฟังฉันและรักแค่ฉันคนเดียว ฉันก็ใจอ่อน กลับไปคบกับเขาอีกครั้ง... ฉันนี่มันโง่จริงๆ" เฉิงเสี่ยวอวี่สูดหายใจลึก ก่อนจะพูดต่อ "นิสัยเสียของเขาแก้ไม่หาย"
หย่งฟางพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดนั้น
"เราคบกันแบบเลิกๆ คบๆ อยู่ครึ่งปี จนวันสุดท้ายที่เลิกกันจริงๆ ฉันรู้สึกเหมือนได้ปลดปล่อย คิดว่าจะเริ่มชีวิตใหม่ แต่สุดท้าย ยาเม็ดหนึ่งกับเหล้าขวดหนึ่งก็พาชีวิตฉันไป" เฉิงเสี่ยวอวี่พูดจบแล้วหัวเราะขมขื่น น้ำตาคลอที่หางตา
เธอทนความเจ็บปวดจากการถูกรัดด้วยตาข่ายสีแดง เช็ดหางตาพร้อมกลืนความสะอื้น พยายามสงบใจ "ฉันเสียใจ แต่ก็โทษใครไม่ได้ เพราะเป็นความผิดพลาดของฉันเอง แล้วฉันก็เห็นญาติๆ และเพื่อนๆ ร้องไห้ที่ศพของฉัน ฉันเลยสงสัยว่าต้วนโจวจะมีปฏิกิริยายังไงเมื่อได้ยินข่าวการตายของฉัน"
"ฉันก็เลยตามเขาอยู่สองวัน ลองเดาดูสิว่าฉันเจออะไร?" เฉิงเสี่ยวอวี่ยิ้มเยาะ "รักแรกที่เขาไม่อาจลืมได้ คือตัวละครที่เขาวาดตอนเด็ก!! เป็นภรรยากระดาษของเขาน่ะ!! แฟนสาวทุกคนของเขา บางคนมีดวงตาคล้าย 'ภรรยา' บางคนมีรูปร่างคล้าย บางคนมีใบหน้าคล้าย ฉันเองก็มีใบหน้าคล้าย ช่างน่าขำจริงๆ ฉันเลยอยากสนุกกับเขา ลองดูว่าถ้าฉันกลายเป็น 'ภรรยา' ของเขาแล้วคบกับเขา อยากรู้ว่าจะเชื่อฟังฉันทุกอย่างไหม"
"ฉันจึงเข้าฝันเขาทุกคืน แสดงเป็น 'ภรรยา' ของเขา ฉันให้เขาเลิกกับผู้หญิงอีกเจ็ดคน เขาก็เลิกหมด ตัดขาดอย่างเด็ดขาด ดีกว่าตอนที่ฉันยังมีชีวิตอยู่เสียอีก ฉันห้ามเขามองผู้หญิงคนอื่นแม้แต่นิดเดียว เขาถึงขั้นไม่อยากไปบริษัท อยากแต่นอนฝัน เพื่อที่จะได้เห็นฉันตลอด" เฉิงเสี่ยวอวี่ยิ้ม ไม่พูดอะไรอีก
หย่งฟางรู้ว่าเรื่องราวจบแล้วจึงกล่าว "เธอทำแบบนี้จะทำให้เขาตายได้นะ แต่หากเธอพรากชีวิตคนอื่นไป พอไปถึงนรกจะได้รับโทษหนัก"
"ช่างเถอะ ไอ้คนเลวนี่...ก็ได้รับโทษแล้ว" เฉิงเสี่ยวอวี่พูดเรียบๆ
หย่งฟางมองผีสาวที่ยังคงเปล่งแสงสีขาวอยู่ ไม่พูดอะไรอีก แล้วส่งสัญญาณเรียกยมทูตที่อยู่ใกล้ๆ ระหว่างที่รอยมทูตมารับวิญญาณ หย่งฟางหยิบถังเลือดสุนัขดำที่อยู่ชั้นล่างขึ้นมาจากถุงผ้า เธอหยิบไม้ปัดเป่าขนาดใหญ่สุดออกมา จุ่มลงไปในถังเลือด แล้วยกขึ้นสูงเหมือนไม้ถูพื้น ไม้ปัดเป่าสีขาวสะอาดถูกชโลมด้วยเลือดสุนัขสีดำ ปลายไม้มีเลือดหยดเป็นจุดๆ ลงบนพื้น
หย่งฟางเดินตรงไปหาต้วนโจว ฉากนี้ดูน่ากลัวกว่าตอนที่เธอปราบผีผู้หญิงเมื่อครู่นี้เสียอีก
ซ่งเสี่ยวฮุ่ยตกใจจนตัวสั่น "ท่านอาจารย์หย่งฟาง จะทำอะไรคะ?"
