เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 21
บทล่าสุด
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 828
เฉียวเนี่ยนยืนอยู่กับที่ ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ อยู่พักใหญ่นางไม่รู้ว่าควรจะพูดกับสวีเหม่ยเหรินอย่างไร คำพูดปลอบโยนเมื่อครู่ก็พูดออกไปมากมายแล้ว คำมั่นก็ให้แล้ว แต่สวีเหม่ยเหรินก็ยังไม่เชื่อนางแต่ก็โทษสวีเหม่ยเหรินไม่ได้ เพราะสุดท้ายนางเองก็เคยคิดจะละทิ้งสวีเหม่ยเหรินจริงๆจนกระทั่งยามนี้เมื่อได้ยินคำพูดที่เจือแววเย้ยหยันชะตาตนเองของสวีเหม่ยเหริน หัวใจเฉียวเนี่ยนก็เหลือเพียงความรู้สึกผิดสุดท้ายจึงทำได้แค่กล่าวเบาๆ ว่า “เหม่ยเหรินพักผ่อนให้มากเถิด”พูดจบ นางจึงออกจากห้องไปทรวงอกเจ็บปวดเพราะคำพูดของสวีเหม่ยเหรินเมื่อครู่ เฉียวเนี่ยนต้องสูดลมหายใจเข้าลึกหลายครั้ง จึงจะสามารถข่มอารมณ์แปลกประหลาดนี้ลงได้ความจริงแต่เดิมนางไม่ใช่คนชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นโดยเฉพาะตอนอยู่ในกรมซักล้าง นางยังเอาตัวเองไม่รอด จะมีเวลาว่างไปสนใจคนอื่นได้อย่างไรแม้แต่ตอนที่ช่วยหลิ่วเหนียงออกมาจากกรมซักล้าง ก็แค่เพราะเต๋อกุ้ยเฟยมอบโอกาสให้นางเท่านั้นแต่ตั้งแต่เริ่มเรียนวิชาแพทย์ จิตใจของนางก็เหมือนจะเปลี่ยนไปมักจะรู้สึกว่า ในเมื่อเป็นหมอแล้ว ก็สมควรช่วยเหลือผู้คนให้ได้มากที่สุดคิดถึงตรงนี้ เฉียวเนี่ยนก็
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 827
กล่าวจบ นางก็หมุนตัวเดินออกไปเห็นท่าทางของนางกำนัลผู้นั้น สวีเหม่ยเหรินก็แสดงสีหน้าตกใจ รอจนกระทั่งนางกำนัลผู้นั้นออกจากห้องไป นางจึงกลั้นไม่ไหวเอ่ยถามว่า “ท่านหญิงเฉียวเชื่อใจนางได้หรือ?”เฉียวเนี่ยนตักยาขึ้นหนึ่งช้อน เป่าจนหายร้อนแล้วจึงป้อนถึงริมฝีปากของสวีเหม่ยเหริน “ไม่เกี่ยวกับเชื่อได้หรือไม่ได้ทั้งนั้น นางไม่อยากตาย ก็ต้องรู้ว่าควรทำอย่างไร”สวีเหม่ยเหรินอ้าปาก ดื่มยาเข้าไป เห็นเฉียวเนี่ยนมีท่าทีสงบนิ่งเช่นนี้ นางก็พยักหน้าเบาๆจากนั้นจึงถามว่า “ท่านหญิงเฉียว ข้ายังจะมีชีวิตอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่?”เฉียวเนี่ยนชะงักไปนางไม่ได้ถามว่านางจะมีชีวิตรอดไหม แต่ถามว่ายังจะอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่ในใจเจ็บวูบขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัวแต่สีหน้าของเฉียวเนี่ยนยังคงนิ่ง เอ่ยด้วยเสียงเบา “พูดอะไรเพ้อเจ้อ? มีข้าอยู่ เจ้าก็ย่อมจะมีชีวิตอยู่ได้นานแสนนาน”ได้ยินดังนั้น สวีเหม่ยเหรินก็ยิ้มน้อยๆ ดูมีความสุขเพียงแต่นางไม่เชื่อนางกลืนยาอีกคำ แล้วจึงเอ่ยว่า “ข้ารู้ดีถึงสภาพของตัวเอง เมื่อครู่ ข้าเลือดออกแล้วใช่ไหม?”เฉียวเนี่ยนชะงักอีกครั้ง ได้ยินสวีเหม่ยเหรินกล่าวต่อ “ก่อนที่ข้าจะสลบ ข้าก็ได้เห
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 826
