LOGINShare
บทที่ 24 ภูริดารีสอร์ท
Last Updated:
2025-09-28 00:46:36เช้าวันต่อมาศิวัชไปส่งลูกที่โรงเรียนและส่งอรุณีมาลาที่โรงแรม ในตอนสายหญิงสาวคุยกับเจ้าของโรงแรมที่กระบี่ โดยมีอิงควัตร่วมสนทนาด้วย
“ก็น่าสนใจนะครับ เราไม่เคยขยายฐานลูกค้าไปที่ทางใต้เลย” อิงควัตออกความเห็นเขาเปิดเอกสารดูรายละเอียดคร่าวๆ
“แล้วถ้าทางภูริดารีสอร์ทให้เราเข้าไปซื้อกิจการ คุณทิพย์ธารามีแผนจะไปทำอะไรที่ไหน พอจะบอกได้ไหมคะ”
อรุณีมาลาถามตัวแทนของภูริดารีสอร์ท ซึ่งเป็นหญิงสาวร่างเล็ก เครื่องหน้าคมปากนิดจมูกหน่อย ตาคมโตรับกันเหมาะเจาะไปทุกส่วน ผิวสีน้ำผึ้งเนียนละเอียด เธอค่อนข้างชอบผู้หญิงคนนี้ อยากชวนมาร่วมงานด้วยหากยังไม่มีแผนอะไร
“ทิพย์มีโฮมสเตย์อีกที่อยู่ค่ะ เป็นกิจการเล็กๆ แต่ถ้าในระยะแรกๆ คุณอออยากให้ช่วยอะไรบอกทิพย์ได้เลยนะคะ” หญิงสาวตอบ
ทิพย์ธาราเป็นบุตรสาวของเจ้าของภูธเนศเจ้าของภูริดารีสอร์ทคนก่อนที่เพิ่งเสียชีวิตไป เธอในฐานะลูกสาวคนโตเมื่อน้องต่างมารดาคนอื่นๆ ต้องการขายทรัพย์สินมรดกเพื่อเอาเงินมาแบ่งกัน หญิงสาวก็ค้านเสียงส่วนใหญ่ไม่ได้
“ก็อาจจะต้องมีเรื่องให้คุณทิพย์ช่วย โอมสเตย์ที่ว่าอยู่ห่างจากรีสอร์ทแค่ไหนครับ” อิงควัตถาม
“อยู่ในอำเภอเดียวกันค่ะ แต่คนละตำบลมีอะไรเหรอคะ” ทิพย์ธาราถาม เธอไม่ได้จะขายโฮมสเตย์ไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มถามถึงทำไม
“ผมอยากไปสังเกตการณ์รีสอร์ทในฐานะนักท่องเที่ยวธรรมดา ไม่ใช่คนที่จะไปซื้อกิจการ ก่อนที่น้องสาวผมสองคนจะลงไปที่นั่นอย่างเป็นทางการอาทิตย์หน้า” ชายหนุ่มตอบก่อนจะลุกขึ้นยืนเขาพูดว่า
“รบกวนขอรายละเอียดโฮมสเตย์ของคุณทิพย์ธาราส่งให้เลขาผมด้วยนะครับ อาจจะให้จองที่พักเข้าไปอีกสักวันสองวัน วันนี้ผมขอตัวก่อน” เขาหันมาทางน้องสาว
“วันนี้ออคุยต่อเองได้เลย พี่มีธุระ”
อรุณีมาลามองตามพี่ชายอย่างแปลกใจ ปกติอิงควัตไม่ใช่แบบนี้ เขาไม่เคยลุกออกจากการสนทนากลางคัน เธอคิดก่อนจะหันมาสบตาหญิงสาวตรงหน้า
“ไม่ทราบว่าคุณทิพย์อายุเท่าไหร่คะ จะได้เรียกถูก”
“เอ่อ.. 25 ค่ะ” อีกฝ่ายตอบอึกอักเมื่อเจอการคุยงานที่ดูเป็นกันเองกว่าปกติ
