บทที่ 408

ในใจก็อดสงสัยไม่ได้

นางรู้สึกว่าหลินยวนรู้กาลเทศะมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ถ้าไม่ใช่เรื่องเกินเลย หลินยวนก็คงไม่ถึงกับไม่เห็นด้วยหรอก

แม่เซียวกวักมือเรียกเซียวชิงหน่วน "เรื่องเพื่อรักษาพี่ใหญ่ของเจ้าน่ะ เมื่อวานเด็กรับใช้ในบ้านล้วนทนความเจ็บปวดจากการทดลองฝังเข็มไม่ได้ พี่รองของเจ้าบอกว่าเขายินดีที่จะลอง"

ได้ยินดังนั้น ในที่สุดเซียวชิงหน่วนก็เข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

ในเมื่อเป็นการทดสอบเข็ม งั้นก็ต้องถลกขากางเกงขึ้นแน่นอน เด็กรับใช้คนอื่นไม่เป็นไร แต่เซียวเหิงกับเฉียวเนี่ยนเคยมีความสัมพันธ์กันมาก่อน การใกล้ชิดสนิทสนมกันเช่นนี้ย่อมทําให้คนนอกคิดฟุ้งซ่านไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น ความคิดที่เซียวเหิงมีต่อเฉียวเนี่ยน คนทั้งจวนมีใครไม่รู้บ้าง?

หลินยวนเป็นภรรยาของเซียวเหิง จะอนุญาตให้ทั้งสองได้ติดต่อกันทุกวันได้อย่างไร?

ไม่น่าแปลกใจที่หลินยวนไม่เห็นด้วย

แต่... ในที่สุดขาของพี่ใหญ่นางก็สามารถเห็นความหวังและสามารถลุกขึ้นยืนได้อีกครั้งเสียที!

คิดแบบนี้แล้ว เซียวชิงหน่วนก็ขมวดคิ้ว ่ก่อนจะตัดสินใจทําอะไรสักอย่างเพื่อบ้านนี้ "เอาอย่างนี้ดีไหม พี่สะใภ้ใหญ่กับพี่รองมาลองเข็มที่เรือนข้า ข้าเป็นผู้หญิง หาก