เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 4 คำตอบรับ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-24 00:16:09หลังจากการทักทายจบลง บทสนทนาเรื่องการแต่งงานเริ่มต้นขึ้นหลังจากนั้น เสียงของผู้ใหญ่คุยกันเป็นหลัก ขณะที่เขาแทบไม่พูดอะไรเลย เอาแต่นั่งฟังและมองเพียงเธอ
ดวงตาเธอไม่ได้สบกับเขานานเกินไป และน้ำเสียงของเธอเมื่อพูดเรื่องแต่งงานฟังดูราบเรียบ เหมือนมันเป็นสิ่งที่เธอเองก็ไม่ได้กระตือรือร้นมากนัก
“เรื่องการหมั้นหมายนี้ เด็กๆ เองก็ไม่รู้เรื่องมาก่อน แต่ตอนนี้อิงเองก็อายุยี่สิบแปดแล้ว เธออยากเลือกคู่เอง พอรู้ว่ามีคู่หมั้นที่ผู้ใหญ่พูดคุยไว้แบบปากเปล่าเลยอยากจะมาถามดู แต่ถ้าหากพ่อภีมไม่เต็มใจ พวกเราก็ถือว่ามาเยี่ยมเยียนกันตามประสาเพื่อนเก่า” บิดาของอิงลดากล่าวด้วยน้ำเสียงที่ดูเกรงใจ
ดาริกามองหน้าลูกชาย เธออยากตอบตกลงใจแทบขาดแต่ว่ากลัวลูกชายจะโวยวายออกมา ถึงตอนนี้หากเขาอยากปฏิเสธก็อยากให้พูดออกมาเองอย่างนุ่มนวล เธอไม่คาดหวังอะไรกับลูกชายแล้ว
“ผมตกลงครับ” เขาตอบรับอย่างหนักแน่น โดยที่ดาริกาเองก็คิดไม่ถึง เข้าใจว่าลูกชายจะปฏิเสธเสียอีก
อิงลดาเองก็เงยหน้าขึ้นมองเขาทันที สีหน้าเหมือนคาดไม่ถึง แต่เขาไม่ได้อธิบายอะไรเพียงแค่นั่งนิ่ง สบตาเธออย่างแน่วแน่ บอกตัวเองว่าเขาจะไม่ปล่อยให้เธอหลุดหายไปจากชีวิตอีกเป็นครั้งที่สอง
“ดีเลย งั้นภีมพาน้องออกไปเดินเล่นก่อนนะ เดี๋ยวแม่กับคุณลุงคุณป้าจะพูดเรื่องสินสอดและฤกษ์ยาม”
“ครับ” เขารับปากอย่างเต็มใจ ทำเอาดาริกายิ้มกว้างไม่หุบที่ลูกชายไม่ทำให้ขายหน้า
ภีมวัชพาเธอแยกจากผู้ใหญ่เพื่อพูดคุยกันตามลำพัง พาเธอไปนั่งเล่นที่ศาลาในสวน เธอนั่งตรงข้าม ขอบเสื้อเดรสสีอ่อนแตะพับชายกระโปรงอย่างสุภาพ
ไม่มีใครพูดอะไรอยู่พักหนึ่ง จนเธอเป็นฝ่ายเริ่มก่อน
“คุณภีมไม่ต้องกังวลอะไรนะคะ ฉันไม่คาดหวังอะไรจากการแต่งงานครั้งนี้” น้ำเสียงราบเรียบแต่ชัดเจน
เขาไม่ตอบ สีหน้าทรงเดิม แต่จ้องเธอแน่นิ่ง หญิงสาวเบนสายตาหลบเล็กน้อย ก่อนพูดต่อ
“ฉันรู้ว่าการมาแบบนี้มันไม่เหมาะสม… แต่ก็ไม่มีทางเลือกจริงๆ”
เธอหยุด ลมหายใจขาดเป็นจังหวะ แล้วพูดราวกับกำลังสรุปทุกอย่างให้กระชับที่สุด“คุณใช้ชีวิตตามแบบของคุณไป ฉันจะไม่ก้าวก่าย ขอแค่สถานะภายนอกในฐานะสามีภรรยาเท่านั้นก็พอค่ะ” เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขาอย่างมั่นคง สีหน้าชัดเจนว่าไม่ได้พูดประชด ไม่ได้ต้องการสิ่งใดมากไปกว่านั้นจริงๆ
“หมายความว่ายังไงครับ แต่งงานหลอกๆ เหรอ” ภีมวัชเอนตัวเล็กน้อย แขนพาดพนักโซฟา มองเธออย่างนิ่งลึก