“ทิพย์เป็นรุ่นน้องพี่หลายปีเลย งั้นเรียกพี่ว่าพี่ออนะคะ คิดว่าทางเราน่าจะโอเคเซ็นสัญญาแน่นอน 90 เปอร์เซ็นแล้วค่ะ เพราะถ้าไม่โอเคพี่อิงเขาบอกตรงๆ แล้ว” อรุณีมาลาพูด ทำให้อาการเกร็งของทิพย์ธาราลดลง
เธอทั้งสองคนคุยกันต่อในสิ่งที่เป็นข้อสงสัยของอรุณีมาลา จวบจนเธอค่อนข้างพอใจในคำตอบจึงตอบตกลงไปเยี่ยมชมภูริดารีสอร์ทในอีก 7 วันข้างหน้า
เมื่อทิพย์ธารากลับไปแล้ว อรุณีมาลาเดินกลับมาที่ห้องทำงานของตนเอง เลขาของหญิงสาวได้รายงาน
“คุณศิวัชมารอค่ะคุณออ”
หญิงสาวฟังอย่างไม่สบายใจ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ให้เวลาเธออยู่ตามลำพังบ้าง ยิ่งเกาะติดแบบนี้ต้นกล้าต้นข้าวก็จะยิ่งติดพ่อมากขึ้นเรื่อยๆ
“มาทำไมแถวนี้เหรอคะ” เธอถามทันทีที่เปิดประตูมาเจอชายหนุ่มนั่งรอในห้องทำงาน
“มารับออไปส่งแม่จ้ะ” ศิวัชตอบเขาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ว่าเธอต้องการไปเอง
“บอกแล้วนี่คะว่าเจอกันที่สนามบิน ฉันจะขับรถไปเองค่ะตอนเย็นจะได้ไปรับลูกแล้วกลับบ้านได้เลย”
“พี่ลืม ไหนๆ มาแล้วก็ประหยัดพลังงานทางเดียวกันไปด้วยกันก็ได้นี่” ดร.หนุ่มตอบหน้าตาเฉย
“ไปกันเถอะจ้ะ” เขาถือวิสาสะดึงข้อมือเธอมาจับไว้ อรุณีมาลาสะบัดเต็มแรงก่อนจะคว้ากระเป๋ารีบเดินออกจากห้องเร็วๆ ศิวัชลอบยิ้มอย่างพอใจ เดินตามเธอเอื่อยๆ ไม่รีบร้อน
“เที่ยงแล้วออหิวไหม แวะทานข้าวกันก่อนนะ” เขาบอกเมื่อลงมาที่ลานจอดรถเตรียมตัวออกจากโรงแรม
“ค่ะ” หญิงสาวก็อยากรู้ว่าเขาจะมาไม้ไหน
ศิวัชจอดรถที่หน้าร้านอาหารเล็กๆ ร้านหนึ่ง
“ทานอะไรดีครับ”
หญิงสาวเปิดเมนูผ่านๆ ก่อนจะสั่งอาหาร “ต้มยำกุ้งใส่เห็ดฟาง ยำรวมมิตรทะเล ผัดผักรวมใส่กุ้ง” เธอสั่งโดยที่ไม่ได้เงยหน้ามองคนที่มาด้วย เมื่อบริกรจดแล้วเธอจึงอุทาน
“อ้าวลืมเลยค่ะ ไม่ทราบว่าคุณทานกุ้งได้รึเปล่า ถ้าไม่ได้ก็หาอะไรสั่งเพิ่มนะคะ”
ศิวัชมองเธอแล้วเขารู้ว่าหญิงสาวไม่ลืม แต่เธอตั้งใจ
“ไม่เป็นไรครับออคงลืมว่าพี่แพ้กุ้ง พี่สั่งอย่างอื่นเพิ่มได้” เขาหันไปสั่งอาหารเพิ่มสองอย่าง ก่อนที่ถามเธอว่า
“ออจะไปกระบี่วันไหนครับ”
“นัดทางนั้นไว้พุธหน้าค่ะ” หญิงสาวตอบ
“งั้นเราไปกันวันอังคารนะ วันพุธออจะได้ไปทำงาน” เขาวางแผน
“ยังไม่ได้โทรถามพี่คินเลยค่ะว่าพี่เขาสะดวกวันไหน เขาชวนไปฟาร์มมุกอาจจะไปค้างสักสองคืน” เธอตอบตามตรงแต่ศิวัชทำสีหน้าไม่สบอารมณ์
