공유

ตัวประกอบ02

작가: Melmee
last update 최신 업데이트: 2025-06-14 14:00:38

ณ ผับแห่งหนึ่ง

ฉันมาทำอะไรที่นี่? คำถามนี้ดังขึ้นมาในหัวของเขมกร เขมหรือในตอนนี้ก็คือข้าวตัังยืนถอนหายใจอย่างคนหมดอาลัยตายอยากอยู่หน้าทางเข้าผับ 

จะไม่ให้เขาแสดงสีหน้าหมดอาลัยตายอยากได้อย่างไรกัน แทนที่ตอนนี้เขาจะต้องนอนพักอยู่ในโรงพยาบาลแต่เขาต้องขอคุณหมอออกมาก่อนด้วยให้เหตุผลว่าเขามีเหตุจำเป็นต้องไปทำและรีบถ่อสังขารทั้งที่บนหัวยังมีผ้าปิดแผลมาที่นี่ เพื่อจะมาทำภารกิจบ้าบออะไรก็ไม่รู้ที่ไอ้ระบบหน้าหมามันมอบหมายให้เขาทำ

"ไม่ทำได้ไหมวะไอ้ภารกิจบ้า ๆ เนี่ย"เขมสบถพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย แต่ดูเหมือนว่าไอ้ระบบมันกลัวว่าเขมจะทำอย่างที่พูดจริง ๆ มันถึงได้รีบสวนขึ้นมาทันที

'ไม่ได้ค่ะ ถ้าคุณไม่ทำภารกิจที่ทางเราให้ คุณจะได้รับบทลงโทษ'

"เหี้ยอะไรเนี่ย นี่มันบังคับกันชัด ๆ นี่!"เขมหันขวับไปมองหน้าจอระบบตาเขม็งพร้อมกับพูดขึ้นเสียงดัง จนทำให้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาหันมามองด้วยสีหน้าสงสัย 

ส่วนเขมที่เริ่มรู้สึกถึงสายตาหลายคู่มองมายังตัวเองก็แกล้งยกมือถือในมือขึ้นมาแนบหูทำเหมือนว่าตัวเองกำลังคุยโทรศัพท์อยู่นะ ซึ่งมันก็ได้ผลเมื่อเหล่าคนที่หยุดมองเห็นเขมยกมือถือขึ้นแนบหูก็คลายความสงสัยลงและเดินเข้าไปในผับตามเดิม

"ไอ้ระบบจอมเผด็จการ"เขมเอ่ยปากด่าระบบเฮงซวยอีกครั้ง แต่ถึงเขมจะต่อว่าหรือด่าทอเท่าไหร่ก็ไม่มีเสียงระบบตอบกลับมา

เขมกรที่รู้ว่าด่าไปก็เปล่าประโยชน์ก็ได้แต่จำใจยอมรับและตัดสินใจหมุนตัวเดินเข้าไปด้านใน ทันทีที่สองเท้าของเขมกรเดินเข้าไปยังพื้นที่ของเหล่าผีเสื้อราตรีเสียงเพลงก็ดังกระหึ่มเข้าโซนประสาท 

ช่างภาพอิสระกวาดสายตามองหาเป้าหมายของตัวเอง มองหาไม่นานเขมก็เห็นเป้าหมายแรก อาจจะเพราะเจ้าตัวเป็นพระเอกของเรื่องด้วยละมั้งถึงได้ดูเด่นสะดุดตาใคร ๆ แบบนี้ 

เมื่อเจอเป้าหมายของตัวเองแล้วเขมกรเลือกที่จะเดินไปหาโต๊ะว่างใกล้ ๆ อาทิตย์และมุมอับนั่ง แทนที่จะเลือกเดินเข้าไปทักทายเพื่อนสนิทตัวเองและขอนั่งด้วย 

เมื่อได้โต๊ะนั่งและสั่งเครื่องดื่มอะไรเรียบร้อยแล้วเขมก็นั่งมองพระเอกของเรื่องด้วยแววตาเอือมระอา เพราะในตอนนี้ไอ้พระเอกมันกำลังนั่งหัวเราะเฮฮาอยู่กับเพื่อนนักแข่งหลายคนและมีสาวสวยอีก3ทั้งยังมีหนุ่มน้อยร่างบางอีกหนึ่งนั่งขนาบข้างน่ะสิ หน้าหม้อมากเพื่อนเอ๊ย

