เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 29 ข้อตกลง (ตอนปลาย)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-26 19:50:31
บทล่าสุด
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 30 ชิงเอ๋อร์ไปออกเดท (ตอนปลาย)
บทที่ 30 ชิงเอ๋อร์ไปออกเดท (ตอนปลาย) มือใหญ่รีบยกขึ้นกอบกุมมือเล็ก พาขนมเข้าปากตนเอง ริมฝีปากหยักแอบสัมผัสปลายนิ้วของหญิงสาว รอยยิ้มทรงเสน่ห์ผุดขึ้นบนดวงพักตร์ขณะกำลังเคี้ยวขนม จ้องมองคนตัวเล็กที่รีบชักมือกลับ ก้มหน้างุดยกมือปิดหน้าด้วยความเขินอาย "อื้มมม ขนมที่ชิงเอ๋อร์ป้อน อร่อยมากจริงๆด้วย" หลังจากกลืนขนมลงท้อง ยกชาขึ้นจิบอึกหนึ่ง ก่อนรับสั่งหยอกเย้าโฉมงามด้วยสายตากรุ้มกริ่ม "ชิงเอ๋อร์เป็นอะไรหรือ ไยหน้าแดงหูแดงแบบนั้นเล่า ไม่สบายหรือเปล่า" "ทรงแกล้งหม่อมฉันอีกแล้วนะเพคะ" เสียงอู้อี้ตอบกลับมาผ่านฝ่ามือเล็ก ซวินเหิงเยว่อมยิ้ม เอื้อมมาแกะมือเล็กออกจากดวงหน้างาม ประคองมากอบกุมไว้ในมือของตนอย่างทะนุถนอม ดวงเนตรคู่คม สบเข้ากับเข้าดวงตาเมล็ดซิ่งฉ่ำน้ำราวลูกกวางน้อยของเซียวหนิงชิง “เปิ่นหวางไม่ได้แกล้งชิงเอ๋อร์เสียหน่อย แค่อยากให้ชิงเอ๋อร์เอาใจเปิ่นหวางบ้างผิดด้วยหรือ” ปลายนิ้วแกร่งเกลี่ยหลังมือเล็กนวลเนียนแผ่วเบา น้ำเสียงออดอ้อนออเซาะจนคนฟังใจละลาย บรรยากาศในรถม้ากลายเป็นสีชมพู กลิ่นหอมจรุงใจของขนมกุ้ย ชาหลงจิ่งชั้นดี และกลิ่นอายของไอรักลอยอบอวลอยู่ในอากาศ ละมุมละไมหวานล้ำจนซวินเ
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 30 ชิงเอ๋อร์ไปออกเดท (ตอนต้น)
บทที่ 30 ชิงเอ๋อร์ไปออกเดท (ตอนต้น) แผนยกก๊วนไปกินติ่มซำยังคงดำเนินต่อไปโดยปราศจากเซียวหนิงชิง รถม้าของไฉ่ฝูหลงไปจอดที่ข้างหอโอสถเสียนเย่า แทนที่จะเป็นร้านไฉ่ฝูหลงตามปกติ รถม้าคันใหญ่อีกคันมาจอดเทียบข้างกัน ซวินเหิงเยว่เปิดผ้าม่านหน้าต่างเรียกให้หญิงสาวเปลี่ยนมาขึ้นรถม้าของตน "ชิงเอ๋อร์ขึ้นมาสิ เปิ่นหวางจะพาไปดูสถานที่แห่งหนึ่ง" วันนี้เขาอุตส่าห์โดดงานช่วงเช้า ตั้งใจว่าจะพาโฉมงามไปเที่ยวเล่นแก้เบื่อ เห็นตั้งหน้าตั้งตาทำแต่งาน เลยอดสงสารไม่ได้ อายุแค่นี้ตัวก็เล็กเพียงแค่นี้ ทว่าความรับผิดชอบมากมายเหลือเกิน เซียวหนิงชิงระบายยิ้มกว้างจนตาโค้ง ทำไมนางต้องดีใจที่กำลังจะได้ไปเที่ยวกับรุ่ยอ๋องด้วยก็ไม่รู้! ร่างบางก้าวเข้าไปในรถม้า พลันได้กลิ่นหอมของดอกกุ้ยลอยกรุ่นอยู่ในอากาศ ซวินเหิงเยว่ยกยิ้มทรงเสน่ห์ต้อนรับนางดวงใจ รีบขยับหมอนอิงฝั่งตรงข้ามให้นางนั่งได้ถนัดๆ "ขอบพระทัยเพคะ จะทรงพาหม่อมฉันไปไหนหรือ" นางตื่นเต้นมากอยากรู้เต็มแก่ แบบนี้เรียกว่าออกเดทได้รึยังนะ! "ไปถึงก็รู้เอง" เขาอยากทำให้นางประหลาดใจเลยอุบเรื่องของสถานที่ไว้ก่อน หลังจากรถม้าออกวิ่งมาได้ครู่หนึ่ง "ชิงเอ๋อร
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 29 ข้อตกลง (ตอนปลาย)
บทที่ 29 ข้อตกลง (ตอนปลาย) ชายหนุ่มเพ่งพิศดรุณีรูปงามเบื้องหน้าด้วยสายตาล้ำลึก หญิงสาวตรงหน้างดงามมีเสน่ห์มากจริงๆ มิน่าสามารถทำให้รุ่ยอ๋อง ผู้ไม่เคยเหลือบแลสตรีใดมาก่อนหวั่นไหวได้ "ยินดีที่ได้พบเช่นกันแม่นางเซียว เจินเอ๋อร์บอกข้าว่าแม่นางต้องการปรึกษา เรื่องการปรับปรุงภายในร้านไฉ่ฝูหลงใหม่ใช่หรือไม่ มีแบบในใจแล้วหรือยัง" "ใช่แล้วเจ้าค่ะ ข้าต้องการปรับปรุงร้านใหม่บางส่วน เรื่องแบบที่อยากได้ ข้าพอมีอยู่ในใจบ้างแล้ว รอเพียงหาเวลาร่างแบบออกมาเท่านั้น ไม่ทราบว่าพรุ่งนี้คุณชายมีเวลาช่วงเช้าหรือไม่เจ้าคะ ข้าจะได้กลับไปร่างแบบให้ท่านคืนนี้ แล้วนำมามอบให้พรุ่งนี้ เพราะเป็นวันหยุดขายของพอดี จะได้มีเวลาอธิบายรายละเอียดให้ท่านฟังชัดเจน" พรุ่งนี้นางไม่ต้องขายของช่วงเช้าจึงมีเวลาว่าง รอเพียงให้ถึงเวลาไปทำอาหารเที่ยงให้รุ่ยอ๋อง ช่วงนี้ไม่รู้นางเป็นอะไร ทุกครั้งที่นึกถึงรุ่ยอ๋องขึ้นมา ก้อนเนื้อในอกจะเต้นเร็วผิดปกติทุกที มือเรียวยกขึ้นสัมผัสปิ่นปักผมที่เขามอบให้อย่างเผลอไผล รอยยิ้มบางผุดขึ้นบนใบหน้าสะคราญ "ได้สิหนิงชิง พอดีเลย ช่วงนี้ท่านพ่อให้พี่ใหญ่ลาพักได้เจ็ดวัน ข้าก็จะมาเป็นเพื่อนด้วย
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 29 ข้อตกลง(ตอนต้น)