“ไม่ต้องค้างที่บ้านมันก็ได้มั้งออ แค่ไปดูฟาร์มตอนกลางวันก็พอ” เขาพูดห้วนๆ
“แล้วจะเรียกว่าไปพักผ่อนเหรอคะถ้าไปแค่นั้น ความจริงคุณพาเด็กๆ ไปบ้านคุณช่วงที่ฉันกับพิณอยู่บ้านพี่คินก็ได้นะ ขากลับค่อยนัดเจอกันทีเดียว”
“ออจะไปนอนค้างบ้านไอ้คินแบบนั้นได้ไง ออไม่ได้เป็นอะไรกับมันนะ” เขาไม่พอใจ
“แล้วมันต่างจากนอนบ้านคุณตรงไหน ในเมื่อฉันกับคุณก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน” เธอย้อน
ชายหนุ่มนิ่งเมื่อถูกย้อน
“ถ้าออนอนบ้านมันพี่จะนอนด้วย จะนอนกี่วันเราก็อยู่ด้วยกันตามนั้นเลย”
“คุณจะบ้าเหรอ”
“ใช่ พี่บ้าแล้วออจะทำไม พี่ไม่ว่าหรอกอออยากทำอะไรก็ทำ พี่จะอยู่ด้วยตามนั้นแหล่ะ” ชายหนุ่มยิ้มอารมณ์ดีกะทันหัน
“ไอ้คินมันญาติพี่มันไม่ขัดอะไรพี่อยู่แล้ว ถือว่าเราไปฮันนีมูนล่วงหน้าเลยก็ดี”
Latest chapter
พรหมซ่อนรัก ตอนพิเศษ3
สิบสองปีต่อมา ณ เกาะพยาม อธิปหรือต้นกล้ายืนมองทะเลไกลออกไปสุดลูกหูลูกตา เขาเพิ่งกลับจากการไปเรียนต่อในระดับปริญญาตรีที่สหรัฐอเมริกา ชายหนุ่มเรียนจบแล้วและตั้งใจจะมาอยู่ที่นี่สักพัก ก่อนที่จะกลับไปเรียนต่อปริญญาโทแต่วันนี้บ้านพักที่เคยสงบกลับเต็มไปด้วยผู้คนเพราะเป็นงานวันเกิดของนายหัวภาคย์ คุณปู่ของเขาเอง อธิปไม่ชอบคนเยอะเขาจึงปลีกตัวออกมาหาความสงบตามลำพัง“ต้นกล้า” เสียงเรียกของผู้หญิงคนที่เขารักที่สุดดังอยู่ด้านหลัง “คุณแม่” เขาหันกลับไปหาอรุณีมาลา แม่ของเขาในวัยสี่สิบสี่ยังสวยพริ้งเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ยังทำให้พ่อเขาหึงได้อยู่เสมอ“แม่เดินหาลูกตั้งนาน มาทำอะไรตรงนี้” เธอถามลูกชายที่โตขึ้นผิดหูผิดตา ก่อนที่เขาจะจากไปเรียนต่อในตอนอายุ 17 ปีต้นกล้ายังเป็นวัยรุ่น แขนขายาวเก้งก้างแต่สี่ปีผ่านไปเขากลายเป็นหนุ่มเต็มตัว ตัวสูงกว่าเธอเสียอีก“ผมไม่ค่อยชอบคนเยอะเลยครับแม่ รำคาญ” คำพูดของลูกชายทำให้เธอหัวเราะ“วันนี้มีแต่พี่ๆ น้องๆ ทั้งนั้นเลยลูก” เธอหมายถึงต้นข้าวและต้นน้ำ และบรรดาหลานๆ เช่น ไอย่าลูกสาวของอัญญาและเมฆา อัครินทร์และมุกจันทร์ ลูกชายลูกสาวของอรุณประภาและคิรินทร์
พรหมซ่อนรัก ตอนพิเศษ2