ทั้ง ๆ ตอนนี้มันก็กำลังคบหากับน้องวันจันทร์อยู่แต่มันก็ออกมาเที่ยวนั่งดื่มกับคนอื่นโดยไม่นึกถึงแฟนเลย ก็ไม่แปลกที่พระรองอย่างธีโอจะไม่ค่อยชอบขี้หน้าไอ้พระเอกคนนี้ เพราะอีตาอาทิตย์นี้มันไม่รักษาความรู้สึกของน้องวันจันทร์เลย ในความทรงจำของข้าวตังที่เขาเห็นก่อนหน้านี้นะตอนที่ตามจีบน้องวันจันทร์เช้าถึงเย็นถึง แต่พอได้เขามาเป็นแฟนกลับล่ะเลยเขา 

แถมเวลาอาทิตย์ออกเที่ยววันจันทร์ยังคิดว่าข้าวตังเป็นคนชวนอาทิตย์ตลอดทั้งที่แท้จริงแล้วอาทิตย์ต่างหากล่ะที่เป็นคนชวน อีกอย่างเวลาอาทิตย์ไปไหนมาไหนก็มักจะบอกว่าไปกับข้าวตังเพื่อที่วันจันทร์จะได้ไม่คิดมาก และเพราะแบบนี้ไงไอ้คุณพระรองถึงได้พลอยเกลียดข้าวตังไปด้วย ด้วยเห็นว่าข้าวตังชอบชวนเพื่อนไปเที่ยวกลางคืนและมักจะช่วยเพื่อนแก้ตัวอยู่ตลอด

เขมที่กำลังนั่งยุ่งอยู่กับความคิดของตัวเองเป็นต้องหลุดจากภวังค์ความคิด เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นผู้มาใหม่2คนที่หน้าตาโดดเด่นจนสะดุดสายตาผู้คน ถึงแม้ธีโอจะสวมแมสปิดปากแต่เจ้าตัวก็ยังโดดเด่นอยู่ดี

นี่ซินะออร่าของตัวละครหลัก สมแล้วที่เป็นพระรองและนายเอกของเรื่อง

ผู้มาใหม่ทั้งสองก้าวเดินแทรกผ่านฝูงชนเหล่าผีเสื้อราตรีทั้งหลาย ธีโอคอยเดินตามหลังวันจันทร์อย่างใกล้ชิดและคอยกันไม่ให้ผู้ชายคนอื่นได้เข้าใกล้วันจันทร์เลย เขานั้นดูแลและเอาใจใส่วันจันทร์เพื่อนข้างบ้านของตัวเองดีตลอด 

วันจันทร์และธีโอนั้นรู้จักและเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กเพราะบ้านของทั้งสองนั้นอยู่ติดกันทำให้เขาทั้งสองคอยเล่นและเข้าเรียนที่เดียวกันมาตลอด เรียกได้ว่าเขาทั้งสองคนนั้นเป็นคนที่รู้ใจและสนิทกันมาก 

ตั้งแต่นั้นเด็กธีโอก็คอยดูแลและปกป้องวันจันทร์ เพราะวันจันทร์นั้นเป็นชายหนุ่มผิวขาวและตัวเล็กใบหน้าจิ้มลิ้มทั้งนิสัยก็ไม่ค่อยจะสู้คนอีก ต่างกับธีโอที่เป็นหนุ่มหน้าคมตัวสูงใหญ่มาตั้งแต่เด็กและนิสัยอีกก็เป็นคนไม่ค่อยจะยอมใคร เลยทำให้ธีโอที่รู้สึกแอบชอบวันจันทร์คอยปกป้องและดูแลวันจันทร์ตลอดมา

แต่แล้วความใกล้ชิดของคนทั้งสองต้องมาห่างกันเมื่ออาทิตย์เริ่มเข้ามาในชีวิตของวันจันทร์และได้หัวใจของวันจันทร์ไป และตั้งแต่ที่วันจันทร์ตอบตกลงคบหากับอาทิตย์บวกกับงานนายแบบของธีโอเองก็เริ่มเยอะขึ้นเรื่อย ๆ เลยยิ่งทำให้ความสนิทของคนทั้งสองน้อยลง แต่ถึงกระนั้นธีโอเองก็ยังคอยถามและให้คำปรึกษาเวลาที่อาทิตย์ล่ะเลยวันจันทร์