หย่งฟางชี้ไปที่ต้วนโจว "เห็นหน้าลูกชายคุณไหม? ถ้าปล่อยไว้อีกสองสามวัน เขาไม่รอดแน่"
ในที่สุดซ่งเสี่ยวฮุ่ยก็ไม่ขวางอีกต่อไป
"ฟ้าดินมีใจ สามห้ารวมกัน"
พิธีขับไล่สิ่งชั่วร้ายเริ่มต้นขึ้นอย่างเข้มข้น หย่งฟางเงื้อมือยกไม้ปัดเป่าที่ชโลมไปด้วยเลือดสุนัขดำขึ้นสูง ก่อนจะฟาดลงบนตัวของต้วนโจวด้วยความแรง
ต้วนโจวโดนไปที!
แกกล้าทำดาบไม้ฉันหัก!
ทันทีที่ฟาดลง เสื้อของต้วนโจวถูกย้อมไปด้วยเลือดจนเป็นสีแดงฉาน แต่ไม่มีใครสนใจมากนัก สิ่งที่เห็นคือเขากระตุกอย่างรุนแรง ท้องหดเกร็งคล้ายกับมีบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ภายใน ทันใดนั้นสิ่งมีชีวิตประหลาดคล้ายหนอนเริ่มไต่ขึ้นคอของเขา ทำให้เกิดตุ่มนูนๆ ขยับไปมา คุณนายทั้งสามต่างขมวดคิ้วด้วยความขยะแขยง
“พระจันทร์กับตะวัน เคลื่อนออกไกลกัน!” หย่งฟางท่องคาถา ก่อนจะฟาดไม้ปัดเป่าอีกครั้ง เลือดสุนัขสาดกระจาย
แกกล้ามาขอให้ฉันจ่ายสองล้าน!
เสียงสำลักดังขึ้นขณะที่ต้วนโจวอาเจียนออกมาเป็นกองน้ำสีดำ เหนียวข้นเหมือนยางมะตอยละลาย ด้านในมีสิ่งมีชีวิตประหลาดคล้ายหนอนดำดิ้นไปมา คุณนายทั้งสามอดไม่ได้ที่จะรู้สึกคลื่นไส้และต้องเบือนหน้าหนีด้วยความขยะแขยง
ซ่งเสี่ยวฮุ่ยถึงกับน้ำตาคลอ “ท่านอาจารย์หย่ง ร่างกายลูกชายฉันทำไมมีสิ่งนี้อยู่ข้างใน?”
“มันคือตัวหนอนสกปรก เรื่องเล็กน้อย พออาเจียนออกมาก็หายแล้ว” หย่งฟางตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ ทำให้ซ่งเสี่ยวฮุ่ยรู้สึกโล่งใจขึ้นเล็กน้อย
หย่งฟางจุ่มไม้ปัดเป่าลงไปในถังเลือดอีกครั้ง แล้วท่องคาถาต่อ “ทะลุแผ่นฟ้า เชื่อมทางพลัง” ก่อนจะฟาดลงบนหลังต้วนโจวอย่างแรง
แกกล้าคบผู้หญิงหลายคน! ไอ้ผู้ชายสกปรก!