นางกำนัลผู้นั้นไม่เคยพบเห็นกลิ่นอายอันเย็นเยียบของเฉียวเนี่ยนเช่นนี้มาก่อน ถึงกับรู้สึกแข้งขาอ่อน ทรงตัวแทบไม่อยู่เข็มเงินด้ามนั้นเล็กนัก แต่กลับปักแน่นเข้าไปในประตูไม้ได้อย่างแม่นยำ หากจะให้ปักเข้าไปในสมองนางจริงๆ คงไม่ใช่เรื่องยากเลยจะตายหรือไม่ นางไม่รู้ แต่ถ้ากลายเป็นคนสติไม่สมประกอบเหมือนคุณหนูเมิ่งขึ้นมาเล่า จะทำอย่างไร?เมื่อคิดเช่นนั้น นางกำนัลก็ไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัวไปข้างนอก มือที่กำลังจะเอื้อมไปเปิดประตูก็ชักกลับมาทันทีใบหน้านางกำนัลเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง เอ่ยถามเฉียวเนี่ยนว่า “ท่าน ท่านมิใช่คนขององค์หญิงหรอกหรือ? เหตุใด เหตุใดถึงต้องช่วยนางด้วย?”ในเมื่อองค์หญิงเองก็ปรารถนาให้สวีเหม่ยเหรินตายอยู่แล้วเฉียวเนี่ยนไม่หันกลับไป มัวแต่รีบรักษาอาการของสวีเหม่ยเหริน จึงไม่มีเวลาจะไปโต้เถียงกับนางกำนัลผู้นั้นเพียงกล่าวเสียงเย็นว่า “เจ้าอย่าลืมเสียเล่า ว่าใครเป็นผู้สั่งให้ข้ามาดูแลสวีเหม่ยเหริน”เฉียวเนี่ยนรับพระบัญชาจากฮ่องเต้โดยตรงมาตั้งแต่แรกนางกำนัลได้ฟังถึงเพิ่งรู้สึกตัวขึ้นมาใช่แล้ว แม้องค์หญิงกับฮองเฮาจะต้องการให้สวีเหม่ยเหรินตายทั้งกลม ทว่าฮ่องเต้ต้องการให้เด
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 825
“กลับตระกูลเมิ่งรึ?” เสี่ยวฝูจื่อเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “ให้พวกนางกำนัลดูแลไม่ได้หรือ? ก่อนหน้านี้ฮองเฮาเคยรับสั่งให้พานางมาเลี้ยงดูในวัง นี่ยังไม่ทันไรก็จะส่งกลับไป เกรงว่าจะไม่เหมาะกระมัง?”แต่แล้วเฉียวเนี่ยนก็กล่าวว่า “ฝูกงกงอาจยังไม่ทราบ แม้คุณหนูเมิ่งจะดีขึ้นกว่าแต่ก่อน แต่การคอยดูแลนางควรหาแต่ผู้คนที่นางคุ้นเคยหรือใกล้ชิดจะเหมาะกว่า ตระกูลเมิ่งเป็นครอบครัวของนาง มีทั้งคนและสิ่งแวดล้อมที่คุ้นเคย เวลานี้การกลับไปพักฟื้นที่ตระกูลเมิ่งจะดีกว่าอยู่ในวังเสียอีก”เสี่ยวฝูจื่อคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงถามว่า “เช่นนั้น หากคุณหนูเมิ่งกลับไปแล้ว ท่านหญิงเฉียวก็จะได้ทุ่มเททำงานให้องค์หญิงอย่างเต็มที่แล้วสินะ?”“แน่นอนอยู่แล้ว!”เฉียวเนี่ยนพูดพลางลดเสียงลง “ส่วนสวีเหม่ยเหรินนั่นก็ไม่ต้องไปใส่ใจหรอก ข้าน้อยอยู่ที่ตำหนักฝูเหอ ย่อมสามารถตั้งใจทำงานเพื่อองค์หญิงได้เต็มที่แน่”ได้ยินเช่นนี้ เสี่ยวฝูจื่อก็พยักหน้าทันที “ได้ บ่าวเข้าใจแล้ว จะรีบกลับไปรายงานองค์หญิงเดี๋ยวนี้ หวังว่าคุณหนูเฉียวจะรักษาคำพูด รีบปรุงยาที่องค์หญิงต้องการให้เสร็จเถิด อย่าให้องค์หญิงต้องรอจนใจร้อนนัก”เฉียวเนี่ยนคำนับทันท
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 824