เวลาผ่านล่วงเลยมาสี่ปี เด็กชายต้นกล้าในวัยเก้าขวบเขาบอกมารดาว่า“คุณแม่ ต้นกล้าอยากย้ายไปอยู่กับคุณปู่คับ”อรุณีมาลาเงยหน้าขึ้นมองลูกชาย“ลูกเพิ่งเรียนเกรด 3 เองนะลูก ที่นั่นไม่มีนานาชาติให้ไปต่อนะ”“เปิดเทอมหน้าต้นกล้าก็เรียนเกรด 4 แล้วคุณแม่ ปู่บอกว่าถ้าอยากไป ก็เรียนโรงเรียนประจำที่ภูเก็ตได้ ปิดเทอมกลับไปอยู่กับคุณปู่” เด็กชายพูด“ต้นกล้าไม่อยากอยู่กับแม่แล้วเหรอ” หญิงสาวเริ่มน้อยใจลูกชายนิดๆ ศิวัชเดินเข้ามาในห้องเขาได้ยินพอดี ชายหนุ่มวางมือบนบ่าของเธอเป็นเชิงให้ใจเย็น“ลูกไม่เคยเรียนโรงเรียนประจำจะอยู่ได้เหรอลูก” เขาถามต้นกล้า“ปู่บอกว่าพ่อก็เคยเรียน พ่ออยู่ได้ต้นกล้าก็ต้องอยู่ได้ครับ” เด็กชายตอบหนักแน่นศิวัชหันไปถามต้นข้าว “ต้นข้าวล่ะลูก หนูอยากไปไหม” เด็กหญิงส่ายหน้า “หนูอยากอยู่กับพ่อแม่ค่ะ” “คืนนี้พ่อจะคุยกับคุณปู่อีกที ปิดเทอมนี้ต้นกล้าไปเยี่ยมคุณปู่ตามปกติก่อนแล้วกันลูก” ศิวัชสรุปคืนนั้นศิวัชคุยกับอรุณีมาลา เขารอจนเธอลมหายใจสงบเป็นปกติจากบทรักหนักหน่วง ชายหนุ่มดึงร่างเธอมากอดลูบแผ่นหลังเรียบเนียน“เรื่องต้นกล้า ออคิดยังไง” “ออเป็นห่วงลูกค่ะ ต้นก
พรหมซ่อนรัก ตอนพิเศษ1
หลังจากที่คู่แต่งงานใหม่ใช้เวลาด้วยกันตามลำพังสามวัน คุณปู่คุณย่าก็พาเด็กๆ ตามมาสมทบที่เกาะพยาม และเพราะว่าอยู่ในช่วงปิดเทอมใหญ่ จึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องโรงเรียนของเด็กๆเช้านี้นายหัวภาคย์มีแผนจะพาเด็กๆ ไปชมปะการังโดยขึ้นเรือท้องกระจกขนาดใหญ่ ศิวัชสวมเสื้อชูชีพให้ต้นกล้าและต้นข้าว เด็กชายถามบิดาว่า“แล้วเราจะลงไปดูในทะเลจริงๆ ได้ไหมคับพ่อ”“ได้ลูก แต่ลูกต้องโตกว่านี้แล้วไปเรียนดำน้ำก่อนครับ” ศิวัชตอบลูกชายที่ตื่นเต้นกับทุกสิ่งทุกอย่างที่บ้านคุณปู่“ต้นข้าวไม่เห็นอยากลงไปเลย แม่บอกว่าเดี๋ยวตัวดำ” เด็กหญิงพูดขึ้นบ้าง“นี่มันเรื่องของลูกผู้ชาย” ต้นกล้าหันไปพูดกับน้อง เขาจำคำพูดของปู่มาใช้“ไปกันลูกเรียบร้อยแล้ว ห้ามดื้อ ห้ามโผล่หน้าออกนอกเรือ เข้าใจไหมครับ” ดร.หนุ่มบอกลูกแฝดต้นข้าวไม่เท่าไร เขากลัวต้นกล้าจะทำอะไรแผลงๆ มากกว่าเริ่มสายทั้งหมดจึงลงเรือกัน เรือที่ใช้วันนี้เป็นเรือขนาดใหญ่ มีที่ให้เดินหรือนั่งนอนได้ตามสบายตรงกลางท้องเรือเป็นแผ่นกระจกหนาเส้นผ่าศูนย์กลาง ประมาณ 2.5 เมตร ทว่า..เด็กชายต้นกล้ากลับไปสนใจมองปะการังนอกตัวเรือ เขาชะโงกหน้าออกไปเรื่อยๆ “ต้นกล้า หยุ