บทที่ 29 ข้อตกลง(ตอนต้น) เวลานี้เซียวหนิงชิงนั่งรถม้าของร้านไฉ่ฝูหลง ซึ่งรุ่ยอ๋องว่าจ้างไว้ ให้ช่วยไปรับไปส่งนางที่หน้าร้านฝูจิ่นทุกวัน ช่วงแรกๆระหว่างนั่งเกวียนกลับหมู่บ้านเต๋อถัง ซูซื่อถามบุตรสาวด้วยความเป็นห่วงว่าเหนื่อยหรือไม่ ทั้งต้องทำของมาขายตั้งแต่เช้า พอถึงตอนเที่ยงก็ต้องไปทำอาหารให้รุ่ยอ๋องเสวยอีก หญิงสาวตอบมารดาตามตรงว่านางไม่เหนื่อย ด้วยเพราะระหว่างนั่งอยู่ในรถม้า เพื่อเดินทางไปไฉ่ฝูหลง นางแอบเข้าไปงีบหลับในมิติราวสองชั่วโมงเสมอ เซียวหนิงชิงแอบไปซื้อฟูกนอนหมอนผ้าห่มใส่ไว้ในห้องทำงานเชฟเพื่อการนี้โดยเฉพาะ ชิงชิงเตรียมพร้อมเสมอเลยล่ะ กลางยามเว่ย (13:00-14:59) ซวินเหิงเยว่สีหน้าแช่มชื่น ก้าวลงจากรถม้าเมื่อถึงจวนเจ้าเมืองหลังมื้อกลางวัน จ้าวหลิวเหว่ยซึ่งฝึกทหารเสร็จเป็นที่เรียบร้อย แวะมาหาสหายรักของตน เพื่อสืบดูความคืบหน้าเรื่องของเซียวหนิงชิง "ท่านดูอารมณ์เป็นพิเศษนะวันนี้ เล่าให้ข้าฟังบ้างสิว่ามีเรื่องอะไรดีๆเกิดขึ้น หาทางออกเรื่องว่านกั๋วกงได้แล้วหรือ" เจ้าของเสียงเซ็กซี่จงใจเอ่ยถามซวินเหิงเยว่เรื่องว่านกั่วกง เพราะหมั่นไส้หน้าระรื่นดูเบิกบานจนเกินเหตุของอีกฝ่าย
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 28 (รุ่ยอ๋องเปลี่ยนไป (ตอนปลาย)
บทที่ 28 (รุ่ยอ๋องเปลี่ยนไป (ตอนปลาย) แม่ครัวคนงามไม่ได้รู้เลยว่า รอยยิ้มงดงามเจิดจ้าของนาง ทำคนข้างๆตาพร่าไปแล้ว มือเรียวใช้ส้อมอันเล็กที่อ้างว่าซื้อมาจากตลาดท่าเรือ จิ้มวุ้นสังขยาและวุ้นกะทิใส่จานแบ่งให้ชายหนุ่มก่อน จากนั้นจึงแบ่งใส่จานตัวเองสองชิ้นพอเป็นมารยาท สุ่ยหลงก้าวมารินน้ำชาให้ทั้งสอง ก่อนขออนุญาตนายเหนือหัวไปห้องน้ำ ตามคำสั่งจากสายตาของอีกฝ่าย! "ของหวานชนิดนี้เรียกว่าวุ้นสังขยากับวุ้นกะทิสินะ หอมอร่อยสดชื่น กลมกล่อมไม่หวานมากเปิ่นหวางชอบ…อันที่จริงต้องบอกว่า ‘ชอบ‘ ทุกอย่างที่ชิงเอ๋อร์ทำให้กินถึงจะถูก" ถ้อยรับสั่งหยุดตรงคำว่า ชอบ ผินมองร่างบางข้างๆด้วยสายตาลึกซึ้งก่อนรับสั่งต่อ และเมื่อของหวานหมดลง มือใหญ่ล้วงบางสิ่งออกมาจากอกเสื้อ ปักลงบนมวยผมของเซียวหนิงชิงอย่างรวดเร็ว "ทำดีก็ต้องมีรางวัลให้ คราวนี้ชิงเอ๋อร์จะมาอ้างว่าต้องใช้มือทำงาน ใส่เครื่องประดับแล้วไม่ถนัดอีกไม่ได้แล้วนะ" สุ้มเสียงนุ่มนวลแววตาหวานซึ้ง กอปรกับดวงพักตร์หล่อเหลาทรงเสน่ห์ ทำเอาเซียวหนิงชิงหน้าร้อนผะผ่าว หัวใจเต้นระรัวผิดจังหวะ นี่นางกำลังโดนรุ่ยอ๋องเต๊าะอย่างนั้นหรือ?! "สวยจริงๆด้วย เหมาะกับชิงเอ