อย่างเช่นวันนี้ที่อาทิตย์ทะเลาะกับวันจันทร์และไม่ยอมรับสายเพื่อเคลียร์กันให้รู้เรื่อง ธีโอก็เลยพาวันจันทร์ออกมาเปิดหูเปิดตาเพื่อผ่อนคลายจากความเครียด แต่ใครจะไปรู้ว่าการพาวันจันทร์มาเปิดหูเปิดตาในครั้งนี้พวกเขาจะเจออาทิตย์นั่งดื่มสนุกเฮฮากับคนอื่นอย่างสนิทสนมแบบนี้

___

"วันจันทร์...."อาทิตย์

"ทำไมพี่อาทิตย์ทำกับจันทร์แบบนี้ พี่อาทิตย์ไม่รับสายของจันทร์แล้วมานั่งดื่มกับคนอื่นแบบนี้น่ะเหรอ ฮึก พี่ทิ้งให้วันจันทร์นั่งเครียดแล้วตัวเองมานั่งหัวเราะ ฮึก มีความสุขกับคนอื่นแบบนี้เหรอครับ ฮึก ฮื่อ..."

นายเอกของเรื่องอาทิตย์ครองจันทร์รัวคำพูดใส่พระเอกยาวเหยียดปนไปกับเสียงสะอื้น ก่อนที่ต่อมาจะปล่อยโฮ ด้านธีโอเห็นเพื่อนตัวเล็กของตัวเองร้องไห้แบบนั้นก็รู้สึกเจ็บและเริ่มโทษตัวเองที่พาวันจันทร์มาที่นี่ ถ้าเขาไม่พาวันจันทร์มาที่นี่ตั้งแต่แรกวันจันทร์ก็คงไม่ต้องเจอไอ้หมอนี้ คิดได้ดังนั้นธีโอก็ก้าวเดินเข้าไปใกล้เพื่อนสนิทตัวเองและเอ่ยขึ้น

"ธีขอโทษนะที่ทำให้วันจันทร์ต้องมาเจอภาพที่เจ็บปวดแบบนี้ เรากลับบ้านกันเถอะ"เอ่ยขอโทษพร้อมกับเอื้อมมือไปจับข้อมือเล็กของวันจันทร์และเตรียมที่จะเดินพานายเอกของเรื่องออกจากร้านแต่ทว่า....

"ปล่อยมือออกจากแฟนกูเดี๋ยวนี้"น้ำเสียงทุ้มเข้มของอาทิตย์ดังขึ้นพร้อมกับมือหนาเอื้อมไปจับข้อมือเล็กอีกข้างของวันจันทร์ไว้แน่น ทั้งยังออกแรงกระชากให้วันจันทร์มาหาตัวเอง

"พี่อาทิตย์ จันทร์เจ็บ"

"จันทร์มากับมันได้ยังไง"กดหน้าเอ่ยถามแฟนตัวเล็กของตัวเองเสียงเข้มพลางมือก็ผ่อนแรงบีบที่ข้อมือลงเล็กน้อย ก่อนจะละสายตาไปจ้องมองนายแบบหนุ่มด้วยแววตาแข็งกร้าวพร้อมกับกดเสียงต่ำสั่งอีกครั้งเมื่อเห็นว่าธีโอยังไม่ปล่อยมือจากแฟนตัวเอง"ปล่อยมือจากแฟนกู"

"ไม่ คุณนั่นแหละปล่อยวันจันทร์ ผมจะพาวันจันทร์ไปส่งบ้าน"

"ไม่ต้องมาสะเหล่อ แฟนกู กูไปส่งเองได้ เป็นแค่คนนอกอย่ามายุ่งให้มากถ้าไม่อยากเจ็บตัว"เอ่ยพูดพร้อมกับดึงวันจันทร์เข้าหาตัวเองอีกที

ด้านธีโอที่คิดว่าถ้าตัวเองยังยื้อยุดฉุดกระชากแขนวันจันทร์กับอาทิตย์อยู่แบบนี้คนที่เจ็บก็คงจะเป็นวันจันทร์ เมื่อคิดได้แบบนั้นธีโอจึงยอมปล่อยมือจากแขนวันจันทร์โดยง่ายพร้อมกับต่อว่าอาทิตย์กลับไป

"คิดว่าผมกลัวคำขู่คนอย่างคุณเหรอ คุณอาทิตย์ถ้าคุณไม่รักไม่สนใจวันจันทร์คุณก็ปล่อยวันจันทร์ซะอย่ามาเล่นกับความรู้สึกวันจันทร์แบบนี้ คุณรู้ไหมว่าวันจันทร์เขารู้สึกเสียใจขนาดไหนที่คุณไม่สนใจและทำตัวเสเพลแบบนี้ ถ้าไม่รักวันจันทร์แล้วคุณปล่อยให้วันจันทร์เป็นอิสระเถอะ"