“ค่ะ สามปี แล้วฉันจะหย่าให้”
เขาหัวเราะเบาๆ ในลำคอ ไม่ใช่เพราะขำ แต่เหมือนกำลังแปลกใจอะไรบางอย่าง
“คุณพูดเหมือนคุณรู้ว่าผมอยากจะหย่า”
เธอกะพริบตา ชะงักไปนิด ก่อนจะปรับสีหน้าเรียบนิ่งกลับ
“ฉันไม่คิดว่าคุณจะอยากแต่งงานกับคนที่เพิ่งเห็นหน้าครั้งแรกหรอกนะคะ”
“ผมไม่ใช่คนทั่วไป” คำพูดนั้นทำให้เธอเลิกคิ้วมอง แต่เขาไม่ขยายความ ไม่บอกเหตุผล แค่สบตาเธอ แล้วเอ่ยช้าๆ
“แล้วเรื่องสัญญาแต่งงานสามปีอะไรของคุณนี่ แม่ผมรู้เรื่องด้วยไหม” เขาถามเธออย่างตรงไปตรงมา
“พ่อแม่ฉันท่านน่าจะบอกคุณน้าตามตรงค่ะ”
“บอกผมได้ไหมว่าทำไม”
“ฉัน...” เธออึกอักเหมือนไม่อยากพูด เขาจึงยิ้มแล้วพยักหน้าเบาๆ
“ไม่เป็นไร ยังไงผมก็จะแต่งงานกับคุณ ไม่มีปัญหา… แต่คุณไม่ต้องรีบพูดเรื่องหย่าตั้งแต่วันแรกก็ได้”
“ขอโทษค่ะ ฉันแค่อยากให้คุณสบายใจ” เธอชะงักนิดหน่อยก่อนหลุบตาลง กำมือเบาๆ บนตักของตัวเอง
“ผมสบายใจ” เขาพูดทันที ไม่เว้นจังหวะ
“...คุณต่างหากที่ดูไม่สบายใจเลย”
เธอไม่ตอบ มองนิ้วของตัวเองที่ประสานกันอยู่ช้าๆ ภีมวัชลุกขึ้นยืนในที่สุด ก่อนพูดเรียบๆ
“แต่ว่าผมก็มีข้อแม้เหมือนกัน”
“ค่ะ เชิญคุณว่ามาได้เลย”
“เราค่อยไปพูดต่อหน้าผู้ใหญ่ ให้พวกท่านรับรู้ด้วยดีกว่าครับ”
เขาหันกลับมามองเธออีกครั้ง เธอเงยหน้าขึ้น สีหน้าเหมือนสงสัย แต่เขาไม่พูดอะไรอีก แค่จ้องอยู่พักหนึ่ง แล้วผายมือเชิญให้เธอลุกเดินตามเขา“เราเดินเล่นกันอีกหน่อยค่อยเข้าไปก็แล้วกันนะครับ”
“ค่ะ” เธอตอบยรับแล้วถอนหายใจออกมา
จริงๆ เธอไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะตอบตกลงแต่งงานกับเธอโดยง่าย แต่ว่าก็โล่งใจไม่น้อยที่ปัญหาของเธอจะหายไปแล้ว ส่วนปัญหาอื่นๆ ค่อยว่ากันภายหลัง
************************
บทล่าสุด
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 130 ตอนจบ
เช้าวันใหม่ อิงลดาค่อยๆ ลืมตาขึ้น เธออยู่ในอ้อมกอดอุ่นของสามีที่ยังคงหลับสนิท แขนแข็งแรงของเขาโอบรอบเอวเธอไว้แน่น ราวกับกลัวว่าจะสูญเสียเธอไปอิงลดายิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน พลางมองใบหน้าหล่อเหลาในระยะใกล้ ใต้แววตาปิดสนิทนั้นคือความอ่อนล้า เธอรู้ดีว่าเมื่อคืนเขาอดกลั้นเพียงใด เพื่อให้เธอได้พักผ่อนอย่างเต็มที่“น่าเอ็นดูจัง” เธอพึมพำเบาๆ ราวกับบ่น แต่แฝงไว้ด้วยความรักเธอไม่อยากให้เขาทรมานอีกต่อไป จึงขยับตัวเข้าไปใกล้มากขึ้น ปลายจมูกแตะเบาๆ ที่แก้มเขา ก่อนจะกดจูบอุ่นไล้ไปตามกรอบหน้า จากนั้นริมฝีปากอ่อนหวานก็จรดลงที่ริมฝีปากของเขาอย่างแผ่วเบาภีมวัชขยับตัวเล็กน้อย