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 28 รุ่ยอ๋องเปลี่ยนไป (ตอนต้น)
บทที่ 28 รุ่ยอ๋องเปลี่ยนไป (ตอนต้น) จากเหตุการณ์ที่หลัวซื่อเป็นลมล้มหัวฟาดพื้น เป็นเหตุให้กลายเป็นอัมพาต ฉวนซื่อจึงต้องไปทำไร่แทนแม่สามี งานบ้านทุกอย่างรวมถึงการดูแลหลัวซื่อ จึงกลายเป็นของสองพี่น้อง "โอ้ยย ท่านย่าา ท่านจะมาบ่ายเบี่ยงไม่ยอมดื่มยาแบบนี้ไม่ได้นะเจ้าคะ! ท่านพูดอะไรข้าฟังไม่ออกหรอกเจ้าค่ะ!! เฮ้อ เรื่องมากจริงๆ หากไม่ยอมดื่มข้าก็ขี้เกียจมานั่งป้อนท่านแล้ว เสียเวลาชะมัด!" มู่อวี๋โหรวกระแทกถ้วยยาต้มลงกับโต๊ะเล็กข้างเตียง ก่อนสะบัดก้นเดินจากไป ทิ้งให้หลัวซื่อมองตามหลังหลานสาวคนโปรดด้วยดวงตาแดงก่ำ มู่อวี๋ฉิงที่ยกยาต้มมาให้พี่สาวป้อนหลัวซื่อ ยืนทอดถอนใจให้กับสภาพการณ์ตรงหน้า เด็กสาวผละไปยกตะกร้าผ้าเพื่อนำไปซักที่แม่น้ำ ระหว่างทางนางได้พบกับเผยปิน เขาถามไถ่ถึงทุกคนในสกุลมู่ด้วยความสนใจ ทั้งมอบเงินจำนวนหนึ่งให้เด็กสาว เพื่อมอบให้กับมารดาของนาง บอกว่าฮูหยินเจ้าของที่ดินมอบเงินช่วยเหลือ เพราะได้ข่าวเรื่องที่สกุลมู่ถูกยกเค้า เผยปินนำชื่อของลิ่วฮูหยินมาอ้างเพราะฉวนซื่อเคยไปช่วยงานอีกฝ่ายที่บ้านอยู่หลายครั้ง… ด้วยความที่มู่อวี๋ฉิงเป็นคนซื่อ นางจึงรับเงินนั้นมาและรับปากว่าจะมอ
บางทีคุณอาจจะชอบ
องค์ชายหลีกับชายาลี้รัก
ชาผลไม้130.0K viewsยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น390.1K viewsสาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง
พิมพ์สีทอง8.8K viewsทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา
หวานใจ49.2K viewsชะตารักฮูหยินจำเป็น
Shine-Month6.9K viewsข้าคือฮองเฮาที่ฮ่องเต้ไม่รัก
เด็กน้อยคว้าฝัน8.4K viewsวาสนานี้เป็นของข้า
วอลจู544 viewsเมื่อข้าพลาดท่าให้ตัวร้าย
ไฉ่เฉิน / หลานจิง / ราตรีฝนพรำ / เกนไลซี / ไนยาดา845 views