"มึงไม่ต้องเสือกมาสอนกู และกูก็ไม่ได้แค่ขู่มึงด้วยถ้ามึงยังมาสะเหล่อเรื่องของกูกับวันจันทร์อีกกูต่อยมึงแน่"อาทิตย์ตอบกลับไปพร้อมที่จะพุ่งตัวเข้าไปต่อยธีโอจริง ๆ แต่ก็มีวันจันทร์คอยรั้งเอาไว้

"ไม่นะ พี่อาทิตย์อย่าทำร้ายธีเลยนะครับ ที่ธีพูดแบบนั้นเป็นเพราะธีเขาเป็นห่วงจันทร์พี่อาทิตย์อย่าโกรธธีเลยนะ"

"เหอะ จะไม่ให้พี่โกรธมัน? แล้วดูแต่ละคำที่มันว่าให้พี่สิ"

"แล้วมันจริงอย่างที่ผมพูดไหม ก็คุณมันทำตัวเสเพลอย่างที่ผมพูดจริง ๆ "

"แม่งเอ๊ย ชักทนไม่ไหวแล้วขอต่อยหน้าสักหมัดเถอะ"

ด้วยเพราะในกายมีฤทธิ์ของแอลกอฮอล์บวกกับได้ยินคำพูดไม่เข้าหูเลยทำให้อาทิตย์มีน้ำโหง่ายพุ่งตัวง้างหมัดจะเข้าไปต่อยธีโอจริง ๆ แต่ทว่าคนที่โดนหมัดต่อยเข้าหน้ากลับไม่ใช่ธีโอกลับเป็นใครก็ไม่รู้ที่อยู่ ๆ โผล่เข้ามารับหมัดแทน

ตุ๊บ

"โอ๊ย!ไอ้เหี้ยเจ็บ!!!"

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • เกิดใหม่เป็นตัวประกอบที่คุณพระรองสนใจ   ตัวประกอบ21

    ท้ายที่สุดวันที่เขมกรไม่อยากให้มาถึงมากที่สุดก็ได้มาถึงแล้ว เขมกรในวันนี้สวมชุดสูทสีเลือดหมูเต็มยศยืนมองพระเอกและนายเอกของเรื่อง อาทิตย์ครองจันทร์ ใส่ชุดสูทสีขาวสะอาดตากำลังยืนให้คำสัตย์ปฏิญาณและแลกแหวนกันด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข โดยมีทุกคนในงานยืนเป็นสักขีพยานหลังจากเจออุปสรรคมาอย่างมากมายทั้งเรื่อง สุดท้ายนักเขียนก็มักจะบรรยายให้พระเอกนายเอกของนิยายจบแบบสมหวังในความรักและเต็มไปด้วยความสุขแบบนี้เสมอซินะแต่ทว่าทำไมล่ะในเมื่อพระเอกนายเอกของเรื่องพวกเขาทั้งสองต่างก็มีความสุขและสมหวังกันในตอนจบของนิยาย แล้วชีวิตตัวของละครพระรองอย่างธีโอที่สำคัญอีกตัวละครล่ะ ทำไมนักเขียนถึงได้ลืมที่จะบรรยายให้เขามีความสุขและสมหวังในตอนจบบ้างนัยน์ตากลมทอดมองเจ้าของความสูงร้อยเก้าสิบเซนติเมตรที่ในวันนี้ก็แต่งตัวด้วยชุดสูทเต็มยศเฉกเช่นเดียวกันกับเขาแตกต่างกันเพียงสีของชุดสูทและเนกไท เพราะสีสูทของฝั่งเพื่อ