เสียงไม้ปัดเป่าที่ฟาดลงทำให้ต้วนโจวที่อ่อนแอจากการถูกทรมานและตัวหนอนสกปรกในร่างกายถึงกับก้มตัวลงเกือบจะจมลงไปในกองน้ำสีดำที่เขาอาเจียนออกมา
คุณนายทั้งสามต่างหันหน้าหนี ไม่กล้าดูต่อ หย่งฟางยังคงท่องคาถาต่อเนื่อง “พลังชั่วถูกกำราบ พลังดีขับไล่สิ่งชั่ว”
แกกล้าคบผู้หญิงแปดคนพร้อมกัน!
“คาถาทองรวมพลัง ความสกปรกสลาย”
แกบังคับให้ฉันกินอาหารลดน้ำหนัก!
การฟาดไม้ปัดเป่ายังคงดำเนินต่อไปจนถึงขั้นสุดท้าย ต้วนโจวอาเจียนออกมาอีกครั้ง คราวนี้เป็นน้ำดีสีเหลืองจางๆ หย่งฟางฟาดอีกหลายครั้ง จนเมื่อเห็นว่าต้วนโจวอาเจียนออกมาจนหมดสิ้น เธอจึงหยุด และเก็บไม้ปัดเป่า
ต้วนโจวนั่งพิงเตียง หอบหายใจแรงอย่างคนที่เพิ่งรอดชีวิต ใบหน้าที่ซีดเซียวเริ่มกลับมามีเลือดฝาด ริมฝีปากที่เคยซีดกลับมาเป็นสีแดงอย่างเห็นได้ชัด
ที่แท้แฟนเก่าที่ตายไป ก็มาสิงอยู่ในภาพการ์ตูนที่ต้วนโจวเคยวาดนี้เอง
เกือบมีเมียเป็นการ์ตูนในฝันแล้วจริงๆ
บทล่าสุด
ออกจากวงการบับเทิงเพื่อมาเป็นแม่หมอ ตอนที่ 117 ซ่งชางชิงและสือว่านซือ
ความเสียสละและจิตใจอันยิ่งใหญ่ของหลงหยวนหยวน ทำให้หย่งฟางรู้สึกประทับใจ หลังจากเก็บกระดูกมังกร ลูกบอลวิญญาณ เทพธิดาน้อยและสัมภาระ หย่งฟางก็ใช้ค่ายกลย่อพื้นที่ออกไปจากเกาะอีกครั้ง เมื่อกลับมาถึงสมาคมเทียนซือ หย่งฟางส่งมอบกระดูกมังกรให้หัวหน้าหลิวที่รอคอยอยู่อาจารย์หลิวถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นเขารีบสั่งให้เหล่านักพรตอาวุโสช่วยกันนำกระดูกมังกรไปรวมเข้ากับเส้นมังกรของแผ่นดิน"ทำได้ดีมาก" หัวหน้าหลิวกล่าวชื่นชม พร้อมส่งสิ่งของบางอย่างให้หย่งฟาง"สิ่งนี้ให้กับหลงหยวนหยวน ถือเป็นรางวัลและคำขอบคุณจากทางสมาคม"เมื่อเปิดดูพบว่ามันคือ เครื่องรางเขามังกร ขนาดเล็กที่หากงูมังกรตัวนั้นได้ใช้ จะช่วยเพิ่มพูนพลังตบะได้อย่างมาก หย่งฟางกล่าวขอบคุณอาจารย์หลิวแทนหลงหยวนหยวน ก่อนเดินออกมาจากห้องทำงาน เมื่อไม่มีธุระใดๆ แล้ว เธอก็พาทุกคนกลับไปยังวัด ซึ่งเวลานั้นเป็นช่วงเย็นพอดีในศาลาเล็กๆ เหล่าสมาชิกสำนักกำลังนั่งชมรายการ สุดยอดปรมาจารย์ ที่กำลังถ่ายทอดสดอยู่ เสียงโวยวายของห่าวจาวไฉและจินเหยาไต้ดังขึ้นอย่างไม่หยุด"ทำไมไม่ให้หยวนหยวนของเราคว้าแชมป์! พวกเขาไม่เข้าใจถึงคุณค่าของวิชาและพลังที่หยวนหยวนใช้เ
