บทที่ 1 [2]

บทล่าสุด

• โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร   บทที่ 20 [2]

  [ อยู่ด้วยกัน ]-----------------มหาสมุทรเอาฉันมาทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลให้เฝ้าพี่ชายที่นอนไม่ได้สติ ส่วนเจ้าตัวรับสายด่วนจากผู้ช่วยก็รีบไปบริษัททันที ยังดีที่ฉันพกแท็บเล็ตมาด้วย เสียบหูฟังกับมือถือ เปิดเพลง นั่งทำงานเพลินเลยคราวนี้กระทั่งมีคนเข้ามาในห้อง ไม่ใช่คุณพยาบาล แล้วก็ไม่ใช่คุณหมอ หากแต่เป็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งดูมีอายุทว่ายังสวยอยู่เลย แต่งตัวเรียบหรูดูก็รู้ว่ามีฐานะ ฉันรีบเอาแท็บเล็ตวางข้างตัวก่อนลุกขึ้นยืน"เธอเป็นใคร" ท่านเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบหากแต่แฝงด้วยความไม่พอใจเล็ก ๆ"เอ่อ... หนูชื่อสิบค่ะ เป็นแฟนของมหาสมุทร"พอบอกไปแบบนั้นท่านมองฉันตั้งหัวจรดเท้าทันที "แฟน? กับคนพรรค์น่ะนะ" ท่านทำหน้าไม่อยากจะเชื่อ ราวกับรู้นิสัยมหาสมุทรเป็นอย่างดี"ค่ะ" ฉันพยักหน้าสำทับ"แล้วแฟนของเธอไปไหนซะแล้วล่ะ""เขามีประชุมด่วนค่ะ""ก็เลยเอามาทิ้งไว้ที่นี่?""ใช่ค่ะ จริง ๆ หนูเคยมาครั้งนึงแล้ว สมุทรดูเป็นห่วงพี่ชายมาก ที่ผ่านมาก็คงจะมาเฝ้าอยู่บ่อย ๆ""ใช่แหละนะ นิสัยต่างกันแต่ก็เป็นคู่พี่น้องที่รักกันดีมาก"ฉันเลยยิ้มพร้อมพยักหน้า มาถึงตรงนี้พอจะรู้แล้วว่าคุณผู้หญิงเป็นใคร มารดาหรือแม่ของมห

• โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร   บทที่ 20 [1] 18+

  [ อยู่ด้วยกัน ] 18+--------------------แชทแตกตั้งแต่เมื่อคืน ตื่นมาก็ยังไม่หยุดส่งกัน หลังจากฉันตัดสินใจพิมพ์บอกทุกคนในแชทว่าคบกับมหาสมุทรเป็นที่เรียบร้อย แน่นอนเสียงตอบรับไม่ดีอย่างที่คาดไว้ โดยเฉพาะมาดีที่อยู่อีกฟากหนึ่งของโลก ถึงขั้นโทรมาโวยวายไม่พอใจ ไม่โอเค บลา ๆ ๆฉันวางมือถือทิ้งไว้ไม่ได้แตะมัน วันนี้ตื่นสาย ทุกคนออกจากบ้านกันไปหมดแล้ว แต่กลับได้ยินเสียงทีวีเปิดอยู่จึงเดินไปดู"วันนี้ก็มาเหรอ"เป็นมหาสมุทรนั่นเองที่นั่งดูทีวีอยู่ ช่วงปิดเทอมทำให้เขาพอมีเวลาว่างมากกว่าเดิมนิดหน่อย"ตื่นแล้วเหรอ""อื้อ อาบน้ำแล้วด้วย หอมไหม"พูดพลางเดินไปนั่งคร่อมตักเพราะเขาอ้าแขนรอรับ มหาสมุทรติดสัมผัสมาก หอมแก้ม หอมซอกคอ ดมดอมอยู่อย่างนั้น ยิ่งไม่ขัดขืนยิ่งได้ใจใหญ่ ไอ้เราก็ชอบด้วยเลยคลอเคลียไม่ห่างฝ่ามืออุ่นลูบไล้แผ่นหลังมอบความอบอุ่นให้แก่กัน ดีจังเลย... ช่วงเวลาที่ไม่เคยคิดฝัน"หอมไปหมด" มหาสมุทรกดจมูกหอมแก้มฉันเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้"วันนี้จะทำอะไร" ฉันเอ่ยถามพลางประคองใบหน้าหล่อเหลาให้สบตากัน ลูบแก้มสากที่มีรอยกระเล็ก ๆ เป็นเอกลักษณ์ หน้านวลเนียนไร้สิวแต่ก็ไม่ได้ขาวใสเฉกเช่นพิมพ์

• โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร   บทที่ 19 [2]

  [ ฝากตัว ]-------------------หลับไปนานเหมือนกัน มหาสมุทรตื่นขึ้นมาก็เกือบเย็นแล้ว ไม่รู้สิบลุกออกจากเก้าอี้บ้างหรือเปล่า ตอนนี้เธอยังจดจ่ออยู่กับการลงแสงและสีของการ์ตูนที่เธอวาด ไม่แปลกใจทำไมถึงไม่ชอบออกไปไหนมันคืองานที่เธอชอบทำมากที่สุด และทำได้เรื่อย ๆ ทั้งวันไม่มีเบื่อ มหาสมุทรเองก็เพิ่งรู้ว่าเธอวาดรูปเก่งขนาดนี้ แถมการ์ตูนของเธอยังเป็นที่นิยมขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยลายเส้นที่สวยมากภึงมากที่สุด ใครไม่เห็นด้วยก็ช่างเพราะเขาจะอวยแฟนตัวเองให้ถึงที่สุดขยับลุกขึ้นนั่งบิดขี้เกียจไล่ความเมื่อยล้า พอได้พักผ่อนเต็มที่ก็สดชื่นขึ้น หยิบโทรศัพท์มือถือมาเช็คข้อความจากผู้ช่วย ส่งรูปถ่ายกองงานเอกสารมาให้ดู แล้วแบบนี้จะให้เขามีเวลานอนได้อย่างไร มีงานให้เคลียร์ทุกวัน ส่วนใหญ่เป็นงานจาก Class S ส่วน Company ของเขาตอนนี้อยู่ตัวมีลูกน้องช่วยดูอีกแรงนอกจากข้อความจากผู้ช่วยแล้วก็ยังมีข้อความจากกลุ่มแชทเพื่อน และที่ส่งมาเยอะมากเลยก็คือข้อความจากเพทาย ไล่สายตาอ่านพบว่าเธอพิมพ์มาถามเรื่องผู้หญิงที่รับสายโทรศัพท์ ต่อว่าเรื่องการทรยศและนอกใจ ไม่รักเธอจริง และอีกหลายประโยคที่บ่งบอกถึงความไม่พอใจ"สิบ" เอ่ยเรียก

• โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร   บทที่ 19 [1]

  [ ฝากตัว ]--------------------เดินลงบันไดไปเรื่อย ๆ ได้ยินเสียงพูดคุยไม่ขาดสายดังมาจากทางห้องครัว เช้าแรกของการปิดเทอมครึกครื้นเสียจริง เมื่อคืนฉันกลับถึงบ้านประมาณสี่ทุ่ม บ้านเปิดไฟสว่างโร่ พ่อกับแม่นั่งดูทีวีรอฉัน เป็นห่วงตามประสานั่นแหละ พอเห็นลูกสาวกลับบ้านอย่างปลอดภัยก็พากันขึ้นนอน"มอนิ่งทุกคนนนน คุยอะไรกันเสียงดังขึ้นไปถึงข้างบนเลย" ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง หน้ายังไม่ได้ล้าง ฟันยังไม่ได้แปรง ลุกจากเตียงลงมาทั้งอย่างนี้เพราะไม่ต้องตื่นเช้าไปเรียน แต่ใครจะไปรู้ว่าเช้าขนาดนี้จะมีแขกมาบ้าน ฉันยิ้มค้างมองแขกที่ว่านั่งยิ้มแป้นแล้นอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน"โอ๊ยตายลูกสาวบ้านนี้ อายแฟนบ้างสิลูก" แม่เดินมาลูบหน้าลูบตาจัดผมเผ้าให้อย่างเอ็นดูแต่เอ๊ะ... เดี๋ยวนะ"แฟนเหรอคะ""อ้าว! สรุปไม่ใช่เหรอ ก็พี่เขาบอกเองเลยนะว่ากำลังคบกับลูกอยู่ ยังไงกันแน่"พี่เขา?ฉันหันมองมหาสมุทรซึ่งนั่งอยู่ข้างพ่อ ท่าทางของท่านอดีตอาจารย์แลดูพอใจเป็นอย่างมาก ทั้งที่ตอนงานวันเกิดยังกอดคอกับพวกลูกชายตั้งกลุ่มแอนตี้ผู้ชายที่เข้ามาจีบลูกสาวอยู่เลย แปลกมากเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมหาสมุทรส่งยิ้มทักทายมาให้ เมื่อคืนเจ

• โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร   บทที่ 18 [2]

  [ เลือกสักทาง ]------------------"จุ๊บ! จุ๊บ! ฟอด ฟอด""โอ๊ย พอแล้วน่า""ผมคิดถึงเธอ""โกหกตกนรกนะสมุทร""ผมไม่ชอบโกหกอยู่แล้ว"ฉันแยกยิ้มอย่างเฉยชาพร้อมขยับลงจากตักหลังจากถูกมหาสมุทรจับฟัดจนยับยุ่งไปหมดทั้งผมเผ้าแล้วก็เสื้อผ้า ขยับมานั่งข้าง ๆ ต่างฝ่ายต่างเงียบ เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ดุเดือดพอสมควร พอสติกลับมาเกิดอาการไม่อยากมองหน้า รู้สึกผิดกับผู้หญิงคนนั้น..."ไม่ได้กำลังมีความสุขกับรักแรกอยู่หรอกเหรอคะ ตกลงจะเอายังไงกันแน่ บอกก่อนนะนี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่สิบจะมาเจอเธอ"พรึ่บ!สิ้นสุดประโยคมหาสมุทรหันมากอดฉัน ซุกหน้าเข้ากับซอกคอ กระชับกอดแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ปล่อยให้ความเงียบงันทำงานจนเริ่มอึดอัด"ผมคิดว่าผมรักเพทายมากจนยอมทำทุกอย่างได้เพื่อเธอ"ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจพูดมันออกมา ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นชื่อเพทายสินะ ชื่อเข้ากับใบหน้าสวยงามนั่นมาก ๆ เลย"แต่พอได้เจอกันอีกครั้งกลับรู้สึกไม่เหมือนเดิม เพเองก็ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะคิดเรื่องความรัก ขณะเดียวกันผมกลับคิดถึง

• โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร   บทที่ 18 [1]

  [ เลือกสักทาง ]------------------คนรวยปิดผับเลี้ยง ฉันรู้นะว่าที่นี่เลโอเพื่อนของมหาสมุทรเป็นเจ้าของ สปายจูงมือฉันตั้งแต่ทางเข้าขึ้นมายังชั้นสอง โต๊ะของพวกเราไม่ได้มีแค่พวกเรา ยังมีเลโอ รอน แล้วก็จิณณ์นั่งอยู่ด้วย"หวัดดีทุกคน" สปายทักทายส่วนฉันโบกมือและยิ้มให้ทุกคน"สิบมานั่งนี่ครับ"ยังไม่ทันจะได้เอ่ยพูดคุยกับใครจิณณ์ก็พูดขึ้นพลางตบเบาะว่างข้างตัวเอง ทุกคนต่างมองหน้ากันอย่างรู้ทันรวมถึงฉันด้วย ...แต่ก็ไม่ติดนะ ยักไหล่แล้วเดินไปนั่งข้างเขา"เป็นยังไงบ้าง ไม่เจอกันนานสบายดีนะ""สบายดี จิณณ์ก็สบายดีนะ""สบายดี ๆ""แหม ชัดเจนไปหรือเปล่าจ๊ะจิณณ์" แกรนด์กลอกตาไปหนึ่งที เรียกเสียงขำขันเพราะทุกคนคิดเหมือนกัน"ผมชัดเจนมาตั้งแต่แรกแล้วนะเผื่อไม่รู้" "ชิ! น่าหมั่นไส้เนาะ""เพื่อนกันน่า"ฉันให้คำตอบจิณณ์ไปอย่างชัดเจนแล้ว เขาเองก็รู้ดีระหว่างเราไม่มีทางเป็นไปได้ ไม่อยากวนเวียนรอบวงโคจรของมหาสมุทรอีกแล้ว แหนะ! พูดแบบนี้เดี๋ยวก็เข้าอีหรอบเดิมอีก แต่คงไม่แล้วแหละตอนนี้คนรัก