  • เกิดใหม่เป็นตัวประกอบที่คุณพระรองสนใจ   ตัวประกอบ20

    ทีปกร"เปล่าหรอก...อาทิตย์มันมาชวนให้พี่ไปเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวในงานแต่งของมันกับวันจันทร์น่ะ อีกหน่อยน้องวันจันทร์ก็คงโทรหาธี....ให้ธีไปเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวฝั่งของน้อง"จบประโยคคำพูดของข้าวตังผมก็ชะงักนิ่งค้างไปพลางมือไม้ก็อ่อนแรง จนประคองช้อนในมือเอาไว้ไม่อยู่ปล่อยให้มันร่วงลงบนโต๊ะอย่างหมดแรง ในหัวของผมในตอนนี้มันขาวโพลนไปหมดความคิดก็ตื้อตันหัวใจก็พลันรู้สึกสั่นแรงจนน่ากลัว"...เพื่อนเจ้าบ่าวอย่างนั้นเหรอ"ผมหลุบสายตาต่ำสบถพูดเสียงแผ่วเบา ตอนนี้ในหัวของผมมันตีรวนไปหมดแล้วไม่รู้จะเอ่ยพูดอะไรต่อดี เพราะผมรู้ดีว่าอีกไม่นานข้าวตังก็จะจากผมไปในที่ไกลแสนไกล ในที่ที่ผมไม่อาจตามหาเขาได้ถ้าอย่างนั้นก็คงใกล้ถึงเวลามากขึ้นกว่าเดิมแล้วซินะ......ที่พี่จะจากผมไปความคิดนี้ดังเข้ามาในหัวของผม ผมก้มหน้าเผยรอยยิ้มบางที่เต็มไปด้วยความเศร้าหมอง ผมรู้มาสักพั

  • เกิดใหม่เป็นตัวประกอบที่คุณพระรองสนใจ   ตัวประกอบ19

    แม้จะรู้ว่าไม่ควรปล่อยใจตัวเองให้ถลำลึกมากไปกว่านี้และไม่ควรที่จะปล่อยให้เขาที่เป็นเพียงตัวละครในนิยายเข้าใกล้และสนิทสนมจนความรู้สึกพากันถลาไปไกล แต่เขมกรก็ทำไม่ได้ เพราะทุกครั้งที่ธีโอมาหาหรือตัวเขาไปหาธีโอยามที่ธีโอต้องการเจอ ความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสองก็มักจะใกล้ชิดสนิทสนมกันมากขึ้น ๆ จนในตอนนี้วันเวลาก็ผ่านไปเป็นเดือนอีกแล้ว"อึก ธีพอก่อน อ่าส์ หยุดดูดนมพี่สักที"เขมกรเชิดหน้าร้องครางต่ำพลางสองขาก็เกี่ยวตวัดรอบเอวสอบดันเข้าหาตัว มือขาวข้างซ้ายค้ำยันพื้นโต๊ะอาหารส่วนข้างถนัดก็ยกขึ้นมาขยำกลุ่มผมสีน้ำตาลทองของคนที่ใช้ปากดูดดึงหยอกเย้ายอดอกของเขาธีโอช้อนนัยน์ตาสีน้ำตาลคล้ายสีผมมองใบหน้าของเขมกรที่ในตอนนี้แดงระเรื่อลามไปถึงใบหูทั้งสองข้าง ริมฝีปากได้รูปเผยอเล็กน้อยเปลือกตาสีมุกก็หลับพริ้ม แม้ปากจะเอ่ยห้ามบอกให้เขาหยุด แต่ทว่าสีหน้าและท่าทางกลับตรงกันข้าม"อยากให้ผมหยุดจริง ๆ เหรอครับพี่เขม"ละริมฝีปากออกจากยอดถันสีแดงช้ำด้วยฝีมือตัวเองพร้อมกับเ

  • เกิดใหม่เป็นตัวประกอบที่คุณพระรองสนใจ   ตัวประกอบ18

    "ผมรู้ครับ.... แต่ว่าข้าวตังผมว่าผมชอบคุณเข้าให้แล้วล่ะ"สิ้นประโยคคำสารภาพความในใจของพระรองอย่างธีโอที่มีต่อตัวละครข้าวตังหรือก็คือเขมกรในตอนนี้ ภายในห้องพักพิเศษของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังก็เกิดความเงียบสงัดปกคลุมเขมกรนั่งนิ่งเงียบไม่ไหวติงที่เขานั่งนิ่งอยู่อย่างนี้ไม่ใช่ว่าเขาไม่ได้ยินหรือฟังประโยคคำพูดของธีโอไม่ชัด เขมได้ยินเต็มสองรูหูว่าธีโอบอกว่าชอบเขา เพียงแต่ว่าเขาไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดอย่างไรกับธีโอดี ถ้าจะถามว่าเขารู้สึกอย่างไรกับคนตรงหน้า เขาตอบได้เต็มคำเลยว่าเขามีความรู้สึกที่ดีต่อธีโอ ดีถึงขั้นความคิดแรกที่เข้ามาในหัวของเขาในตอนได้ยินธีโอบอกว่าชอบเขา เขาเกือบจะตอบรับความรู้สึกของธีโอในทันทีแต่ทว่าเขมกรต้องหักห้ามความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ในใจ เพราะต่อให้เขาอยากจะตอบรับความรู้สึกธีโอมากขนาดไหนความสัมพันธ์ของพวกเขามันก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดี ด้วยเพราะธีโอนั้นเป็นเพียงตัวละครในนิยาย แล้วอีกอย่างสักวันหนึ่งตัวของเขมกรก็ต้องกลับไปในโลก