ลมหายใจสะดุดไปชั่วขณะ ก่อนที่เปลือกตาจะค่อยๆ เปิดขึ้นเผยให้เห็นดวงตาคมที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจและร้อนแรง“ลักหลับพี่เหรอ” เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยออกมา พลางยกมือมาประคองใบหน้าเธอไว้ อิงลดายิ้มเขิน ใบหน้าขึ้นสีจัดแต่ก็ไม่ปฏิเสธ เธอก้มลงจูบเขาอีกครั้ง คราวนี้ยาวนานกว่าเดิม คล้ายเป็นการยอมรับอย่างเงียบๆภีมวัชถอนหายใจแผ่วๆ ดวงตาทอแววปรารถนา แต่ก็มีความกังวลอยู่ในใจว่าภรรยาจะเป้นอันตราย“หมอไม่ได้บอกว่าห้ามนี่คะ อีกอย่างพี่ภีมก็เป็นหมอ
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 129 งานฉลองสมรส
เมื่อแขกผู้ใหญ่ทยอยกลับ เหลือเพียงบรรดาเพื่อนฝูง ญาติสนิท และเพื่อนร่วมงานใกล้ชิด บรรยากาศในห้องจัดเลี้ยงเปลี่ยนจากความเป็นทางการมาเป็นความครึกครื้นสนุกสนาน ดนตรีถูกปรับให้เร้าใจขึ้น แสงไฟหลากสีสาดไปทั่วฟลอร์ราวกับเปลี่ยนเป็นคลับหรูอิงลดาเปลี่ยนเป็นชุดอาฟเตอร์ปาร์ตี้สั้นระยิบระยับ โชว์เรียวขาสวยพอประมาณ ข้างกายคือภีมวัชที่สวมเสื้อเชิ้ตแขนพับกับกางเกงเข้ารูป ดูหนุ่มเท่แต่ก็ยังคงความสุขุม“ชุดนี้พี่ไม่โอเค โป๊ไป”“ครั้งเดียวในชีวิต ไม่สวยเหรอคะ”“สวยสิ เจ้าสาวสวยเกินไปแล้วคืนนี้” ภีมวัชก้มกระซิบที่ข้างหู ทำเอาอิงลดาหน้าแดงจัด ก่อนจะหัวเราะกลบเกลื่อนแล้วกระซิบข้างหูของศัลยแพทย์หนุ่ม“ชุดนี้ ฉีกง่ายนะคะ ข้างในเป็นตาข่าย อิงกะจะให้พี่ภีมได้ฉีกมันคืนนี้”เขายิ้มกว้าง แววตาเต็มไปด้วยความพอใจ รู้ว่าภรรยาตั้งใจยั่ว แต่เธอท้องอยู่เขาจะกล้าลงมือหรือหมอหนุ่มส่ายหน้าเล็กน้อย ดึงเธอขึ้นไปกลางฟลอร์เต้นรำ จังหวะดนตรีสนุกๆ ดังขึ้น เพื่อนๆ ก็ตบมือเชียร์กันสนั่น“วู้! หมอภีม เต้นเป็นด้วยเหรอนั่น” เพื่อนหมอชายคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา หมอนุ่นยืนหัวเราะพลางยกแก้วไวน์ “ไม่อยากเชื่อเลยว่าคนที่เราเห็นในห้องผ่าต
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 128 สายเกินคว้า
สินีรัตน์ไม่พูดอะไรทันที แต่หยิบซองสีน้ำตาลจากมือ เดินเข้าไปหาเขา ก่อนจะโยนใส่หน้าเขาเต็มแรงจนเอกสารข้างในกระจายเกลื่อนพื้น“นี่คือสิ่งที่คุณอยากได้ไม่ใช่เหรอ เอกสารฟ้องหย่า” น้ำเสียงเธอเย็นชา จ้องมองเขาอย่างไม่เหลือเศษเสี้ยวความรักในแววตา “แล้วคุณเคยบอกเองว่าไม่อยากมีลูก ไล่ให้ฉันไปทำแท้ง วันนี้คุณคงสมใจแล้ว เด็กไม่อยู่แล้ว ชีวิตคู่ก็ไม่มีเหลืออีกต่อไป”ภาณุยกมือสั่นๆ จะเอื้อมไปหาเธอ “สินี ผม…”เขายังพูดไม่จบ สายตาเย็นเฉียบของเธอตัดคำพูดเขาทันที