ออกจากวงการบับเทิงเพื่อมาเป็นแม่หมอ ตอนที่116 ตัวแทนสมาคมเทียนซือ
ไม่ใช่แค่ชาวเน็ตจากพื้นที่อื่น ที่เคยได้ยินชื่อเสียงของหย่งฟางและวัดเสวียนเว่ยเท่านั้น แม้แต่คนถานจิงเองรวมถึงคนที่เคยไปไหว้พระขอพรที่วัดเสวียนเว่ย ส่วนใหญ่ก็ไม่เคยเห็นความสามารถ ในการจับผีหรือปราบปีศาจของหย่งฟาง พวกเขาคิดว่าเธอแค่เก่งเรื่องวาดยันต์หรือทำนายโชคชะตา แต่พอลงมือจริงๆ...ไม่ใช่สิ! หย่งฟางเธอทำได้จริงเหรอ?! โคตรเท่เลย!!!ทุกคนดูผ่านหน้าจอมือถือ เหมือนกำลังชมภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์ ที่เต็มไปด้วยเอฟเฟกต์สุดอลังการ หย่งฟางปรากฏตัวจากฟากฟ้า ใช้เส้นด้ายแดงสังหารปีศาจทะเลบ้าคลั่ง ราวกับทูตสาวจากสวรรค์ที่ลงมาปราบมาร ปลายนิ้วเรียวยาวเคลื่อนผ่านเส้นด้ายแดง เสริมด้วยใบหน้าสวยตราตรึงทำให้ทุกคนตะลึง ดวงตากลมโตเป็นประกายมีชีวิตชีวา ริมฝีปากเผยรอยยิ้มบางๆ บ่งบอกถึงความสง่างามและเสน่ห์ที่แฝงความขี้เล่น"พี่สาว! ฉันเป็นผี! จับฉันที!!!"หลังจากเหตุการณ์นี้ ทุกคนเริ่มค้นหาผลงานภาพยนตร์ และซีรีส์ที่หย่งฟางเคยแสดง เพื่อจะได้เห็นใบหน้างดงามนั้นอีก และพวกเขาก็พบว่า...ในซีรีส์ย้อนยุค เธอดูดีมาก ท่วงท่าสง่างาม ทรงผมและเครื่องแต่งกายดูเข้ากันทุกมุม โดยเฉพาะฉากต่อสู้ที่ทั้งสวยงามและดุดัน หย่งฟางคือคนที่เ
ออกจากวงการบับเทิงเพื่อมาเป็นแม่หมอ ตอนที่115 กระดูกมังกร
เช้าวันใหม่ผ่านพ้นไปจนถึงช่วงสาย หย่งฟางขยับตัวในผ้านวมนุ่มอย่างสบายใจ ก่อนจะลุกจากเตียงเชื่องช้า หนิงหมี่และเสี่ยวชิวตื่นกันตั้งแต่เช้า กำลังนั่งเล่นการ์ดพยายามสร้างบ้านจากการ์ดกันอยู่ หลังจากล้างหน้าแปรงฟันเสร็จ หญิงสาวก็เดินออกมาจากห้องน้ำในขณะนั้นบ้านการ์ดที่สองสาวสร้างถูกผลักล้มไปแล้ว บนโต๊ะเล็กมีจานแตงโมหั่นเป็นชิ้นพอดีคำ วางเรียงไว้อย่างสวยงามแทน หนิงหมี่กับเสี่ยวชิวนั่งเคี้ยวพลางบ่นพึมพำ “อาจารย์หย่ง มีผู้ชายหล่อมากคนหนึ่งฝากมาให้ ลองกินดูสิ” พร้อมกับใช้ส้อมเงินเล็กๆ จิ้มแตงโมชิ้นหนึ่งแล้วยื่นให้หย่งฟางคนที่ฝากมาก็น่าจะเป็นฉู่เหยียนหรือไม่ก็ฉู่สวี่ หย่งฟางงับแตงโมพลางถาม “ผู้ชายหล่อที่ว่าเนี่ย คนโตหรือคนเล็กล่ะ?”