พรหมซ่อนรัก บทที่ 37 จบ
งานแต่งงานของศิวัชและอรุณีมาลาถูกกำหนดขึ้นในอีกสองเดือนหลังจากนั้น ยิ่งช่วงใกล้วันงานทั้งเจ้าบ่าวเจ้าสาวก็ยิ่งมีเรื่องวุ่นวาย คุณศิตามาอยู่ยาวที่กรุงเทพฯ เพื่อช่วยเตรียมงานล่วงหน้าถึง 1 เดือนงานนี้มีเพื่อนเจ้าสาวเพียงคนเดียวคืออรุณประภา ซึ่งอรุณีมาลาต้องการให้เป็นแบบนั้น เธอถือว่าพวกเธออยู่ด้วยกันตั้งแต่เกิดดังนั้นในวันสำคัญของชีวิต เธอต้องการให้คู่แฝดรับหน้าที่นี้เพียงคนเดียวส่วนเพื่อนเจ้าบ่าวอรุณีมาลาขอว่าเธอจะเลือกเอง เธอต้องการให้สีหราชซึ่งเคยแนะนำให้เธอกับศิวัชพบกันเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว ซึ่งชายหนุ่มก็ยินดีอย่างยิ่งในวันลองชุดของหนุ่มสาวสี่คน ซึ่งเป็นร้านเดียวกันในระหว่างที่สองสาวฝาแฝดอยู่ด้วยกันในห้องแต่งตัว“ออจะไปฮันนีมูนที่ไหนนะ” พี่สาวถาม“จะไปเกาะพยามน่ะ ไปรอบที่แล้วมัวแต่ทะเลาะกัน ไม่ได้ดูอะไรเลย” อรุณีมาลาพูดปนหัวเราะนิดๆ“พิณดีใจด้วยที่ออมีความสุขสักที” อรุณประภาดีใจกับคู่แฝด เธอไม่เห็นอรุณีมาลาหัวเราะได้จริงๆ มานานแล้ว“จะดีกว่านี้ถ้าเราได้แต่งพร้อมกัน” แฝดน้องพูดด้วยน้ำเสียงสดใสพวกเธอออกมาจากห้องแต่งตัว อรุณีมาลาในชุดไทยจักรพรรดิสีงาช้าง ส่วนอรุณประภาสวมชุดไทย
พรหมซ่อนรัก บทที่ 36 ขอแต่งงานอีกครั้ง
อรุณีมาลานอนโรงพยาบาลสองวันหมอจึงให้กลับได้ ในเช้าวันที่จะกลับบ้านเธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดของตัวเองที่แม่บ้านจัดมาให้ ศิวัชเปิดประตูเข้ามาหลังจากที่เขาไปเคลียร์ค่าใช้จ่ายและรับยามาให้แล้ว“นี่ยานะครับออ” เขาวางถุงยาไว้บนโต๊ะ หญิงสาวเดินมานั่งที่เก้าอี้สำรวจถุงยาว่ามีอะไรบ้าง“ส่วนนี่พี่ซื้อกาแฟมาให้กับขนม” เขาวางกาแฟกับขนมถัดไปจากยา หญิงสาวพึมพำขอบคุณ“ส่วนนี่อีกอย่างครับ แม่พี่ให้มา” เขาวางกล่องกำมะหยี่ลง หญิงสาวมองของแล้วมองหน้าเขาศิวัชนั่งลงกับพื้นตรงหน้าเธอ “วันนี้ออจะได้กลับบ้านที่เป็นบ้านของเรา พี่อยากทำให้ถูกต้อง ไม่อยากให้ใครเอาออไปพูดเสียๆ หายๆ ออแต่งงานกับพี่นะครับ พี่จะได้ดูแลออได้เต็มที่” อรุณีมาลามองหน้าเขา