ดวงตาที่เคยเต็มไปด้วยความรักกลับกลายเป็นเย็นชาและเกลียดชัง“อย่าเรียกชื่อฉันด้วยน้ำเสียงแบบนั้นอีก ตั้งแต่วันนี้ไป เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว” เธอกล่าวชัดถ้อยชัดคำ เธอหันหลังกลับ เดินเข้าบ้านโดยไม่หันกลับมามองแม้เพียงเสี้ยววินาที ทิ้งเขาไว้กับกองเอกสารบนพื้น และแก้มที่ยังแสบร้อนจากรอยตบประตูบ้านปิดลง เหมือนตอกย้ำความจริงว่าเขาได้สูญเสียเธอไปตลอดกาลแล้วเขายืนนิ่งอยู่หน้าบ้านราวกับถูกถอนวิญญาณออกไปทั้งร่าง สายตายังคงจับจ้องไปที่ประตูซึ่งไม่มีทางเปิดออกมาให้เขาได้เห็นใบหน้าของเธออีกคนขับรถที่ยืนรออยู่ใกล้ๆ มองนายหนุ่มด้วยความลังเล ก่อ
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 127 ความจริงที่ไม่อยากยอมรับ
เสียงรถที่แล่นผ่านหน้าบ้านสวนออกไปทำให้ภาณุชะงัก เขาจำได้ทันทีว่ารถคันนั้นเป็นของครอบครัวสินีรัตน์ หัวใจเขาเต้นแรงขึ้น เขารีบรุดเข้าไปในบ้าน เห็นบิดาและมารดานั่งอยู่ในห้องรับแขก บรรยากาศเงียบกดดันจนเขาไม่กล้าเอ่ยทัก สองสามีภรรยามองตรงไปข้างหน้า ไม่แม้แต่จะปรายตาใส่ลูกชายที่เพิ่งกลับถึงบ้าน“สินีล่ะครับ อยู่ข้างบนหรือเปล่า” เขาถาม แต่ไม่ได้รับคำตอบ ก่อนจะรีบก้าวขึ้นบันไดเมื่อรู้ว่าคงไม่ได้รับคำตอบง่ายๆเมื่อเปิดประตูห้องนอนออก ภาพที่เห็นทำให้เลือดในกายเย็นวาบ ห้องโล่งผิดปกติ ตู้เสื้อผ้าแทบว่างเปล่า เครื่องสำอางและของใช้ส่วนตัวไม่มีเหลือแม้ชิ้นเดียว ราวกับเจ้าของห้องไม่เคยอยู่ที่นี่มาก่อน“ไม่จริง” เขาพึมพำ ก่อนหันหลังวิ่งลงมา หยุดยืนตรงหน้ามารดาที่นั่งเงียบอยู่ “แม่ ของของสินีหายไปหมด แม่รู้ใช่ไหมว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น”นงนาถถอนหายใจยาว สีหน้าเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า “เมื่อกี้พ่อแม่ของหนูสินีเพิ่งมาเก็บของส่วนที่เหลือไป”“ส่วนที่เหลือ… หมายความว่าอะไรครับแม่” ภาณุถามเสียงแผ่วเหมือนไม่อยากได้คำตอบ“ก็หมายความว่าก่อนหน้านี้หนูสินีเก็บของกลับไปเกือบหมดแล้ว วันนี้เขาเพิ่งมาเอาที่เหลือให้เ
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 126 ไม่น้อยหน้า
ทันทีที่รถตู้แล่นเข้าสู่กรุงเทพฯ และแวะพักที่บ้านเพียงไม่นาน ดาริกาก็จะออกไปตรวจดูสถานที่จัดงานฉลองแต่งงานในวันพรุ่งนี้ทันที“แม่จะไปดูห้องจัดเลี้ยง แม่อยากให้แน่ใจว่างานทุกอย่างพร้อม” ดาริกาพูดขณะก้าวลงจากรถ สีหน้ามีร่องรอยความกังวลชัดเจนภีมวัชเดินเคียงข้างภรรยา เอื้อมมือกุมมืออิงลดาเบาๆ พลางเหลือบตามองมารดา“นี่ก็เย็นมากแล้วนะครับ แม่ก็อย่ากังวลเกินไปเลยครับ ออแกไนเซอร์มืออาชีพทั้งนั้น