  • เกิดใหม่เป็นตัวประกอบที่คุณพระรองสนใจ   ตัวประกอบ17

    2วันต่อมาหลังจากเขมกรพักรักษาตัวอยู่โรงพยาบาลเข้าวันที่3 ในที่สุดวันนี้คุณหมอเจ้าของไข้ก็อนุญาตให้เขมกรกลับบ้านได้ ด้านเขมกรเมื่อรับรู้ว่าตัวเองจะได้ออกจากโรงพยาบาลวันนี้แล้วก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก เพราะเขานั้นเบื่อที่จะนอนเปื่อยอยู่ในโรงพยาบาลแล้ว เขาอยากจะออกไปโบยบินใช้ชีวิตอยู่ข้างนอกและสิ่งสำคัญสิ่งที่ทำให้เขมกรอยากจะออกจากโรงพยาบาลให้เร็วที่สุดนั้นไม่ใช่อะไรอื่น คือไอ้คู่รักหวานแหววที่มันพึ่งจะกลับมาคืนดีกันด้วยฝีมือของตัวเขาที่ช่วยพูดนั้นเองนัยน์ตาสีน้ำตาลทอดมองพระเอกและนายเอกของเรื่องที่ในตอนนี้นั่งตักป้อนผลไม้ (ที่เอามาเยี่ยมเขา?) ให้กันกินอย่างหวานชื่น บอกเลยในตอนนี้เขมกรจ้องมอง2คนนี้ด้วยแววตาเอือมระอาเป็นอย่างมาก เขาล่ะอยากจะไล่ไอ้2คนนี้ออกจากห้องไปซะจริงตั้งแต่เคลียร์ใจกันในวันนั้นและกลับมาคืนดีกัน เช้าวันต่อมาไอ้พระเอกนายเอกคู่นี้ก็รีบมาขอบคุณเขาที่ช่วยพูดเตือนสติให้พวกเขากลับมาเข

  • เกิดใหม่เป็นตัวประกอบที่คุณพระรองสนใจ   ตัวประกอบ16

    เขมกร"พี่ข้าวตังเป็นอย่างไรบ้างครับ จันทร์ได้ยินจากธีโอว่าพี่ข้าวตังได้รับบาดเจ็บจันทร์ก็เลยซื้อผลไม้และทำขนมมาเยี่ยม"เสียงใสของวันจันทร์ชายหนุ่มร่างบอบบางพ่วงสถานะคือนายเอกของเรื่องเอ่ยถามขึ้นด้วยความห่วงใย สองเท้าย่างก้าวท่วงท่าสง่าตรงมายังเตียงคนไข้ภายในมือก็ถือผลไม้และขนมที่ทำเองกับมือมาเป็นของเยี่ยมไข้"ขอบคุณที่มาเยี่ยมพี่นะ ตอนนี้พี่ดีขึ้นเยอะแล้วครับ"ผมเอ่ยตอบอย่างสุภาพ นัยน์ตาก็ทอดมองสังเกตนายเอกหนุ่มร่างบางผู้น่าทะนุถนอมที่มาเยี่ยมผมคนเดียวโดยข้างกายไร้เงาของอาทิตย์เพื่อนสนิทข้าวตัง ทั้งที่แต่ก่อนเวลาไปไหนมาไหนอาทิตย์จะไม่ยอมห่างและไม่มีว่าจะปล่อยให้วันจันทร์ไปไหนไกลคนเดียวอีกทั้งแววตาของวันจันทร์ในวันนี้ยังเศร้าหมองจนผมมองออกเลยว่าเจ้าตัวต้องมีเรื่องทุกข์ใจอยู่แน่ ๆ รอบนี้คงจะทะเลาะกันแรงน่าดู จะถามถึงอาทิตย์กับน้องเลยดีไหมนะอีกอย่างภา

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status