บทที่ 827

บทล่าสุด

• แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1462

  สิ่งที่น่าแปลกใจก็คือ หลังจากเซี่ยหวั่นเฉินเข้าไปอยู่นาน ก็ไม่เห็นเขาจะออกมาอ้วกแตกอ้วกแตนเหมือนหยวนจั้นเลยแม้แต่น้อยเฟิ่งจิ่วเหยียนหรี่ตาลง แววตาฉายชัดถึงความลึกซึ้งดูเหมือนว่า เซี่ยหวั่นเฉินผู้นี้ คงไม่ใช่คนสุภาพอ่อนโยนอย่างที่เห็นภายนอก ในแก่นแท้ก็ยังมีความดุดันแรงกล้าแฝงอยู่คิดดูแล้วไม่น่าแปลกว่าที่จักรพรรดิที่ต้องแบกรับทั้งแผ่นดินไว้บนบ่า จะเป็นคนดีบริสุทธิ์ไม่เปื้อนเลือดได้อย่างไรขณะเดียวกัน หยวนจั้นเองก็รู้สึกประหลาดใจไม่น้อยเขาอ้วกไปตั้งสองรอบในห้องนั้น เขาไม่อยากเข้าไปอีกแม้แต่นิดตอนนี้รัชทายาทเข้าไปแล้ว ไม่คิดเลยว่า รัชทายาทจะทนได้นานขนาดนี้!โดยไม่รู้ตัว หยวนจั้นกับเฟิ่งจิ่วเหยียนสบตากันเข้าหยวนจั้นเบือนหน้าหนีไปอีกทางด้วยความกระดากอาย ก่อนจะกระแอมไอหลายทีเขาเป็นถึงแม่ทัพทหารม้า ช่างน่าอับอายมาก…ทันใดนั้นเองเสียงตะโกนกราดเกรี้ยวดังขึ้นข้างในห้อง“ใครก็ได้! รีบพาคนเกะกะคนนี้ออกไปให้พ้น!”เป็นเสียงของเลี่ยอู๋ซินไม่รู้ว่าข้างในเกิดอะไรขึ้นเฟิ่งจิ่วเหยียนหันไปมองหยวนจั้น“เจ้าเข้าไปดูหน่อย”สีหน้าหยวนจั้นมืดคล้ำราวกับสามารถหยดเป็นหมึก เขาไม่อยา

• แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1461

  แคว้นตงซานภายใต้การรักษาของหมอเทวดา เลี่ยอู๋ซินได้สติฟื้นขึ้นมาแล้วพิษมนุษย์โอสถในร่างกายของเขา ทำได้เพียงยับยั้งไว้ชั่วคราวหมอเทวดาบอกกับเฟิ่งจิ่วเหยียนอย่างเป็นการส่วนตัว“พิษในตัวคุณชายผู้นี้ลึกมาก“ตามประสบการณ์ของข้า เขาน่าจะมีสติอยู่ได้อย่างมากสุดหนึ่งวัน“ขอให้พวกท่านรีบตัดสินใจ ว่าจะจัดการอย่างไร”คำพูดนี้เลี่ยอู๋ซินได้ยินเข้าพอดีเขายืนอยู่ด้านหลังพวกเขา พลางเอ่ยเสียงเรียบ“จับข้าขังไว้ หรือจะฆ่าข้าทิ้ง ข้าก็ไม่ขัดข้อง“แต่ศพของข้า ต้องส่งกลับไปยังแคว้นหนานฉี”เขาไม่อยากถูกฝังอยู่ในต่างแดนสีหน้าเฟิ่งจิ่วเหยียนเยือกเย็น “ตอนนี้มาพูดเรื่องนี้ ยังเร็วเกินไป”ยังมีเรื่องสำคัญมาก รอให้เขาไปทำหากสามารถใช้ซุนโฉว ปรุงยาถอนพิษได้สำเร็จ เลี่ยอู๋ซินก็จะสามารถกลับมาเป็นคนปกติทันทีที่ได้ยินว่าต้องสอบสวนซุนโฉว ดวงตาเลี่ยอู๋ซินก็ลุกเป็นไฟเขาเกลียดชังพวกค้ามนุษย์โอสถเข้าไส้หากไม่ใช่เพราะพวกเขา เมิ่งสิงโจวก็จะไม่ตาย และคงไม่มีชาวบ้านผู้บริสุทธิ์ต้องพลอยรับเคราะห์ไปด้วยมากมายขนาดนั้นเฟิ่งจิ่วเหยียนเตือนเขา “เจ้ายั้งมือหน่อย อย่าฆ่าคนเสียก่อน”เลี่ยอู๋ซินแค่นเสียง

• แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1460

  เซี่ยหวั่นเฉินเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่เร่งไม่ช้า“เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องไม่คาดฝัน ข้าอยากสอบสวนซุนโฉวตอนนี้เลย”เซียวอวี้ได้ยินเช่นนั้น ก็คิ้วขมวดเล็กน้อยเซี่ยหวั่นเฉินรีบพูดเสริม“คนผู้นี้พวกท่านเป็นคนจับมา ข้าจึงคิดว่า ควรจะถามความเห็นฮ่องเต้ฉีก่อน“หากพวกท่านมีแผนการอื่น…”เฟิ่งจิ่วเหยียนปรายตามองเซียวอวี้ ก่อนพูดแทรกเซี่ยหวั่นเฉิน“รัชทายาทเคยคิดหรือไม่ว่า จะสอบสวนอย่างไร?”เซี่ยหวั่นเฉินชะงักไปเล็กน้อย“แน่นอนว่าต้องให้ผู้เชี่ยวชาญการเค้นสอบสวนมาทำ”เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักศีรษะ“พวกเราก็คิดเช่นนั้น“เพราะเหตุนี้ พวกเราถึงอยากรอให้เลี่ยอู๋ซินฟื้นขึ้นมาก่อน แล้วค่อยให้เขาเป็นผู้สอบสวนซุนโฉว”เซี่ยหวั่นเฉินเงียบไปครู่หนึ่ง“ข้าคิดว่า หากมีคนสองชุดสลับกันสอบสวน ก็เหมาะสมดี“มีเพียงข้อแม้ข้อเดียว ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายใดสอบสวน ล้วนต้องมีคนของอีกฝ่ายอยู่ด้วย”เขายังคงไม่อาจวางใจ กลัวพวกเขาปกปิดคำสารภาพของซุนโฉวเซียวอวี้เข้าใจดีหากเป็นเขา ก็คงไม่ไว้ใจให้คนของอีกฝ่ายสอบสวนซุนโฉวตามลำพังเช่นกันอย่างเช่น หากได้เบาะแสเกี่ยวกับยาถอนพิษมา เซี่ยหวั่นเฉินอาจทำเพื่อแคว้นตงซาน ไม่แจ้งเบ

• แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1459

  บาดแผลบนตัวของเลี่ยอู๋ซินมีอยู่ไม่น้อย เฟิ่งจิ่วเหยียนคาดเดา อาจเป็นเพราะบาดแผลเขามากเกินไป จึงทำให้ถูกพิษมนุษย์โอสถ?ทว่าไม่ช้า นางก็ล้มเลิกความคิดนี้จำนวนบาดแผลมากน้อย จะส่งผลเพียงระดับความรุนแรงของพิษเท่านั้นทว่าหมอเทวดายืนยัน เมื่อคืนเซียวอวี้มิได้ติดพิษมนุษย์โอสถตอนนี้ สิ่งสำคัญที่สุดคือช่วยให้เลี่ยอู๋ซินฟื้นตัวโดยเร็วเฟิ่งจิ่วเหยียนฝากเขาไว้กับหมอเทวดาหลายคน แล้วนางก็รีบไปห้องเพื่อดูอาการของเซียวอวี้ยังไม่ทันได้เข้าห้อง นางก็ถูกเฉินจี๋รั้งไว้“ฮองเฮา ตอนนี้ฝ่าบาทกำลังฝังเข็มขับพิษอยู่พ่ะย่ะค่ะ”ปกติเวลานี้ พวกเขาจะไม่เข้าไปรบกวนเฟิ่งจิ่วเหยียนยืนรออยู่ข้างนอกสักพัก เซี่ยหวั่นเฉินก็มาเมื่อคืนเขาเพิ่งมาเยือน วันนี้กลับมาอีก ไม่แปลกที่เซียวอวี้จะเริ่มระแวง“วันนี้ฮองเฮาได้เจอกับเซียวเหิงอีกแล้วหรือ?” เซี่ยหวั่นเฉินเปิดประเด็นด้วยท่าทีมาคุยเรื่องราชการเฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้า“อืม”“พวกท่านส่งตัวหยวนตั๋วไปแล้วหรือ?”“ใช่” เฟิ่งจิ่วเหยียนตอบอย่างสั้นกระชับ ไม่พูดจาเยิ่นเย้ออย่างแรก นางเป็นห่วงอาการของเซียวอวี้ที่อยู่ในห้อง แม้นขั้นตอนการขับพิษจะไม่อันตรายถึงช

• แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1458

  หยวนตั๋วถ่ายอย่างหนักครั้งนี้ ควบคุมไม่ได้เสียจน แทบกลิ้งไปกับกองอุจจาระและปัสสาวะตัวเองเซียวเหิงเบิกตากว้างด้วยความไม่อยากเชื่อต้องไม่ปกติแน่!“รีบไปตามหมอมา!”พวกเขาทำอะไรกับลูกชายของเขา!กลับมาถึงจวนตระกูลหยวนองครักษ์แบกหยวนตั๋วกลับเข้าห้องฮูหยินนั่วเฝ้ารอการกลับมาของลูกชายตลอด ยามนี้ลูกชายกลับมาแล้ว นางดีใจอย่างมากแต่ไม่นานนางก็พบความผิดปกติของลูกชายกลิ่นเหม็นคละคลุ้งจนนางแทบเปิดปากไม่ได้ หายใจไม่ออก“ตั๋วเอ๋อร์เป็นอะไร!” นางทำได้เพียงคว้าจับแขนเอ่ยถามสามีสีหน้าเซียวเหิงเองก็เต็มไปด้วยความกระวนกระวายลูกชายที่ดีของเขา สูญเสียแขนไปก่อน ตอนนี้ยังกลายเป็นสภาพแบบนี้ ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะคนพวกนั้น!เซียวอวี้! เฟิ่งจิ่วเหยียน!เขาจะไม่มีวันปล่อยพวกเขาไว้แน่!“ท่านบอกมาสิ! ตั๋วเอ๋อร์เป็นอะไร!” ฮูหยินนั่วร้อนใจร้องไห้น้ำตาไหลไม่ขาดสายนางมีลูกชายเพียงคนเดียว เขาเป็นชีวิตของนาง!หลังหมอประจำตำหนักตรวจดูอาการ สีหน้าก็เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกเขารีบรายงานทั้งสองคน“นายท่าน ฮูหยิน ร่างกายของคุณชายหยวนตั๋ว เหมือนถูกคว้านกลวงไปทั้งตัวแล้วขอรับ!”ริมฝีปากฮูหยินนั่วสั่นเท

• แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1457

  หลังจากเฟิ่งจิ่วเหยียนกลับถึงห้อง ก็เห็นเซียวอวี้นั่งอยู่ที่โต๊ะ และดื่มชาติดต่อกันถ้วยแล้วถ้วยเล่าท่าทางนี้ คล้ายกับกำลังดื่มสุราคลายทุกข์เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้สึกสงสัย“เหตุใดยังไม่นอนอีกเพคะ?”นิ้วเรียวยาวของเซียวอวี้โอบรอบถ้วยชา และยกชาในถ้วยดื่มรวดเดียวหมดจากนั้น เขาวางถ้วยลงบนโต๊ะ เงยหน้าขึ้นมองไปทางเฟิ่งจิ่วเหยียน และถามนางอย่างจริงจัง“เซี่ยหวั่นเฉินมาทำสิ่งใด?”เฟิ่งจิ่วเหยียนมิได้ปิดบังเขา“เขาคิดจะพาซุนโฉวไปไว้ในคุกลับ แต่หม่อมฉันไม่ตกลง อย่างไรเขาก็ทำไปตามความรู้สึกปกติของคนทั่วไป...”“จิ่วเหยียน บางทีเจ้าอาจไม่อยากฟัง แต่เราก็ยังอยากจะพูด เซี่ยหวั่นเฉินเป็นรัชทายาทของแคว้นตงซาน มิใช่คนที่เดินเส้นทางเดียวกับพวกเรา”เซียวอวี้สายตาดูเคร่งขรึมเฟิ่งจิ่วเหยียนนั่งลง “อย่างน้อยตอนนี้ พวกเรายังถือว่าลงเรือลำเดียวกันอยู่ รอจนถามให้รู้ถึงต้นตอของพิษมนุษย์โอสถ พวกเราก็จะกลับหนานฉี”นางให้คำมั่นกับเขา ด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเซียวอวี้มองออกไปนอกหน้าต่าง“พูดตามตรง เราไม่ชอบสายตาที่เขามองเจ้า”เฟิ่งจิ่วเหยียนได้ยิน ก็หัวเราะด้วยความโกรธ“นี่เวลาใดแล้ว ท่านยังจะคิดเรื่องพวก