หนิงหมี่เอียงคอครุ่นคิดก่อนตอบ “แยกไม่ออกหรอก หล่อทั้งคู่ แต่คนที่ให้แตงโมใส่แว่นนะ”พอได้ยินแบบนั้นหย่งฟางก็รู้ทันทีว่าเป็นฉู่สวี่ น้ำแตงโมหวานฉ่ำซึมซาบอยู่ในโพรงปาก หญิงสาวเดินออกจากห้องพักครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนเคาะห้องฝั่งตรงข้าม ประตูถูกเปิดออกเป็นฉู่สวี่ยืนอยู่ตรงนั้น เขาสวมชุดคลุมอาบน้ำสีดำสนิท ปลายชุดยาวถึงช่วงกล้ามขาเรียวกระชับ ปลายผมที่ยังเปียกเล็กน้อยปกคลุ
ออกจากวงการบับเทิงเพื่อมาเป็นแม่หมอ บทที114 ทะยานสู่ฟ้าแปรเปลี่ยนเป็นเทพ
หย่งฟางสัมผัสพลังงานรอบตัว ทำให้เข้าใจเหตุผลว่าทำไมหมู่บ้านหลีเจียจึงสงบสุขได้เช่นนี้ ธรรมชาติแห่งคุณธรรมและความเมตตา นักพรตชราตาบอดผู้นี้ มีความเข้าใจในคุณธรรม และเส้นทางแห่งสวรรค์ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความกรุณา แม้เขาจะมองไม่เห็น แต่รับรู้ได้ว่าการร้องของกบในทุ่งนาคือชีวิต เสียงจิ้งหรีดในยามค่ำคืนคือชีวิตและที่สำคัญที่สุด ซากศพในหอเด็กหญิงก็คือชีวิตเช่นกันทุกค่ำหลังพระอาทิตย์ตกดิน นักพรตชราจะคลำทางไปยังหอเด็กหญิงเพียงลำพัง เพื่อทำพิธีส่งวิญญาณให้กับเด็กที่เสียชีวิต เขาสวดมนต์เสียงเบา มือหมุนลูกประคำ แม้เสียงจะไม่ดังนัก แต่เปี่ยมด้วยพลังและความเมตตา ผู้หญิงในหมู่บ้านมักแอบตามมา ฟังเสียงสวดมนต์ในความมืดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินเมื่อเขาทำพิธีเสร็จ พวกเธอก็จะใช้สีผ้าห่อศพ เพื่อระบุว่าศพไหนเป็นของลูกตัวเอง จากนั้นก็ขุดหลุมเล็กๆ ใกล้ๆ เพื่อฝังลูกด้วยความระมัดระวัง หอเด็กหญิงค่อยๆ ถูกทำลายลง เหลือไว้เพียงหลุมฝังศพเล็กๆ สองร้อยกว่าหลุมกระจายอยู่รอบบริเวณนักพรตใช้เวลาครึ่งปี ในการมาที่หอเด็กหญิงในยามค่ำคืน เพื่อทำพิธีส่งวิญญาณจนเสร็จสิ้น และระหว่างนั้น เด็กหญิงที่ยังมีชีวิตอยู่ใต้กองศพ ก็ถูก
ออกจากวงการบับเทิงเพื่อมาเป็นแม่หมอ ตอนที่113 อาแปะ