ศิวัชเปิดกล่องแหวนมันเป็นแหวนมรกตน้ำงามล้อมรอบด้วยเพชร“แหวนนี่เป็นแหวนเก่าของท่านตาใช้สวมในท่านยายในวันแต่งงานของท่าน ตกทอดมาถึงคุณแม่ที่เป็นลูกคนเดียวแล้ววันนี้มันจะเป็นของออช่วยรับไว้เก็บไว้ให้ต้นข้าว ในวันแต่งงานของต้นข้าวนะครับ” “แต่งงานเหรอคะ” เธอพึมพำ“ครับ ถ้าออตกลงพ่อกับแม่พี่จะคุยกับคุณอัญ พี่อยากบอกออว่าทั้งหมดที่ผ่านมาพี่รักออ อยากอยู่ใกล้
พรหมซ่อนรัก บทที่ 35 Ship หาย ที่ไม่ได้แปลว่าเรือหาย
หญิงสาวตื่นมาอีกทีในตอนเช้าของอีกวัน เวลาเดียวกับที่ศิวัชเปิดประตูห้องน้ำออกมา“พี่ทำออตื่นเหรอเปล่า” เขามองหน้าเธออย่างเป็นห่วง อังมือกับหน้าผากของเธอทำท่าโล่งใจ“ดีนะ ออไม่มีไข้”“กี่โมงแล้วคะ ลูกล่ะ” เธอถาม“ตอนนี้เพิ่งหกโมงเช้าเอง ลูกอยู่กับแม่น่ะออ แม่กับพ่อมาถึงเมื่อคืนตอนเที่ยงคืน ออหลับอยู่พี่เลยไม่ได้ปลุก”“ค่ะ เลยทำคนอื่นลำบากกันไปหมด” “อย่าพูดแบบนั้น ทุกคนที่พูดถึงก็ครอบครัวทั้งนั้น” ศิวัชปลอบ รู้ว่าอรุณีมาลายังกลัวอยู่ “ออย้ายไปอยู่บ้านพี่นะ” ศิวัชบอกเมื่อเห็นเธอพยักหน้าเขาจึงพูดต่อว่า“เดี๋ยวพี่ให้คนไปเก็บของให้ ถ้าออยังกลัวก็ไม่ต้องไปเอง”“อิ๋วด้วยนะคะ ให้มาอยู่ดูแลเด็กๆ ด้วยได้ไหม” อรุณีมาลาห่วงคนของตัวเอง ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างโดนทำร้ายอะไรตรงไหนเธอยังไม่ทันได้ดูเลย“ได้จ้ะ พี่ให้คนของออตรวจร่างกายแล้วเมื่อคืน หมอบอกว่าไม่มีอะไรมาก ฟกช้ำนิดหน่อยตรงข้อมือที่ถูกมัด พี่เลยให้ไปอยู่ที่บ้านตั้งแต่เมื่อคืน จะได้อยู่เป็นเพื่อนต้นกล้าต้นข้าวด้วย” ศิวัชพูดเสียงนุ่ม“ขอบคุณค่ะ” อรุณีมาลาสบายใจขึ้นบ้าง“ออหิวไหม อยากกินอะไรรึเปล่าพี่ลงไปซื้อให้นะ” เธอส่ายหน้า “เจ
You may also like
แรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์44.7K viewsไลฟ์สดสยองขวัญ
เด็กสาวผู้กลืนกินวิญญาณ34.4K viewsเกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ
อี้เสี่ยวเหวิน71.7K viewsยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์52.4K viewsคลื่นรักเชลยหัวใจ 1 เมียเชลย
สาริศา187 viewsพ่ายรัก เมียอุปถัมภ์
โอชิม่อน584 viewsเกลียวมาร
นิราอร45 viewsโซ่รักใยพิศวาส
อัญญาณี598 views