เฉียวเนี่ยนเข้าใจสิ่งที่เมิ่งอิ้งจือต้องการจะสื่อในเมื่อทุกอย่างล้วนเป็นการวางแผนอย่างรอบคอบของเมิ่งซ่างซู เช่นนั้นเขาย่อมไม่เชื่อง่ายๆ ว่าเมิ่งอิ้งจือความจำเสื่อมจริงๆแต่หากเมิ่งอิ้งจือกลับไปแบบเลอะเลือน แล้วค่อยๆ ฟื้นตัว จากคนสติไม่ดีกลายเป็นเพียงคนความจำเสื่อมต่อหน้าต่อตาพวกเขา บางที พวกเขาอาจจะไม่สงสัยอะไรมากเพียงแต่เฉียวเนี่ยนยังคงมีความกังวลของตนเองอยู่ “แต่ถ้าหาก... ข้าหมายถึง แค่ถ้าหากว่า”เฉียวเนี่ยนเน้นคำนี้โดยเฉพาะ แล้วจึงพูดต่อ “ถ้าหากตระกูลเมิ่งคิดจะทำร้ายท่านขึ้นมา จะทำอย่างไร?”นางบอกว่านางสามารถควบคุมตัวเองได้แล้ว แต่ถึงแม้จะฟื้นคืนสติจริงๆ การกลับไปตระกูลเมิ่งเพียงลำพัง ก็ยังเป็นเรื่องอันตรายอยู่ดีเมิ่งอิ้งจือขมวดคิ้วเล็กน้อย “คงไม่หรอกกระมัง? พวกเขาเป็นพ่อแม่ของข้า ต่อให้คิดวางแผนหลอกใช้ข้า แต่ก็คงไม่ถึงขั้นคิดจะทำร้ายข้าหรอก...”เฉียวเนี่ยนไม่รู้จะพูดยังไงกับเมิ่งอิ้งจือดี คิดอยู่พักหนึ่งจึงเอ่ยว่า “คุณหนูเมิ่งต้องเข้าใจว่า ในโลกนี้มีพ่อแม่ที่ไม่รักลูกของตัวเองอยู่จริงๆ ข้าเองก็เคยถูกแม่แท้ๆ ของตัวเองใช้ประโยชน์ จนเกือบตายด้วยน้ำมือหมิงอ๋อง... เรื่องที่ท่า
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 823
ในที่สุดนางก็รวบรวมความกล้าหันไปมองเขา แววตาฉายความประหลาดใจเล็กน้อย นางไม่คิดว่าเซียวเหอจะพูดออกมาเช่นนี้บางที อาจเป็นเพราะเห็นว่านางป่วยหนักกระมัง?หรืออาจเป็นเพราะเห็นแก่คุณหนูเฉียว?เมิ่งอิ้งจือมองเซียวเหอ เห็นรอยยิ้มของเขาฝืดฝืนอยู่บ้าง นางจึงค่อยๆ ก้มหน้าลง สูดลมหายใจเบาๆ หนึ่งครั้ง ก่อนจะเอ่ยว่า “ข้า... รบกวนเรื่องที่พวกท่านกำลังคุยกันอยู่หรือเปล่า?”นางไม่รู้มาก่อนว่าเซียวเหอจะอยู่ในห้องของเฉียวเนี่ยนตอนดึกดื่นเช่นนี้ หากรู้อยู่ก่อน นางคงไม่กล้าเข้ามาแน่เซียวเหอจึงกระแอมเบาๆ หนึ่งครั้งแล้วเอ่ยว่า “ไม่หรอก คุยกันเสร็จแล้ว”พูดจบ เขาก็หันไปมองเฉียวเนี่ยน น้ำเสียงพลันอ่อนโยนขึ้นอย่างไม่รู้ตัว “เจ้าระวังตัวด้วย ข้าขอตัวก่อน”เมิ่งอิ้งจือรู้สึกถึงความผิดแปลกในทันทีน้ำเสียงอ่อนโยนเช่นนี้ แต่ก่อนเคยเป็นของนางเพียงผู้เดียวแต่ตอนนี้...นางอดไม่ได้ที่จะแอบมองเฉียวเนี่ยนอย่างเงียบๆก่อนหน้านี้เฉียวเนี่ยนเคยพูดว่า การแต่งงานกับเซียวเหอนั้นก็เพื่อหลีกเลี่ยงการสมรสที่ฮ่องเต้ทรงประทานเท่านั้นทว่าตอนนี้ เซียวเหอกลับดูเหมือนจะรู้สึกกับเฉียวเนี่ยนแบบไม่ธรรมดาในใจนางพลันเกิดควา
บางทีคุณอาจจะชอบ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
จี้เวยเวย458.4K viewsย้อนรักทวงแค้น
วิ๋นเจิง220.5K viewsสามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ21.6K viewsชาตินี้ ขอใช้ชีวิตในแบบง่าย ๆ
ประดับดิน12.4K viewsผมย้อนเวลามาเป็นเจ้าพ่อมาเฟียในยุค 80
อัญธิญาน์403 viewsท่านแม่ทัพ โปรดรับรักนางร้ายอย่างข้าด้วย
moonlight -mini1.4K viewsข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน
ชาไทยเย็น16.0K viewsชายาบำเรอรัก
Lovedee686 views