"จะมีเหตุผลอะไรได้อีก?"หยู่ถังมองหย่งฟางด้วยความตกใจหลีชิงอวี่แสดงท่าทางระแวดระวังเต็มที่ "คุณหย่ง ตกลงคุณเป็นใครกันแน่?""ฉันคือศิษย์วัดเสวียนเว่ย หย่งฟางค่ะ""คุณเป็นนักพรต?!" หลีชิงอวี่มีปฏิกิริยาที่แตกต่างออกไปหย่งฟางพยักหน้าตอบแต่หลีชิงอวี่ถามต่อ "คุณทำพิธีปลดปล่อยวิญญาณได้ไหม?""ทำได้""ถ้าอย่างนั้น ฉันจะบอกคุณ"สาวอีกสองคนร้องไห้พลางพูดขึ้น "พี่สาว ได้โปรดอย่าบอกออกไปเลย ฉันกลัวว่าแม่ของฉันจะถูกจับเข้าคุก..."หลีชิงอวี่กุมมือของน้องสาวทั้งสองไว้แน่น "ไม่ต้องกลัว" จากนั้นเธอหันไปมองหย่งฟางและขอร้อง "ถ้าคุณฟังเรื่องทั้งหมดแล้วคิดจะไปแจ้งตำรวจ ขอให้จับฉันคนเดียวก็พอ"หย่งฟางตอบ "ฉันรับรองแบบนั้นไม่ได้""ไม่เป็นไร" หลีชิงอวี่ยิ้มบางๆ "ฉันจะปกป้องพวกเธอเอง"หลังพูดจบ หลีชิงอวี่ก็เหมือนตกอยู่ในห้วงความคิด ก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องราวที่น่าเศร้า จากอดีตของเธอออกมาอย่างช้าๆ ในปี 1988 ที่หมู่บ้านหลีเจีย มีร่างเด็กผู้หญิงกองรวมกันในสถานที่ที่พวกเขาเรียกว่า ‘หอเด็กหญิง’ ทับทมกันจนสูงถึงสองร้อยร่าง แต่นั่นไม่ได้เป็นหอจริงๆ มันคือซากศพของเด็กผู้หญิงที่กองกันจนสูงราวกับเป็นหอคอยเหล่าผู้หญิงร
ออกจากวงการบับเทิงเพื่อมาเป็นแม่หมอ ตอนที่112 หลอกผี
ผีสาวพุ่งเข้ามาหาหย่งฟาง หญิงสาวหรี่ตาลงคว้ามือจับเล็บยาวสีแดงเพลิงไว้แล้วบิดข้อมือผีตัวนั้น ก่อนจะพลิกแขนที่เหมือนไร้เรี่ยวแรงทิ่มเข้าไปที่ดวงตา ที่มีเลือดไหลซึมออกมา ผีสาวหลับตาและถอยหลังไปหนึ่งก้าว หย่งฟางไม่รอช้าฟาดฝ่ามือเข้าไปที่หลังมือของผีตนนั้น ถึงกับถอยหลังไปไกลหลายเมตร ก่อนที่ร่างของมันจะเสียหลักล้มลงนอนบนพื้นผีสาวอีกตัวในชุดแดงร้องคำรามเสียงดัง พร้อมพุ่งเข้ามาอ้าปากกว้างกางกรงเล็บที่เหยียดตรง ตั้งใจจะจับคอของหย่งฟาง แต่นักพรตสาวเคลื่อนไหวรวดเร็วราวสายลม หลบการโจมตีของผีตัวนั้นได้อย่างง่ายดาย พร้อมกับยกขาถีบเข้าที่ท้องของมัน ผีสาวร้องด้วยความเจ็บปวด ร่างของมันหยุดนิ่งไปชั่วครู่หยู่ถังคิดในใจ ผียังเจ็บได้ด้วยเหรอ? แต่ถึงอย่างนั้นผีสาวก็ไม่ถอยหลัง มันพุ่งเข้าหาหย่งฟางอีกครั้งด้วยความดุดัน ในขณะเดียวกัน ผีสาวที่ล้มลงไปก่อนหน้านี้ก็ฟื้นตัวเหมือนปลาที่กระโดดจากพื้น ตอนนี้หย่งฟางต้องรับมือกับผีสาวถึงสองตัวหยู่ถังไม่คิดมาก รีบตะโกนถาม “อาจารย์หย่ง! ให้ฉันไปหยิบอุปกรณ์ให้ไหม?”“ไม่ต้อง” หย่งฟางตอบสั้นๆ ในขณะที่ยังต่อสู้อยู่ผีทั้งสองตัวบ้าคลั่งมากขึ้น การโจมตีของพวกมันเริ่มทวีควา
บางทีคุณอาจจะชอบ