เขาคงไม่พลาดเรื่องใหญ่แบบนี้หรอก”“แม่ไม่ไว้ใจใครง่ายๆ หรอกลูก” ดาริกาส่ายหน้าอย่างเคร่งเครียด งานที่เชียงใหม่จัดอลังการเกินคาด งานที่กรุงเทพเธอจะไม่ให้ลูกสะใภ้น้อยหน้า“งานใหญ่ทั้งที แขกผู้ใหญ่ในวงสังคมจะมาร่วมเยอะมาก ถ้ามีอะไรผิดพลาดนิดเดียว คนเขาก็จะเอาไปพูดต่อกัน อีกอย่างแม่อยากให้อิงมีความสุขที่สุด”“เพิ่งมาถึง พักก่อนเถอะครับ” พิทักษ์กล่าวด้วยความกังวล อารีย์เองก็มองด้วยแววตาที่ร้องขอ แต่ดาริกาก็กังวลใจ เพราะเธอเป็นแม่งานในครั้งนี้“ถ้าคุณแม่ไม่สบายใจ งั้นเราก็ไปดูด้วยกันเถอะค่ะ” อิงลดาหันมามองสามีแล้วอมยิ้ม ก่อนจะหันไปบอกบุพการีของตน“คุณพ่อคุณแม่ก็พักก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวอิงกับพี่ภีมไปดูห้องจัดง
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 125 อ้อมกอดที่อบอุ่น
อิงลดานั่งอยู่บนเตียงในชุดนอนผ้าฝ้ายสีอ่อน ผมยาวสยายลงมาปรกบ่า ใบหน้าปราศจากเครื่องสำอาง เธอเอนตัวพิงหมอนกอดหมอนข้างเอาไว้เหมือนจะกันตัวเองจากใครบางคนที่กำลังยืนกอดอกจ้องอยู่“พี่ภีมจะยืนมองอีกนานไหมคะ” เธอเอ่ยเสียงเบา แต่แววตาหวานที่เหลือบมองทำให้ภีมวัชยิ่งรู้สึกใจเต้นแรง“พี่รอเวลานี้มาทั้งวันแล้วนะอิง อยากกอดเมียจะแย่” เขาเดินเข้ามาใกล้ เตียงส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดเบาๆ เมื่อเขาทิ้งตัวลงนั่งข้างเธอ“อิงรู้นะคะว่าพี่ไม่ได้แค่อยากกอดหรอก”เขาหัวเราะชอบใจก้มลงมองตาเธอใกล้ๆ “พี่สัญญาว่าจะดูแลอิง และดูแลลูกของเราให้ดีที่สุด ถึงจะห้ามใจไม่อยู่แต่พี่ก็จะพยายามหักห้ามใจไม่ให้เป็นอันตรายกับลูก” เขาพูดซึ้งแต่แฝงไปด้วยการพูดทีเล่นทีจริงอิงลดายิ้ม ดวงตาคลอด้วยน้ำใสๆ เพราะความซาบซึ้ง เธอเอียงหัวพิงไหล่สามีเบาๆ ภีมวัชกอดเธอแน่นขึ้น ก่อนที่เขาจะโน้มหน้าลงจูบหน้าผากเธออย่างแผ่วเบา แทนคำสัญญาที่ไม่ต้องเอ่ยเป็นถ้อยคำใดๆ“พักเถอะ วันนี้เราเหนื่อยกันมามากแล้วพี่ไม่แกล้งแล้ว” เขากระซิบ พลางดึงผ้าห่มขึ้นคลุมร่างเธอ “อิงรู้ว่าพี่ภีมไม่ได้แกล้งหรอก พี่น่ะหื่นจริง แต่ช่วงนี้อิงขอนะคะอิงเหนื่อยมากจริงๆ” “รู้
บางทีคุณอาจจะชอบ
แรงรัก แรงสวาท
ลำเจียก27.8K viewsเรื่องสั้นอีโรติก HOT NC 25+++
C57.5K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้245.8K viewsบ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก445.1K viewsเด็กโปรดท่านรอง
เดย์ไลลา17.2K viewsรักร้ายของนายข้างบ้าน
กาแฟหอมกรุ่น1.2K viewsเงาซ่อนรัก (ศิรา-โลมา)
Peach Poyy102 viewsปกติ... คือแอบรัก
ACHICHI4.3K views
